Seminarium
Ew. Jana 6:22–58


Ew. Jana 6:22–58

„Ja jestem chlebem żywota”

Obraz
Jesus Christ seated at a table. In one hand He is holding a piece of bread. With the other He is gesturing towards Himself. There is a plate of bread on the table in front of Him and a goblet.

Dzień po tym, jak Jezus w cudowny sposób nakarmił pięć tysięcy osób, wielu szukało Go, „nie dlatego, że [widzieli] cuda, ale dlatego, że [jedli] chleb i [nasycili] się” i ich głód powrócił (Ew. Jana 6:26). Zbawiciel nauczał ich: „Ja jestem chlebem żywota; kto do mnie przychodzi, nigdy łaknąć nie będzie, a kto wierzy we mnie, nigdy pragnąć nie będzie” (Ew. Jana 6:35). Ta lekcja może pomóc ci rozpoznać sposoby, w jakie możesz przyjść do Pana, by spełnił On twoje duchowe potrzeby.

Ćwiczenia pisemne. Proszenie uczniów o odpowiadanie na piśmie na pytania skłaniające do rozważań pomaga im pogłębiać i porządkować swoje przemyślenia. Kiedy uczniowie odpowiadają na pytania w zeszycie, zanim podzielą się swoimi przemyśleniami z klasą, mają czas na sformułowanie myśli i otrzymanie natchnienia od Ducha Świętego.

Przygotowanie uczniów. Poproś uczniów, by pomyśleli, w jaki sposób Jezus Chrystus symbolicznie przypomina chleb, i przyszli przygotowani, by podzielić się swoimi spostrzeżeniami.

Przykładowe ćwiczenia

„Ja jestem chlebem żywota”

Możesz przynieść chleb (i, jeśli to będzie konieczne, alternatywę dla uczniów, którzy nie mogą jeść glutenu), by uczniowie mogli go zjeść. Wyeksponuj poniższe pytania tak, aby uczniowie zobaczyli je, gdy będą wchodzić do sali. Poproś ich, by wykorzystali swoje przemyślenia z ćwiczenia przygotowawczego, by ułatwić sobie udział w lekcji.

Obraz
Bread
  • Jak myślisz, ile chleba dałbyś radę zjeść?

  • Niezależnie od tego, ile chleba zjesz teraz, co w końcu się stanie?

Gdy Zbawiciel nakarmił ponad pięć tysięcy ludzi jedynie pięcioma bochenkami chleba i dwoma rybami, niektórzy zaczęli szukać Go, by dostać kolejny posiłek, a nie z przyczyn duchowych (zob. Ew. Jana 6:5–14). Jezus wyprowadził z błędu tych, którzy szukali Go, by dostać więcej chleba, a nie po to, by otrzymać życie wieczne. Kwestionowali oni Jego tożsamość i zdolność, by dać im życie wieczne (zob. Ew. Jana 6:30, 41–42).

Przeczytaj wersety Ew. Jana 6:32, 35 i odszukaj, jak Zbawiciel wyprowadził tych ludzi z błędu. W swoich pismach świętych możesz zaznaczyć tytuły Zbawiciela: „prawdziwy chleb z nieba” i „chleb żywota”. Możesz dodać te tytuły przy wpisie w dzienniku do studiowania zatytułowanym „Tytuły i role Jezusa Chrystusa”. (Możliwe, że zacząłeś tworzyć podobny wpis podczas lekcji dotyczącej Ew. Jana 1:1–51).

  • Jak sądzisz, dlaczego Zbawiciel określił się jako „prawdziwy chleb z nieba” i „chleb żywota”?

  • Czego dowiedziałeś się o Jezusie Chrystusie z wersetu 35. ?

Z Ew. Jana 6:35 uczymy się, że jeśli przyjdziemy do Jezusa Chrystusa i uwierzymy w Niego, może On zaspokoić nasze duchowe łaknienie i pragnienie.

Możesz pokazać lub zapisać na tablicy poniższe pytania.

W dzienniku do studiowania odpowiedz na następujące pytania:

  • Jakie są niektóre przyczyny, dla których potrzebujesz Jezusa Chrystusa na co dzień? W jakim sensie czujesz aktualnie duchowe „łaknienie”?

  • Co aktualnie robisz, by starać się o pomoc Zbawiciela przy jego zaspokajaniu? Co idzie dobrze? Co idzie źle?

W trakcie studiowania szukaj wpływu Ducha Świętego, by pomógł ci w rozpoznawaniu sposobów, na jakie możesz przyjść do Zbawiciela, by zaspokoił On twoje duchowe łaknienie.Przeczytaj Ew. Jana 6:47–58 i odszukaj, o co Zbawiciel nas prosi i co obiecuje w zamian. Zastanów się, w jaki sposób te prośby i obietnice pomagają ci lepiej zrozumieć, jak otrzymać dar Zbawiciela polegający na zaspokojeniu twojego duchowego łaknienia i pragnienia. Warto też obejrzeć film „I Am the Bread of Life” [Ja jestem chlebem żywota] na stronie: ChurchofJesusChrist.org, od oznaczenia czasu 3:20 do 5:08, czytając równolegle Biblię. Aby sobie pomóc, możesz narysować tabelę taką, jak ta poniżej.

Obraz
Bread

Możesz przerysować poniższą tabelę na tablicę, a następnie możecie ją wypełnić wspólnie całą klasą. Niektóre z próśb Zbawiciela dotyczą wiary w Niego ( Ew. Jana 6:47) i spożywania chleba żywota ( werset 51.). Niektóre z obietnic dotyczą życia wiecznego ( werset 50.) i tego, że On w nas zamieszka ( werset 56.).

Prośby Zbawiciela

Obietnice Zbawiciela

  • Czego uczymy się o Zbawicielu na podstawie Jego próśb i obietnic?

Zawarta w Księdze Mormona historia o Enosie ilustruje, w jaki sposób Zbawiciel może zaspokoić nasze duchowe łaknienie. Możesz poprosić uczniów o przeczytanie Ks. Enosa 1:1–8 i podzielenie się tym, co odkryją. Uczniowie mogą omówić to, co zrobił Enos, by zaspokoić pragnienie, a także, w jaki sposób Pan pobłogosławił Enosa. Uczniowie mogą też zastanowić się, w jaki sposób przykład Enosa może pomóc im otrzymać duchowy pokarm od Chleba żywota.

Spożywanie ciała i krwi Zbawiciela

Wielu ludzi, którzy wysłuchali kazania Zbawiciela, miało pytania odnośnie do tego, co to znaczy spożywać ciało Zbawiciela i pić Jego krew (zob. Ew. Jana 6:52, 60).

Przeczytaj poniższą wypowiedź Starszego D. Todda Christoffersona z Kworum Dwunastu Apostołów, by lepiej zrozumieć, co te słowa Zbawiciela oznaczają oraz jak możemy przystać na Jego prośbę.

Obraz
Portrait of Elder D. Todd Christofferson. Photographed in March 2020.

Spożywanie Jego ciała i picie Jego krwi w wyjątkowy sposób wyraża to, że musimy całkowicie wpuścić Zbawiciela do naszego życia — całym sercem — aby stać się z Nim jednością […].

Kosztujemy Jego ciała i krwi, kiedy otrzymujemy od Niego moc i błogosławieństwa Jego Zadośćuczynienia.

Doktryna Chrystusa objaśnia, co musimy czynić, aby otrzymać zadość czyniącą łaskę. Po tym, jak uwierzymy i mamy wiarę w Chrystusa, odpokutujemy, zostaniemy ochrzczeni i przyjmiemy Dar Ducha Świętego, „następuje odpuszczenie grzechów przez ogień Ducha Świętego” [ II Ks. Nefiego 31:17 ]. […].

Wyjaśniłem już, że otrzymanie zadość czyniącej łaski Zbawiciela oczyszcza nas z grzechów oraz z plam, które owe grzechy pozostawiają. Jednak symboliczne skosztowanie Jego ciała i krwi ma jeszcze głębsze znaczenie — oznacza rozwijanie w sobie cech i charakteru Chrystusa, porzucenie naturalnego człowieka i stanie się świętym „poprzez zadośćuczynienie Chrystusa Pana” [ Ks. Mosjasza 3:19 ]. […].

Kosztowanie ciała i krwi Chrystusa oznacza dążenie do świętości.

(D. Todd Christofferson, „Chleb żywy, który z nieba zstąpił”, Liahona lub Liahona, listopad 2017, str. 36–38)

  • W jaki sposób wytłumaczyłbyś, co to znaczy spożywać ciało i pić krew Syna Bożego?

  • W jakiej sytuacji ty lub ktoś inny posłuchałeś rady Starszego Christoffersona i poczułeś, jak Zbawiciel zaspokaja twoje duchowe łaknienie? Jak sądzisz, co takiego w tych doświadczeniach zachęciło Zbawiciela, by to łaknienie zaspokoił?

Wyobraź sobie, że byłeś obecny przy kazaniu Zbawiciela opisanym w Ew. Jana 6:22–58 . Sporządź wpis z pamiętnika, pisząc, jak byś faktycznie tam był. Uwzględnij następujące elementy:

  1. Czego dowiedziałeś się o Zbawicielu i od Zbawiciela

  2. Wszelkie doświadczenia, które mogły ci towarzyszyć, gdy Jezus Chrystus zaspokajał twoje duchowe potrzeby (lub jakiekolwiek inne doświadczenia, które mogli mieć inni)

  3. Działania, do których natchnął cię Duch Święty, oraz dlaczego to zrobił

Jeśli wystarczy czasu, poproś uczniów o podzielenie się swoimi wpisami na forum klasy, w parach lub w mniejszych grupach. Na zakończenie możesz złożyć świadectwo o Zbawicielu jako Chlebie żywota i poprosić uczniów, by również to uczynili.

Komentarz i tło historyczne

Dlaczego Jezus skupił uwagę ludzi na ich duchowych, a nie na fizycznych potrzebach?

Służąc jako członek Siedemdziesiątych, Starszy Carlos H. Amado nauczał:

Obraz
Former official portrait of Elder Carlos H. Amado of the First Quorum of the Seventy, 2008. Retouched version done in March 2009.

Jako Kościół powinniśmy karmić głodnych, przynosić ulgę chorym, odziewać nagich i udzielić schronienia bezdomnym. Przy pomocy ofiar postnych częściowo zaspokajamy podstawowe i naglące potrzeby członków, a poprzez plan pomocy wzajemnej wychodzimy naprzeciw ich długoterminowym potrzebom. Kiedy nadchodzą klęski żywiołowe, poprzez służbę humanitarną dostarczamy pomoc dla naszych braci i sióstr, którzy są innego wyznania.

Nie lekceważąc tych doczesnych potrzeb, Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich, poprzez przykazanie Pana, utrzymuje wielce wysublimowaną i wzniosłą pracę służenia, która ma błogosławić wszystkich ludzi, nauczając ich doktryny Chrystusa i zachęcając ich do przyjęcia obrzędów niezbędnych do zbawienia, tak aby mogli oni uzyskać „nieśmiertelność i żywot wieczny” ( Ks. Mojżesza 1:39).

(Carlos H. Amado, „Służenie — boska cecha”, Ensign lub Liahona, maj 2008, str. 35–36)

Ew. Jana 6:56 . Co Zbawiciel miał na myśli, kiedy powiedział, że będzie w nas „mieszkał”?

Starszy David A. Bednar z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał:

Obraz
Former official portrait of Elder Carlos H. Amado of the First Quorum of the Seventy, 2008. Retouched version done in March 2009.

Jedną sprawą jest wiedzieć, że Jezus Chrystus przyszedł na ziemię, by za nas umrzeć, co jest fundamentalną i podstawową doktryną o Chrystusie. Musimy jednak też docenić to, że poprzez Swe Zadośćuczynienie i moc Ducha Świętego Pan pragnie w nas żyć — nie tylko po to, by nami kierować, ale też, aby dawać nam siłę do działania”.

(David A. Bednar, „Zadośćuczynienie i podróż w doczesności”, Ensign, kwiecień 2012, str. 42)

Dodatkowe ćwiczenia

Ojciec pragnie, by wszyscy przyszli do Jego Syna, aby otrzymać zbawienie

Możesz poprosić uczniów o przestudiowanie Ew. Jana 6:39–40 i o porównanie tych wersetów z Ks. Mojżesza 1:39 i Ew. Jana 3:16–17 . Poproś ich o zastanowienie się, w jaki sposób wersety te pomagają im lepiej zrozumieć pragnienie Ojca Niebieskiego, by zbawić wszystkie Swoje dzieci. Uczniowie mogą skupić się na tym, czego te wersety i zawarte w nich obietnice uczą nas o Ojcu Niebieskim i misji Jezusa Chrystusa jako Chleba żywota.

Ew. Jana 6:24–27, 48–50 . Wybór tego, co duchowe i wieczne, zamiast tego, co światowe i doczesne

Możesz poprosić uczniów o poszukanie tych wersetów i zastanowienie się nad powodami, dla których ludzie wybierają to, co doczesne, ponad to, co duchowe. Mogą porównać te wersety z fragmentami z pism świętych, takimi jak II List do Koryntian 4:18 , Ks. Mosjasza 2:41 , Doktryna i Przymierza 25:10 , i inne. Możesz poprosić uczniów, by przeanalizowali własne, codzienne decyzje. Poproś ich, by zastanowili się nad tym, co wiedzą o Zbawicielu oraz planie zbawienia, i co pomoże im bardziej skupić się na tym, co duchowe. Mogą rozpoznać sposoby, na jakie mogliby traktować kwestie duchowe bardziej priorytetowo niż teraz.

Ew. Jana 5:1–16 . „Chcesz być zdrowy?”

Jeśli uczniom mogłoby pomóc przestudiowanie opisu tego, jak Jezus Chrystus uzdrowił mężczyznę przy sadzawce Betezda, możesz wykorzystać to doświadczenie związane z uczeniem się zamiast jednej z innych lekcji.

Poproś uczniów, aby przeczytali Ew. Jana 5:2–9 i odszukali każde sformułowanie dotyczące zdrowia. Zapytaj ich, co ich zdaniem te zwroty oznaczają. Warto też obejrzeć film „Jesus Heals a Lame Man on the Sabbath” [Jezus leczy paralityka w sabat] (2:23) na stronie: ChurchofJesusChrist.org. Omów z uczniami to, czego mogą się nauczyć na temat Zbawiciela i od Niego dzięki Jego interakcjom z tym człowiekiem.

Przeczytaj werset 14. i zapytaj uczniów, w jaki sposób zwiększa on ich rozumienie pojęcia „bycia zdrowym”. W jaki sposób skutki nieodpokutowanego grzechu są czymś gorszym, niż wyniszczający fizyczny stan tego mężczyzny, który trwał przez 38 lat? Wyjaśnij uczniom, że Jezus Chrystus w Swej mądrości nie zawsze leczy od razu wszystkie fizyczne dolegliwości, podobnie jak tamtego dnia nie uzdrowił wszystkich (zob. werset 3.). Mimo tego nasz kochający Zbawiciel może jednak całkowicie uzdrowić i uzdrowi ze skutków grzechu wszystkich, którzy odpokutują i wykażą się wiarą w Niego.