« ម៉ូសាយ ២១–២៤ ផ្នែកទី ១ ៖ ការស្វែងរកព្រះរាជបំណងរបស់ព្រះអម្ចាស់សម្រាប់ការសាកល្បង និងសេចក្តីវេទនារបស់យើង » ព្រះគម្ពីរមរមន សៀវភៅសិក្សាសម្រាប់គ្រូបង្រៀន ( ឆ្នាំ ២០២៤ )
« ម៉ូសាយ ២១–២៤ ផ្នែកទី ១ » ព្រះគម្ពីរមរមន សៀវភៅសិក្សាសម្រាប់គ្រូបង្រៀន
ម៉ូសាយ ២១–២៤ ផ្នែកទី ១
ការស្វែងរកព្រះរាជបំណងរបស់ព្រះអម្ចាស់សម្រាប់ការសាកល្បង និងសេចក្តីវេទនារបស់យើង
តើអ្នកនឹងពន្យល់ដល់បុគ្គលម្នាក់ អំពីមូលហេតុដែលព្រះអម្ចាស់អនុញ្ញាតឲ្យយើងជួបប្រទះនឹងការសាកល្បង និងសេចក្តីវេទនាដោយរបៀបណា ? ម៉ូសាយ ២១–២៤ ពិពណ៌នាអំពីបទពិសោធន៍របស់ប្រជាជនលិមហៃ និងប្រជាជនអាលម៉ា ដែលប្រជាជនទាំងពីរក្រុមនេះបានជួបនឹងឧបសគ្គលំបាក ។ គោលបំណងនៃមេរៀននេះគឺដើម្បីជួយអ្នកឲ្យមានអារម្មណ៍ទុកចិត្តលើព្រះវរបិតាសួគ៌ និងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទកាន់តែខ្លាំង នៅពេលអ្នកជួបនឹងការសាកល្បង និងសេចក្តីវេទនានៅក្នុងជីវិតរបស់អ្នក ។
ការរែកបន្ទុក
សូមស្រមៃថាការសាកល្បង បន្ទុក និងសេចក្តីវេទនារបស់អ្នកត្រូវបានតំណាងដោយថ្មដែលអ្នកត្រូវយកតាមខ្លួនក្នុងកាបូប ឬកាបូបស្ពាយ ។
-
តើការសាកល្បង ឬបន្ទុកអ្វីខ្លះដែលយុវវ័យអាចជួបប្រទះ ដែលអាចមានអារម្មណ៍ថាដូចជាដុំថ្មធ្ងន់នៅក្នុងកាបូបស្ពាយ ?
-
តើមនុស្សអាចមានសំណួរអ្វីខ្លះអំពីបន្ទុកដែលពួកគេស្ពាយនោះ ?
សូមចំណាយពេលបន្តិចដើម្បីគិតអំពីការសាកល្បង និងបន្ទុកមួយចំនួនដែលអ្នកកំពុងប្រឈមមុខ ឬបានជួបប្រទះនៅក្នុងជីវិតរបស់អ្នក ។ សូមពិចារណាធ្វើបញ្ជីអំពីការសាកល្បង និងបន្ទុកទាំងនោះនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សារបស់អ្នក ។ អ្នកប្រហែលចង់បញ្ចូលសំណួរ កង្វល់ ឬបំណងប្រាថ្នាដែលអ្នកមានទាក់ទងនឹងការសាកល្បង និងបន្ទុករបស់អ្នក ។
នៅពេលអ្នកសិក្សាថ្ងៃនេះ សូមរកមើលសេចក្ដីពិតដែលអាចជួយអ្នកយល់កាន់តែច្បាស់ ពីមូលហេតុដែលព្រះអម្ចាស់អាចនឹងអនុញ្ញាតឲ្យអ្នកជួបការសាកល្បងទាំងនេះ ។
ប្រជាជនលិមហៃ និងប្រជាជនអាលម៉ា
នៅក្នុង ម៉ូសាយ ២១–២៤ យើងរៀនអំពីមនុស្សពីរក្រុមដែលបានដកពិសោធការសាកល្បង និងសេចក្តីវេទនាដ៏ធំ។ ក្រុមទីមួយបានរស់នៅដែនដីនីហ្វៃ ហើយត្រូវបានដឹកនាំដោយបុត្រារបស់ស្ដេចណូអេ ព្រះនាមលិមហៃ ។ ក្រុមទីពីរបានរស់នៅក្នុងដែនដីហេឡាម ហើយត្រូវបានដឹកនាំដោយអាលម៉ា ។
ខាងក្រោមនេះគឺជាការសង្ខេបខ្លីៗនៃព្រឹត្តិការណ៍ជុំវិញការជាប់ឃុំឃាំងរបស់ក្រុមនីមួយៗ ៖
ប្រជាជនលិមហៃ
បន្ទាប់ពីបដិសេធការបង្រៀន និងការព្រមានរបស់អ័ប៊ីណាដៃ នោះពួកសាសន៍នីហ្វៃដែលឥឡូវត្រូវបានដឹកនាំដោយស្ដេចលិមហៃ ត្រូវបានពួកលេមិន ចាប់យកទៅធ្វើជាឈ្លើយនៅក្នុងដែនដីនីហ្វៃ ហើយត្រូវបានតម្រូវឲ្យបង់ពន្ធយ៉ាងច្រើន ( សូមមើល ម៉ូសាយ ១៩:១៥ ) ។ ដូចដែលបានព្យាករដោយព្យាការីអ័ប៊ីណាដៃ ( សូមមើល ម៉ូសាយ ១២:៥ ) ពួកលេមិនបានបង្ខំប្រជាជនរបស់លិមហៃឲ្យបម្រើពួកគេ ហើយឲ្យមានបន្ទុកធ្ងន់ៗ ( សូមមើល ម៉ូសាយ ២១:៣ ) ។
ប្រជាជនអាលម៉ា
បន្ទាប់ពីការស្លាប់របស់អ័ប៊ីណាដៃ អាលម៉ា និងអ្នកដើរតាមលោកបានភៀសខ្លួនទៅកាន់ទឹកមរមន ជាកន្លែងដែលពួកគេបានទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹក ( សូមមើល ម៉ូសាយ ១៧:១–៤; ១៨:១–១៤ ) ។ ក្រោយមក ពួកគេបានភៀសខ្លួនដើម្បីសុវត្ថិភាពរបស់ពួកគេ ហើយបានសាងសង់ទីតាំងដ៏សុចរិតមួយនៅក្នុងដែនដីហេឡាម ( សូមមើល ម៉ូសាយ ១៨:៣២–៣៤; ២៣:១–៤, ១៩–២០ ) ។ នៅទីបំផុត ពួកសាសន៍លេមិនបានរកឃើញ និងចាប់ប្រជាជនរបស់អាលម៉ាយកធ្វើជាឈ្លើយ ( សូមមើល ម៉ូសាយ ២៣:២៥–២៩, ៣៦–៣៧ ) ។ អាមូឡុនដែលធ្លាប់ជាសង្ឃទុច្ចរិតម្នាក់របស់ណូអេ ត្រូវបានផ្តល់អំណាចលើពួកគេ ហើយចាប់ផ្ដើមបៀតបៀនអាលម៉ា និងប្រជាជនរបស់លោក ( សូមមើល ម៉ូសាយ ២៤:៨–៩ ) ។
មូលហេតុដែលព្រះអម្ចាស់អនុញ្ញាតឲ្យមានការសាកល្បង
សូមអានវគ្គបទគម្ពីរខាងក្រោម ដោយរកមើលការបង្រៀនដែលអាចជួយអ្នកឲ្យយល់អំពីមូលហេតុដែលព្រះអម្ចាស់អនុញ្ញាតឲ្យយើងជួបការសាកល្បង និងសេចក្តីវេទនា ។ អ្នកអាចចង់គូសចំណាំពាក្យ និងឃ្លាដែលអ្នកចាប់អារម្មណ៍ ។
-
ប្រជាជនរបស់លិមហៃ ៖ ម៉ូសាយ ២១:៥–១៦
-
ប្រជាជនរបស់អាលម៉ា ៖ ម៉ូសាយ ២៣:២១–២៤; ២៤:៨–១៤
-
សូមឆ្លើយសំណួរខាងក្រោមនេះ ៖
-
តើភាពស្រដៀងគ្នា និងភាពខុសគ្នាអ្វីខ្លះដែលអ្នកបានឃើញរវាងប្រជាជនទាំងពីរក្រុម និងអ្វីដែលពួកគេបានជួបប្រទះ ?
-
តើភស្ដុតាងអ្វីខ្លះដែលអ្នកបានឃើញនៅក្នុងដំណើររឿងទាំងនេះអំពីសេចក្ដីស្រឡាញ់ និងការព្រួយព្រះទ័យរបស់ព្រះអម្ចាស់ចំពោះប្រជាជន ?
-
តើអ្នកបានរៀនអ្វីខ្លះអំពីមូលហេតុដែលព្រះអម្ចាស់អនុញ្ញាតឲ្យមនុស្សរងការសាកល្បង និងសេចក្តីវេទនា ?
-
ដំណើររឿងទាំងនេះបើកសម្តែងសេចក្តីពិតជាច្រើនអំពីមូលហេតុដែលព្រះអម្ចាស់អនុញ្ញាតឲ្យមនុស្សជួបការសាកល្បង ។ ក្នុងចំណោមសេចក្តីពិតទាំងនោះ អ្នកអាចបានកត់សម្គាល់ដូចខាងក្រោម ៖
-
ព្រះអម្ចាស់ទុកឲ្យយើងជួបប្រទះនឹងការសាកល្បង ដើម្បីជួយយើងឲ្យក្លាយជាមនុស្សរាបសា ហើយពឹងផ្អែកលើទ្រង់កាន់តែខ្លាំង ( សូមមើល ម៉ូសាយ ២១:៥–១៤ ) ។
-
ការសាកល្បង និងសេចក្តីវេទនាខ្លះកើតឡើងដោយសារការមិនស្តាប់បង្គាប់ ( សូមមើល ម៉ូសាយ ២១:១៥) ។
-
ការសាកល្បងរបស់យើងអាចផ្ដល់ឲ្យយើងនូវឱកាសដើម្បីស្វែងរក និងទទួលអារម្មណ៍ដឹងពីព្រះចេស្តារបស់ព្រះអម្ចាស់នៅក្នុងជីវិតរបស់យើង ( សូមមើល ម៉ូសាយ ២១:១៥–១៦; ២៤:១៤ ) ។
-
ព្រះអម្ចាស់ប្រដៅរាស្ត្ររបស់ទ្រង់ ហើយសាកល្បងការអត់ធ្មត់ និងសេចក្តីជំនឿរបស់ពួកគេ ( សូមមើល ម៉ូសាយ ២៣:២១ ) ។
មនុស្សជាច្រើនគិតថា ការត្រូវបានគេប្រដៅ ( សូមមើល ម៉ូសាយ ២៣:២១ ) មានអត្ថន័យដូចគ្នានឹងការដាក់ទណ្ឌកម្ម ។ អែលឌើរ លីន ជី រ៉ូប៊ីន ក្នុងពួកចិតសិបនាក់បានពន្យល់ថា « ពាក្យ ប្រដៅ មកពីពាក្យឡាតាំងថា castus មានន័យថា ‹ បរិសុទ្ធ ឬបន្សុទ្ធ › និង chasten មានន័យថា « ដើម្បីបន្សុទ្ធ » [ សូមមើល វចនានុក្រម Merriam-Webster’s Collegiate ការបោះពុម្ពទី ១១ ( ឆ្នាំ ២០០៣ ) « chasten » ] » ( « The Righteous Judge » Ensign ឬ Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១៦ ទំព័រ ៩៧ ) ។ សូមសញ្ជឹងគិតមួយភ្លែតពីរបៀបដែលព្រះអម្ចាស់អាចនឹងបន្សុទ្ធអ្នកតាមរយៈការសាកល្បង និងសេចក្តីវេទនារបស់អ្នក ។
-
សូមឆ្លើយសំណួរខាងក្រោមនេះយ៉ាងហោចណាស់ឲ្យបានពីរ ៖
-
តើការយល់ដឹងអំពីសេចក្តីពិតទាំងនេះអាចជះឥទ្ធិពលលើរបៀបដែលអ្នកប្រតិកម្មចំពោះការសាកល្បងរបស់អ្នកដោយរបៀបណា ?
-
តើបទពិសោធន៍អ្វីខ្លះដែលបានជួយអ្នកឲ្យឃើញពីព្រះរាជបំណងរបស់ព្រះអម្ចាស់ដែលអនុញ្ញាតឲ្យអ្នកជួបប្រទះការសាកល្បង ?
-
តើអ្នកបានរៀនអ្វីខ្លះនៅថ្ងៃនេះ ដែលអាចជួយអ្នកឲ្យយល់កាន់តែច្បាស់ពីការសាកល្បងនានាដែលអ្នកជួបប្រទះ ?
-