Zelfs een orkaan hield ons niet tegen
Koraima Santiago de Jesus
San Juan (Puerto Rico)
Illustratie Suzanne Simmons
Kort na mijn zending kreeg ik een uitnodiging voor een dansavond. In de loop van de avond raakte ik mijn telefoon kwijt. Een jongeman bood aan om te helpen zoeken. We raakten aan de praat. We kwamen erachter dat we allebei op zending waren geweest, en dat we veel ideeën en doelen met elkaar gemeen hadden.
Onze relatie werd steeds dieper, en we besloten ons te verloven. We droomden ervan om in de Washington D.C.-tempel aan elkaar te worden verzegeld, voordat de tempel in maart 2018 voor renovatiewerkzaamheden zou sluiten. Maar zodra we die beslissing hadden genomen, werden we op de proef gesteld. Eerst raakte ik mijn baan kwijt. Ik kon niet meer voor onze reis naar de tempel sparen. Toen werd er voorspeld dat een orkaan vlak voor onze trouwdatum Puerto Rico zou bereiken.
Orkaan Maria trok een spoor van vernieling over ons mooie eiland. Winkels waren gesloten. De elektriciteit viel uit. Het werd erg moeilijk om aan water, voedsel en andere basisbehoeften te komen. Alles wat we voor onze receptie wilden gebruiken, was weg. We moesten onze receptie annuleren, en het leek erop dat onze bruiloft helemaal niet kon doorgaan. Het luchtvaartverkeer van en naar Puerto Rico was beperkt, en niemand wist wanneer alles weer normaal zou zijn. Ik raakte ontmoedigd. Twijfel en verwarring sloegen toe.
Op een avond besprak ik de situatie met mijn verloofde. Het was niet zeker of we onze bestemming zouden kunnen bereiken. We hadden geen trouwreceptie en geen bruidskleding, maar de Geest bevestigde dat we ons vertrouwen in de Heer moesten stellen. Het belangrijkste was onze verzegeling in de tempel. We baden om hulp tot onze hemelse Vader.
Zodra er weer vliegtuigen vanuit Puerto Rico vertrokken, moesten we opnieuw reisplannen maken en een datum voor onze verzegeling vastleggen. Na de orkaan waren alle vormen van communicatie wekenlang afgesneden, maar de mobiele telefoon van een vriendin werkte nog. We mochten hem gebruiken om de tempel te contacteren. We slaagden erin om alles te regelen zodat we toch aan elkaar konden worden verzegeld! Een paar weken voordat we vertrokken, kregen we schoenen en kleren van familieleden en vrienden. Zij hielpen ons met alles wat we voor ons huwelijk nodig hadden.
Toen we eindelijk de tempel binnengingen, lieten we al onze kopzorgen achter. We hielden elkaars hand vast en gingen samen de toekomst tegemoet. Ik kan oprecht zeggen dat ik de leidende hand van de Heer heb gevoeld. Hij verzekerde ons dat alles in orde zou komen, als we maar op Hem vertrouwden. Intussen zijn we gezegend met een prachtige zoon, en is ons gezin voor alle eeuwigheid verzegeld.