Κεφάλαιο 25

Προχωρήστε με πίστη

«Αν υπάρχει κάτι που εσείς κι εγώ χρειαζόμαστε… [είναι] το είδος της πίστης το οποίο μας παρακινεί να γονατίσουμε και να παρακαλέσουμε τον Κύριο για καθοδήγηση και κατόπιν, έχοντας ένα μέτρο ουράνιας πεποίθησης, να σηκωθούμε στα πόδια μας και να πάμε να εργαστούμε, ώστε να βοηθήσουμε να πραγματοποιηθούν τα επιθυμητά αποτελέσματα».

Από τη ζωή του Γκόρντον Χίνκλυ

«Όταν έφυγα για ιεραποστολή [ως νέος άνδρας]» θυμόταν ο Πρόεδρος Γκόρντον Χίνκλυ «ο καλός μου πατέρας μού έδωσε μία κάρτα στην οποία ήταν γραμμένες πέντε λέξεις. Ήταν τα λόγια του Κυρίου προς τον αρχισυνάγωγο ο οποίος είχε μάθει τα νέα για τον θάνατο της κόρης του: “Μη φοβάσαι, μόνον πίστευε”. (Κατά Μάρκον 5:36.)»¹ Όταν ο νεαρός πρεσβύτερος Χίνκλυ υπηρετούσε στην Αγγλία, αντιμετώπισε πολλές δυσκολίες στις οποίες χρειάστηκε να θυμηθεί εκείνες τις πέντε λέξεις. Αργότερα περιέγραψε μία τέτοια εμπειρία:

«Μία ημέρα, τρεις ή τέσσερις από τις εφημερίδες του Λονδίνου είχαν κριτικές της επανέκδοσης ενός παλιού βιβλίου, χλευαστικές και σε τόνο προσβλητικό, κάνοντας νύξη ότι το βιβλίο ήταν η ιστορία των Μορμόνων. Ο Πρόεδρος Μέρριλ [ο πρόεδρος ιεραποστολής μου] μού είπε: “Θέλω να πας στον εκδότη και να διαμαρτυρηθείς γι’ αυτό”. Τον κοίταξα και ετοιμαζόμουν να πω: “Δεν θα πάω εγώ, βέβαια”. Όμως είπα με μειλίχιο ύφος: “Μάλιστα, κύριε”.

»Δεν διστάζω να πω ότι ήμουν φοβισμένος. Πήγα στο δωμάτιό μου και αισθάνθηκα κάτι όπως ο Μωυσής, νομίζω, όταν ο Κύριος του ζήτησε να πάει να δει τον Φαραώ. Έκανα μία προσευχή. Το στομάχι μου ήταν σφιγμένο καθώς προχωρούσα προς τον σταθμό Γκουντζ Στρητ για να πάρω το μετρό μέχρι την Φλητ Στρητ. Βρήκα το γραφείο του προέδρου και έδειξα την κάρτα μου στην υπάλληλο υποδοχής. Την πήρε και πήγε στο μέσα γραφείο και σε λίγο επέστρεψε λέγοντάς μου ότι ο πρόεδρος ήταν πολύ απασχολημένος για να με δεχθεί. Απάντησα ότι είχα κάνει 8.000 χιλιόμετρα και ότι μπορούσα να περιμένω. Την επόμενη ώρα πήγε δύο ή τρεις φορές στο γραφείο του. Τελικά, εκείνος με κάλεσε μέσα. Ποτέ δεν θα ξεχάσω την εικόνα μπαίνοντας. Κάπνιζε ένα μεγάλο πούρο, με ύφος σαν να ήθελε να πει: “Μην με ενοχλείς”.

»Κρατούσα στο χέρι μου τις κριτικές. Δεν θυμάμαι τι είπα μετά. Μια άλλη δύναμη έμοιαζε να μιλά μέσα από εμένα. Στην αρχή εκείνος είχε αμυντική στάση, επιθετική θα έλεγα. Μετά άρχισε να μαλακώνει. Κατέληξε υποσχόμενος να κάνει κάτι. Μέσα σε μία ώρα βγήκε η είδηση σε κάθε έμπορο βιβλίων στην Αγγλία να επιστρέψει τα βιβλία στον εκδότη. Δαπανώντας πολλά χρήματα τύπωσε και έγραψε στην μπροστινή μεριά κάθε βιβλίου μία δήλωση που έλεγε ότι το βιβλίο δεν έπρεπε να θεωρηθεί ως ιστορία, αλλά μόνον ως μυθιστόρημα και ότι δεν υπήρχε καμία πρόθεση προσβολής των μορμόνων που τους σέβονταν. Χρόνια αργότερα πρόσφερε ένα άλλο δώρο σημαντικής αξίας στην Εκκλησία και κάθε χρόνο μέχρι τον θάνατό του λάμβανα μία χριστουγεννιάτικη κάρτα από εκείνον»².

Αποδεχόμενος την ανάθεση να επισκεφθεί το γραφείο του εκδότη, ο πρεσβύτερος Χίνκλυ εξάσκησε εκείνο το οποίο θα γινόταν υπόδειγμα ζωής: με πίστη να αποδέχεσαι την πρόκληση· να παρακαλείς τον Κύριο για βοήθεια· κατόπιν να πηγαίνεις στο έργο.

«Η πίστη είναι, όταν όλα έχουν ειπωθεί και γίνει, η μοναδική γνήσια και μόνιμη ελπίδα μας».

Διδασκαλίες του Γκόρντον Χίνκλυ

Η πίστη στον Επουράνιο Πατέρα και τον Ιησού Χριστό μπορεί να γίνει η πηγή μιας γεμάτης νόημα ζωής.

Αν υπάρχει κάτι που εσείς κι εγώ χρειαζόμαστε για να μας βοηθήσει να βρούμε επιτυχία και ολοκλήρωση σε τούτο τον κόσμο, είναι η πίστη – αυτό το δυναμικό, ισχυρό, θαυμαστό στοιχείο υπό το οποίο, όπως διεκήρυξε ο Παύλος, χτίστηκαν οι αιώνες με τον λόγο (βλέπε Προς Εβραίους 11:3). Δεν αναφέρομαι σε κάποια άυλη έννοια, αλλά σε μία πρακτική, ρεαλιστική, λειτουργική πίστη – το είδος της πίστης το οποίο μας παρακινεί να γονατίσουμε και να παρακαλέσουμε τον Κύριο για καθοδήγηση και κατόπιν, έχοντας ένα μέτρο ουράνιας πεποίθησης, να σηκωθούμε στα πόδια μας και να πάμε να εργαστούμε, ώστε να βοηθήσουμε να πραγματοποιηθούν τα επιθυμητά αποτελέσματα. Μία τέτοια πίστη είναι ένα απόκτημα πέραν κάθε συγκρίσεως. Μία τέτοια πίστη είναι, όταν όλα έχουν ειπωθεί και γίνει, η μοναδική γνήσια και μόνιμη ελπίδα μας.

…Η πίστη μπορεί να γίνει αυτή καθαυτή η πηγή μιας ζωής που έχει σκοπό. Δεν υπάρχει πιο εξαναγκαστικό κίνητρο για μια άξια συμπεριφορά από τη γνώση ότι είμαστε παιδιά του Θεού, ότι ο Θεός αναμένει από εμάς να κάνουμε κάτι για τη ζωή μας και ότι Εκείνος θα μας βοηθήσει όταν επιζητείται βοήθεια…

…Όταν συζητώ για την πίστη δεν την εννοώ σαν μία αφηρημένη έννοια. Την εννοώ ως τρόπο ζωής, ως ζωτική δύναμη που έρχεται με την αναγνώριση του Θεού ως Πατέρα μας και του Ιησού Χριστού ως του Σωτήρα μας…

…Η πίστη σε ένα Ουράνιο Άτομο, στον Παντοδύναμο, είναι η μεγάλη κινητήριος δύναμη η οποία μπορεί να αλλάξει τη ζωή μας³.

Πριν από καιρό εργαζόμουν σε μία από τις σιδηροδρομικές εταιρείες μας, οι σιδηροδρομικές γραμμές της οποίας απλώνονταν στα περάσματα μέσα από [τα] βουνά. Συχνά έπαιρνα το τρένο. Ήταν η εποχή των ατμομηχανών. Εκείνα τα μεγάλα τέρατα των γραμμών ήταν τεράστια, γρήγορα και επικίνδυνα. Συχνά αναρωτιόμουν πώς ο μηχανοδηγός τολμούσε να κάνει αυτό το μεγάλο ταξίδι στη μέση της νύχτας. Μετά κατάλαβα ότι δεν ήταν ένα μεγάλο ταξίδι, αλλά μια σταθερή συνέχεια ενός μικρού ταξιδιού. Η μηχανή είχε ένα δυνατό μπροστινό φως που φώτιζε τον δρόμο σε απόσταση 370 ή 560 μέτρων. Ο μηχανοδηγός έβλεπε μόνο αυτή την απόσταση και αυτό ήταν αρκετό, επειδή ήταν σταθερά μπροστά του κατά τη διάρκεια της νύχτας μέχρι την ανατολή μιας καινούργιας ημέρας…

…Έτσι είναι και με το αιώνιο ταξίδι μας. Προχωράμε βήμα προς βήμα. Κάνοντας αυτό πλησιάζουμε το άγνωστο, αλλά η πίστη φωτίζει τον δρόμο. Αν γαλουχήσουμε εκείνη την πίστη, δεν θα περπατήσουμε ποτέ σε σκοτάδι…

Η δυσκολία που αντιμετωπίζει κάθε μέλος αυτής της Εκκλησίας είναι να κάνει το επόμενο βήμα, να αποδεχθεί εκείνη την ευθύνη στην οποία καλείται, έστω κι αν δεν αισθάνεται αντάξιο αυτής και να το πράξει με πίστη, με την πλήρη προσδοκία ότι ο Κύριος θα φωτίσει τον δρόμο εμπρός του⁴.

Η πίστη είναι η βάση της μαρτυρίας και η δύναμη για το έργο του Κυρίου επάνω στη γη.

Ο μοναδικός αληθινός πλούτος της Εκκλησίας βρίσκεται στην πίστη των ανθρώπων της⁵.

Είναι ένα θαυμαστό και υπέροχο πράγμα ότι χιλιάδες ανθρώπους αγγίζει το θαύμα του Αγίου Πνεύματος, ότι πιστεύουν και αποδέχονται και γίνονται μέλη [της Εκκλησίας]. Βαπτίζονται. Τη ζωή τους αγγίζει για πάντα το καλό. Θαύματα συμβαίνουν. Ένας σπόρος πίστης μπαίνει στην καρδιά τους. Μεγαλώνει καθώς μαθαίνουν. Και αποδέχονται αρχή επάνω στην αρχή, μέχρις ότου αποκτήσουν κάθε μία από τις θαυμαστές ευλογίες που έρχονται σε εκείνους οι οποίοι βαδίζουν με πίστη σε αυτή, την Εκκλησία του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών.

…Αυτό το πολύτιμο και θαυμαστό δώρο της πίστης, αυτό το δώρο από τον Θεό τον Αιώνιο Πατέρα μας, παραμένει η δύναμη αυτού του έργου και η ήρεμη ηχηρότητα του μηνύματός του. Η πίστη αποτελεί τη βάση όλου αυτού. Η πίστη είναι η ουσία όλου αυτού. Είτε πρόκειται να πάμε στο ιεραποστολικό πεδίο είτε να ζούμε τον Λόγο Σοφίας ή να πληρώνουμε δέκατα, είναι το ίδιο. Η πίστη μέσα μας είναι που καταδεικνύεται σε όλα όσα κάνουμε.

…Η δύναμη αυτού του σκοπού και βασιλείου δεν βρίσκεται στα υλικά αποκτήματά της, όσο εντυπωσιακά και αν είναι. Βρίσκεται στις καρδιές των ανθρώπων της. Γι’ αυτό είναι επιτυχής. Γι’ αυτό είναι ισχυρή. Γι’ αυτό μπορεί να πραγματοποιήσει τα υπέροχα πράγματα που κάνει. Όλα έρχονται από το δώρο της πίστης, που δόθηκε από τον Παντοδύναμο στα τέκνα Του, τα οποία δεν αμφιβάλλουν ούτε φοβούνται, αλλά προχωρούν μπροστά…

Η πίστη είναι η βάση της μαρτυρίας. Η πίστη αποτελεί τη βάση της αφοσίωσης στην Εκκλησία. Η πίστη αντιπροσωπεύει τη θυσία που δίνεται ευχαρίστως για να κινηθεί προς τα εμπρός το έργο του Κυρίου⁶.

Το Ευαγγέλιο είναι καλά νέα. Είναι ένα μήνυμα θριάμβου. Είναι ένας σκοπός να εναγκαλιστούμε με ενθουσιασμό…

Ας μην φοβόμαστε. Ο Ιησούς είναι ο οδηγός μας, η δύναμή μας και ο βασιλέας μας.

Είναι μία εποχή απαισιοδοξίας. Έχουμε μία αποστολή πίστης. Προς τους αδελφούς και τις αδελφές παντού, σας καλώ να βεβαιώσετε εκ νέου την πίστη σας, να κινήσετε αυτό το έργο προς τα εμπρός σε όλον τον κόσμο…

«Αδελφοί, άραγε δεν πρέπει να συνεχίσουμε για έναν τόσο μεγάλο σκοπό; Προχωρήστε προς τα εμπρός και όχι προς τα πίσω. Κουράγιο, αδελφοί· και εμπρός, εμπρός προς τη νίκη!» (Δ&Δ 128:22). Έτσι έγραψε ο Προφήτης Τζόζεφ σε έναν ψαλμό πίστης.

Πόσο ένδοξο είναι το παρελθόν αυτού του μεγάλου σκοπού. Είναι γεμάτος με ηρωισμό, θάρρος, τόλμη και πίστη. Πόσο θαυμάσιο είναι το παρόν καθώς προχωρούμε μπροστά για να ευλογήσουμε τη ζωή των ανθρώπων όποτε θελήσουν να ακούσουν το μήνυμα από τους υπηρέτες του Κυρίου. Πόσο εξαίσιο θα είναι το μέλλον καθώς ο Παντοδύναμος συνεχίζει το ένδοξο έργο Του, επηρεάζοντας προς το καλό όλους εκείνους που θα αποδεχτούν και θα ζουν το Ευαγγέλιό Του και ακόμα προσεγγίζοντας στην αιώνια ευλογία των υιών και θυγατέρων Του όλων των γενεών μέσω του ανιδιοτελούς έργου αυτών των οποίων η καρδιά είναι γεμάτη αγάπη για τον Λυτρωτή του κόσμου…

Προσκαλώ τον καθέναν από εσάς, όπου και αν βρίσκεστε ως μέλη αυτής της εκκλησίας, να σταθείτε όρθιοι και με θετική στάση στην καρδιά σας να κινηθείτε προς τα εμπρός, ζώντας το Ευαγγέλιο, αγαπώντας τον Κύριο και οικοδομώντας το βασίλειο. Μαζί θα παραμείνουμε ισχυροί και θα κρατήσουμε την πίστη και ο Παντοδύναμος θα είναι η δύναμή μας⁷.

Με την πίστη μπορούμε να υψωθούμε πάνω από τον φόβο και κάθε εμπόδιο ή δυσκολία στη ζωή μας.

Ποιος ανάμεσά μας μπορεί να πει ότι δεν έχει αισθανθεί φόβο; Δεν γνωρίζω κανέναν ο οποίος να έχει εντελώς εξαιρεθεί. Φυσικά, ορισμένοι βιώνουν τον φόβο σε μεγαλύτερο βαθμό από ό,τι άλλοι. Ορισμένοι μπορούν να υψωθούν πάνω από αυτόν γρήγορα, όμως άλλοι παγιδεύονται και σύρονται κάτω από αυτόν, οδηγούνται ακόμα και σε ήττα. Υποφέρουμε από τον φόβο της γελοιότητας, τον φόβο της αποτυχίας, τον φόβο της μοναξιάς, τον φόβο της άγνοιας. Κάποιοι φοβούνται το παρόν, κάποιοι το μέλλον. Κάποιοι φέρουν το φορτίο της αμαρτίας και θα έδιναν σχεδόν τα πάντα για να το αποτινάξουν, όμως φοβούνται να αλλάξουν τη ζωή τους. Ας αναγνωρίσουμε ότι ο φόβος δεν έρχεται από τον Θεό αλλά, αντίθετα, αυτό το στοιχείο που κατατρώγει και καταστρέφει έρχεται από τον ενάντιο της αλήθειας και της χρηστότητας. Ο φόβος είναι το αντίθετο της πίστης. Είναι διαβρωτικός στις συνέπειές του, ακόμα και θανατηφόρος⁸.

Ο Παύλος έγραψε στον Τιμόθεο: «Επειδή, ο Θεός δεν μας έδωσε πνεύμα δειλίας, αλλά δύναμης και αγάπης και σωφρονισμού.

»Μη ντραπείς, λοιπόν, για τη μαρτυρία τού Κυρίου μας» (Προς Τιμόθεον Β΄ 1:7-8).

Εύχομαι ώστε κάθε μέλος αυτής της εκκλησίας να βάλει αυτά τα λόγια κάπου, όπου να μπορεί να τα βλέπει κάθε πρωί καθώς ξεκινά την ημέρα του. Θα μας δίνουν το θάρρος να μιλάμε καθαρά, θα μας δίνουν την πίστη να προσπαθούμε, θα ενδυναμώνουν την πεποίθησή μας για τον Κύριο Ιησού Χριστό. Πιστεύω ότι περισσότερα θαύματα θα συμβούν στη γη⁹.

«Μη ντραπείς, λοιπόν, για τη μαρτυρία τού Κυρίου μας» (Προς Τιμόθεον Β΄ 1:8).

Μίλησα μια ημέρα σε έναν φίλο ο οποίος είχε διαφύγει από την πατρίδα του. Με την πτώση της κυβέρνησής του, συνελήφθη και φυλακίστηκε. Η σύζυγος και τα παιδιά του κατόρθωσαν να διαφύγουν, όμως επί τρία και πλέον έτη εκείνος ήταν φυλακισμένος χωρίς δυνατότητα επικοινωνίας με τα αγαπημένα του πρόσωπα. Το φαγητό ήταν άθλιο, οι συνθήκες διαβίωσης καταπιεστικές, χωρίς προοπτική βελτίωσης.

«Τι ήταν αυτό που σε κράτησε όλες εκείνες τις σκοτεινές ημέρες;» Ρώτησα.

Απάντησε: «Η πίστη μου. Η πίστη μου στον Κύριο Ιησού Χριστό. Εναπόθεσα τα φορτία μου σε εκείνον και κατόπιν έδειχναν τόσο πολύ ελαφρύτερα»¹⁰.

Όλα πήγαν καλά. Μην ανησυχείτε. Αυτό το λέω στον εαυτό μου κάθε πρωί. Όλα θα πάνε καλά. Εάν κάνετε το καλύτερο που μπορείτε, όλα θα πάνε καλά. Θέστε την εμπιστοσύνη σας στον Θεό και κινηθείτε προς τα εμπρός με πίστη και πεποίθηση για το μέλλον. Ο Κύριος δεν θα μας εγκαταλείψει. Δεν θα μας εγκαταλείψει¹¹.

Οποιοσδήποτε από εμάς δεν θα έλεγε ότι εάν είχαμε μεγαλύτερη πίστη στον Θεό, θα μπορούσαμε να τα πάμε καλύτερα από ό,τι τώρα; Δεν υπάρχει εμπόδιο τόσο μεγάλο ούτε δυσκολία τόσο περιπλεγμένη, αν έχουμε πίστη. Με την πίστη μπορούμε να υψωθούμε πάνω από εκείνα τα αρνητικά στοιχεία στη ζωή μας, τα οποία διαρκώς μας σύρουν κάτω. Με προσπάθεια μπορούμε να αναπτύξουμε την ικανότητα να καταστείλουμε εκείνες τις παρορμήσεις που οδηγούν σε εξαχρείωση και άνομες πράξεις. Με πίστη μπορούμε να διαχειριστούμε τις ορέξεις μας. Μπορούμε να προσεγγίσουμε εκείνους που είναι αποθαρρυμένοι και ηττημένοι και μπορούμε να τους προειδοποιήσουμε με την ισχύ και τη δύναμη της δικής μας πίστης¹².

Καθώς ασκούμε την πίστη μας, ο Κύριος θα βοηθήσει να αυξηθεί.

Καθώς ασκείτε τον χρόνο και τα ταλέντα σας στην υπηρέτηση, η πίστη σας θα αυξηθεί και οι αμφιβολίες σας θα ελαττωθούν¹³.

Η Εκκλησία θα σας ζητήσει να κάνετε πολλά πράγματα. Θα σας ζητήσει να υπηρετήσετε σε διάφορες θέσεις. Δεν έχουμε αμειβόμενο κλήρο. Διακονείτε αυτήν την Εκκλησία και οποτεδήποτε κληθείτε να υπηρετήσετε, επιτρέψτε μου να σας παροτρύνω να ανταποκριθείτε και καθώς το πράττετε, η πίστη σας θα ενδυναμωθεί και θα αυξηθεί. Η πίστη είναι σαν τον μυ του χεριού μου. Εάν τον χρησιμοποιώ, εάν τον γυμνάζω, δυναμώνει. Θα κάνει πολλά πράγματα. Όμως εάν τον βάλω σε χειρολάβο και δεν κάνω τίποτα γι’ αυτό, θα αποδυναμωθεί και θα αχρηστευθεί και το ίδιο ισχύει για εσάς. Εάν αποδέχεστε κάθε ευκαιρία, εάν αποδέχεστε κάθε κλήση, ο Κύριος θα καταστήσει δυνατόν για εσάς να την πραγματοποιήσετε. Η Εκκλησία δεν θα σας ζητήσει να κάνετε κάτι που δεν μπορείτε να κάνετε με τη βοήθεια του Κυρίου¹⁴.

Αυτή είναι η προσευχή μου για όλους μας – «[Κύριε,] αύξησέ μας την πίστη» [βλέπε Κατά Λουκάν 17:5]. Αύξησέ μας την πίστη, ώστε να γεφυρωθεί το χάσμα της αβεβαιότητας και της αμφιβολίας…

…Κύριε, αύξησέ μας την πίστη, ώστε να υψωθούμε πάνω από τους αδύναμους που εργάζονται εναντίον αυτού το μεγάλου και άγιου έργου Σου. Ενδυνάμωσε τη θέλησή μας. Βοήθησέ μας να οικοδομήσουμε και να εκτείνουμε το βασίλειό Σου, σύμφωνα με τη μεγάλη εντολή Σου, ώστε αυτό το Ευαγγέλιο να κηρυχθεί σε όλον τον κόσμο, ως μαρτυρία προς όλα τα έθνη…

…Χορήγησέ μας πίστη να κοιτάζουμε πέρα από τα προβλήματα της στιγμής, προς τα θαύματα του μέλλοντος. Δώσε μας πίστη να πληρώνουμε τα δέκατα και τις προσφορές μας και θέσε την εμπιστοσύνη μας σε Εσένα, τον Παντοδύναμο, για να ανοίξουν τα παράθυρα των ουρανών, όπως Εσύ έχεις υποσχεθεί. Δώσε μας πίστη να πράττουμε αυτό που είναι σωστό και ας ακολουθήσουν τα αποτελέσματα.

Παραχώρησέ μας πίστη, όταν οι θύελλες της αντιξοότητας μας χτυπούν και οδήγησέ μας σε ασφαλές έδαφος. Σε εποχές ασθένειας, είθε η εμπιστοσύνη μας να αυξάνει στις δυνάμεις της ιεροσύνης. Είθε να ακολουθούμε τη συμβουλή του Ιακώβου:

«Ασθενεί κάποιος ανάμεσά σας; Ας προσκαλέσει τούς πρεσβύτερους τής εκκλησίας, και ας προσευχηθούν επάνω του, αφού τον αλείψουν με λάδι στο όνομα τού Κυρίου:

»Και η προσευχή με πίστη θα σώσει αυτόν που πάσχει, και ο Κύριος θα τον εγείρει·» (Ιακώβου 5:14-15. Η πλάγια γραφή προστέθηκε)…

Κύριε, όταν βαδίζουμε στην κοιλάδα της σκιάς του θανάτου, δώσε μας πίστη να χαμογελάμε μέσα από τα δάκρυά μας, γνωρίζοντας ότι όλα είναι μέρος του αιώνιου σχεδίου ενός στοργικού Πατέρα, ότι καθώς διασχίζουμε το κατώφλι από ετούτη τη ζωή, εισερχόμαστε σε μία άλλη, περισσότερο ένδοξη, και ότι μέσω της Εξιλέωσης του Υιού του Θεού, όλοι θα αναστηθούν από τον τάφο και οι πιστοί θα συνεχίσουν προς την υπερύψωση.

Δώσε μας πίστη να επιδιώκουμε το έργο της λύτρωσης των νεκρών, ώστε οι δικοί Σου αιώνιοι σκοποί να εκπληρωθούν για λογαριασμό των υιών και θυγατέρων όλων των γενεών.

Πατέρα, χορήγησέ μας πίστη να ακολουθούμε τη συμβουλή στα μικρά πράγματα τα οποία μπορεί να σημαίνουν τόσο πολλά…

Κύριε, αύξησε την πίστη μας ο ένας στον άλλο και στον εαυτό μας και στην ικανότητά μας να κάνουμε καλό και σπουδαία πράγματα…

Πατέρα, αύξησε την πίστη μας. Από όλες τις ανάγκες μας, πιστεύω ότι η μεγαλύτερη είναι η αύξηση της πίστης. Και έτσι, αγαπητέ Πατέρα, αύξησε την πίστη μας σε Εσένα και στον Αγαπημένο Υιό Σου, στο μεγάλο αιώνιο έργο Σου, σε εμάς ως τα τέκνα Σου και στην ικανότητά μας να πάμε και να πράξουμε σύμφωνα με το θέλημά Σου και τους κανόνες Σου, προσεύχομαι ταπεινά στο όνομα του Ιησού Χριστού, αμήν¹⁵.

Προτάσεις για μελέτη και διδασκαλία

Ερωτήσεις

Ο Πρόεδρος Χίνκλυ δίδαξε ότι η πίστη στον Θεό είναι «η μεγάλη κινητήριος δύναμη η οποία μπορεί να αλλάξει τη ζωή μας» (τμήμα 1). Ποιες εμπειρίες σάς έχουν βοηθήσει να μάθετε για τη δύναμη της πίστης; Πώς έχετε καταλάβει ότι όταν «προσεγγίζουμε το άγνωστο… η πίστη φωτίζει τον δρόμο»;
Τι μπορούμε να μάθουμε από το τμήμα 2 σχετικά με την πηγή της δύναμης της Εκκλησίας; Πώς η πίστη και η θυσία σχετίζονται η μία με την άλλη; Συλλογιστείτε πώς μπορείτε να λάβετε σοβαρά υπόψη την κλήση του Προέδρου Χίνκλυ να «κινήσουμε αυτό το έργο προς τα εμπρός σε όλον τον κόσμο».
Γιατί νομίζετε ότι η πίστη έχει τη δύναμη να μας βοηθά σε εποχές δοκιμασίας; (Βλέπε τμήμα 3.) Πότε σας βοήθησε η πίστη να ανυψωθείτε πάνω από τον φόβο; Πότε σας βοήθησε η πίστη να ανυψωθείτε πάνω από άλλα εμπόδια;
Επανεξετάστε την προσευχή του Προέδρου Χίνκλυ στο τμήμα 4. Ποια λόγια στην προσευχή αυτή έχουν ξεχωριστή σημασία για εσάς; Πώς μπορεί η πίστη να μας βοηθήσει ώστε να υπερνικήσουμε την αβεβαιότητα και την αμφιβολία; Πώς μπορεί η πίστη να μας βοηθήσει να κοιτάξουμε πέρα από τα προβλήματα, για να δούμε τα θαύματα;

Σχετικές γραφές

Κατά Ιωάννην 14:12-14, Προς Ρωμαίους 5:1-5, Νεφί Β΄ 26:12-13, Μορόνι 7:33-38, Δ&Δ 27:16-18

Βοήθεια διδασκαλίας

«Όταν μελετάμε τις γραφές τακτικά και με επιμέλεια, επιζητώντας ειλικρινά καθοδήγηση από το Πνεύμα, θα είμαστε δεκτικοί να διαφωτιστούμε πώς να προετοιμάσουμε μαθήματα. Θα είμαστε, επίσης, προετοιμασμένοι να λάβουμε και να ακολουθήσουμε παροτρύνσεις από το Πνεύμα, ενώ διδάσκουμε» (Teaching, No Greater Call [1999], 14).