2022
Adoptie en familiegeschiedenis – eeuwige banden
Maart 2022


Digitaal thema-artikel

Adoptie en familiegeschiedenis – eeuwige banden

Hoe kunnen we weten of we familiehistorisch werk voor onze biologische of adoptielijnen moeten doen?

Afbeelding
stapel oude foto’s

We zijn gezegend dat we aan tempelverordeningen kunnen deelnemen die ons als gezin voor tijd en alle eeuwigheid verzegelen. President Russell M. Nelson heeft gezegd: ‘Verhoging is een familieaangelegenheid. Gezinnen kunnen alleen door de heilsverordeningen van het evangelie van Jezus Christus verhoogd worden. Het uiteindelijke doel dat we willen bereiken, is als familie gelukkig worden – begiftigd, verzegeld en voorbereid op het eeuwige leven in Gods tegenwoordigheid.’1 Die mogelijkheid is er zowel voor de mensen die in het verbond geboren zijn als voor allen die door heilige tempelverordeningen geadopteerd en aan hun gezin verzegeld worden.

‘Liefdevolle, eeuwige gezinnen kunnen door adoptie worden gesticht. Of kinderen nu door adoptie of geboorte naar een gezin komen, ze zijn een even dierbare zegen. Kinderen die in de tempel aan hun adoptieouders zijn verzegeld, kunnen alle zegeningen ontvangen door deel uit te maken van hun eeuwige gezin.’2

Als een geadopteerde persoon met familiehistorisch werk begint, zijn er twee mogelijke stambomen om te volgen, uit te zoeken en voor tempelwerk te overwegen.

Of de verzegelde lijn (zoals iemands adoptiefamilie kan worden genoemd), de biologische lijn of beide worden gevolgd, wordt besloten in gezinsraden en door openbaring. Er is niet één juist antwoord. Iedereen die voor deze keuze staat, behoort het als een gebedskwestie te benaderen.

Ouderling Richard G. Scott (1928–2015) van het Quorum der Twaalf Apostelen heeft gezegd: ‘Elk werk dat u in de tempel doet is goed bestede tijd, maar plaatsvervangend verordeningen ondergaan voor een van uw eigen voorouders maakt de tijd in de tempel nog heiliger, waaruit nog meer zegeningen zullen voortvloeien. Het Eerste Presidium heeft verklaard dat we in eerste instantie verantwoordelijk zijn om onze eigen voorouders te traceren [zie brief van het Eerste Presidium, 29 februari 2012].’3

Geadopteerde mensen hebben vaak tegenstrijdige gevoelens over de betekenis hiervan met betrekking tot hun voorouders. Mary (naam is gewijzigd) heeft gezegd: ‘Familiegeschiedenis is erg verwarrend voor me. Ik weet dat ik aan mijn “voorouders” verzegeld ben, en soms ben ik trots op dat erfgoed Toch voel ik me altijd enigszins een indringer, omdat ze niet mijn bloedlijn zijn. Mijn biologische familie heeft uitgebreid familiehistorisch werk gedaan en me enkele dagboeken en foto’s laten zien. Het was onwezenlijk en geweldig om te zien waar ik sommige lichamelijke kenmerken vandaan had […] en een soort verbinding te voelen terwijl ik woorden van mijn genetische voorouders las. Maar ik heb bijna het idee dat ik dat gevoel van verbondenheid leen wanneer ik buiten die tempelverordening stap.’

Susan (naam is veranderd) was, zoals veel adoptiekinderen, erg nieuwsgierig naar haar biologische ouders. Ze werd als baby aan haar adoptiegezin verzegeld en voelde de macht en bevestiging dat dit haar familie was – de mensen bij wie ze voor eeuwig zou zijn. Ze voelde zich gezegend door familiegeschiedenis en tempelwerk voor deze familie te doen. Maar dat nam haar nieuwsgierigheid naar de mensen in haar geboortelijn niet weg, noch haar verlangen om hun de heilsverordeningen aan te bieden. Ze was bang dat ze op de een of andere manier ontrouw aan haar adoptiegezin was omdat ze dat verlangen had. Maar na een liefdevol gesprek met haar ouders wist ze zeker dat de gevoelens van liefde en loyaliteit niet zouden afnemen door het heilige werk voor haar geboortelijn te doen.

Een kwestie van overleg en openbaring

Familiesituaties zijn zeer uiteenlopend en wat voor de ene persoon werkt, is misschien niet prettig voor een ander. Als je adoptieouders zich ongemakkelijk voelen als je aan je biologische stamboom werkt, kun je wellicht beter even stoppen met dat werk en je op andere voorouders concentreren. De tijd voor je biologische lijn kan later komen, want iedereen die op aarde geboren wordt, krijgt op een bepaald moment de kans om tempelverordeningen te ontvangen. Maar weet dat de familiesamenstellingen in het volgende leven die nu met ons beperkte begrip zo verwarrend lijken, ooit duidelijk zullen worden.

President Dallin H. Oaks, eerste raadgever in het Eerste Presidium, heeft dit verhaal verteld dat hij van een vriend had gehoord:

‘Een vader hertrouwde nadat zijn geliefde vrouw, de moeder van zijn kinderen, was overleden. Enkele van zijn volwassen kinderen hadden ernstig bezwaar tegen het nieuwe huwelijk en vroegen een naast familielid, een gerespecteerd kerkleider, om raad. Die leider luisterde naar de redenen voor hun bezwaren, die vooral gingen over de toestand en relaties in de geestenwereld en de koninkrijken van heerlijkheid na het laatste oordeel. En hij zei: “U maakt zich zorgen om de verkeerde dingen. U zou zich zorgen moeten maken om de vraag of ú daar wel kunt komen. Concentreer u daar liever op. Als u daar komt, zult u zien dat het allemaal veel geweldiger is dan u zich kunt indenken.”

‘Wat een vertroostende lering! Vertrouw op de Heer!’4

FamilySearch-opties

Ondertussen blijven je opties door bepaalde functies in FamilySearch open. Als je dat wilt, kun je zowel een verzegelde lijn als een biologische lijn in je stamboomlijst bijhouden. In Stamboom op FamilySearch.org kun je de optie ‘Ouder toevoegen’ voor je profiel kiezen. Hierdoor ontstaat er een lijn met een afzonderlijk paar ouders die je kunt onderzoeken en invullen zover je wilt. Je kunt aangeven welke ouders je liever op de voorgrond wilt hebben, maar je kunt ook makkelijk wisselen. In je profiel kun je ook aangeven of de ouderrelatie biologisch of adoptief is, als je dat wilt.

Volgens het beleid van de kerk mag je alleen namen indienen voor mensen aan wie je verwant bent, dus je kunt tempelnamen indienen voor biologische, adoptie- en pleegfamilielijnen die met jouw familie verbonden zijn.

Adoptie in het huis van Israël

Het begrip en de praktijk van adoptie geldt voor bijna iedereen die ooit geboren is. Mark A. Peterson, voormalig hoogleraar aan de Brigham Young University, heeft gezegd:

‘Adoptie is niet beperkt tot de bijzondere gevallen die we “geadopteerd” noemen. We hebben er allemaal mee te maken. De apostel Paulus […] zei dat adoptie of aangenomen worden het proces is waardoor we lid van het verbond worden, deel van het gezin van Abraham. […] Paulus gebruikte de term adoptie om aan te tonen dat zij die in Jezus geloven, deel gaan uitmaken van een bijzondere familie. Dat geldt voor ieder die zich in deze tijd in de kerk heeft laten dopen. We worden zo allemaal broeders en zusters.

‘Het staat misschien wel het duidelijkst in Galaten:

‘“Want u allen die in Christus gedoopt bent, hebt zich met Christus bekleed.

‘“Daarbij is het niet van belang dat men Jood is of Griek; daarbij is het niet van belang dat men slaaf is of vrije; daarbij is het niet van belang dat men man is of vrouw; want allen bent u één in Christus Jezus.

‘“En als u van Christus bent, dan bent u Abrahams nageslacht en overeenkomstig de belofte erfgenamen” [Galaten 3:27–29]. […]

‘Een deel van het huis van Israël worden, komt in specifieke termen tot uiting als we onze patriarchale zegen ontvangen. Daarin wordt ons verteld wat onze afstammingslijn is. In veel gevallen is er dan ook sprake van een familieband door adoptie. Soms zijn er in een gezin gezinsleden die tot de geslachtslijn van Efraïm behoren, terwijl een ander gezinslid van Juda, Dan of Manasse is. Het lidmaatschap in elk van deze afstammingslijnen maakt vaak deel uit van het adoptieproces waarover Paulus sprak. Als we voor gehoorzaamheid en bekering kiezen, en deel hebben aan de zegen van het verbond, worden we verwelkomd in het huisgezin van geloof, de kerk. We zijn geen vreemdelingen en bijwoners meer, maar medeburgers, broeders en zusters met de heiligen.’5

Het grote plan van geluk

Het grote plan van onze hemelse Vader is een plan van geluk. Hij weet dat de verzegeling in eeuwige familierelaties ons vreugde kan brengen in de vorm van hechte en liefdevolle familiebanden. Door gebed kun je ontdekken wat voor pad je op je eigen reis moet kiezen met betrekking tot biologische en adoptieve geslachtslijnen terwijl je met tempelwerk en familiegeschiedenis bezig bent.