Moroni pisze na złotych płytach

Moroni pisze na złotych płytach — Dale Kilborn

2–8 listopada

Mormon 7–9

„Oto mówię do was, jakbyście byli obecni”

Przejrzyj przemyślenia, które zapisałeś w tym tygodniu podczas osobistego studiowania rozdziałów Mormon 7–9. Które fragmenty z tych rozdziałów będą najbardziej przydatne do przejrzenia z twoją klasą?

Zapisz swoje odczucia

Ikona wymiany myśli

Zachęć do wymiany myśli

Aby uczniowie mogli opowiedzieć o czymś, co wiąże się z ich studiowaniem indywidualnym lub w gronie rodzinnym, możesz poprosić ich o przejrzenie rozdziałów Mormon 7–9 i wybranie zdania (lub wersetu), za które są wdzięczni Mormonowi lub Moroniemu.

Ikona nauczania

Nauczaj doktryny

Mormon 7:8–10; 8:12–22; 9:31–37

Księga Mormona ma wielką wartość.

• Jednym ze sposobów rozpoczęcia dyskusji o wielkiej wartości Księgi Mormona jest rozmowa o tym, w jaki sposób określamy wartość przedmiotu. W jaki sposób wiedza o wartości czegoś wpływa na sposób, w jaki tego używamy? Członkowie klasy mogą przeszukać fragment Mormon 8:12–22 i przedstawić, co Moroni powiedział o wartości Księgi Mormona („[tej kroniki]”). Mogą również opowiedzieć o osobistych doświadczeniach, które pokazały im wartość Księgi Mormona. Jak możemy okazać, że cenimy Księgę Mormona?

  egzemplarze Księgi Mormona w różnych językach

  Księga Mormona wyjaśnia doktrynę nauczaną w Biblii.

• Aby uczniowie zauważyli, w jaki sposób Księga Mormona i Biblia uzupełniają się nawzajem, możesz poprosić ich, aby przeczytali fragment Mormon 7:8–10 i własnymi słowami streścili definicje tych zapisów użyte przez Mormona (zwrot „[kronika, która wyjdzie do ludzi innych wyznań] od Żydów” odnosi się do Biblii). Możesz narysować na tablicy dwa zachodzące na siebie okręgi i nazwać je Biblia i Księga Mormona. W zachodzącej na siebie części członkowie klasy mogą wypisać podobieństwa tych dwóch tomów pism świętych, a w pozostałych częściach — różnice. (Film „Bible and Book of Mormon” [Biblia i Księga Mormona] ze strony internetowej ChurchofJesusChrist.org zawiera podpowiedzi). Możesz też rozważyć wypisanie na tablicy kilku zasad ewangelii i poproszenie członków klasy, aby za pomocą Guide to the Scriptures [Przewodnika po pismach świętych] odszukali wersety w Księdze Mormona i Biblii, które wyjaśniają te zasady.

Mormon 8:1–11

Możemy być wierni nawet wtedy, gdy jesteśmy sami.

• Niektórzy uczniowie mogą czuć się osamotnieni, gdy starają się żyć w zgodzie z ewangelią. Czego możemy nauczyć się z przykładu Moroniego, co mogłoby im pomóc? Możesz poprosić członków klasy o przeczytanie fragmentu Mormon 8:1–11 i przygotowanie pytań, które chcieliby zadać Moroniemu, aby dowiedzieć się, w jaki sposób udało mu się pozostać wiernym pomimo trudnej sytuacji, w jakiej się znalazł. Co inspiruje ich w jego przykładzie? Gdy członkowie klasy będą dzielić się swoimi przemyśleniami, zachęć ich, aby opowiedzieli o własnych doświadczeniach, w których oni lub znane im osoby pozostały wierne Bogu pomimo tego, że czuły się osamotnione. W jaki sposób Pan im pomógł?

Mormon 8:26–41; 9:1–30

Księga Mormona została napisana dla naszych czasów.

• Jako że zbliżamy się do zakończenia roku studiowania Księgi Mormona, członkowie klasy mogą zastanowić się nad tym, dlaczego uważają, że ta księga została napisana dla naszych czasów. Możecie zacząć dyskusję od przeczytania wypowiedzi Prezydenta Ezry Tafta Bensona, która znajduje się w „Dodatkowych materiałach”. Następnie członkowie klasy mogą odnieść pytania Prezydenta Bensona do fragmentu Mormon 8:26–41. Dlaczego Pan natchnął Moroniego, by umieścił on te słowa w księdze? W jaki sposób są one pomocne dzisiaj?

• Z zarysu lekcji na ten tydzień w podręczniku Przyjdź i naśladuj mnie — do studiowania indywidualnie i z rodziną wiemy, że fragment Mormon 9:1–30 zawiera przesłanie Moroniego będące reakcją na brak wiary w Jezusa Chrystusa w naszych czasach. Możesz podzielić klasę na trzy grupy i poprosić każdą z nich o odszukanie we wskazanych wersetach przydatnych wskazówek: 1–6 (konsekwencje braku wiary w Chrystusa), 7–20 (znaczenie wiary w Boga objawień i cudów) i 21–30 (rady Moroniego dla nas).

• Mimo że fragment Mormon 9:1–6 został napisany do „tych, którzy nie wierzą w Chrystusa”, wyobrażenie sobie, że staniemy przed Bogiem w dzień sądu, może być pomocne dla nas wszystkich. Poproś członków klasy, aby przejrzeli te wersety i odszukali słowa lub wyrażenia, które opisują, jak tego dnia będą się czuli niegodziwi. Co możemy zrobić, aby uniknąć tych uczuć? Uczniowie mogą znaleźć pomocne informacje w historii opowiedzianej przez Prezydenta Boyda K. Packera, której tekst znajduje się w „Dodatkowych materiałach”.

• Wielu ludzi w naszych czasach uważa, że cuda ustały. W jaki sposób możesz wykorzystać nauki Moroniego, by twoi uczniowie umocnili swoją wiarę w ‘Boga cudów’? Możesz zacząć od poproszenia ich o przejrzenie fragmentu Mormon 9:7–26 i odszukanie cudów, do uwierzenia w które namawia nas Moroni. Czego uczymy się z tych wersetów o Bogu i o Jego dziele w naszych czasach? Co musimy robić, aby Bóg czynił cuda (zob. Mormon 9:20–21)? Jakie cuda widzieliśmy?

Ikona uczenia się

Zachęć do nauki w domu

Czy członkowie twojej klasy zastanawiali się kiedyś nad tym, w jaki sposób mogą pogłębić swoją wiarę w Ojca Niebieskiego i Jezusa Chrystusa? Jeśli tak, poproś ich o odszukanie w rozdziałach Eter 1–5 sposobów na pogłębienie swojej wiary.

Ikona materiałów

Dodatkowe materiały

Księga Mormona została napisana dla naszych czasów.

Prezydent Ezra Taft Benson powiedział:

„Nefici nigdy jej nie mieli; nie mieli jej również Lamanici w starożytności. Była przeznaczona dla nas […].

Każdy z głównych autorów Księgi Mormona świadczył, że pisze dla przyszłych pokoleń [zob. 2 Nefi 25:21; Jakub 1:3; Mormon 7:1; 8:34–35] […].

Jeśli widzieli nasze czasy i zdecydowali się zamieścić w niej to, co będzie miało dla nas największą wartość, czyż nie jest to cenna wskazówka, jak powinniśmy studiować Księgę Mormona? Ciągle powinniśmy zadawać sobie pytanie: ‘Dlaczego Pan natchnął Mormona (czy też Moroniego lub Almę), by zamieścili to w swoich zapisach? Czego mogę się z nich nauczyć, co pomoże mi żyć w tych czasach?’” („The Book of Mormon — Keystone of Our Religion”, Ensign, listopad 1986, str. 6).

Możemy być bez skazy.

Prezydent Boyd K. Packer opowiedział o tym, jak jako młody mężczyzna przez sześć dni podróżował z innymi żołnierzami w gorącym, zadymionym pociągu towarowym, bez możliwości kąpieli i zmiany ubrań. Na stacji kolejowej głodna ekipa udała się do restauracji.

„Było tłoczno, więc stanęliśmy w długiej kolejce oczekujących na wolne miejsce. Byłem pierwszy i stałem tuż za pewną elegancko ubraną kobietą. Nie odwracając głowy, ta szacowna dama bardzo szybko zorientowała się, że jesteśmy za nią.

Odwróciła się i spojrzała na nas. Potem odwróciła się do mnie i zlustrowała mnie od stóp do głów. A ja tam stałem: spocony, brudny, osmolony, w wygniecionym mundurze. Z odrazą w głosie powiedziała: ‘Co za brudasy!’. Wszystkie oczy zwróciły się w naszą stronę.

Bez wątpienia ta pani wolałaby, żeby nas tam nie było, a ja podzielałem jej życzenie. Czułem, jaki jestem brudny, czułem się skrępowany i było mi wstyd”.

Prezydent Packer następnie zacytował werset Mormon 9:4 i porównał to doświadczenie do duchowej nieczystości w obecności Boga. Składając świadectwo, że Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa jest jedynym sposobem, w jaki możemy oczyścić się duchowo, powiedział:

„Czy możecie sobie wyobrazić, jak się czułem, gdy w końcu zrozumiałem, że jeśli będę przestrzegał wszystkich warunków, które wyznaczył Odkupiciel, nigdy nie będę musiał cierpieć bólu duchowej nieczystości? Wyobraźcie sobie to pocieszające, wyzwalające i unoszące na duchu uczucie, które spływa na was, gdy dostrzegacie realność Zadośćuczynienia i jej praktyczną, codzienną wartość dla was osobiście” („Washed Clean”, Ensign, maj 1997, str. 9–10).

Doskonalenie nauczania

Módl się za członków klasy. Czy ktoś w twojej klasie się z czymś zmaga? Tak jak Zbawiciel modlił się za Piotra (zob. Ew. Łukasza 22:31–32), możesz się modlić za tych, których nauczasz, aby zostali wzmocnieni (zob. Nauczanie na sposób Zbawiciela, str. 6).