Gotowość do uczenia się
Poprzez gotowość do uczenia się, uaktywniamy w naszym życiu pełną moc i błogosławieństwa Zadośćuczynienia.
Prawdziwi uczniowie Mistrza są gotowi do uczenia się. Abraham w kilku zaledwie słowach daje nam wiele wskazówek, dlaczego był tak bardzo błogosławiony. Przeżył życie, „[pragnąc] otrzymać nauki i zachowywać przykazania Boga”1. Pragnienie otrzymania nauki jest czymś więcej niż gotowością do słuchania. Kiedy nasze pragnienie otrzymywania nauk jest większe niż komfort płynący z pozostawania na tym samym poziomie, wówczas stajemy się gotowi do uczenia się.
Prezydent Brigham Young nauczał, że naszym „pierwszym i najważniejszym obowiązkiem [jest] szukanie Pana, aż otworzymy drogę komunikacji prowadzącą od Boga do naszej duszy”2. Niedługo po swojej śmierci Prorok Józef Smith ukazał się Brighamowi Youngowi we śnie i oznajmił mu: „Powiedz ludziom, aby byli pokorni i wierni, aby upewniali się, że zachowują ducha Pana, a ta wola poprowadzi ich w prawości. Niech będą ostrożni i nie odwracają się od cichego, spokojnego głosu — on nauczy ich, co robić i gdzie pójść; będzie wydawać owoce Królestwa”3.
W jaki sposób rozpalić w naszym życiu tę moc boskiej nauki? Po pierwsze, musimy rozpocząć od chęci przyjęcia nauki. Podczas gdy wielu pragnie i łaknie prawości, inni zmuszani są do bycia pokornymi.4 Nie-którzy z nas woleliby po prostu zmienić zasady, niż podążać za naukami, czy zmienić się. Z całą pewnością Naaman chciał uwolnić się od trądu, ale rozzłościł się, kiedy posłaniec proroka powiedział mu, że ma się po prostu siedem razy obmyć w Jordanie. Była to niedogodna, mała rzecz i sądził, że rzeki na jego ziemi są lepsze niż Jordan. Jednak kiedy posłuchał swoich sług, zmienił zdanie i uczynił „według słowa męża Bożego”, wówczas trąd ustąpił.5 W radykalny sposób okazano mu, że w Izraelu jest prorok i Bóg. My także musimy zdać sobie sprawę z tego, że Bóg zarządza prawami6 i że Jego mądrość jest większa niż nasza. Nawet Mojżesz po tym jak ujrzał majestat i kunszt Boga, zauważył: „Człowiek jest niczym, czego przedtem nigdy nie przypuszczałem”7.
Po drugie, musimy ująć w karby umysł i serce. Staje się to dzięki modlitewnym rozważaniom oraz zmaganiom duchowym z samym sobą.8 To zmaganie się jest prawdziwym wysiłkiem. Obejmuje ono każdy etap aktywnego szukania, słuchania i posłuszeństwa oraz studiowania pism świętych. Kiedy ukorzymy się i pozbędziemy się dumy, zmiękną nasze serca, a wówczas możemy skupić się na niebiańskich radach i naukach. Ojciec Lamoniego, potężny lamanicki król, w ten właśnie sposób zmienił przedmiot swojej uwagi, padając nawet na ziemię, aby okazać swe oddanie w sprawie poznania Boga. Oświadczył: „Wyzbędę się wszystkich moich grzechów by Ciebie poznać, abym mógł zmartwychwstać i być zbawiony w dzień ostateczny”9.
Po trzecie, musimy być posłuszni naukom, które otrzymujemy. Alma powiedział: „Wypróbujecie moje słowa, wierząc nawet w małym stopniu”10. Nefi powiedział po prostu: „Pójdę i uczynię”11. Cóż za wspaniała postawa uległości i posłuszeństwa, przejawiająca się w zaakceptowaniu rady ojca, dotyczącej zdobycia mosiężnych płyt, udania się na polowanie w konkretne miejsce oraz zbudowania statku.12 W każdym przypadku postępował z ufnością, idąc naprzód „nie wiedząc przed czasem”13, co powinien uczynić i nie znając wyniku działań. Ale ponieważ mamy wolność wyboru, nasze życie czasami może być trudną podróżą, która polega na zwróceniu naszych serc i umysłów w stronę prawd Boga. Niemniej jednak, jak powiedział Prezydent Thomas S. Monson: „Pan oczekuje od nas myślenia. Oczekuje działania. Oczekuje naszej pracy”14.
Stawanie się gotowymi do uczenia się jest procesem uczenia się słowo po słowie. W procesie tym przekształcamy myśli i uczucia w czyny. Ale jakąż nagrodą za tę próbę wiary jest otwieranie ścieżki komunikacji z Panem. Pan powiedział: „Błogosławieni będą ci, którzy słuchają Moich przykazań i nadstawiają ucha, aby usłyszeć Moje rady, albowiem zdobędą oni mądrość”15. Powiedział także: „Każdy, co zważa na głos Ducha, przychodzi do Boga, samego Ojca”16.
Pamiętam, jak kilka lat temu zagadnąłem swojego teścia, wieloletniego biskupa, na temat kartek o wymiarach 7,5 na 12,5 cm, które zawsze nosił w kieszeni swojej koszuli. Odpowiedział, że czasami ma różne wrażenia czy podszepty. Wówczas lubi wyjąć taką kartkę i zapisywać te uczucia, kiedy tylko się pojawią. Potem stara się postępować zgodnie z nimi tak szybko, jak to jest możliwe. Pokorą napawa myśl, że ten cichy, spokojny głos czeka na nas, ucząc nas, co robić i gdzie się udać. Pan mówi nam, że kiedy zwracamy uwagę na podszepty, częściej je słyszymy. Jeśli nie postępujemy zgodnie z podszeptami, z biegiem czasu znikają.
W wyniku gotowości do uczenia się zdobywamy jeszcze większe świadectwo o tym, że Ojciec Niebieski troszczy się o nas. Uzyskujemy poczucie bezpieczeństwa i mamy pewność, że kurs naszego życia zgodny jest z Jego wolą.17 Mamy także powody, aby stać się ludźmi dobrymi, moralnymi oraz by zmienić swoje zachowanie. Poprzez gotowość do uczenia się, uaktywniamy w naszym życiu pełną moc i błogosławieństwa Zadośćuczynienia. Stajemy się wrażliwi na podszepty Ducha Świętego, tak, że prawe zasady nauczane przez proroków i głos prawdy z ziemi mogą głębiej zakorzenić Chrystusa w naszym życiu.18 Stajemy się Jego prawdziwymi uczniami.
Kiedy pokochamy te prawdy z całego serca, rozwinie się pewne pokrewieństwo pomiędzy nami a Źródłem samej prawdy, „bowiem inteligencja lgnie do inteligencji; mądrość przyjmuje mądrość; prawda ogarnia prawdę [a] cnota kocha cnotę”19. W związku z tym, odkryjemy, że z tych rzeczy, jakie cenimy i jakie mają dla nas znaczenie, najważniejsze są te, których osobiście nauczyliśmy się od Pana.
Świadczę, że dzięki Prorokowi Józefowi Smithowi otrzymaliśmy niezliczone objawienia prawdy, świadczące o zadość czyniącej ofierze Jezusa Chrystusa. Kiedy będziemy gotowi do uczenia się, wyraźniej zobaczymy, usłyszymy i podążymy za tymi objawieniami, które nadal przychodzą poprzez naszych żyjących apostołów, proroków, widzących i objawicieli. W imię Jezusa Chrystusa, amen.