“Κεφάλαιο 4: Ο Μάρτιν Χάρρις και οι χαμένες σελίδες: 1824–1828,” Ιστορίες από το Διδαχή και Διαθήκες (2002), 17–21
“Κεφάλαιο 4,” Ιστορίες από το Διδαχή και Διαθήκες, 17–21
Κεφάλαιο 4
Ο Μάρτιν Χάρρις και οι χαμένες σελίδες
(1824–1828)
Η οικογένεια του Τζόζεφ Σμιθ ήταν φτωχή. Χρειαζόντουσαν λεφτά. Ο Τζόζεφ ήθελε να βοηθήσει την οικογένειά του. Πήγε να δουλέψει στην πολιτεία της Πενσυλβάνια. Ζούσε μαζί με κάποιον άνθρωπο που λεγόταν κύριος Χέηλ.
Ο κύριος Χέηλ είχε μια κόρη που λεγόταν Έμμα. Ο Τζόζεφ γνώρισε την Έμμα. Αγαπήθηκαν και παντρεύτηκαν. Πήγαν να ζήσουν με την οικογένεια του Τζόζεφ. Ο Τζόζεφ βοηθούσε τον πατέρα του στη δουλειά της φόρμας.
Πολλοί άνθρωποι ήξεραν πως ο Τζόζεφ είχε τις χρυσές πλάκες. Προσπάθησαν να τις κλέψουν. Ο κόσμος δημιούργησε προβλήματα στον Τζόζεφ. Έλεγαν ψέματα για τον Τζόζεφ και την οικογένειά του.
Τα προβλήματα που τους δημιούργησαν ήταν τόσο μεγάλα, ώστε ο Τζόζεφ και η Έμμα αποφάσισαν να μετακομίσουν. Ήθελαν να πάνε στην Πενσυλβάνια. Θα ζούσαν κοντά στην οικογένεια της Έμμα. Όμως ο Τζόζεφ και η Έμμα δεν είχαν αρκετά χρήματα για να πάνε ως εκεί.
Τζόζεφ Σμιθ – Ιστορία, 1:61
Κάποιος άντρας που λεγόταν Μάρτιν Χάρρις ζούσε κοντά στον Τζόζεφ Σμιθ. Ο Μάρτιν Χάρρις είχε μια μεγάλη φάρμα. Είχε πολλά λεφτά. Ο Μάρτιν Χάρρις φάνηκε καλός στον Τζόζεφ και στην Έμμα. Τους έδωσε χρήματα για να τους βοηθήσει να φύγουν από εκεί. Ο Τζόζεφ και η Έμμα πήγαν στην Πενσυλβάνια.
Ο Τζόζεφ άρχισε να μεταφράζει αυτά που έγραφαν οι χρυσές πλάκες. Ο Τζόζεφ δεν ήξερε τι σήμαιναν αυτά τα γράμματα. Ο Θεός τον βοήθησε. Ο Τζόζεφ χρησιμοποίησε το Ουρίμ και Θουμμίμ για να καταλάβει τα λόγια. Αυτά που μετάφρασε στα αγγλικά και που αργότερα μεταφράστηκαν σε άλλες γλώσσες είναι αυτό που ονομάζουμε το Βιβλίο του Μόρμον.
Ο Μάρτιν Χάρρις πήγε στην Πενσυλβάνια. Βοήθησε στη μετάφραση τον Τζόζεφ. Ο Τζόζεφ διάβαζε τα λόγια από τις χρυσές πλάκες. Ο Μάρτιν τα έγραφε στο χαρτί. Ο Τζόζεφ και ο Μάρτιν μετάφρασαν 116 σελίδες του Βιβλίου του Μόρμον.
Ο Μάρτιν Χάρρις ήθελε να πάρει τις 116 σελίδες στο σπίτι του. Ήθελε να τις δει η οικογένειά του. Ο Τζόζεφ ρώτησε τον Κύριο αν μπορούσε να πάρει ο Μάρτιν τις σελίδες στο σπίτι του. Ο Κύριος είπε όχι. Ο Τζόζεφ ρώτησε ξανά. Ο Κύριος είπε ξανά όχι.
Ο Μάρτιν συνέχιζε να θέλει να πάρει τις σελίδες στο σπίτι του. Ο Τζόζεφ ρώτησε ξανά. Τη φορά αυτή ο Κύριος είπε ότι ο Μάρτιν μπορούσε να δείξει τις σελίδες στην οικογένειά του. Όμως δεν έπρεπε να τις δείξει σε άλλους ανθρώπους.
Ο Μάρτιν υποσχέθηκε να υπακούσει τον Κύριο. Πήρε τις σελίδες στο σπίτι του. Τις έδειξε στην οικογένειά του. Όμως δεν κράτησε την υπόσχεσή του. Έδειξε τις σελίδες και σε άλλους ανθρώπους. Μετά έκρυψε τις σελίδες.
Αργότερα ο Μάρτιν πήγε να πάρει τις σελίδες. Κοίταξε παντού. Δεν μπορούσε να τις βρει. Οι σελίδες είχαν χαθεί.
Ο Τζόζεφ ανησύχησε πολύ για τις χαμένες σελίδες. Δεν μπορούσε να κοιμηθεί.
Ο Ιησούς μίλησε στον Τζόζεφ. Είπε πως ο Μάρτιν Χάρρις είχε κάνει ένα κακό πράγμα. Ο Μάρτιν υποσχέθηκε να υπακούσει τον Κύριο. Όμως δεν κράτησε την υπόσχεσή του. Τώρα οι σελίδες από το Βιβλίο του Μόρμον είχαν χαθεί. Ο Μάρτιν Χάρρις δεν μπορούσε πια να βοηθήσει στη μετάφραση ξανά.
Δ&Δ 3:12–14
Ο Ιησούς είπε ότι ο Σατανάς ήθελε να χαθούν οι 116 σελίδες. Κακοί άνθρωποι είχαν τις σελίδες. Ο Σατανάς και οι κακοί άνθρωποι ήθελαν να σταματήσουν το έργο του Θεού. Δεν ήθελαν να πιστεύει ο κόσμος στο Βιβλίο του Μόρμον. Ο Ιησούς είπε ότι ο Σατανάς δεν μπορούσε να σταματήσει το έργο του Θεού. Οι κακοί άνθρωποι δεν μπορούσαν να σταματήσουν το έργο του Θεού.
Δ&Δ 10: Πρόλογος, 8, 12, 22–29, 33, 43
Ο Ιησούς είπε στον Τζόζεφ να μην ανησυχεί για αυτά που ήταν γραμμένα στις χαμένες σελίδες. Τα ίδια αυτά πράγματα ήταν γραμμένα σε ένα άλλο μέρος στις χρυσές πλάκες. Ο Ιησούς είπε ότι ο Τζόζεφ έπρεπε να μεταφράσει αυτά που ήταν στις άλλες πλάκες. Μετά οι καλοί άνθρωποι θα μπορούσαν να διαβάσουν το Βιβλίο του Μόρμον. Θα πίστευαν ότι το βιβλίο ήταν αληθινό. Θα μάθαιναν το ευαγγέλιο.