Het gezin versterken
Wordt talrijk, vervult de aarde
Een serie artikelen ter ondersteuning van uw studie en gebruik van ‘Het gezin: een proclamatie aan de wereld.’
‘Het eerste gebod dat God aan Adam en Eva gaf, had betrekking op hun vermogen om als man en vrouw kinderen te krijgen. Wij verklaren dat Gods gebod aan zijn kinderen om zich te vermenigvuldigen en de aarde te vervullen van kracht blijft.’1
Waardering voor kinderen neemt af
President James E. Faust, tweede raadgever in het Eerste Presidium, heeft ‘een verandering in de houding jegens het doel van het huwelijk [waargenomen]. Te veel mensen zien het huwelijk als “een relatie die in de emotionele behoeften van de volwassenen moet voorzien, en niet als een instituut om kinderen op te voeden.” (…)
‘Een andere verontrustende ontwikkeling voor het gezin’, zo zei president Faust, ‘is dat kinderen steeds minder gewaardeerd worden. In veel delen van de wereld worden steeds minder kinderen geboren. Abortus is waarschijnlijk het duidelijkste teken dat mensen geen kinderen willen. Ongeveer een kwart van alle zwangerschappen in de hele wereld wordt door abortus beëindigd.’2
Een verderfelijke praktijk
Abortus is een zwaard dat aan twee kanten snijdt. Niet alleen werkt het egoïsme in de hand en het willekeurige gebruik van het voortplantingsvermogen, ook maakt deze wijdverbreide praktijk adoptie voor echtparen die zelf geen kinderen kunnen krijgen, problematischer.
In 1991 heeft het Eerste Presidium een uitgebreide verklaring uitgegeven inzake abortus. Hoewel het Eerste Presidium erkent dat abortus in bepaalde ‘zeldzaam voorkomende gevallen gerechtvaardigd is’, onderstreept het dat ‘deze gevallen niet automatisch reden voor abortus zijn’ en het ‘roept iedereen op om af te zien van de verderfelijke praktijk van abortus om persoonlijke of sociale redenen.’3
Kinderen nemen is bepaald niet gemakkelijk. Vaak gaat het vergezeld van lichamelijke pijn, en vergt het grote offers en onzelfzuchtigheid. Maar de zegeningen die voortkomen uit het gebod om kinderen te nemen zijn de mooiste die God te bieden heeft. In veel opzichten biedt het ouderschap ons een voorproefje op godschap.
Buitenechtelijke zwangerschap
Hoe belangrijk het gebod om talrijk te worden en de aarde te vervullen ook is, de Heer heeft duidelijk gesteld dat we daaraan alleen binnen het huwelijk gehoorzaam moeten zijn. Er zijn vele redenen voor deze beperking, maar de twee belangrijkste zijn om seksuele losbandigheid tegen te gaan en een stabiele en gezonde gezinssituatie voor kinderen te scheppen.
In de meeste samenlevingen werd een buitenechtelijke zwangerschap als een schande beschouwd. Maar in de tegenwoordige maatschappij, waarin goed slecht wordt genoemd en slecht goed (zie Jesaja 5:20), is de schande van een buitenechtelijke zwangerschap zo goed als verdwenen. Niet alleen is dit een zonde in de ogen van de hemelen, maar onderzoek heeft uitgewezen dat er bij een buitenechtelijke zwangerschap verschillende risico’s voor de baby bestaan. Vergeleken bij kinderen van echtparen is er bij buitenechtelijke kinderen bijvoorbeeld meer kans op wiegendood of dood door letsel. Ook komen meer van die kinderen in de criminaliteit terecht.
Met kinderen van ongehuwde ouders die ter adoptie worden gegeven, gaat het aanmerkelijk beter dan kinderen die niet geadopteerd worden. Ze hebben minder leerproblemen, bereiken meer op professioneel gebied en zullen, wanneer volwassen, waarschijnlijk minder snel op een uitkering hoeven terugvallen.4 Het is duidelijk dat geestelijke en stoffelijke zegeningen het gevolg zijn als een man en vrouw kinderen nemen en ze op de wijze van de Heer opvoeden.
De aarde vervullen
Nadat de Heer Adam en Eva had geboden om vruchtbaar te zijn en talrijk te worden, gebood Hij hun: ‘vervult de aarde en onderwerpt haar’ (Genesis 1:28). Al decennia lang worden we gewaarschuwd voor overbevolking en eventuele vernietigende gevolgen daarvan. Hoewel er in sommige werelddelen een negatief effect uitgaat van de dichte bevolkingsgraad, beweegt de wereld zich globaal in tegenovergestelde richting. Onderzoek heeft zelfs uitgewezen dat de wereldbevolking rond het jaar 2040 zijn top bereikt en daarna begint af te nemen.5
Een meer relevante kwestie dan de dichte bevolkingsgraad is hoe we omgaan met de bronnen die God ons gegeven heeft om de bevolking nu en in de toekomst in leven te houden. ‘Want de aarde is vol’, heeft Hij gezegd, ‘en er is meer dan genoeg. (…) ‘Indien iemand neemt van de overvloed die Ik heb gemaakt, en niet zijn deel, volgens de wet van mijn evangelie, aan de armen en behoeftigen geeft, zal hij, onder kwelling, met de goddelozen, zijn ogen opslaan in de hel’ (LV 104:17–18). ‘De vijand van het geluk van de mens en de oorzaak van armoede en hongersnood [is] niet de geboorte van kinderen’, zegt ouderling Henry B. Eyring van het Quorum der Twaalf Apostelen. ‘Het is de onkunde van de mens om de aarde zo te verzorgen als God hun zou leren als ze het maar vroegen en dan gehoorzaamden.’6