1 Ιδού, τώρα συνέβη ώστε ο βασιλιάς των Λαμανιτών έστειλε μια προκήρυξη σε όλον τον λαό του, να μην ακουμπήσουν τα χέρια τους επάνω στον Αμμών ή τον Ααρών ή τον Όμνερ ή τον Ίμνι ούτε κανέναν από τους αδελφούς τους που θα πήγαιναν να κηρύξουν τον λόγο του Θεού, σε οποιονδήποτε τόπο κι αν βρίσκονταν, σε οποιοδήποτε τμήμα της χώρας τους.

2 Μάλιστα, έστειλε ένα διάταγμα σε αυτούς, να μην ακουμπήσουν τα χέρια τους επάνω τους για να τους δέσουν ή να τους ρίξουν στη φυλακή· ούτε να τους φτύσουν, ούτε να τους χτυπήσουν, ούτε να τους πετάξουν έξω από τις συναγωγές τους, ούτε να τους μαστιγώσουν· ούτε να τους λιθοβολήσουν, αλλά να έχουν ελεύθερη πρόσβαση στα σπίτια τους, και επίσης στους ναούς τους και στους ιερούς χώρους τους.

3 Και έτσι να μπορούν να προχωρούν και να κηρύττουν τον λόγο του Θεού σύμφωνα με τις επιθυμίες τους, επειδή ο βασιλιάς είχε μεταστραφεί προς τον Κύριο, και όλος ο οίκος του. Γι’ αυτό έστειλε την προκήρυξή του σε όλη τη χώρα προς τον λαό του, ώστε ο λόγος του Θεού να μην έχει εμπόδια, αλλά να προχωρήσει σε όλη τη χώρα, ώστε ο λαός του να μπορέσει να πειστεί σχετικά με τις κακές παραδόσεις των πατέρων τους, και για να πειστούν ότι ήταν όλοι αδελφοί, και ότι δεν έπρεπε να δολοφονούν, ούτε να λεηλατούν, ούτε να κλέβουν, ούτε να διαπράττουν μοιχεία, ούτε να διαπράττουν κανένα είδος κακίας.

4 Και τώρα συνέβη ώστε όταν ο βασιλιάς έστειλε την προκήρυξη αυτή, ο Ααρών και οι αδελφοί του πήγαν από πόλη σε πόλη και από τον ένα οίκο λατρείας στον άλλον, ιδρύοντας εκκλησίες, και χειροτονώντας ιερείς και διδασκάλους από τους Λαμανίτες σε όλη τη χώρα, για να κηρύττουν και να διδάσκουν τον λόγο του Θεού ανάμεσά τους. Και έτσι άρχισαν να έχουν μεγάλη επιτυχία.

5 Και χιλιάδες οδηγήθηκαν στη γνώση του Κυρίου, μάλιστα, χιλιάδες οδηγήθηκαν να πιστέψουν στις παραδόσεις των Νεφιτών, και διδάχθηκαν τα χρονικά και τις προφητείες που είχαν μεταβιβασθεί από γενεά σε γενεά μέχρι την παρούσα εποχή.

6 Και όπως σίγουρα ο Κύριος ζει, έτσι σίγουρα όσοι πίστεψαν, δηλαδή όσοι οδηγήθηκαν στη γνώση της αλήθειας, μέσω του κηρύγματος του Αμμών και των αδελφών του, σύμφωνα με το πνεύμα της αποκάλυψης και της προφητείας, και τη δύναμη του Θεού που έκανε θαύματα σε αυτούς – μάλιστα, σας λέω, όπως ο Κύριος ζει, όσοι από τους Λαμανίτες πίστεψαν στο κήρυγμά τους, και μεταστράφηκαν προς τον Κύριο, ποτέ δεν αποστάτησαν.

7 Γιατί έγιναν δίκαιος λαός. Κατέθεσαν τα όπλα της ανταρσίας τους, ώστε δεν μάχονταν πια εναντίον του Θεού, ούτε εναντίον οποιουδήποτε από τους αδελφούς τους.

8 Λοιπόν, αυτοί είναι εκείνοι που μεταστράφηκαν προς τον Κύριο:

9 Ο λαός των Λαμανιτών που βρισκόταν στη γη του Ισμαήλ.

10 Και επίσης από τον λαό των Λαμανιτών που βρίσκονταν στη γη του Μιδδόνι.

11 Και επίσης από τον λαό των Λαμανιτών που βρίσκονταν στην πόλη του Νεφί.

12 Και επίσης από τον λαό των Λαμανιτών που βρίσκονταν στη γη του Σιλώμ, και που βρίσκονταν στη γη του Σεμλών, και στην πόλη του Λεμουήλ, και στην πόλη του Σιμνιλώμ.

13 Και αυτά είναι τα ονόματα των πόλεων των Λαμανιτών που μεταστράφηκαν προς τον Κύριο, και αυτοί είναι εκείνοι που κατέθεσαν τα όπλα της ανταρσίας τους, μάλιστα, όλα τα πολεμικά όπλα τους, και ήταν όλοι Λαμανίτες.

14 Και οι Αμαληκίτες δεν μεταστράφηκαν προς τον Κύριο, εκτός από έναν. Ούτε κανένας από τους Αμουλωνίτες. Όμως σκλήρυναν την καρδιά τους και επίσης την καρδιά των Λαμανιτών σε εκείνο το μέρος της χώρας οπουδήποτε κατοικούσαν, μάλιστα, και όλα τα χωριά τους και όλες τις πόλεις τους.

15 Γι’ αυτό, έχουμε ονομάσει όλες τις πόλεις των Λαμανιτών στις οποίες μετανόησαν και γνώρισαν την αλήθεια, και μεταστράφηκαν.

16 Και τώρα συνέβη ώστε ο βασιλιάς και όσοι μεταστράφηκαν επιθυμούσαν να έχουν ένα όνομα, ώστε έτσι να διακρίνονται από τους αδελφούς τους. Γι’ αυτό ο βασιλιάς συσκέφθηκε με τον Ααρών και πολλούς από τους ιερείς τους, σχετικά με το όνομα που έπρεπε να πάρουν επάνω τους, ώστε να διακρίνονται.

17 Και συνέβη ώστε κάλεσαν τα ονόματά τους Αντί-Νεφί-Λεχίτες. Και αποκαλούνταν με αυτό το όνομα και δεν αποκαλούνταν πια Λαμανίτες.

18 Και άρχισαν να είναι ένας πολύ εργατικός λαός. Μάλιστα, και ήταν φιλικά διατεθειμένοι προς τους Νεφίτες. Γι’ αυτό άνοιξαν επικοινωνία μαζί τους, και η κατάρα του Θεού δεν τους ακολουθούσε πια.