2018
ดีขึ้นกว่าเมื่อวานเล็กน้อย
ธันวาคม 2018


ดีขึ้นกว่า เมื่อวาน เล็กน้อย

ผู้เขียนอาศัยอยู่ในเมืองซัลตา อาร์เจนตินา

เราต้องดำเนินชีวิตตามพระกิตติคุณต่อไป นั่นเป็นวิธีที่เซอร์จิโอจะได้เป็นของเราอีกครั้ง

ภาพ
missionary planner

ภาพประกอบโดย ซูแซนน์ ซิมมอนส์

เมื่อประธานคณะเผยแผ่โทรมา เซอร์จิโอไปเป็นผู้สอนศาสนาเกือบปีแล้ว เขาเป็นบุตรชายคนเดียวของเรา และเป็นบุตรคนแรกที่รับใช้งานเผยแผ่เต็มเวลา ผมกับลิเลียนาภรรยาภูมิใจในตัวเขาและแบบอย่างที่เขาวางไว้ให้น้องสาวสองคน

เซอร์จิโอมีคุณสมบัติพิเศษที่เรารู้ว่าจะทำให้เขาเป็นผู้สอนศาสนาที่ดี เขาเป็นผู้นำโดยธรรมชาติ เขามีความสุขและจริงใจ เขาสามารถจูงใจผู้อื่น

เขาไม่สนใจว่าคนนั้นจะเป็นสมาชิกของศาสนจักรหรือไม่—เขาผูกมิตรกับทุกคน ถ้ามีคนล้อเขาเพราะเป็นวิสุทธิชนยุคสุดท้าย เขารับไว้ด้วยอารมณ์ขันที่ดีและขุ่นเคืองใจน้อยมาก

เราตื่นเต้นเมื่อเซอร์จิโอได้รับเรียกให้เป็นผู้สอนศาสนาในคณะเผยแผ่เปรู ชิกลาโย เขาเริ่มรับใช้วันที่ 20 พฤศจิกายน ปี 2013 เขารักงานเผยแผ่ของเขา ตอนแรกเราเขียนถึงเขาได้ไม่ยาก แต่เมื่อหลายเดือนผ่านไป ผมต้องใช้เวลาตรึกตรองจดหมายของเขามากขึ้นและตอบรับการเติบโตทางวิญญาณของเขา

เราไม่ห่วงเซอร์จิโอ เราคิดว่าสนามเผยแผ่เป็นสถานที่ปลอดภัยที่สุดสำหรับเขา ประธานคณะเผยแผ่ของเขาโทรมาหาเราวันที่ 7 ตุลาคม ปี 2014

เราไม่รู้สึกโดดเดี่ยว

ประธานคณะเผยแผ่บอกเราว่าเซอร์จิโอกับคู่กำลังสอนผู้สนใจเกี่ยวกับพระวิหารและครอบครัวนิรันดร์ หลังจากนั้น ขณะเซอร์จิโอสวดอ้อนวอนปิด เขาหยุดชะงักครู่หนึ่ง หมดสติทันที และล้มลงบนพื้น เขาได้รับพรและเรารีบนำเขาส่งศูนย์พยาบาล คณะแพทย์ลงความเห็นว่าหลอดเลือดในสมองของเขาแตก พวกเขาพยายามทำให้เขาคืนชีพแต่ไม่ได้ผล

ข่าวนั้นทำให้เราเสียใจเหลือเกิน ผมกับลิเลียนาต้องเดินทางไปเปรูทั้งๆ ที่เราโศกเศร้าเพื่อรับศพของเซอร์จิโอพร้อมกับข้าวของส่วนตัวของเขา เราคิดอะไรไม่ค่อยออก เราจึงรู้สึกขอบคุณที่มีคนจากศาสนจักร—นับจากวินาทีที่เราออกจากบ้านจนเรากลับมา—อยู่ช่วยเราที่นั่น เราได้รับความช่วยเหลือจากพระวิญญาณบริสุทธิ์ผู้ทรงปลอบโยนเราและช่วยให้เราอดทนเช่นกัน เราไม่รู้สึกโดดเดี่ยว

ยากที่จะพบความสำนึกคุณในเรื่องสลดใจ แต่ผมรู้สึกสำนึกคุณต่อพระเมตตาอันละเอียดอ่อนของพระเจ้าเกี่ยวกับการสิ้นชีวิตของเซอร์จิโอ ขณะที่เขาสิ้นชีวิต ผมกำลังรับใช้เป็นอธิการ ลิเลียนาสอนเซมินารี และซิเมนาลูกสาวของเรากำลังรับใช้เป็นประธานเยาวชหญิงวอร์ด เรายุ่งกับการรับใช้และรักผู้อื่น ซึ่งทำให้เราตั้งมั่นในพระกิตติคุณ ถ้าเซอร์จิโอต้องไปจากเรา ผมจะขอบพระทัยเสมอที่พระบิดาบนสวรรค์ทรงรับเขาไปขณะที่เราแข็งแกร่งในศรัทธา

ผมรู้สึกสำนึกคุณเช่นกันที่เซอร์จิโอไปจากชีวิตนี้ขณะรับใช้พระเจ้าและขณะอยู่ “ในการรับใช้เพื่อนมนุษย์ [ของเขา]” (โมไซยาห์ 2:17) พระเจ้าทรงประกาศว่า “คนเหล่านั้นที่ตายในเราจะไม่ลิ้มรสแห่งความตาย, เพราะมันจะหวานสำหรับพวกเขา” (คพ. 42:46)

พระวิญญาณบริสุทธิ์ทำให้ผมเห็นแวบหนึ่งของสิ่งที่พระบิดาบนสวรรค์ต้องอดทนเมื่อพระบุตรองค์เดียวที่ถือกำเนิดจากพระองค์สิ้นพระชนม์เพื่อเรา ผมทราบดีว่าผมไม่มีสิทธิ์โกรธพระผู้เป็นเจ้า พระบิดาในสวรรค์ทรงทราบว่าผมกำลังเผชิญกับอะไรอยู่ สันติสุขที่เกิดขึ้นทำให้ผมยอมรับพระประสงค์ของพระองค์และจังหวะเวลาการสิ้นชีวิตของเซอร์จิโอ ลิเลียนาประสบและรู้สึกเหมือนผม

“คำปลอบโยน”

ครอบครัวเรารับการผนึกในพระวิหารปี 2005 เมื่อเซอร์จิโอกับซิเมนายังเล็ก รูธเกิดในพันธสัญญาหลังจากนั้นไม่นาน ก่อนไปเป็นผู้สอนศาสนา เซอร์จิโอให้บัพติศมาเธอ

ภาพ
Sergio and Ruth

สามวันหลังจากเขาสิ้นชีวิต รูธฝันถึงเซอร์จิโอ คืนนั้นเป็นวันครบรอบวันเกิดปีที่เก้าของเธอ รูธฝันว่าเธอกับพี่ชายเดินจูงมือกันทั้งวันและเขาพูดปลอบโยนเธอ

รูธกับซิเมนาสนิทกับเซอร์จิโอมาก และพวกเธอคิดถึงเขามาก รูธยังคงได้รับการปลอบโยนจากความทรงจำในฝันของเธอ

วันหนึ่งขณะที่เราสำรวจข้าวของของเซอร์จิโอ ผมกับลิเลียนาพบสมุดวางแผนงานประจำวันของเขา เราสังเกตว่าในแต่ละหน้าของแต่ละวัน เซอร์จิโอเขียนว่า “จงเป็นคนดีขึ้นกว่าเมื่อวานเล็กน้อย”

ถ้อยคำเหล่านั้นไม่เคยไปจากผม แต่เตือนผมว่าเราต้องดำเนินชีวิตตามพระกิตติคุณต่อไป นั่นเป็นวิธีที่เราจะได้อยู่ด้วยกันเป็นครอบครัวหลังจากชีวิตนี้ เป็นวิธีที่เซอร์จิโอจะได้อยู่กับเราอีกครั้ง

เมื่อเราประสบช่วงเวลายากๆ พระผู้ช่วยให้รอดจะทรงช่วยเรา ผมรู้ว่านี่เป็นความจริง เช่นเดียวกับที่รู้ว่าคำสัญญาของพระองค์แน่นอน เราจึงยึดมั่นพระกิตติคุณ และเราทำตามแบบอย่างของเซอร์จิโอ เราพยายามเป็นคนดีขึ้นวันละนิด