Κεφάλαιο 10

Γαλουχώντας την αιώνια σύμπραξη του γάμου

«Τα γλυκύτερα συναισθήματα της ζωής, οι πιο γενναιόδωρες και ικανοποιητικές παρορμήσεις της ανθρώπινης καρδιάς, βρίσκουν έκφραση σε έναν γάμο ο οποίος μένει αγνός και ακηλίδωτος πάνω από τα κακά του κόσμου».

Από τη ζωή του Γκόρντον Χίνκλυ

Ένα βράδυ, όταν ο Πρόεδρος και η αδελφή Χίνκλυ κάθονταν ήρεμα μαζί, η αδελφή Χίνκλυ είπε: «Μου έδινες πάντοτε φτερά για να πετώ και σε έχω αγαπήσει γι’ αυτό»¹. Σχολιάζοντας εκείνα τα λόγια της συζύγου του, ο Πρόεδρος Χίνκλυ είπε: «Προσπάθησα να αναγνωρίζω την ατομικότητά [της], την προσωπικότητά της, τις επιθυμίες, το υπόβαθρο, τις φιλοδοξίες της. Ας την αφήσουμε να πετάξει. Ναι, ας την αφήσουμε να πετάξει! Ας αναπτύξει τα ταλέντα της. Ας κάνει πράγματα με τον δικό της τρόπο. Ας φύγουμε από τον δρόμο της και ας θαυμάζουμε αυτά που κάνει»². Κατά τον ίδιο τρόπο, η αδελφή Χίνκλυ στήριζε τον σύζυγό της – ως πατέρα, στα προσωπικά ενδιαφέροντά του και στην ευρεία υπηρέτησή του στην Εκκλησία.

Τα περισσότερα χρόνια όταν μεγάλωναν, ο Γκόρντον Χίνκλυ και η Μάρτζορυ Πέι ζούσαν στον ίδιο τομέα και επί πολλά χρόνια έμεναν στον ίδιο δρόμο, ο ένας απέναντι στον άλλο. «Την είδα για πρώτη φορά στην Προκαταρκτική» θυμόταν αργότερα ο Πρόεδρος Χίνκλυ. «Διάβαζε δυνατά μία γραφή μπροστά στα παιδιά. Δεν ξέρω γιατί με επηρέασε τόσο, όμως ποτέ δεν το ξέχασα. Μετά εκείνη μεγάλωσε και έγινε μια όμορφη νέα γυναίκα και αντιλήφθηκα σωστά ότι έπρεπε να την παντρευτώ»³.

Είχαν το πρώτο ραντεβού τους –έναν χορό της Εκκλησίας– όταν εκείνος ήταν 19 και εκείνη 18. «Αυτός ο νέος άνδρας θα επιτύχει στη ζωή του» είπε η Μάρτζορυ στη μητέρα της μετά⁴. Η σχέση τους εξακολούθησε να αναπτύσσεται μέχρι που ο Γκόρντον άρχισε να παρακολουθεί μαθήματα στο Πανεπιστήμιο της Γιούτας. Τότε, το 1933, το έτος μετά την αποφοίτησή του, κλήθηκε να υπηρετήσει μία ιεραποστολή στην Αγγλία. Όταν επέστρεψε, το 1935, ξανάρχισαν να βγαίνουν ραντεβού και το 1937 παντρεύτηκαν στον Ναό της Σωλτ Λέηκ. Θυμούμενη τις αρχές του γάμου τους, η αδελφή Χίνκλυ είπε:

«Τα χρήματα ήταν λιγοστά, όμως ήμασταν όλο ελπίδα και αισιοδοξία. Εκείνες οι πρώτες ημέρες δεν ήταν όλες μεγάλης ευδαιμονίας, όμως ήταν γεμάτοι αποφασιστικότητα και μεγάλη επιθυμία να στεριώσουν ένα ευτυχισμένο σπιτικό. Αγαπούσαμε ο ένας τον άλλο, δεν υπήρχε αμφιβολία για αυτό. Αλλά επίσης έπρεπε να συνηθίσει ο ένας τον άλλον. Νομίζω ότι κάθε ζεύγος πρέπει να συνηθίσει ο ένας τον άλλον.

»Γρήγορα συνειδητοποίησα ότι θα ήταν καλύτερα εάν προσπαθούσαμε σκληρότερα να συνηθίσει ο ένας τον άλλον, παρά εάν προσπαθούσαμε συνεχώς να αλλάξει ο ένας τον άλλον – πράγμα αδύνατον, όπως ανακάλυψα Πρέπει να δίνεις και να παίρνεις λίγο και να υπάρχει μεγάλη προσαρμοστικότητα για να φτιαχτεί ένα ευτυχισμένο σπιτικό»⁵.

Ο Πρόεδρος Χίνκλυ κλήθηκε ως Μέλος της Γενικής Εξουσίας το 1958 και κατά τη διάρκεια των πρώτων ετών της υπηρέτησής του, η αδελφή Χίνκλυ τυπικά έμενε σπίτι να φροντίσει τα πέντε παιδιά τους, ενώ εκείνος ταξίδευε σε αναθέσεις της Εκκλησίας. Όταν μεγάλωσαν τα παιδιά τους, οι Χίνκλυ ταξίδευαν συχνά μαζί – κάτι που αγαπούσαν πολύ. Τον Απρίλιο του 1977, η 40ή επέτειος του γάμου τους συνέπεσε με ένα μεγάλο ταξίδι τους προς συνάντηση των Αγίων της Αυστραλίας. Εκείνη την ημέρα, ο Πρόεδρος Χίνκλυ θυμόταν στο ημερολόγιό του:

«Βρεθήκαμε σήμερα στο Περθ στην Αυστραλία και η παρουσία μας αυτή καθαυτή αντιπροσώπευε αυτό που είχαν φέρει σε εμάς τα χρόνια. Περάσαμε την ημέρα συναντώντας ιεραποστόλους από την Ιεραποστολή Περθ Αυστραλίας. Ήταν μια θαυμάσια ημέρα, όπου ακούσαμε μαρτυρίες και διδασκαλία. Οι ιεραπόστολοι έδωσαν στη Μάρτζορυ ένα άνθος για το μπούστο, κάτι που δεν είχα τον χρόνο να της αγοράσω εγώ.

»Θα μπορούσαμε να γράψουμε ολόκληρο βιβλίο για τα 40 περασμένα χρόνια. …Είχαμε τους αγώνες και τα προβλήματά μας. Όμως σε γενικές γραμμές, η ζωή ήταν καλή. Ευλογηθήκαμε με θαυμαστό τρόπο. Στην ηλικία αυτή αρχίζει κάποιος να καταλαβαίνει την έννοια της αιωνιότητας και την αξία της παντοτινής συντροφιάς. Εάν ήμασταν στο σπίτι απόψε, μάλλον θα είχαμε κάποιο οικογενειακό δείπνο. Όμως είμαστε μακριά από το σπίτι, στην υπηρεσία του Κυρίου, και είναι μια γλυκιά εμπειρία»⁶.

Είκοσι δύο χρόνια αργότερα, υπηρετώντας ως Πρόεδρος της Εκκλησίας, ο Πρόεδρος Χίνκλυ έγραψε ένα γράμμα στην αδελφή Χίνκλυ, εκφράζοντας τα αισθήματά του μετά από περισσότερο από 60 χρόνια γάμου. «Πόσο πολύτιμη σύντροφος υπήρξες» είπε. «Τώρα γεράσαμε μαζί και ήταν μια γλυκιά εμπειρία. …Όταν κάποια στιγμή στο μέλλον το χέρι του θανάτου αγγίξει απαλά τον έναν ή τον άλλο από εμάς, θα υπάρξουν δάκρυα, ναι, όμως θα υπάρχει, επίσης, και μια ήρεμη και σίγουρη διαβεβαίωση επανένωσης και παντοτινής συντροφιάς»⁷.

Στις αρχές του 2004, οι Χίνκλυ βρίσκονταν στον δρόμο για την πατρίδα μετά την αφιέρωση του Ναού Άκκρα στην Γκάνα, όταν η αδελφή Χίνκλυ κατέρρευσε από εξάντληση. Δεν ανέκτησε ποτέ τις δυνάμεις της και έφυγε στις 6 Απριλίου 2004. Έξι μήνες αργότερα, στη γενική συνέλευση Οκτωβρίου, ο Πρόεδρος Χίνκλυ είπε:

«Καθώς κρατούσα το χέρι της και είδα τη θνητή ζωή να φεύγει από τα δάχτυλά της, ομολογώ πως συγκλονίστηκα. Προτού την παντρευτώ, υπήρξε η κοπέλα των ονείρων μου. …Ήταν η αγαπημένη σύντροφός μου για περισσότερα από δύο τρίτα του αιώνα, ίση με εμένα μπροστά στον Κύριο, πραγματικά ανώτερή μου. Και τώρα, στην προχωρημένη ηλικία μου, έχει γίνει ξανά η κοπέλα των ονείρων μου»⁸.

Μέσα στη θλίψη του, ο Πρόεδρος Χίνκλυ είχε σαν στήριγμα τη γνώση ότι εκείνος και η Μάρτζορυ είχαν επισφραγισθεί για την αιωνιότητα. «Το να χάσει κάποιος την πολυαγαπημένη σύντροφό του με την οποία περπάτησε πολύ καιρό σε λιακάδα και σκιά, είναι εντελώς ισοπεδωτικό» είπε. «Υπάρχει μια μοναξιά που σε αναλίσκει, η οποία αυξάνει σε ένταση. Κατατρώγει οδυνηρά την ψυχή σου. Όμως στην ησυχία της νύχτας, ακούγεται ένας σιγανός ψίθυρος που λέει: “Όλα πάνε καλά. Όλα πάνε καλά”. Και η φωνή εκείνη από το άγνωστο, φέρνει ειρήνη και σιγουριά και αδιάσειστη βεβαιότητα ότι ο θάνατος δεν είναι το τέλος, ότι η ζωή συνεχίζει, με έργο να πράξουμε και νίκες να κερδίσουμε. Εκείνη η φωνή, ήρεμα, που σχεδόν δεν μπορεί να ακουστεί από τα θνητά αφτιά, φέρνει τη βεβαιότητα ότι, με την ίδια σιγουριά ότι υπήρξε χωρισμός, έτσι θα υπάρξει και μια χαρούμενη επανένωση»⁹.

Ο Πρόεδρος και η αδελφή Χίνκλυ απήλαυσαν έναν ευτυχισμένο και στοργικό γάμο και ενδυναμώθηκαν από την «ήρεμη και σίγουρη βεβαιότητα της επανένωσης και της παντοτινής συντροφιάς».

Διδασκαλίες του Γκόρντον Χίνκλυ

Ο Επουράνιος Πατέρας σχεδίασε τον γάμο από την απαρχή.

Πόσο υπέροχο πράγμα είναι ο γάμος υπό το σχέδιο του Αιώνιου Πατέρα μας, ένα σχέδιο που παρασχέθηκε κατά την ουράνια σοφία Του για την ευτυχία και την ασφάλεια των τέκνων Του και τη διαιώνιση του είδους.

Είναι ο Δημιουργός μας και έχει σχεδιάσει τον γάμο από την απαρχή. Όταν πλάστηκε η Εύα, «ο Αδάμ είπε: Τούτο είναι τώρα κόκαλο από τα κόκαλά μου, και σάρκα από τη σάρκα μου· γι’ αυτό, ο άνθρωπος θα αφήσει τον πατέρα του και τη μητέρα του, και θα προσκολληθεί στη γυναίκα του· και θα είναι οι δύο σε μία σάρκα». (Γένεση 2:23-24.)

Ο Παύλος έγραψε στους Αγίους στην Κόρινθο: «Όμως, ούτε ο άνδρας υπάρχει χωρίς τη γυναίκα ούτε η γυναίκα χωρίς τον άνδρα, εν Κυρίω». (Προς Κορινθίους Α΄ 11:11.)

Στη σύγχρονη αποκάλυψη ο Κύριος έχει πει: «Και πάλι, αληθινά σας λέω ότι όποιος απαγορεύει το γάμο δεν έχει οριστεί από το Θεό, γιατί ο γάμος έχει οριστεί από το Θεό προς τον άνθρωπο». (Δ&Δ 49:15.)…

Βεβαίως, κανένας που διαβάζει τις γραφές, τόσο αρχαίες, όσο και σύγχρονες, δεν μπορεί να αμφιβάλει για την ουράνια έννοια του γάμου. Τα γλυκύτερα συναισθήματα της ζωής, οι πιο γενναιόδωρες και ικανοποιητικές παρορμήσεις της ανθρώπινης καρδιάς, βρίσκουν έκφραση σε έναν γάμο ο οποίος μένει αγνός και ακηλίδωτος πάνω από τα κακά του κόσμου.

Αυτός ο γάμος, πιστεύω, είναι η επιθυμία –η επιθυμία για την οποία ελπίζουν, λαχταρούν, προσεύχονται– άνδρες και γυναίκες παντού¹⁰.

Στον ναό, ο σύζυγος και η σύζυγος μπορούν να επισφραγιστούν μαζί για όλη την αιωνιότητα.

[Οι] ναοί… προσφέρουν ευλογίες τις οποίες δεν μπορούμε να λάβουμε πουθενά αλλού. Όλα αυτά που γίνονται σε αυτούς τους ιερούς οίκους έχουν να κάνουν με την αιώνια φύση του ανθρώπου. Εκεί, σύζυγοι και τέκνα επισφραγίζονται μαζί ως οικογένεια για όλη την αιωνιότητα. Ο γάμος δεν είναι «μέχρι να σας χωρίσει ο θάνατος». Είναι για πάντα, αν οι σύντροφοι ζουν άξια της ευλογίας¹¹.

Υπήρξε ποτέ άνδρας ο οποίος πραγματικά αγάπησε μία γυναίκα ή μία γυναίκα η οποία πραγματικά αγάπησε έναν άνδρα, που να μην προσεύχονταν να συνεχιστεί η σχέση τους πέραν του τάφου; Ετάφη ποτέ παιδί από γονείς οι οποίοι δεν λαχταρούσαν τη διαβεβαίωση ότι το αγαπημένο τέκνο τους θα είναι ξανά δικό τους σε έναν κόσμο που θα έρθει; Μπορεί κάποιος που πιστεύει στην αιώνια ζωή να αμφιβάλλει ότι ο Θεός των ουρανών θα παρείχε στους υιούς και τις θυγατέρες Του εκείνο το πλέον πολύτιμο στοιχείο της ζωής, την αγάπη που βρίσκει τη σημαντικότερη έκφρασή της στις οικογενειακές σχέσεις; Όχι, η λογική απαιτεί ώστε η οικογενειακή σχέση να εξακολουθήσει μετά θάνατο. Η ανθρώπινη καρδιά το επιθυμεί διακαώς και ο Θεός των ουρανών έχει αποκαλύψει έναν τρόπο δια του οποίου μπορεί να διασφαλιστεί. Οι ιερές διατάξεις του οίκου του Κυρίου παρέχουν για αυτό¹².

Πόσο γλυκιά είναι η βεβαιότητα, πόσο παρηγορητική η ειρήνη που έρχεται από τη γνώση ότι αν παντρευτούμε σωστά και ζούμε σωστά, η σχέση μας θα εξακολουθήσει, άσχετα με τη βεβαιότητα του θανάτου και το πέρασμα του χρόνου. Οι άνθρωποι μπορεί να γράφουν τραγούδια αγάπης και να τα τραγουδούν. Μπορεί να λαχταρούν, να ελπίζουν και να ονειρεύονται. Όμως όλα αυτά θα είναι μόνον μία ρομαντική λαχτάρα, αν δεν υπάρχει μία άσκηση εξουσίας η οποία υπερβαίνει τις δυνάμεις του χρόνου και του θανάτου¹³.

Οι σύζυγοι περπατούν πλάι-πλάι σε ένα παντοτινό ταξίδι.

Στο μεγάλο σχέδιό Του, όταν ο Θεός έπλασε πρώτα τον άνδρα, δημιούργησε τα δύο διαφορετικά φύλα. Η εξευγενισμένη έκφραση αυτής της δυαδικότητας βρίσκεται στον γάμο. Το ένα άτομο συμπληρώνει το άλλο¹⁴.

Στη συντροφικότητα του γάμου δεν υπάρχει ούτε κατωτερότητα ούτε ανωτερότητα. Η γυναίκα δεν περπατά μπροστά από τον άνδρα, ούτε ο άνδρας περπατά μπροστά από τη γυναίκα. Περπατούν πλάι-πλάι ως ένας υιός και μία θυγατέρα του Θεού σε ένα παντοτινό ταξίδι¹⁵.

Ο γάμος, στην αληθινή του έννοια, είναι μια σύμπραξη ίσων μερών, όπου κανένα άτομο δεν ασκεί κυριαρχία στο άλλο αλλά, αντιθέτως, ενθαρρύνει και να βοηθά το ένα το άλλο σε οποιεσδήποτε ευθύνες και φιλοδοξίες ενδεχομένως να έχει¹⁶.

Γυναίκες, να κοιτάτε τους συζύγους σας ως τους πολύτιμους συντρόφους σας και να ζείτε άξια αυτής της συναναστροφής. Άνδρες, να βλέπετε στις συζύγους σας το πιο πολύτιμο απόκτημα για τον παρόντα καιρό ή την αιωνιότητα, όπου η καθεμία είναι μία θυγατέρα του Θεού, μία σύντροφος με την οποία μπορείτε να περπατήσετε χέρι-χέρι, σε ήλιο και καταιγίδα, σε όλους τους κινδύνους και τους θριάμβους της ζωής¹⁷.

Συλλογίζομαι δύο [φίλους] που γνώριζα… τα χρόνια του γυμνασίου και στο πανεπιστήμιο. Ήταν ένα αγόρι από μια επαρχιακή κωμόπολη, ανεπιτήδευτο στην εμφάνιση, χωρίς χρήματα ή προφανείς δυνατότητες. Είχε μεγαλώσει σε μία φάρμα και αν είχε κάποιο ελκυστικό προτέρημα, ήταν η ικανότητα να δουλεύει. …Όμως, παρά την αγροτική εμφάνισή του, είχε ένα χαμόγελο και μία προσωπικότητα που ανέδυε μια ξεκάθαρη καλοσύνη. Ήταν και μία κοπέλα μεγαλωμένη στην πόλη, που ερχόταν από ένα άνετο σπιτικό…

Κάτι μαγικό συνέβη μεταξύ τους. Αγαπήθηκαν… Γελούσαν, χόρευαν και μελετούσαν μαζί όλα εκείνα τα χρόνια. Παντρεύτηκαν όταν ο κόσμος αναρωτιόταν πώς θα μπορούσαν να κερδίζουν αρκετά χρήματα ώστε να επιβιώνουν. Μόχθησε σπουδάζοντας στην επαγγελματική σχολή του και αποφοίτησε από τους πρώτους της τάξης του. Εκείνη έκανε αυστηρές οικονομίες, εξοικονομούσε χρήματα, εργαζόταν και προσευχόταν. Τον ενθάρρυνε και τον στήριζε και όταν τα πράγματα ήταν πραγματικά δύσκολα, έλεγε ήρεμα: «Κάπως θα τα καταφέρουμε». Ενδυναμωμένος από την πίστη της σε εκείνον, εξακολούθησε όλα εκείνα τα δύσκολα χρόνια. Γεννήθηκαν τα παιδιά τους και μαζί τα αγαπούσαν, τα γαλουχούσαν και τους έδιναν την ασφάλεια που προερχόταν από το δικό τους παράδειγμα αγάπης και αφοσίωσης του ενός προς τον άλλο. Τώρα έχουν περάσει περισσότερα από σαράντα πέντε χρόνια. Τα παιδιά τους έχουν μεγαλώσει και είναι τιμή γι’ αυτούς, για την Εκκλησία και τις κοινότητες στις οποίες ζουν.

Πρόσφατα, ενώ βρισκόμουν σε ένα αεροπλάνο από Νέα Υόρκη, προχώρησα στον διάδρομο στο μισοσκόταδο και είδα μία γυναίκα με λευκά μαλλιά, το κεφάλι της στον ώμο του συζύγου της καθώς κοιμόταν ελαφρά και το χέρι εκείνου να κρατά με θέρμη το δικό της. Ήταν ξύπνιος και με αναγνώρισε. Εκείνη ξύπνησε όταν αρχίσαμε να μιλάμε. Κι αυτοί, επίσης, επέστρεφαν από Νέα Υόρκη, όπου εκείνος είχε μιλήσει για μία διατριβή του ενώπιον ενός από τους μεγάλους συλλόγους του κόσμου των γραμμάτων του έθνους. Είπε λίγα σχετικά με αυτό, όμως μίλησε με υπερηφάνεια για τις τιμές που έλαβε…

Το σκεφτόμουν αυτό καθώς γύριζα στη θέση μου στο αεροπλάνο. Και είπα στον εαυτό μου, οι φίλοι τους εκείνες τις ημέρες έβλεπαν μόνο ένα αγροτόπαιδο και μία χαμογελαστή κοπέλα με φακίδες στη μύτη της. Όμως εκείνοι οι δύο έβλεπαν ο ένας στον άλλο αγάπη, αφοσίωση, ειρήνη, πίστη και το μέλλον. Πείτε το χημεία, αν θέλετε. Ίσως να υπήρχε λίγο από αυτό, όμως υπήρχαν πολλά περισσότερα. Μάλλον άνθιζε κάτι ουράνιο, φυτεμένο εκεί από αυτόν τον Πατέρα που είναι ο Θεός μας. Στις ημέρες του σχολείου τους είχαν ζήσει άξια για αυτό το άνθισμα. Είχαν ζήσει με αρετή και πίστη, με εκτίμηση και σεβασμό για τον εαυτό τους και ο ένας για τον άλλο. Στα χρόνια της δύσκολης επαγγελματικής και οικονομικής πάλης τους, είχαν βρει τη μεγαλύτερη εγκόσμια δύναμη στη συντροφικότητά τους. Τώρα, σε προχωρημένη ηλικία, έβρισκαν την ειρήνη τους, την ήρεμη ικανοποίησή τους μαζί. Και πέρα από αυτό, είχαν τη διαβεβαίωση για μία παντοτινή χαρούμενη συναναστροφή υπό τις διαθήκες που είχαν από πολύ καιρό συναφθεί και τις υποσχέσεις που είχαν από πολύ καιρό δοθεί στον οίκο του Κυρίου¹⁸.

Ο Θεός δεν θα παρακρατήσει καμία ευλογία από άξια άτομα που δεν είναι παντρεμένα.

Κατά κάποιο τρόπο έχουμε βάλει μια ταμπέλα σε μία πολύ σημαντική ομάδα στην Εκκλησία. Γράφει «Ανύπανδροι». Εύχομαι να μην το κάνουμε αυτό. Είστε ξεχωριστά άτομα, άνδρες και γυναίκες, υιοί και θυγατέρες του Θεού, και όχι μία μάζα ανθρώπων που «είναι όμοιοι» ή «ενεργούν όμοια». Επειδή δεν συνέβη να έχετε παντρευτεί, δεν σας κάνει απαραίτητα διαφορετικούς από τους άλλους. Όλοι μας μοιάζουμε πάρα πολύ στην εμφάνιση και στις συναισθηματικές αντιδράσεις, στην ικανότητά μας να σκεπτόμαστε, να εκλογικεύουμε, να νιώθουμε αξιολύπητοι, να είμαστε ευτυχισμένοι, να αγαπάμε και να μας αγαπούν.

Είστε το ίδιο σημαντικοί όπως οποιοσδήποτε άλλος στο σχέδιο του Πατέρα μας στους Ουρανούς και, υπό την ευσπλαχνία Του, καμία ευλογία την οποία διαφορετικά θα δικαιούσασταν δεν θα παρακρατηθεί ποτέ από εσάς¹⁹.

Επιτρέψτε μου τώρα να πω δυο λόγια σε εκείνους που δεν είχαν ποτέ την ευκαιρία να παντρευτούν. Σας διαβεβαιώ ότι είμαστε ευαίσθητοι στην μοναξιά που πολλοί από εσάς νιώθετε. Η μοναξιά είναι ένα πικρό και οδυνηρό πράγμα. Υποθέτω ότι όλοι οι άνθρωποι την έχουν αισθανθεί κάποια στιγμή. Η καρδιά μας σάς προσεγγίζει με κατανόηση και αγάπη…

…Αυτή η εποχή της ζωής σας μπορεί να είναι υπέροχη. Έχετε ωριμότητα. Έχετε κρίση. Οι περισσότεροι από εσάς έχετε εκπαίδευση και εμπειρία. Έχετε μία σωματική, διανοητική και πνευματική δύναμη να ανυψώνεστε, να βοηθάτε και να ενθαρρύνετε.

Υπάρχουν τόσοι πολλοί εκεί έξω που σας χρειάζονται. …Να έχετε πλήρως φορτισμένες τις πνευματικές μπαταρίες σας και να ανάβετε τις λάμπες των άλλων²⁰.

Προς εσάς που δεν έχετε παντρευτεί… ο Θεός σας έχει δώσει ταλέντα του ενός ή άλλου είδους. Σας έχει δώσει την ικανότητα να υπηρετείτε τις ανάγκες των άλλων και να ευλογείτε τη ζωή τους με την καλοσύνη και το ενδιαφέρον σας. Προσεγγίστε κάποιον σε ανάγκη…

Προσθέστε γνώση στη γνώση. Εξευγενίστε τον νου και τις ικανότητές σας σε έναν επιλεγμένο τομέα πειθαρχίας. Υπάρχουν τρομακτικές ευκαιρίες για σας, αν είστε προετοιμασμένοι να επωφεληθείτε από αυτές. …Μην αισθάνεστε ότι επειδή είστε ανύπαντροι, ο Θεός σάς έχει εγκαταλείψει. Ο κόσμος σάς χρειάζεται. Η Εκκλησία σάς χρειάζεται. Τόσοι πολλοί άνθρωποι και σκοποί χρειάζονται τη δύναμη, τη σοφία και τα ταλέντα σας.

Να προσεύχεστε και μην χάνετε την ελπίδα σας. …Ζήστε την καλύτερη ζωή που είστε ικανοί και ο Κύριος στη μεγάλη σοφία του και στην αιωνιότητα θα απαντήσει στις προσευχές σας²¹.

Προς εσάς που είστε διαζευγμένοι, παρακαλώ να ξέρετε ότι δεν σας βλέπουμε ως αποτυχημένους, επειδή απέτυχε ένας γάμος. …Έχουμε την υποχρέωση να μην καταδικάζουμε, αλλά να συγχωρούμε και να ξεχνάμε, να ανυψώνουμε και να βοηθάμε. Στις ώρες της μοναξιάς σας, στραφείτε στον Κύριο ο οποίος είπε: «Ελάτε σε μένα όλοι όσοι κοπιάζετε και είστε φορτωμένοι, κι εγώ θα σας αναπαύσω. …Επειδή ο ζυγός μου είναι καλός, και το φορτίο μου ελαφρύ». (Κατά Ματθαίον 11:28, 30.)

Ο Κύριος δεν θα σας αποκρούσει ούτε θα σας διώξει. Οι απαντήσεις στις προσευχές σας μπορεί να μην είναι εντυπωσιακές. Ίσως να μην τις καταλάβετε εύκολα ή ακόμα και να τις εκτιμήσετε. Όμως θα έρθει ο καιρός όπου θα γνωρίσετε ότι έχετε ευλογηθεί²².

Η ευτυχία στον γάμο έρχεται όταν δείχνουμε στοργική έγνοια για την ευημερία του/της συντρόφου μας.

Γαλουχήστε και καλλιεργήστε τον γάμο σας. Φυλάγετέ τον και εργαστείτε να τον κρατήσετε στέρεο και όμορφο. …Ο γάμος είναι ένα συμβόλαιο, είναι μία συνομολόγηση, είναι μία ένωση ενός ανδρός και μιας γυναικός υπό το σχέδιο του Παντοδύναμου. Μπορεί να είναι εύθραυστος. Απαιτεί γαλούχηση και πολλή προσπάθεια²³.

Έχοντας ασχοληθεί με εκατοντάδες περιπτώσεις διαζυγίων όλα αυτά τα χρόνια, είμαι βέβαιος ότι η εφαρμογή μιας απλής πρακτικής θα έκανε περισσότερα από οτιδήποτε άλλο για να λύσει αυτό το σοβαρότατο πρόβλημα.

Αν ο κάθε σύζυγος και η κάθε σύζυγος έκαναν συνεχώς ό,τι είναι δυνατόν για να διασφαλιστεί η άνεση και η ευτυχία του/της συντρόφου του/της, θα υπήρχαν ελάχιστα έως ανύπαρκτα διαζύγια. Δεν θα ακούγονταν ποτέ διαφωνίες. Δεν θα υψώνονταν ποτέ κατηγορίες. Δεν θα υπήρχαν εκρήξεις οργής. Αντίθετα, η αγάπη και το ενδιαφέρον θα αντικαθιστούσαν την κακομεταχείριση και τη μικρότητα…

Η θεραπεία για τα περισσότερα προβλήματα στον γάμο δεν βρίσκεται στο διαζύγιο. Βρίσκεται στη μετάνοια και τη συγχώρεση, σε εκφράσεις καλοσύνης και φροντίδας. Βρίσκεται στην εφαρμογή του Χρυσού Κανόνα.

Είναι μία σκηνή μεγάλης ομορφιάς, όταν ένας νέος άνδρας και μια νέα γυναίκα ενώνουν τα χέρια στον βωμό, σε μια διαθήκη μπροστά στον Θεό, ότι θα τιμούν και θα αγαπούν ο ένας τον άλλο. Και πόσο θλιβερή είναι η εικόνα όταν λίγους μήνες αργότερα ή μερικά χρόνια αργότερα, ακούγονται προσβλητικές παρατηρήσεις, άσχημα και πικρά λόγια, υψωμένες φωνές και πικρές κατηγορίες.

Δεν θα έπρεπε να συμβαίνει αυτό, αγαπητοί μου αδελφοί και αδελφές. Μπορούμε να υψωθούμε πάνω από αυτά τα ασθενικά και φτωχά στοιχεία στη ζωή μας (βλέπε Προς Γαλάτες 4:9). Μπορούμε να αναζητήσουμε και να αναγνωρίσουμε την ουράνια φύση ο ένας στον άλλο, η οποία έρχεται σε μας ως παιδιά του Πατέρα μας στους Ουρανούς. Μπορούμε να ζούμε μαζί κατά το πρότυπο γάμου που δόθηκε από τον Θεό, πετυχαίνοντας αυτό για το οποίο είμαστε ικανοί, αν ασκήσουμε αυτοπειθαρχία και απέχουμε από το να προσπαθούμε να ασκήσουμε πειθαρχία στο σύντροφό μας²⁴.

«Γαλουχήστε και καλλιεργήστε τον γάμο σας. Φυλάγετέ τον και εργαστείτε να τον κρατήσετε στέρεο και όμορφο».

Κάθε γάμος υπόκειται σε κατά εποχές θυελλώδη καιρό. Όμως με την υπομονή, τον αμοιβαίο σεβασμό και ένα πνεύμα ανεκτικότητας, μπορούμε να αντεπεξέλθουμε στις θύελλες αυτές. Όπου έχουν γίνει λάθη, μπορούμε να ζητήσουμε συγγνώμη, να μετανοήσουμε και να συγχωρέσουμε. Όμως θα πρέπει να υπάρχει προθυμία να γίνει αυτό, εκ μέρους και των δύο πλευρών…

Έχω μάθει ότι η αληθινή ουσία της ευτυχίας στον γάμο βρίσκεται… σε μία αγωνιώδη έγνοια για την ανακούφιση και ευημερία του/της συντρόφου. Το να σκεφτόμαστε μόνον τον εαυτό μας και την ικανοποίηση των προσωπικών επιθυμιών, δεν θα οικοδομήσει ούτε εμπιστοσύνη ούτε αγάπη ούτε ευτυχία. Μόνον όταν υπάρχει ανιδιοτέλεια, θα αναπτυχθεί και θα ανθίσει η αγάπη με τις συνακόλουθες καλές ιδιότητές της²⁵.

Πολλοί από εμάς θα πρέπει να σταματήσουμε να αναζητούμε τα λάθη και να αρχίσουμε να αναζητούμε τις αρετές. …Δυστυχώς, μερικές γυναίκες θέλουν να ξαναφτιάξουν τους συζύγους τους κατά το δικό τους πρότυπο. Κάποιοι άνδρες θεωρούν ως αποκλειστικό δικαίωμά τους να αναγκάσουν τις συζύγους τους να ταιριάξουν με τα πρότυπα που εκείνοι θεωρούν ως ιδανικά. Ποτέ δεν πετυχαίνει αυτό. Οδηγεί μόνον σε έριδες, παρεξηγήσεις και θλίψη.

Πρέπει να υπάρχει σεβασμός για τα ενδιαφέροντα του καθενός. Πρέπει να υπάρχουν ευκαιρίες και ενθάρρυνση για την ανάπτυξη και την έκφραση του ταλέντου του καθενός²⁶.

Να είστε απόλυτα ειλικρινείς και πιστοί στον επιλεγμένο σύντροφό σας. Σε ό,τι αφορά στον χρόνο και την αιωνιότητα, εκείνη ή εκείνος θα γίνουν το μεγαλύτερο απόκτημα που θα έχετε ποτέ. Εκείνη ή εκείνος θα αξίζουν το καλύτερο που υπάρχει σε εσάς²⁷.

Προτάσεις για μελέτη και διδασκαλία

Ερωτήσεις

Ο Πρόεδρος Χίνκλυ δίδαξε ότι ο Επουράνιος Πατέρας σχεδίασε τον γάμο ανάμεσα σε έναν άνδρα και μια γυναίκα «για την ευτυχία και ασφάλεια των τέκνων Του» (τμήμα 1). Πώς μπορεί αυτή η γνώση να επηρεάσει τη σχέση μεταξύ των συζύγων; Πώς μπορεί ο σύζυγος και η σύζυγος να διατηρήσουν τον γάμο τους «αγνό και ακηλίδωτο πάνω από το κακό του κόσμου;»
Ποιες είναι οι ευλογίες ενός παντοτινού γάμου σε αυτήν τη ζωή και την αιωνιότητα; (Βλέπε τμήμα 2.) Ποιες εμπειρίες σάς έχουν δώσει μεγαλύτερη εκτίμηση για τις παντοτινές σχέσεις; Πώς μπορούμε να διδάξουμε στα παιδιά τη σπουδαιότητα του παντοτινού γάμου;
Γιατί θα πρέπει να είναι ο γάμος «μία σύμπραξη ίσων»; (Βλέπε τμήμα 3.) Τι μαθαίνετε από την ιστορία στο τμήμα 3; Πώς μπορούν οι σύζυγοι να καλλιεργήσουν αυτού του είδους τη δύναμη στον γάμο τους;
Πώς μπορούν οι υποσχέσεις και η συμβουλή του Προέδρου Χίνκλυ στο τμήμα 4 να βοηθήσουν άτομα που δεν είναι παντρεμένα; Πώς οι διδασκαλίες σε αυτό το τμήμα ισχύουν για όλους τους ανθρώπους; Γιατί είναι σημαντικό να χρησιμοποιούμε τα ταλέντα και τις δεξιότητές μας για να υπηρετούμε άλλους;
Ποιοι είναι μερικοί τρόποι όπου οι δύο σύζυγοι μπορούν να «γαλουχούν και να καλλιεργούν» τον γάμο τους; (Βλέπε τμήμα 5.) Τι έχετε μάθει σχετικά με το πώς ο σύζυγος και η σύζυγος μπορούν να υπερνικήσουν δυσκολίες και να βρουν μεγαλύτερη ευτυχία μαζί; Τι παραδείγματα έχετε δει;

Σχετικές γραφές

Προς Κορινθίους Α΄ 11:11, Κατά Ματθαίον 19:3-6, Δ&Δ 42:22, 132:18-19, Μωυσή 2:27-28, 3:18, 21-24

Βοήθεια μελέτης

«Καθώς αφιερώνετε χρόνο κάθε ημέρα, προσωπικά και με την οικογένειά σας, για τη μελέτη του λόγου του Θεού, η γαλήνη θα υπερισχύει στη ζωή σας. Αυτή η γαλήνη δεν θα προέλθει από τον έξω κόσμο. Θα έρθει μέσα από το σπιτικό σας, την οικογένειά σας, μέσα από την καρδιά σας» (Ρίτσαρντ Σκοτ, «Κάνετε την άσκηση της πίστης πρώτη προτεραιότητά σας», Ensign ή Λιαχόνα, Νοε 2014, 93).