Seminarium
Ew. Łukasza 1:39–79


Ew. Łukasza 1:39–79

Radujcie się i chwalcie Boga

Obraz
Mary visiting her cousin Elisabeth, who is also expecting a child.

Gdy Maria była w ciąży, spodziewając się Jezusa, odwiedziła swoją kuzynkę, Elżbietę, i radowała się z nią dobrocią Boga. Ta lekcja dostarczy ci okazji, aby rozpoznać dobroć Boga i wychwalać Go z jej powodu.

Przygotowanie uczniów: Możesz poprosić uczniów, by przygotowali się do przedstawienia na lekcji wersetu z hymnu, który podkreśla dobroć Boga.

Przykładowe ćwiczenia

  • Jak sądzisz, dlaczego, oddając cześć Ojcu Niebieskiemu i Jezusowi Chrystusowi, śpiewamy o Nich hymny?

  • Jaki hymn lub werset hymnu podkreśla Ich dobroć?

Jeśli uczniowie potrzebują pomocy, możesz wypisać kilka hymnów, których teksty mogą przeczytać, a następnie zachęcić ich, by poszukali w nich frazy, która podkreśla dobroć Boga. Poproś uczniów, aby opowiedzieli o tym, co znaleźli.

Poświęć minutę na zastanowienie się, jakie uczucia budzą w tobie Ojciec Niebieski i Jezus Chrystus. Zastanów się nad tym, jakie masz powody, by Ich chwalić, a także jak często wyrażasz w jakiś sposób wobec Nich wdzięczność.

Podczas tej lekcji będziesz mieć okazję, by pomyśleć więcej o tym, jak i dlaczego możesz wychwalać Boga i czerpać radość z życia i misji Jezusa Chrystusa.

Maria i Elżbieta wspólnie radują się z dobroci Boga

Gdy Maria była w ciąży, spodziewając się Jezusa, przyszła w odwiedziny do Elżbiety, jej starszej kuzynki, której ciąża również była cudem. Po przybyciu Marii dziecko Elżbiety, które w przyszłości miało zostać Janem Chrzcicielem, „poruszyło się z radości w jej łonie” ( Ew. Łukasza 1:44). To zapoczątkowało między Marią a Elżbietą rozmowę, w której Maria zaczęła wychwalać Boga.

Możesz poprosić uczniów o przeczytanie poniższych wersetów indywidualnie, w poszukiwaniu rzeczy, które mogą odnieść do siebie

Przeczytaj Ew. Łukasza 1:46–55 . Gdy będziesz studiować słowa Marii, zatrzymaj się nad nimi i zastanów się nad znaczeniem konkretnych słów lub sformułowań. Zatrzymanie się i zastanowienie może sprawić, że pojawi się natchnienie od Ducha Świętego, które przyniesie głębsze zrozumienie pism świętych. Możesz na przykład zatrzymać się nad słowami „uniżoność” czy „służebnica” w wersecie 48 . Słowa te mogą dać ci pojęcie o skromności Marii i jej szacunku wobec Boga. Słowa w tym wersecie mogą ci pomóc w dostrzeżeniu, że Bóg zna i kocha Swoje dzieci niezależnie od warunków ich życia. Jeśli będzie to pomocne, możesz sprawdzić znaczenie słów, których nie rozumiesz, korzystając ze słownika lub Przewodnika po pismach świętych na stronie ChurchofJesusChrist.org.

  • Nad jakimi słowami się zatrzymałeś? Czego się nauczyłeś?

  • Przy których słowach lub sformułowaniach pojawiają się jeszcze pytania?

Ułatwiaj uczniom dzielenie się tym, co znaleźli, jednocześnie zachęcając ich, by prosili o pomoc w zrozumieniu trudnych słów lub sformułowań. Dla przykładu, jeśli uczniowie mają pytania odnośnie do słowa „boją” w wersecie Ew. Łukasza 1:50 , możesz z nimi sprawdzić w Przewodniku po pismach świętych, co to jest bojaźń.Może to pomóc uczniom w zrozumieniu, iż „czuć bojaźń Pana” znaczy „czuć szacunek i respekt wobec Niego oraz przestrzegać Jego przykazań” (Przewodnik po pismach świętych, „ Bojaźń, strach ”, strona internetowa: scriptures.ChurchofJesusChrist.org).

  • Jakich prawd o Bogu dowiadujesz się ze świadectwa Marii?

Podczas studiowania tych wersetów uczniowie mogą rozpoznać wiele prawd, na przykład takie:

Możemy radować się, wiedząc, że mamy Zbawiciela ( Ew. Łukasza 1:47)

Pan jest wszechmocny i może dokonywać wielkich rzeczy ( Ew. Łukasza 1:49)

Bóg jest miłosierny dla tych, którzy Go szanują i słuchają ( Ew. Łukasza 1:50)

Bóg uczy pokory dumnych i wywyższa pokornych ( Ew. Łukasza 1:52)

Gdy odczuwamy duchowy głód, Pan może nas nasycić ( Ew. Łukasza 1:53)

Bóg dotrzymuje Swoich obietnic ( Ew. Łukasza 1:54)

Możesz poprosić uczniów, aby zapisali na tablicy prawdy, które poznali dzięki wychwalaniom wypowiadanym przez Marię.

Możemy radować się z dobroci Boga

Jedna z prawd, jakiej możemy nauczyć się z tej historii, brzmi: kiedy doświadczamy w życiu wpływu Zbawiciela, możemy się radować.

  • Jak sądzisz, dlaczego rozpoznawanie błogosławieństw Boga w twoim życiu może przynieść ci radość?

Starszy Dale G. Renlund z Kworum Dwunastu Apostołów opowiedział, jak pobłogosławiła go pamięć o dobroci Boga.

Obraz
Official portrait of Elder Dale G. Renlund of the Quorum of the Twelve Apostles, January 2016.

Gdy rozmyślam o darach od naszego Ojca Niebieskiego i Jezusa Chrystusa, poznaję Ich nieskończoną miłość i Ich niepojęte współczucie, którymi darzą wszystkie dzieci Boga [ zob. II Ks. Nefiego 26:33 ]. Ta wiedza zmieniła mnie i zmieni także was.

(Dale G. Renlund, „Rozważajcie dobroć i wielkość Boga”, Ensign lub Liahona, maj 2020, str. 44)

Skłoń uczniów do zastanowienia się nad błogosławieństwami, jakie otrzymali, oraz powodami, by okazywać Bogu miłość. Daj uczniom czas, by zastanowili się nad doniosłymi sposobami oddawania chwały Ojcu Niebieskiemu i Jezusowi Chrystusowi, a następnie zapisali je w swoich dziennikach do studiowania.

Wykonaj poniższe kroki, aby pomóc sobie w rozpoznawaniu błogosławieństw Ojca Niebieskiego i wychwalaniu Go za Jego dobroć.

Krok 1.:

Pokaż poniższe pytania lub przeczytaj je na głos i daj uczniom czas na zastanowienie.

Zastanów się nad odpowiedziami na poniższe pytania.

  • Za jakie błogosławieństwa Ojca Niebieskiego czujesz wobec Niego największą wdzięczność?

  • Czego uczymy się dzięki tym błogosławieństwom o Ojcu Niebieskim i Jezusie Chrystusie?

  • Kiedy odczuwałeś radość z powodu rozpoznania błogosławieństw, jakie Bóg dał tobie lub komuś, kogo znasz?

  • Jaka historia lub werset z pisma świętego wzmacnia twoją chęć, by chwalić Boga?

Krok 2.: Wybierz sposób, w jaki będziesz chwalić Boga. Oto kilka pomysłów:

  • Napisz wiersz lub piosenkę.

  • Wykonaj rysunek.

  • Ofiaruj modlitwę wdzięczności.

  • Złóż komuś świadectwo

  • Dokonaj wpisu w osobistym dzienniku.

  • Dziel się w mediach społecznościowych uczuciami, jakie budzi w tobie Bóg.

Możesz też wymyślić własny sposób. Gdy dokonasz wyboru, zacznij go realizować. Jeśli nie możesz zacząć teraz, spisz szczegółowy plan tego, co zamierzasz robić. Dla przykładu, jeśli chcesz ofiarować modlitwę wdzięczności, możesz zapisać, kiedy i gdzie zamierzasz się modlić oraz za co chcesz wyrazić swoją wdzięczność. Możesz też podzielić się swoimi pomysłami z rodzicem lub przywódcą Kościoła, który może przypominać ci o realizacji twojego planu.

Daj uczniom czas, by zaczęli wcielać swoje plany w życie. Jeśli to możliwe, uczniowie mogą podzielić się swoimi doświadczeniami na końcu tej lekcji lub na początku następnej.

Komentarz i tło historyczne

Ew. Łukasza 1:46–55 . Dlaczego Maria wychwala Pana?

Wersety 46–55 z 1. rozdziału Ew. Łukasza są znane w tradycji chrześcijańskiej jako „Pieśń Marii”. Zawarte w niej pochwały łączą narodziny Jezusa Chrystusa ze świętą przeszłością Izraela. Słowa te wysławiają miłosierdzie Pana, które przejawiła się w ponownym pobłogosławieniu i wyróżnieniu Swojego ludu — szczególnie tych „poniżonych” ( Ew. Łukasza 1:52).

Ew. Łukasza 1:53 . W jaki sposób Pan „łaknących syci dobrami”?

Starszy Jeffrey R. Holland z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał o zaproszeniu Zbawiciela, by przyjść do Niego i się nasycić:

Obraz
Official Portrait of Elder Jeffrey R. Holland. Photographed January 2018.

Dzisiejszego ranka modlę się, by wszyscy ci, którzy są głodni i spragnieni, a czasem też błądzący, usłyszeli to zaproszenie od Tego, który jest Chlebem Życia, Źródłem Wody Żywej i Dobrym Pasterzem nas wszystkich, Synem Bożym: „Pójdźcie do mnie wszyscy, którzy jesteście spracowani i obciążeni […], a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych” ( Ew. Mateusza 11:28–29). On prawdziwie „łaknących nasycił dobrami”, jak świadczyła jego własna matka, Maria ( Ew. Łukasza 1:53). Przyjdźcie i ucztujcie u stołu Pana, w miejscu, które, jako daję świadectwo, jest Jego prawdziwym i żyjącym Kościołem, prowadzonym przez prawdziwego i żyjącego proroka.

(Jeffrey R. Holland, „He Hath Filled the Hungry with Good Things”, Ensign, styczeń 1997, str. 66)

Co może się stać, gdy będziemy pamiętać o dobroci Boga?

Starszy Dean M. Davies z Kworum Siedemdziesiątych nauczał o tym, co się dzieje, gdy zauważamy, jak Bóg nas błogosławi:

Obraz
Official Portrait of Bishop Dean M. Davies. Photographed in March 2017.

Każdego dnia, ale przede wszystkim w dzień sabatu, mamy wyjątkową okazję, aby okazywać zachwyt i wdzięczność Bogu oraz podziękowanie za Jego błogosławioną dobroć i wszechogarniającą łaskę.

Kiedy oddajemy cześć, nasze serca bezustannie wychwalają naszego błogosławionego Boga.

Nieustannie otaczamy Go czcią i szacunkiem — w naszych domach spotkań, domostwach, świątyniach i we wszystkich naszych poczynaniach.

Kiedy oddajemy Bogu cześć, otwieramy nasze serca na uzdrawiającą moc Zadośćuczynienia Jezusa Chrystusa.

Nasze życie staje się symbolem i wyrazem tego, jak oddajemy cześć.

(Dean M. Davies, „Błogosławieństwa związane z oddawaniem czci”, Ensign lub Liahona, listopad 2016, str. 94–95)

Dodatkowe ćwiczenia

Zachariasz wychwalał Boga

Poza przeczytaniem słów pochwalnych Marii, matki Jezusa, możesz poprosić uczniów, aby zastanowili się nad słowami Zachariasza, ojca Jana Chrzciciela. Uczniowie mogą przeczytać Ew. Łukasza 1:68–79 i wyszukać, w jaki sposób Zachariasz chwalił Boga. Niektórzy uczniowie mogą przeczytać słowa Marii, a pozostali Zachariasza. Następnie mogą nauczać się nawzajem o tym, czego się dowiedzieli.

„Przyjdź, przyjdź, Immanuelu”

Pieśń „O Come, O Come, Emmanuel” [Przyjdź, przyjdź, Immanuelu]niesie przesłanie, że Izrael powinien radować się, że Jezus Chrystus przyszedł, by zbawić Swój lud. Możesz pokazać lub udostępnić słowa pieśni i dać uczniom posłuchać jej muzycznego wykonania. Może któryś z uczniów mógłby zagrać tę pieśń na instrumencie; ewentualnie możecie obejrzeć nagranie jej wykonania, takie jak „O Come, O Come, Emmanuel (The Piano Guys)” (wyk. The Piano Guys)] (5:27) dostępne na stronie internetowej ChurchofJesusChrist.org. Poproś uczniów, by zastanowili się nad powodami, dla których radujemy się, że Jezus przyszedł na ziemię.