2020
Ze hoort nog steeds bij ons
Oktober 2020


Ze hoort nog steeds bij ons

Mijn man en ik zouden verzegeld worden, maar die heilige verordening was veel groter dan wij tweeën.

Afbeelding
photo of baby and temple

Illustratie, Joshua Dennis

Na zeven jaar hopen en wachten op kinderen, werden mijn man en ik uiteindelijk met een dochter gezegend. Alicie was het licht van ons leven, maar ze leefde slechts vijf maanden voordat ze aan een longontsteking stierf.

Dat was het moeilijkste wat ik ooit had meegemaakt. Ik ging elke dag na mijn werk thuis zitten huilen. Mijn schoonouders zaten vaak bij me om me kracht te geven. Ik bleef om nog een kind bidden, maar dat kwam niet. Ik was door verdriet overmand.

Mijn schoonouders begonnen mijn man en mij aan te moedigen om naar de Suvatempel (Fiji) te reizen om daar verzegeld te worden. We waren nooit naar de tempel geweest, maar we besloten dat dit de beste manier voor ons was om hoop en genezing te vinden.

Niets had me kunnen voorbereiden op wat ik die dag voelde! Ik wist dat mijn man en ik voor eeuwig aan elkaar verzegeld zouden worden. Die kennis vervulde me met dankbaarheid en liefde. Maar ik had niet begrepen dat die heilige verordening veel groter dan wij tweeën was.

In de tempel kwam ik erachter dat Alicie aan ons verzegeld kon worden. Ik huilde tranen van geluk toen ik van die heilige leer hoorde. Onze dochter zou voor alle eeuwigheid bij ons horen! Ik getuig dat God in zijn heilig huis in alles wat we voor ons geluk nodig hebben heeft voorzien.

Mijn man en ik zijn in de jaren daarna met een zoon en drie geadopteerde kinderen gezegend. Toch zullen we Alicie nooit vergeten. Onze dochter maakt dankzij de verordeningen van de tempel voor altijd deel uit van ons gezin.

Als ik mensen ontmoet die een kind verloren hebben, kan ik hun pijn voelen. Maar ik weet ook dat die pijn niet het einde is. Door het verlies van Alicie, en andere beproevingen die ik heb meegemaakt, weet ik dat God er voor me is. Als ik ontmoedigd raak of over dingen klaag, weet ik dat God er altijd is.

Ik weet dat ik Alicie weer zal zien, wat mijn man en mij met diepe vreugde blijft vervullen.