අවංකකම: ක්රිස්තුමය ගුණාංගයක්
අවංක ජීවිතයක් ගත කිරීම සඳහා දෙවියන්වහන්සේට, එකිනෙකාට සහ අපගේ දිව්යමය අනන්යතාවයට සත්ය වීම අවශ්ය වේ.
ගැලවුම්කරුවාණන්ගේ සේවයේ අවසන් වේලාවන්හි දී උන්වහන්සේ ඔලිව් කන්දේ ගෙත්සෙමනය නම් උයනට ගොස් තම ගෝලයන්ට බලා සිටින ලෙස ආරාධනා කළ සේක. දැන් තනිව, උන්වහන්සේ තම පියාණන් වහන්සේ හට අයදිමින්, “ඔබවහන්සේ කැමති සේක් නම්, මේ කුසලානය මාගෙන් පහ කළ මැනව.” වේදනාවෙන් සිටිමින්, උන්වහන්සේගේ දුක් වේදනා උන්වහන්සේට, “සියල්ලන්ගෙන්ම ශ්‍රේෂ්ඨ වූ දෙවියන් වුවත්, වේදනාව නිසා වෙව්ලීමට, සෑම රෝම කූපයකින්ම ලේ ගැලීමට, … තවද එනම් [උන්වහන්සේ] තිත්ත කුසලානෙන් බී, පසුබට නොවන පිණිසය.” එහෙත් දැඩි බලාපොරොත්තු සුන් වූ මොහොතේ, ගැලවුම්කරුවාණන් පැකිලුනේ නැත “සහභාගි වී මනුෂ්‍ය දරුවන් වෙනුවෙන් [උන්වහන්සේගේ] සූදානම අවසන් කළෙමි.”
පියාණන් වහන්සේගේ එකම එ්කජාතක ලෙස, යේසුස් ක්රිස්තුස්වහන්සේ හට මරණය, වේදනාව සහ දුක් වේදනා කෙරෙහි බලය තිබුණද පැකිලුනේ නැත. උන්වහන්සේ තම පියාණන් සමඟ කළ ගිවිසුම ඉටු කළ අතර, එසේ කිරීමෙන්, අප ජීවත් වන ලෝකයේ වඩ වඩාත් වැදගත් වන ක්රිස්තුස් වැනි ගුණාංගයක් ප්රකාශ කළේය—අඛණ්ඩතාවයේ ගුණාංගය. උන්වහන්සේ දෙවියන් වහන්සේට, අප සෑම කෙනෙකුටම සහ එතුමන්ගේ දිව්යමය අනන්යතාවයට අවංකව සිටියේය.
අවංකකම
යේසුස් ක්රිස්තුස්වහන්සේ අපගේ ආදර්ශයයි. අවංක ජීවිතයක් ගත කිරීම සඳහා දෙවියන්වහන්සේට, එකිනෙකාට සහ අපගේ දිව්යමය අනන්යතාවයට සත්ය වීම අවශ්ය වේ. අවංකකම ගලා යන්නේ දෙවියන් වහන්සේහට ප්රේම කිරීමේ පළමු මහා නියෝගයෙනි. ඔබ දෙවියන් වහන්සේට ප්රේම කරන නිසා, ඔබ සෑම විටම උන්වහන්සේට සත්ය වේ. හරි වැරැද්ද ඇති බවත් ඒකාන්ත සත්යය ඇති බවත් ඔබ තේරුම් ගනී—දෙවියන් වහන්සේගේ සත්යය. අවංකකම යනු අන් අයගේ සිත් ඇදගැනීමට හෝ පිළිගැනීමට අපගේ ප්‍රමිතීන් හෝ හැසිරීම් පහත් නොකිරීමයි. ඔබ “නිවැරදි දේ කරන්න” සහ “ප්රතිවිපාකය අනුගමනය කිරීමට ඉඩ දෙන්න”. මාගේ ශුභාරංචිය දේශනා කරන්න ධර්මදූත අත්පොතේ මෑත සංශෝධන සැලකිය යුතු ක්රිස්තුමය ගුණාංගයක් ලෙස අවංකකම එකතු කර ඇත.
මීට වසර කිහිපයකට පෙර, වැඩිහිටි උක්ඩෝෆ්ට අපගේ ස්ටේක ප්රතිසංවිධානය කිරීම පැවරිණි. අපගේ සම්මුඛ සාකච්ඡාව අතරතුර, ඔහු මගෙන් මට අමතක නොවූ ප්රශ්නයක් ඇසුවේය: “ඔබේ ජීවිතයේ කිසිවක් තිබෙනවාද, එය මහජනතාවගේ අවධානයට ලක් කළහොත්, ඔබට හෝ සභාවට ලැජ්ජාවක් වනු ඇති?” පුදුමයට පත් වූ, මගේ මනස ඉක්මනින් මගේ මුළු ජීවිත කාලය පුරාම දිව ගියේය, මම එවැනි අවස්ථා සිහිපත් කිරීමට උත්සාහ කරමින්, මම කළ සෑම දෙයක්ම අන් අය දැන සිටියේ නම්, ඔවුන් මා ගැන හෝ සභාව ගැන කුමක් සිතනු ඇත්ද?
එම මොහොතේ, මම හිතුවා වැඩිහිටි උක්ඩෝෆ් අහන්නේ සුදුසුකම ගැන විතරයි කියලා, නමුත් මම තේරුම් ගත්තා ඒක ඇත්තටම අවංකකම ගැන ප්රශ්නයක් කියලා. මම ප්රකාශ කරපු දේට මම සත්ය වූවාද? මගේ වචන සහ මගේ ක්රියාවන් අතර ගැළපීමක් ලෝකය දකිනු ඇත්ද? අන් අය මගේ හැසිරීම තුළින් දෙවියන් වහන්සේ දකිනු ඇත්ද?
සභාපති ස්පෙන්සර් ඩබ්ලිව්. කිම්බල් ඉගැන්වීය, “අවංකකම” අපගේ “… විශ්වාසයන් හා කැපවීම් අනුව ජීවත් වීමට ඇති කැමැත්ත සහ හැකියාවයි”.
දෙවියන් වහන්සේට අවංකව
අවංකකමෙන් යුත් ජීවිතයක් සඳහා අප ප්‍රථමයෙන් සහ ප්රධාන වශයෙන් දෙවියන් වහන්සේට විශ්වාසවන්තව සිටීම අවශ්ය වේ.
අපේ ළමා කාලයේ සිටම අපි දානියෙල් සිංහ ගුහාවේ සිටිය කතාව ඉගෙන ගත්තෙමු. දානියෙල් සෑම විටම දෙවියන් වහන්සේට අවංක විය. ඔහුගේ ඊර්ෂ්යා සහගත සම වයසේ මිතුරන් “[ඔහුට] විරුද්ධව අවස්ථාවක් සොයා ගැනීමට උත්සාහ කළහ” සහ ඔවුන්ගේ දෙවිවරුන්ට පමණක් යාච්ඤා කිරීම අනිවාර්ය කරන ආඥාවක් නිර්මාණය කළහ. දානියෙල් ආඥාව ගැන දැන සිටියත් ගෙදර ගොස්—“ඔහුගේ ජනේල විවෘතව තිබියදී”—දණ ගසා ඊශ්රායෙල්වරුන්ගේ දෙවියන් වහන්සේට දිනකට තුන් වරක් යාච්ඤා කළේය. එහි ප්රතිඵලයක් ලෙස දානියෙල්ව සිංහ ගුහාවට දමනු ලැබීය. උදෑසන, දානියෙල්ගේ දෙවියන් වහන්සේ ඔහුව බේරු බව දුටු රජු “දානියෙල්ගේ දෙවියන් වහන්සේ ඉදිරියෙහි සියලු දෙනා කම්පා වී බිය විය යුතු ය. මක්නිසාද උන්වහන්සේ ජීවමාන දෙවියන් වහන්සේ යැ යි නව ආඥාවක් නිකුත් කළේය.”
දානියෙල්ගේ අවංකකම තුළින් රජු දෙවියන් වහන්සේව දැන ගත්තේය. තවත් සමහරු දෙවියන් වහන්සේව දකින්නේ අපේ—වචන සහ ක්රියා වන් තුළින් ය. දානියෙල් මෙන්, දෙවියන් වහන්සේට සත්ය වීම වඩ වඩාත් අපව ලෝකයෙන් වෙන් කරනු ඇත.
ගැලවුම්කරුවාණන් අපට මතක්කර සිටින්නේ, “ලෝකයෙහි නුඹලාට පීඩා තිබේ, නමුත් ධෛර්යවන්ත වෙයල්ලා; මම ලෝකය ජයගත්තෙමි.” සභාපති රසල් එම්. නෙල්සන් උපදෙස් දුන්නේය, ලෝකය ජය ගැනීම යනු “දෙවියන් වහන්සේගේ දේවලට වඩා මේ ලෝකයේ දේවල් ගැන සැලකිලිමත් වීමට ඇති පරීක්ෂාවන් ජයගැනීමයි. එයින් අදහස් කරන්නේ මිනිසුන්ගේ දර්ශනවලට වඩා ක්රිස්තුස් වහන්සේගේ දහම කෙරෙහි විශ්වාස කිරීමයි.” එ් හා සමානව, “[අපගේම] ස්වකීය මාර්ගයේ ගමන් කරන්නේය, තවද [අපගේම] ස්වකීය දෙවි කෙනෙකුගේ රූපයකට අනුව, එම රූපය ලෝකයේ සමානත්වයක් ගන්නා සාරය පිළිමයක් මෙන්වූ,”යන පෙළඹවීමට අප විරුද්ධ විය යුතුය.
මේ ලෝකයේ විරුද්ධවාදී ඇදීම දෙවියන් වහන්සේගේ ගැළවීමේ සැලැස්මේ අත්යවශ්ය අංගයකි. අපි ඇදීමට ප්රතිචාර දක්වන ආකාරය අප කවුරුන්ද යන්න පිළිබඳ සාරයයි—අපගේ අවංකකමේ මිනුමකි. ලෞකික ඇදීම විවාහයේ විශ්වාසවන්තභාවය විනාශ කිරීමට තරම් සෘජු හෝ ජීවන රටාවේ තේරීමක් සපුරාලීම සඳහා දේවමාළිගා වස්ත්ර නොපැළඳසිටීම තරම් සියුම් විය හැකිය. අපගේ තේරීම් තුළ අවංකකම භාවිතා කිරීම ගැලවුම්කරුවාණන් වන යේසුස් ක්රිස්තුස් වහන්සේ අනුගමනය කිරීම සඳහා අභ්යන්තර කැපවීමේ බාහිර ප්රකාශනයකි.
අන් අයට සත්යව
දෙවියන් වහන්සේට ප්රේම කිරීමේ පළමු මහා නියෝගයෙන් අවංකකම ගලා යනවා සේම, එකිනෙකාට සත්ය වීම දෙවැන්නෙන් ගලා යයි, අපගේ අසල්වැසියන්ට අප මෙන් ප්රේම කිරීමට. අවංක ජීවිතයක් යනු පරිපූර්ණ ජීවිතයක් නොවේ; එය දෙවියන් වහන්සේට සත්ය වීමට සහ එම සන්දර්භය තුළ අන් අයට සත්ය වීමට අප සෑම දිනකම උත්සාහ කරන ජීවිතයකි. සභාපති ඕක්ස් අපට මතක් කර දෙයි, “දෙවන නියෝගය තබා ගැනීමට අපගේ උද්යෝගය අපට පළමු වැන්න අමතක කිරීමට හේතු නොවිය යුතුය.”
මිනිසුන් සහ ආයතන අතර සබඳතා පාලනය කරන චර්යා ධර්ම හෝ සදාචාරාත්මක නීති පැනවීමෙන් ලෝකය වැඩි වැඩියෙන් අවංකකම සමඟ පොරබදයි. යහපත් වුවද, මෙම නීති සාමාන්යයෙන් නිරපේක්ෂ සත්යය තුළ නැංගුරම් ලා නොමැති අතර සංස්කෘතික පිළිගැනීම මත පදනම්ව සකස් වේ. වැඩිහිටි උක්ඩෝෆ් විසින් ඉදිරිපත් කරන ලද ප්රශ්නයට සමානව, සමහර සංවිධාන මාර්ගගතව හෝ ප්රධාන පුවත්පතක මුල් පිටුවේ ප්රකාශයට පත් කළහොත් ඔවුන්ගේ තීරණ හෝ තීරණ ගැනීමේ ක්රියාවලිය කෙබඳු දැයි සලකා බැලීමට සේවකයින් පුහුණු කරයි. සභාව අප්‍රසිද්ධියෙන් පිටතට සහ අන්ධකාරයෙන් පිටතට එන විට,අප ද, දානියෙල් මෙන් ලෞකික අපේක්ෂාවන්ට ඉහළින් නැඟී සියලු අවස්ථාවන්හිද, සියලු ස්ථානයන්හිද,සැබෑ හා ජීවමාන දෙවියන් වහන්සේගේ මුහුණත බවට පත්විය යුතු වේ.
අපගේ ක්රියාවන් අපගේ වචන සමඟ නොගැලපේ නම් අපට අවංකකම ඇති බව පැවසීම ප්රමාණවත් නොවේ. ඒ හා සමානව, ක්රිස්තියානි කරුණාව අවංකකමට ආදේශකයක් නොවේ. ගිවිසුම්ගත ජනතාවක් ලෙසත්, උන්වහන්සේගේ සභාවේ නායකයන් ලෙසත්, අප නින්දාවෙන් ඔබ්බට ගොස් ස්වාමින් වහන්සේ නියම කර ඇති ප්‍රමිතීන්ට අනුකූල විය යුතුය.
අවංකකමෙන් ක්රියා කිරීම ඇදහිල්ල හා විශ්වාසය ගොඩනඟන අතර අප උත්සාහ කරන්නේ ස්වාමින් වහන්සේගේ කැමැත්ත ඉටු කිරීමට පමණක් බව අන් අයට සහතික කරයි. අපගේ සභා වලදී, අපි බාහිර බලපෑම්වලට විරුද්ධ වන අතර ස්වාමින්වහන්සේගේ හෙළිදරව් කරන ලද ක්රියාවලිය අනුගමනය කරමින්, එක් එක් ස්ත්‍රියගෙන් සහ පුරුෂයෙකුගෙන් අදහස් සොයමින් සහ ලැබුණු ආනුභාව ලත් උපදෙස්වලට අනුකූලව ක්රියා කරන්නෙමු.
අපගේ අවධානය ගැලවුම්කරුවාණන් කෙරෙහි වන අතර, අපගේම අවශ්යතා ඉටු කිරීම, අපගේ පවුලට ප්රතිලාභ සැලසීම හෝ වෙනත් කෙනෙකුගේ වියදමින් යමෙකුට අනුග්රහය දැක්වීම ලෙස වටහාගත හැකි ක්රියාවන් වළක්වා ගැනීමට අපි ප්රවේශම් වෙමු. අපගේ ක්රියාවන් මිනිසුන්ගේ ගෞරව, පුද්ගලික පිළිගැනීමක් ලබා ගැනීමට, වැඩි කැමැත්තක් ජනනය කිරීමට, උපුටා දැක්වීමට හෝ ප්රකාශයට පත් කිරීමට බලපෑම් කළ හැකි බවට කිසිදු හැඟීමක් නොවන්නට අපි වග බලා ගනිමු.
අපේ දිව්යමය අනන්යතාවය සත්ය වන්න
අවසානයේ, අවංක ජීවිතයක් ගත කිරීම සඳහා අපගේ දිව්යමය අනන්යතාවයට සත්ය වීම අවශ්ය වේ.
එසේ නොවූ සමහරුන් අපි දනිමු. විශේෂ වැදගත්කමක් වන්නේ ක්රිස්තුස් විරෝධී කොරිහෝර් ය. ඔහු බොහෝ දෙනෙකුගේ හදවත් ඉවතට ගෙන ගිය අතර, ඔවුන්ගේ “ලෞකික මනසට” ආයාචනා කළේය. එහෙත්, ඔහුගේ ජීවිතයේ අවසාන මොහොතේ දී, ඔහු පාපොච්චාරණය කළේ, “මම සැමවිටම එනම් දෙවියන් වහන්සේ සිටින බව දැන සිටියෙමි.” සභාපති හෙන්රි බී. අයිරිං උගන්වා ඇත්තේ බොරු කීම “අපගේ ආත්මයේ ස්වභාවයට පටහැනි” බවයි, අපගේ දිව්යමය අනන්යතාවයට. කොරිහෝර් තමාව රවටා ගත් අතර සත්යය ඔහු තුළ නොවීය.
ඊට පටහැනිව, අනාගතවක්තෘ ජෝසප් ස්මිත් විශ්වාසයෙන් යුතුව ප්රකාශ කළේය, “මම එය දැනසිටියෙමි, දෙවියන්වහන්සේ එය දන්නා බව මම දැන සිටියෙමි, මට එය ප්‍රතික්ෂේප කළ නොහැකි විය.”
ජෝසප්ගේ සොහොයුරු හයිරම් ස්වාමීන් වහන්සේ විසින් “ඔහුගේ හදවතේ ඇති අවංකභාවය නිසාය,” ආදරය කරන ලදී. ඔහු සහ ජෝසප් අවසානය දක්වාම සත්ය විය—ඔවුන්ගේ දිව්යමය අනන්යතාවය, ඔවුන්ට ලැබුණු ආලෝකය සහ දැනුම, සහ ඔවුන්ට පත්විය හැකි බව ඔවුන් දැන සිටි පුද්ගලයාට සත්ය විය.
සාරාංශය
අපි “දෙවියන් වහන්සේගේ කැමැත්තට” අපව සමථයකට පත් කර අවංකභාවය පිළිබඳ ක්රිස්තුමය ගුණාංගය වර්ධනය කර ගනිමු. අපි අපගේ ආදර්ශය, ලෝකයේ ගැලවුම්කරුවාණන් අනුගමනය කරමු, පැකිලෙන්නේ නැතිව, නමුත් දෙවියන් වහන්සේට, එකිනෙකාට සහ අපගේ දිව්යමය අනන්යතාවයට සත්ය වන ජීවිතයක් ගත කරමු.
යෝබ් කී ලෙසට, “දැහැමි බව නමැති තරාදියෙහි දමා එතුමාණෝ මා කිරා බලන සේක් නම්, මා අවංක බව දැන ගනු ඇත.” යේසුස් ක්‍රිස්තුස්වහන්සේගේ ශුද්ධ වූ නාමයෙන්, ආමෙන්.