Jesukristo: Ang Tig-atiman sa Atong Kalag
Kon kita tinud-anay nga maghinulsol sa atong mga sala, gitugotan nato ang maulaong sakripisyo ni Kristo nga mahimong hingpit nga epektibo sa atong kinabuhi.
Minahal kong kaigsoonan, niining masanagon nga Pasko sa Pagkabanhaw nagmaya ang akong kasingkasing sa paghinumdom sa labing kahibulongan, sa labing harianon, ug sa dili gayod masukod nga buhat nga nahitabo sa kasaysayan sa tawo—ang maulaong sakripisyo sa atong Ginoo, si Jesukristo. Ang nabantog nga mga pulong ni propeta Isaias mipadako sa kahalangdon ug kamatinabangon sa pagkunsad ug sakripisyo sa Manluluwas alang sa tanang mga anak sa Dios:
“Apan giantos niya ang mga kasakitan nga kita untay angay mag-antos ug gipas-an ang atong mga alantuson; nagtuo kita nga ang iyang pag-antos silot kaniya sa Dios.
“Gani gisamaran siya tungod sa atong mga sala; napangos siya tungod sa atong pagkadaotan; giantos niya ang kastigo nga maoy nakaluwas kanato ug pinaagi sa iyang mga labod nangaayo kita.”1
Pinaagi sa pagboluntaryo sa pagdala Niya sa mga sala sa tanang katawhan, nga dili makiangayong gilansang sa krus, ug madaugong mibuntog sa kamatayon sa ikatulo nga adlaw,2 si Jesus mihatag og mas sagrado nga kahulogan sa ordinansa sa Pagpalabay nga gitugyan diha sa Israel sa karaang mga panahon.3 Agig katumanan sa panagna, Siya mihalad sa Iyang kaugalingong lawas isip ang mahinungdanon ug kataposan nga sakripisyo,4 nga mihimo sa Iyang Kaugalingon nga katumanan sa tradisyonal nga mga simbolo nga gigamit sa kasaulogan sa Pagpalabay sa Ginoo.5 Sa pagbuhat sa ingon, si Kristo nakasinati og pisikal ug espirituhanong pag-antos nga dili matugkad sa hunahuna sa tawo. Ang Manluluwas Mismo miingon:
“Kay tan-awa, Ako, ang Dios, nag-ant[o]s niini nga mga butang alang sa tanan, …
“Kansang pag-ant[o]s nakapahimo sa akong kaugalingon, gani ang Dios, ang labing halangdon sa tanan, sa pagkurog tungod sa kasakit, ug sa pag-agas sa dugo sa matag lungag sa panit, ug sa pag-ant[o]s sa lawas ug sa espiritu—ug buot nga Ako unta dili moinom sa mapait nga kopa, ug mobiya—
“Bisan pa niana, himaya ngadto sa Amahan, ug Ako nakaambit ug nakahuman sa akong mga pagpangandam alang sa mga katawhan.”6
Si Kristo mabinationg mituman sa kabubut-on sa Amahan7 pinaagi sa Iyang walay kataposan ug maloloy-on nga sakripisyo. Gibuntog Niya ang ka-la sa pisikal ug espirituhanong kamatayon,8 nga gipaila ngadto sa kalibotan pinaagi sa Pagkapukan,9 nagtanyag kanato sa mahimayaong posibilidad sa mahangturong kaluwasan.10
Si Jesukristo mao lamang ang Tawo nga makahimo sa pagtuman niining mahangturon ug hingpit nga sakripisyo alang natong tanan.11 Siya gipili ug giorden nang daan didto sa Halangdong Konseho sa Langit, bisan sa wala pa maporma ang kalibotan.12 Dugang pa, nga natawo sa usa ka mortal nga inahan, Siya nakapanunod sa pisikal nga kamatayon, apan gikan sa Dios, isip ang Bugtong Anak sa Amahan, Siya nakapanunod sa gahom sa pagtugyan sa iyang kaugalingong kinabuhi ug dayon sa pagkuha niini pag-usab.13 Dugang pa, si Kristo nagpuyo og hingpit nga kinabuhi nga walay mansa ug, busa, gawasnon sa mga gipangayo sa balaang kaangayan.14 Sa ubang mga higayon, si Propeta Joseph Smith mitudlo:
“Ang kaluwasan dili moabut sa kalibutan nga walay pagpataliwala ni Jesukristo.
“Ang Dios … miandam og sakripisyo pinaagi sa gasa sa Iyang kaugalingong Anak, nga ipadala sa tukma nga higayon aron sa … pag-abli sa pultahan nga mahimong mosulod ang tawo ngadto sa atubangan sa Ginoo.”15
Samtang pinaagi sa Iyang sakripisyo ang Manluluwas walay kondisyon nga mikuha sa mga epekto sa pisikal nga kamatayon,16 wala Niya kuhaa ang atong personal nga responsibilidad sa paghinulsol alang sa mga kalapasan nga atong mahimo.17 Hinoon, Siya mihatag kanato og espesyal nga imbitasyon sa pagpasig-uli uban sa atong Mahangturong Amahan. Pinaagi kang Jesukristo ug sa Iyang maulaon nga sakripisyo, kita makasinati og dakong kausaban sa hunahuna ug kasingkasing, nga maghatag og bag-ong kinaiya, ngadto sa Dios ug ngadto sa kinabuhi sa kinatibuk-an.18 Kon kita sinsero nga maghinulsol sa atong mga sala ug itugyan ang atong mga kasingkasing ug kabubut-on ngadto sa Dios ug sa Iyang mga sugo, kita makadawat sa Iyang kapasayloan ug mas buhong nga mobati sa impluwensya sa Iyang Balaan nga Espiritu. Sa kalooy, kita makalikay nga makasinati sa giladmon sa pag-antos nga gilahutay sa Manluluwas.19
Ang gasa sa paghinulsol mao ang usa ka pagpadayag sa kabuotan sa Dios ngadto sa Iyang mga anak, ug pagpakita sa Iyang dili matandi nga gahom sa pagtabang nato nga mabuntog ang mga sala nga atong nahimo. Usa usab kini ka ebidensya sa pailob ug taas nga pag-antos sa atong mahigugmaong Amahan alang sa atong mortal nga kahuyang ug mga kasaypanan. Si Presidente Russell M. Nelson, ang atong minahal nga propeta, nagpasabot niini nga gasa isip “ang yawe ngadto sa kalipay ug kalinaw sa hunahuna.”20
Minahal kong mga higala, ako mopamatuod kaninyo nga kon kita tinud-anay nga maghinulsol sa atong mga sala,21 gitugotan nato ang maulaong sakripisyo ni Kristo nga mahimong hingpit nga epektibo sa atong kinabuhi.22 Kita mahimong gawasnon gikan sa pagkaulipon sa sala, makakaplag og kalipay sa atong yutan-ong panaw, ug mahimong angayan nga modawat sa mahangturong kaluwasan, nga giandam gikan sa pundasyon sa kalibotan alang sa tanan kinsa motuo ni Jesukristo ug moduol ngadto Kaniya.23
Dugang pa niining halangdong gasa sa kaluwasan, ang Manluluwas mitanyag usab nato og tabang ug kahupayan samtang atubangon nato ang atong mga kasakit, mga tentasyon, ug mga kahuyang sa mortal nga kinabuhi, lakip sa mga sirkumstansiya nga atong nasinati karong bag-o sa pandemya karon. Ako mopaniguro kaninyo nga si Kristo nakahibalo kanunay sa mga kalisod nga atong nasinati dinhi sa pagka-mortal. Siya nakasabot sa tanan nga kapait, paghingutas, ug pisikal nga kasakit ingon man usab sa emosyonal ug espiritwal nga mga hagit nga atong giatubang. Ang kasingkasing sa Manluluwas napuno sa kalooy, ug Siya andam kanunay sa pagtabang kanato. Posible kini tungod kay Siya personal nga nakasinati ug midala sa Iyang Kaugalingon diha sa unod sa kasakit sa atong mga kahuyang ug mga kakulangan.24
Uban sa kalumo ug kamapainubsanon sa kasingkasing, Siya mikunsad ubos sa tanang butang ug gidawat ang pagtamay, pagsalikway, ug pagpakaulaw sa mga tawo, nga nasamaran alang sa atong mga kalapasan ug mga kadaotan. Siya nag-antos niining mga butanga alang sa tanan, midala diha sa Iyang Kaugalingon sa mga sala sa kalibotan,25 ug Siya nahimong atong labing maayong espiritwal nga tig-atiman.
Samtang kita mopaduol ngadto Kaniya, motugyan sa atong kaugalingon sa espirituhanon nga paagi ngadto sa Iyang pag-atiman, kita makahimo sa pagdala diha sa atong kaugalingon sa Iyang yugo, nga sayon, ug sa Iyang salagubangon, nga magaan, sa ingon makakaplag nianang gisaad nga kahupayan ug kapahulayan. Dugang pa, kita makadawat sa kalig-on nga gikinahanglan natong tanan sa pagbuntog sa mga kalisod, mga kahuyang, ug mga kasubo sa kinabuhi, nga lisod kaayo sa paglahotay kon wala ang Iyang tabang ug makaayo nga gahom.26 Ang mga kasulatan nagtudlo nato nga “itugyan kang Yahweh ang imong mga kabalaka ug lig-onon ka niya.”27 “Ug hinaot pa unta nga ang Dios maghatag nga[ri] [kanato] nga ang [atong] mga kabudlay mahimo nga magaan, pinaagi sa hingpit nga kalipay sa iyang Anak.”28
Sa hapit na matapos ang miaging tuig, akong nahibaloan ang pagkamatay sa minahal nga magtiayon, si Mario ug Regina Emerick, kinsa matinud-anon kaayo ngadto sa Ginoo ug namatay upat ka adlaw ang gintang sa usag usa, tungod sa mga komplikasyon sa COVID-19.
Usa sa ilang mga anak nga lalaki, kinsa nagserbisyo isip usa ka bishop sa Brazil, misaysay sa mosunod ngari nako: “Lisod kaayo nga makakita nga ang akong mga ginikanan mobiya niini nga kalibotan niana nga kondisyon, apan klaro nakong gibati ang kamot sa Ginoo sa akong kinabuhi taliwala niana nga trahedya, tungod kay ako nakadawat og kalig-on ug kalinaw nga milabaw sa akong pagsabot. Pinaagi sa akong hugot nga pagtuo ni Jesukristo ug sa Iyang Pag-ula, ako nakadawat og balaang tabang sa paglig-on ug paghupay sa mga sakop sa akong pamilya ug sa tanan niadtong kinsa mitabang namo atol niining malisod nga kasinatian. Bisan og ang milagro nga gilaoman sa tanan wala mahitabo, personal akong saksi sa ubang daghan nga mga milagro nga nahitabo sa akong kaugalingong kinabuhi ug sa mga kinabuhi sa mga sakop sa akong pamilya. Gibati nako ang dili mapasabot nga kalinaw nga mituhop sa kahiladman sa akong kasingkasing, nga naghatag nako og paglaom ug pagsalig sa gugma sa Manluluwas alang nako ug sa plano sa Dios sa kalipay alang sa Iyang mga anak. Akong nakat-onan nga sa labing masulub-ong mga adlaw, ang mahigugmaong mga bukton sa Manluluwas gipatuyhad kanunay kon kita magtinguha Kaniya sa atong tibuok kasingkasing, gahom, hunahuna, ug kusog.”
Minahal nga kaigsoonan, niining Dominggo sa Pasko sa Pagkabanhaw, ako mohatag og ligdong nga pagsaksi nga si Jesus mibangon gikan sa mga patay ug nga Siya buhi. Ako mopamatuod kaninyo nga pinaagi Kaniya ug sa Iyang walay kinutoban nga Pag-ula, ang Manluluwas mihatag nato sa paagi sa pagbuntog sa kamatayon, sa pisikal ug espiritwal nga paagi. Agig dugang niining daghang mga panalangin, Siya mitanyag usab kanato og kahupayan ug kasiguroan sa malisod nga mga panahon. Akong ipaniguro kaninyo nga kon atong ibutang ang atong pagsalig kang Jesukristo ug sa Iyang langitnong maulaong sakripisyo, molahutay sa atong hugot nga pagtuo hangtod sa kataposan, kita makatagamtam sa mga saad sa atong minahal nga Langitnong Amahan, kinsa mibuhat sa tanan nga anaa sa Iyang gahom sa pagtabang kanato nga mobalik ngadto sa Iyang presensya sa umaabot. Kini ang Iyang buhat ug ang Iyang himaya!29 Ako mopamatuod kaninyo nga si Jesus mao ang Kristo, ang Manunubos sa kalibotan, ang gisaad nga Mesiyas, ang Pagkabanhaw ug ang Kinabuhi.30 Ako mopaambit niini nga mga kamatuoran uban ninyo pinaagi sa Iyang balaan nga ngalan, ang Bugtong Anak sa Amahan, ang atong Ginoo, nga si Jesukristo, amen.