កម្មវិធីភាពខ្លួនទីពឹងខ្លួន

គោលលទ្ធិ និង គោលការណ៍នៃភាពខ្លួនទីពឹងខ្លួន

ភាពខ្លួនទីពឹងខ្លួនត្រូវបានផ្ដល់និយមន័យថាជា « លទ្ធភាព ការតាំងចិត្ត និង កិច្ចខិតខំដើម្បីផ្ដល់សេចក្ដីត្រូវការចាំបាច់នៃជីវិតខាងវិញ្ញាណ និង ខាងសាច់ឈាមសម្រាប់ខ្លួន និង ក្រុមគ្រួសារ ។ ក្នុងនាមជាសមាជិកដែលក្លាយកាន់តែជាមនុស្សខ្លួនទីពឹងខ្លួន ពួកគេមានលទ្ធភាពកាន់តែល្អប្រសើរផងដែរក្នុងការបម្រើ និងមែលថែដល់អ្នកដទៃ » (ក្បួនខ្នាត ភាគ ២ ៦.១.១) ។ សេចក្ដីបង្រៀនសំខាន់ៗចំនួនបី ដែលអាចជួយយើងឲ្យយល់អំពីរបៀបដឹកនាំជីវិតដែលមានភាពខ្លួនទីពឹងខ្លួនមានដូចជា ៖

ទីមួយ ភាពខ្លួនទីពឹងខ្លួនគឺជាព្រះបញ្ញត្តិដ៏ចាំបាច់មួយនៅក្នុងផែនការនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះ ។ ប្រធាន ស្ពែនស៊ើរ ដបុលយូ ឃឹមបឹល បានបង្រៀនថា « សាសនាចក្រ និងសមាជិកទាំងឡាយត្រូវបានបញ្ជាដោយព្រះអម្ចាស់ឲ្យធ្វើជាមនុស្សមានភាពខ្លួនទីពឹងខ្លួន និងមានភាពឯករាជ្យ ។ ( សូមមើល គ. និង ស. ៧៨:១៣–១៤) ។ ការទទួលខុសត្រូវដល់សុខុមាលភាពរបស់បុគ្គលម្នាក់ៗខាងសង្គម ខាងផ្នែកស្មារតី ខាងវិញ្ញាណ ខាងសាច់ឈាម ឬខាងសេដ្ឋកិច្ច ទីមួយគឺជាទំនួលខុសត្រូវរបស់បុគ្គលនោះផ្ទាល់ ទីពីរគឺស្ថិតលើគ្រួសារគាត់ និងទីបីស្ថិតនៅលើសាសនាចក្រ ប្រសិនបើគាត់ជាសមាជិកស្មោះត្រង់នឹងសាសនាចក្រ » (Teachings of Presidents of the Church: Spencer W. Kimball ឆ្នាំ [ ២០០៦ ] ទំព័រ ១១៦) ។

ទីពីរព្រះទ្រង់អាច ហើយនឹងប្រទានមាគ៌ាមួយដើម្បីឲ្យបុត្រាបុត្រីដ៏សុចរិតរបស់ទ្រង់ប្រែក្លាយជាមនុស្សមានភាពខ្លួនទីពឹងខ្លួន ។ « ហើយនេះជាគោលបំណងរបស់យើងដើម្បីផ្គត់ផ្គង់ដល់ពួកបរិសុទ្ធរបស់យើង ដ្បិតគ្រប់ទាំងអស់សុទ្ធតែជារបស់ផងយើង » (គ. និង ស. ១០៤:១៥) ។

ទីបីគ្រប់រឿងទាំងអស់ រួមទាំងកង្វល់ខាងសាច់ឈាមផងគឺសុទ្ធតែជាកិច្ចការខាងវិញ្ញាណចំពោះព្រះ ( សូមមើល គ និង ស. ២៩:៣៤) ។ នៅពេលយើងតាំងចិត្តរស់នៅតាមដំណឹងល្អឲ្យបានកាន់តែពេញលេញ នោះយើងនឹងកាន់តែក្លាយជាមនុស្សមានភាពខ្លួនទីពឹងខ្លួនទាំងខាងសាច់ឈាម និង ខាងវិញ្ញាណ ។ ប្រធាន ឌៀថើរ អេហ្វ អុជដូហ្វ បានបង្រៀន ៖ « ព្រះបញ្ញត្តិសំខាន់ៗចំនួនពីរ—ត្រូវស្រឡាញ់ព្រះ និង អ្នកជិតខាង—គឺជាការរួមចំណែកខាងសាច់ឈាម និង ខាងវិញ្ញាណ ។ … គឺដូចផ្នែកសង្ខាងនៃកាក់អញ្ចឹងដែរ ខាងសាច់ឈាម និង ខាងវិញ្ញាណមិនអាចបំបែកចេញពីគ្នាបានទេ » ( ឌៀថើរ អេហ្វ អុជដូហ្វ « Providing in the Lord’s Way» Ensignឬ Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១១ ទំព័រ ៥៣ ) ។

គោលការណ៍មួយចំនួននៃដំណឹងល្អ ដែលអាចជួយយើងឲ្យកាន់តែក្លាយជាមនុស្សមានភាពខ្លួនទីពឹងខ្លួនរួមមាន ការពង្រឹងសេចក្ដីជំនឿលើព្រះវរបិតាសួគ៌ និង ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ការគោរពប្រតិបត្តិកាន់តែខ្លាំង ការប្រែចិត្តពីកំហុសរបស់យើង ការប្រើប្រាស់សិទ្ធិជ្រើសរើសរបស់យើងដោយសុចរិត និងការបម្រើដល់មនុស្សដទៃ ។ សម្រាប់ព័ត៌មានបន្ថែម សូមសិក្សាក្នុងសៀវភៅ មូលដ្ឋានគ្រឹះរបស់ខ្ញុំសម្រាប់ភាពខ្លួនទីពឹងខ្លួន។

រូបភាព
ប្រធាន ថូម៉ាស អេស ម៉នសុន

« ភាពខ្លួនទីពឹងខ្លួនគឺជាផ្លែផ្កាមួយនៃការងាររបស់យើង ហើយវាទ្រទ្រង់កិច្ចការសុខុមាលភាពផ្សេងៗទៀតទាំងអស់ ។… ‹ ចូរយើងធ្វើការសម្រាប់អ្វីដែលយើងត្រូវការ ។ ចូរយើងធ្វើជាមនុស្សដែលមានភាពខ្លួនទីពឹងខ្លួន និងមានភាពឯករាជ្យ ។ សេចក្ដីសង្គ្រោះមិនអាចទទួលបានតាមរយៈគោលការណ៍ណាផ្សេងទៀតឡើយ › » ។

ថូម៉ាស អេស ម៉នសុន ( ដកស្រង់ប្រសាសន៍របស់ ម៉ារ៉ុន ជី រ៉មនី ) «Guiding Principles of Personal and Family Welfare» Ensign ខែ កញ្ញា ឆ្នាំ ១៩៨៦ ទំព័រ ៣

កិច្ចការភាពខ្លួនទីពឹងខ្លួនគឺត្រូវបានដឹកនាំដោយថ្នាក់ដឹកនាំបព្វជិតភាព

ស្តេកនៃស៊ីយ៉ូនគឺជាទីកន្លែងសុវត្ថិភាព ដែលការពារមនុស្សទាំងអស់ដែលចូលមក ។ ស្តេកមានគោលបំណងដើម្បីធ្វើជា « ទីការពារ និង … ទីជ្រកកោនពីព្យុះសង្ឃរា និងពីសេចក្ដីក្រោធដែលឥតលាយក្នុងកាលបានចាក់ … លើផែនដីទាំងមូល » ( គ. និង ស. ១១៥:៦) ។ ស្តេកគឺជាទីកន្លែងប្រមូលផ្ដុំ ដែលសមាជិកសាសនាចក្រអាចបម្រើ ហើយពង្រឹងគ្នាទៅវិញទៅមក មានភាពសាមគ្គី និង ជាទីកន្លែងដែលទទួលបានពិធីបរិសុទ្ធបព្វជិតភាព និង ការណែនាំខាងដំណឹងល្អ (ក្បួនខ្នាតភាគ ១ សេចក្តីផ្តើម ) ។

ព្រះអម្ចាស់បានមានព្រះបន្ទូលទៅកាន់ថ្នាក់ដឹកនាំបព្វជិតភាពថា « យើងបានប្រទានដល់អ្នក … កូនសោទាំងឡាយ … សម្រាប់កិច្ចការខាងការងារបម្រើ និងការធ្វើឲ្យពួកបរិសុទ្ធបានល្អឥតខ្ចោះ » ( គ. និង ស. ១២៤:១៤៣ ) ។ ប្រធាន ឌៀថើរ អេហ្វ អុជដូហ្វ បានបង្រៀនថា « វិធីសាស្ត្រនៃភាពខ្លួនទីពឹងខ្លួនរបស់ព្រះអម្ចាស់ មាននៅក្នុងរបៀបដ៏មានតុល្យភាពមួយនៃទិដ្ឋភាពជាច្រើនក្នុងជីវិតរួមមាន ការអប់រំ សុខភាព ការងារ ហិរញ្ញវត្ថុគ្រួសារ និង ភាពរឹងមាំខាងវិញ្ញាណ ។ … ការណ៍នេះមានន័យថា នៅក្នុងចំណែកមួយភាគធំ អ្នកនឹងត្រូវរិះរកវិធីដោះស្រាយបញ្ហាដោយខ្លួនអ្នក ។ រាល់ក្រុមគ្រួសារ រាល់ក្រុមជំនុំ រាល់តំបន់លើពិភពលោកនេះមានសភាពខុសពីគ្នា » ( « Providing in the Lord’s Way » Ensignឬ Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១១ ទំព័រ ៥៥ ) ។

កិច្ចការភាពខ្លួនទីពឹងខ្លួនគឺជាមធ្យោបាយមួយដែលប្រធានស្តេក និង ប៊ីស្សពអាចប្រើដើម្បីជួយនៅក្នុងការទទួលខុសត្រូវរបស់ពួកគេដែលបានចាត់មកពីព្រះដើម្បីមើលថែដល់ជនក្រីក្រ និង ជនទុរគតទាំងឡាយ ។

រូបភាព
ប្រធាន ហារ៉ូល ប៊ី លី

« យើងមិនត្រូវការអង្គការថ្មីដើម្បីបំពេញសេចក្ដីត្រូវការរបស់មនុស្សទាំងនេះឡើយ ។ អ្វីៗទាំងអស់ដែលចាំបាច់ គឺត្រូវដាក់បព្វជិតភាពនៃព្រះឲ្យធ្វើការ » ។

ហារ៉ូល ប៊ី លីAdmonitions for the Priesthood of God » Ensign ខែ មករា ឆ្នាំ ១៩៧៣ ទំព័រ ១០៤

គណៈកម្មការភាពខ្លួនទីពឹងខ្លួនប្រចាំស្ដេក

ដើម្បីយល់ ហើយបំពេញតាមសេចក្ដីត្រូវការភាពខ្លួនទីពឹងខ្លួននៅក្នុងស្តេករបស់ពួកលោក នោះប្រធានស្តេកអាចបង្កើតគណៈកម្មការភាពខ្លួនទីពឹងខ្លួនដើម្បីធ្វើជាផ្នែកមួយនៃក្រុមប្រឹក្សាស្តេក ។ គណៈកម្មការភាពខ្លួនទីពឹងខ្លួនស្តេកត្រូវបានដឹកនាំដោយសមាជិកមួយរូបពីក្នុងគណៈប្រធានស្តេក ហើយជួបប្រជុំជាទៀងទាត់ដើម្បីត្រួតពិនិត្យឡើងវិញ ព្រមទាំងដាក់ផែនការដើម្បីបំពេញតាមសេចក្ដីត្រូវការភាពខ្លួនទីពឹងខ្លួននៅក្នុងស្តេកនោះ ។ គណៈកម្មការភាពខ្លួនទីពឹងខ្លួនត្រូវបានលើកទឹកចិត្តឲ្យធ្វើការជាមួយនឹងក្រុមប្រឹក្សាសុខុមាលភាពរបស់ប៊ីស្សពដើម្បីដឹង ហើយបំពេញតាមសេចក្ដីត្រូវការទាំងនោះ ។

ជាទូទៅ គណៈកម្មការភាពខ្លួនទីពឹងខ្លួនស្តេករួមមានសមាជិកម្នាក់មកពីក្រុមប្រឹក្សាជាន់ខ្ពស់ សមាជិកម្នាក់មកពីគណៈប្រធានសមាគមសង្គ្រោះស្ដេក ប្រធានក្រុមប្រឹក្សាសុខុមាលភាពរបស់ប៊ីស្សព និងអ្នកឯកទេសភាពខ្លួនទីពឹងខ្លួនស្តេកណាម្នាក់ដែលត្រូវបានហៅ ។ សមាជិកផ្សេងៗទៀតនៃគណៈកម្មការអាចរួមមានសមាជិកនៃគណៈប្រធានយុវជន និងយុវនារីស្ដេក ពួកអ្នកជំនាញប្រចាំស្ដេកបន្ថែមទៀត និង អ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនា ។

តួនាទីគណៈកម្មការភាពខ្លួនទីពឹងខ្លួន

នៅពេលត្រួតពិនិត្យ និង ដាក់ផែនការដើម្បីបំំពេញសេចក្ដីត្រូវការរបស់បុគ្គល និង ក្រុមគ្រួសារទាំងឡាយនៅក្នុងស្តេក គណៈកម្មការគួរពិចារណាទៅលើចំណុចដូចខាងក្រោម ៖

បង្រៀនដល់ប៊ីស្សព និង ក្រុមប្រឹក្សាវួដ អំពីគោលលទ្ធិនៃភាពខ្លួនទីពឹងខ្លួន ហើយគាំទ្រពួកគេនៅក្នុងករណីយកិច្ចពួកគេ ។
បង្កើតផែនការសាមញ្ញមួយដើម្បីគាំទ្រដល់ប៊ីស្សព ហើយបំំពេញតាមសេចក្ដីត្រូវការនៃភាពខ្លួនទីពឹងខ្លួនរបស់ស្តេក ។ សូមយោងទៅរក « សំណួរដែលគណៈកម្មការត្រូវពិចារណា » នៅចុងបញ្ចប់នៃសៀវភៅណែនាំនេះ ។
បង្កើតការប្រជុំធម្មនិដ្ឋានភាពខ្លួនទីពឹងខ្លួនជាទៀងទាត់ និងបង្កើតក្រុមភាពខ្លួនទីពឹងខ្លួន ។
ផ្ដល់ការបំពាក់បំប៉នជាបន្តបន្ទាប់ដល់អ្នកសម្របសម្រួលប្រសិនបើចាំបាច់ ។
ចូលរួមក្នុងការប្រជុំក្រុមភាពខ្លួនទីពឹងខ្លួនតាមពេលកំណត់ពីមួយគ្រាទៅមួយគ្រា និងចែកចាយមតិកែលម្អទៅកាន់ប៊ីស្សព និង ក្រុមប្រឹក្សាវួដអំពីភាពរីកចម្រើនរបស់សមាជិក ។
ប្រមូល និង ផ្សព្វផ្សាយអំពីធនធានក្នុងមូលដ្ឋានដែលមាននៅក្នុងសហគមន៍ និង នៅក្នុងសាសនាចក្រ ។ ធនធាននានាអាចរួមមានឈ្មោះមនុស្សដែលអាចជួយ កម្មវិធីគ្រប់គ្រង ឱកាសការងារ ។ល។ អ្នកគ្រប់គ្រងសេវាភាពខ្លួនទីពឹងខ្លួនក្នុងតំបន់ក៏អាចផ្ដល់ការដឹកនាំតាមរបៀបនានាដើម្បីប្រមូល ហើយចែកចាយធនធានសហគមន៍ដែរ ។

រូបភាព

តួនាទីគណៈកម្មការភាពខ្លួនទីពឹងខ្លួន

រូបភាព
ប្រធាន យ៉ូសែប អេហ្វ ស្ម៊ីធ

« វាតែងតែជាការបង្រៀនដ៏សំខាន់ដល់ពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយថា សាសនាដែលគ្មានអំណាចដើម្បីសង្គ្រោះមនុស្សខាងសាច់ឈាម ហើយធ្វើឲ្យពួកគេរីកចម្រើន និងរីករាយនៅលើផែនដីនេះ សាសនានោះពុំអាចពឹងពាក់បានដើម្បីសង្គ្រោះពួកគេខាងវិញ្ញាណឡើយ វាពុំអាចផ្តល់ភាពតម្កើងឡើងដល់ពួកគេនៅក្នុងជីវិតបន្ទាប់ឡើយ » ។

ប្រធាន យ៉ូសែប អេហ្វ ស្ម៊ីធ, Teachings of Presidents of the Church: Joseph F. Smith ( ឆ្នាំ ២០១១), ទំព័រ ១៦៣

អ្នកឯកទេសភាពខ្លួនទីពឹងខ្លួនប្រចាំស្ដេក

បងប្អូនប្រុសម្នាក់ បងប្អូនស្រីម្នាក់ ឬ គូស្វាមីភរិយាមួយគូអាចបម្រើជាអ្នកឯកទេសភាពខ្លួនទីពឹងខ្លួនស្តេក ( ឬមណ្ឌល ) ។ នៅពេលធ្វើការយ៉ាងជិតស្និទ្ធជាមួយនឹងសមាជិកគណៈកម្មការ នោះអ្នកឯកទេសមើលការខុសត្រូវលើប្រតិបត្តិការភាពខ្លួនទីពឹងខ្លួន និង សកម្មភាពនានានៅក្នុងស្តេក ។ អ្នកឯកទេសប្រចាំស្តេកបម្រើជាធនធានមួយសម្រាប់ប៊ីស្សព និង សម្រាប់ថ្នាក់ដឹកនាំឯទៀតៗនៅក្នុងវួដ (ក្បួនខ្នាតភាគ ២, ចំណុច ៦.៣.៣ ) ហើយអាចនឹងជួយសមាជិកដែលមានសេចក្ដីត្រូវការដូចជា ការអប់រំ ការបំពាក់បំប៉ន ហិរញ្ញវត្ថុគ្រួសារ និង មូលនិធិអប់រំជាបន្តបន្ទាប់ ប្រសិនបើប្រទេសនោះមានកម្មវិធីនេះ (ក្បួនខ្នាតភាគ ២, ចំណុច ៦.២.៥ ) ។ ប៊ីស្សពក៏អាចនឹងហៅអ្នកឯកទេសភាពខ្លួនទីពឹងខ្លួនវួដ ( ឬសាខា ) ប្រសិនបើចាំបាច់ផងដែរ ។

ការទទួលខុសត្រូវរបស់អ្នកឯកទេសអាចរួមមានដូចខាងក្រោម ៖

បំពាក់បំប៉ន និងជួយដល់ប៊ីស្សព និងក្រុមប្រឹក្សាវួដ នៅពេលពួកគាត់ស្នើសុំ ។
ធ្វើការជាមួយគណៈកម្មការភាពខ្លួនទីពឹងខ្លួនស្តេកដើម្បីសម្របសម្រួលការប្រជុំធម្មនិដ្ឋាន និងការបង្កើតក្រុម ។
ផ្ដល់ការបំពាក់បំប៉នដល់អ្នកសម្របសម្រួលក្រុមភាពខ្លួនទីពឹងខ្លួន ដោយប្រើកូនសៀវភៅ Facilitating Groups for Self-Relianceមាននៅលើគេហទំព័រអ៊ិនធើរណែត srs.lds.org/facilitator
សង្កេត ហើយគាំទ្រដល់ក្រុមភាពខ្លួនទីពឹងខ្លួនពីមួយគ្រាទៅមួយគ្រា ។
ចែកចាយធនធាននានារបស់សាសនាចក្រ និង សហគមន៍ដែលមានស្រាប់ទៅដល់សមាជិក ។
ធ្វើឲ្យប្រាកដថា របាយការណ៍ត្រូវបានបំពេញនៅលើគេហទំព័រ srs.lds.org/report។

រូបភាព
អែលឌើរ ឌី ថត គ្រីស្តូហ្វឺសិន

« វាគឺជាឆន្ទៈរបស់ព្រះដើម្បីឲ្យយើងធ្វើជាបុរស និងស្ត្រីដែលមានសេរីភាព អាចងើបឡើងទៅដល់សក្ដានុពលដ៏ពេញលេញរបស់យើងទាំងខាងសាច់ឈាម និងខាងវិញ្ញាណ ដើម្បីឲ្យយើងមានសេរីភាពពីគំនៀបនៃភាពក្រីក្រ និងទាសភាពនៃអំពើបាប ដើម្បីយើងមានការគោរពដល់ខ្លួនឯង និងភាពឯករាជ្យ ថាយើងបានត្រៀមខ្លួនជាស្រេចក្នុងគ្រប់កិច្ចការទាំងអស់ ដើម្បីចូលរួមនឹងទ្រង់ក្នុងនគរសេឡេស្ទាលរបស់ទ្រង់ » ។

ឌី ថត គ្រីស្តូហ្វឺសិន « Free Forever, to Act for Themselves » Ensignឬ Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១៤ ទំព័រ ១៩

របៀបសមាជិករៀន និងធ្វើសកម្មភាពដើម្បីក្លាយជាមនុស្សមានភាពខ្លួនទីពឹងខ្លួន

វាចាប់ផ្ដើមជាមួយគណៈប៊ីស្សព និង ក្រុមប្រឹក្សាវួដ ដោយពិចារណាប្រកបដោយការអធិស្ឋានអំពីបុគ្គលទាំងឡាយដែលកំពុងជួបឧបសគ្គនានា ជាអ្នកដែលអាចទទួលបានផលប្រយោជន៍ពីភាពខ្លួនទីពឹងខ្លួនកាន់តែច្រើនជាងនេះ ។ ការអញ្ជើញផ្ទាល់ខ្លួនត្រូវបានផ្ដល់ឲ្យដើម្បីចូលរួមក្នុងការប្រជុំធម្មនិដ្ឋាន ( ប្រសិនបើមាន ) ឬ ដើម្បីចូលរួមក្រុមភាពខ្លួនទីពឹងខ្លួនដោយផ្ទាល់ ។ លើសពីនេះទៅទៀត សូមពិចារណាដល់ការអញ្ជើញអ្នកទាំងឡាយណាដែលអាចពង្រឹងមនុស្សដទៃដោយប្រើប្រាស់ពេលវេលា និង ទេពកោសល្យរបស់ពួកគេដើម្បីរួមចំណែក ( សូមមើល គ. និង ស. ៨២:១៨–១៩ ) ។

សមាជិកជួបប្រជុំនៅក្នុងក្រុមភាពខ្លួនទីពឹងខ្លួន

ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានបង្រៀនថា « កន្លែងណាដែលមានពីរ ឬបីនាក់ប្រជុំជាមួយគ្នាដោយនូវនាមយើងអំពីការណ៍ណាមួយ មើលចុះ យើងនឹងនៅកណ្ដាលចំណោមពួកគេ » ( គ និង ស ៦:៣២) ។ ក្រុមភាពខ្លួនទីពឹងខ្លួនមានទំហំតូច ជាក្រុមប្រឹក្សាដែលផ្ដោតលើការធ្វើសកម្មភាព ។ ពួកគេជួបប្រជុំដើម្បីជួយស្ថាបនាជំនាញ និង សេចក្ដីជំនឿរបស់អ្នកចូលរួមម្នាក់ៗ ។ វិវរណៈផ្ទាល់ខ្លួនអំឡុងពេលការប្រជុំអាចកើតចេញពីប្រភពខុសៗគ្នាជាច្រើន ។ ក្រៅពីសៀវភៅសិក្សា រាល់អ្នកចូលរួមមាននូវចំណេះដឹង បទពិសោធន៍ និង អំណោយទាននានាដែលអាចជួយមនុស្សដទៃឲ្យរៀន ហើយរីកចម្រើនឡើង ។

ក្រុមមួយមានសមាជិកពី ៨ ទៅ ១២នាក់ ហើយជួបប្រជុំគ្នាប្រហែលពីរម៉ោងរាល់សប្ដាហ៍រហូតដល់គ្រប់ ១២សប្ដាហ៍ ។

របៀបដែលក្រុមធ្វើការ

ទាំងគោលលទ្ធិ និង ជំនាញនៃជីវិតត្រូវបានបង្រៀន

អំឡុងការប្រជុំក្រុមម្ដងៗ អ្នកចូលរួមចំណាយពេលរំឭកឡើងវិញនូវគោលការណ៍នៃគោលលទ្ធិនៃភាពខ្លួនទីពឹងខ្លួន រួមទាំងសារៈសំខាន់នៃពិធីបរិសុទ្ធនានាផង ។ ពួកគេក៏អាចរៀនជំនាញប៉ិនប្រសប់ទាំងឡាយដែលរួមមាន ការគ្រប់គ្រងហិរញ្ញវត្ថុផ្ទាល់ខ្លួន ការស្វែងរកការងារកាន់តែប្រសើរ ការបង្កើនការអប់រំ ឬការចាប់ផ្ដើម និង ការពង្រីកអាជីវកម្មខ្នាតតូច ។

ក្រុមធ្វើការតាំងចិត្ត និងរាយការអំពីភាពរីកចម្រើនរបស់ខ្លួន

ការប្រជុំក្រុមនីមួយៗចាប់ផ្ដើមដោយមានបុគ្គលទាំងឡាយរាយការអំពីភាពរីកចម្រើនទៅដល់ក្រុម ស្ដីពីការតាំងចិត្តរបស់ពួកគេកាលពីសប្ដាហ៍មុន ។ បន្ទាប់មក អ្នកចូលរួមប្រឹក្សាជាមួយគ្នា ដើម្បីស្វែងរក ហើយយកឈ្នះលើឧបសគ្គនានា ។

ក្រុមភាពខ្លួនទីពឹងខ្លួនលើកឡើងនូវរឿងបីយ៉ាង ដែលប្រធាន ហ្គរដិន ប៊ី ហ៊ីងគ្លីបានថ្លែងអំពីអ្វីដែលអ្នកប្រែចិត្តជឿថ្មីគ្រប់រូបត្រូវការ ៖ មិត្តភក្ដិ ការទទួលខុសត្រូវ និងការបីបាច់ដោយ ‹ ព្រះបន្ទូលដ៏ល្អនៃព្រះ › (មរ៉ូណៃ ៦:៤) » (« Converts and Young Men,» Ensign, ខែឧសភា ឆ្នាំ១៩៩៧ ទំព័រ ៤៧; សូមមើលផងដែរ មរ៉ូណៃ ៦:៣–៩) ។

អ្នកចូលរួមចែកចាយការរៀនសូត្ររបស់ពួកគេ ជាមួយសមាជិកគ្រួសារ

ការរៀនសូត្រភាគច្រើនកើតឡើងនៅខាងក្រៅការប្រជុំក្រុម គឺនៅពេលសមាជិករក្សាការតាំងចិត្តរបស់ពួកគេតាមរយៈការអនុវត្តជំនាញថ្មី ។ អ្នកចូលរួមត្រូវបានលើកទឹកចិត្តឲ្យចែកចាយនូវអ្វីដែលពួកគេបានរៀនជាមួយនឹងសមាជិកគ្រួសារ ។

អ្នកចូលរួមពង្រឹងគ្នាទៅវិញទៅមកក្នុងនាមជា « ដៃគូសកម្មភាព »

អ្នកចូលរួមត្រូវបានស្នើឲ្យគាំទ្រ ហើយពង្រឹងដល់សមាជិកដទៃទៀតក្នុងក្រុមជារៀងរាល់សប្ដាហ៍ ។ « ដៃគូសកម្មភាព » ទាំងនេះជួយគ្នាទៅវិញទៅមកឲ្យរក្សាការតាំងចិត្តរបស់ពួកគេតាមរយៈការទាក់ទងគ្នាជាទៀងទាត់ និង ការលើកទឹកចិត្ត ។

រូបភាព
ប្រធាន អិម រ័សុល បាឡឺដ

« គ្មានបញ្ហាណាមួយនៅក្នុងគ្រួសារ វួដ ឬស្តេកដែលមិនអាចដោះស្រាយបានឡើយ ប្រសិនបើយើងស្វែងរកដំណោះស្រាយតាមរបៀបរបស់ព្រះអម្ចាស់ ដោយការប្រឹក្សា—ជាការប្រឹក្សាដោយពិតប្រាកដ —ជាមួយគ្នាទៅវិញទៅមកនោះ » ។

អិម រ័សុល បាឡឺដ ប្រឹក្សាជាមួយក្រុមប្រឹក្សារបស់យើង បានកែសម្រួលឡើងវិញ ( ឆ្នាំ ២០១២ ) ទំព័រ ៤

អ្នកសម្របសម្រួលដឹកនាំការប្រជុំក្រុមជារៀងរាល់សប្ដាហ៍

ក្រុមភាពខ្លួនទីពឹងខ្លួនមិនត្រូវបានដឹកនាំដោយគ្រូនោះទេ ផ្ទុយទៅវិញត្រូវបានដឹកនាំដោយអ្នកសម្របសម្រួលម្នាក់ ។ អ្នកសម្របសម្រួលពុំផ្ដល់ជាមេរៀននោះទេ ប៉ុន្ដែគាត់ធ្វើតាមសៀវភៅវគ្គសិក្សា ហើយអញ្ជើញសមាជិកក្រុមទាំងអស់ឲ្យរួមចំណែក ។ អ្នកសម្របសម្រួលបង្កើតបរិយាកាសមួយ ដែលព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធអាចបង្រៀនដល់អ្នកចូលរួមនូវ « គ្រប់អ្វីទាំងអស់ដែល [ ពួកគេ ] ត្រូវធ្វើ » ( នីហ្វៃទី ២ ៣២:៥, សូមមើល នីហ្វៃទី ២ ៣២:៣ ផងដែរ ) ។

ភាពរីកចម្រើនឥតឈប់ឈរ

ប្រសិនបើចាំបាច់ អ្នកឯកទេសប្រចាំស្តេក អ្នកស្ម័គ្រចិត្ត ឬគ្រូបង្រៀនតាមផ្ទះ និង គ្រូបង្រៀនសួរសុខទុក្ខអាចត្រូវបានចាត់តាំងឲ្យតាមដាន ឬផ្ដល់ប្រឹក្សាដល់អ្នកចូលរួមម្នាក់ៗតាមទូរសព្ទ ឬ ជួបផ្ទាល់ ។ គណៈកម្មការនៃភាពខ្លួនទីពឹងខ្លួនប្រចាំស្តេកក៏អាចជ្រើសរើសបង្កើតកម្មវិធីជួបជុំពីមួយគ្រាទៅមួយគ្រារវាងក្រុមភាពខ្លួនទីពឹងខ្លួនដែលបានបញ្ចប់វគ្គសិក្សា ដើម្បីធ្វើឲ្យអ្នកចូលរួមអាចបន្តមិត្តភាព ចែកចាយបទពិសោធន៍ និងរំឭកគោលការណ៍នានាចេញពី មូលដ្ឋានគ្រឹះរបស់ខ្ញុំសម្រាប់ភាពខ្លួនទីពឹងខ្លួន ផងដែរ ។

តើនរណាខ្លះគួរតែចូលរួមក្នុងក្រុម ?

សមាជិកទាំងឡាយដែលមានស្ថានភាពដូចតទៅអាចទទួលបានអត្ថប្រយោជន៍ ៖ អ្នកទទួលជំនួយដង្វាយតមអាហារ អ្នកគ្មានការងារ ឬ គ្មានការងារគ្រប់គ្រាន់ អ្នកទើបត្រឡប់ពីបេសកកម្មវិញ អ្នកប្រែចិត្តជឿថ្មី សមាជិកមិនសូវសកម្ម និង ឪពុក/ម្ដាយទោល ។