เสียงวิสุทธิชนยุคสุดท้าย

ว่าด้วยรถบรรทุกสีเหลืองและเงินถวายของหญิงม่าย

โดย นาธาน การ์ลิค, เทกซัส สหรัฐอเมริกา

การบริจาคทรัพย์สินอันมีค่าของลูกชายสอนถึงคุณค่าของการอุทิศของผมต่อพระผู้ช่วยให้รอด

เด็กชายตัวน้อยที่อนุสาวรีย์โอะกินะวะ

ภาพถ่ายลูกชายของผู้เขียนที่อนุสาวรีย์โอะกินะวะ เอื้อเฟื้อโดยผู้เขียน

ผมจ้องมองหินอ่อนสีดำจำนวนมากมายที่เรียงกันเป็นแถวด้วยความสงบนิ่งอันน่าหวาดหวั่นท่ามกลางสวนอนุสรณ์สันติภาพโอะกินะวะในอิโตมัง โอะกินะวะ ญี่ปุ่น ก้อนหินเหล่านี้สลักไว้ด้วยชื่อมากกว่า 200,000 ชื่อ เพื่อระลึกถึงผู้เสียชีวิตในสมรภูมิรบโอะกินะวะในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2

เมื่อเราเดินเข้ามายังลานจอดรถในช่วงท้ายของการเยี่ยมชมสถานที่แห่งนี้ ผมและภรรยาสังเกตเห็นว่าลูกชายวัยหัดเดินของเราไม่ได้ถือรถบรรทุกสีเหลืองคันโปรดของเขาแล้ว เมื่อเราถามเขาว่าของเล่นชิ้นนั้นอยู่ที่ไหน เขาพาเรากลับไปที่อนุสาวรีย์หลัก เขาวางรถบรรทุกของเขาไว้อย่างเรียบร้อยข้างๆ ช่อดอกไม้ที่นักท่องเที่ยวคนอื่นๆ บริจาค ลูกชายของเราแสดงให้เราเห็นถึงการอุทิศของเขาต่ออนุสรณ์สถานแห่งนี้ด้วยดวงตาส่องประกายและรอยยิ้มกว้างบนใบหน้า

ขณะขับรถกลับบ้าน เราไตร่ตรองถึงการเลือกที่ไม่เห็นแก่ตัวของเขา เขารับรู้ถึงวิญญาณพิเศษในสถานที่แห่งนั้นและรู้สึกว่าต้องมอบสิ่งล้ำค่าที่สุดของเขาหรือไม่ การมอบรถบรรทุกพลาสติกคันหนึ่งเป็นการให้เกียรติและระลึกถึงผู้เสียชีวิตที่นี่ได้อย่างไร

ทันใดนั้นผมก็นึกถึงการพลีพระชนม์ชีพเพื่อการชดใช้ของพระผู้ช่วยให้รอด ในสวนที่สวยงามคล้ายกันนี้ พระองค์ทรงสละพระชนม์ชีพเพื่อที่เราจะได้รับการปลดปล่อยจากบาปและความตาย และกลับบ้านไปหาพระบิดาบนสวรรค์ของเรา ผมจะถวายแด่พระผู้ช่วยให้รอดหรือมอบสิ่งใดให้บรรดาพี่น้องชายหญิงได้บ้างซึ่งมากพอที่จะแสดงความขอบคุณ การให้ของผมมีคุณค่าอะไรเมื่อเทียบกับการเสียสละของพระองค์

คืนนั้นผมอ่านกิตติคุณของท่านมาระโกเกี่ยวกับหญิงคนหนึ่งที่ถวายเหรียญทองแดงสองเหรียญในขณะที่คนมั่งมีรอบตัวเธอถวายมากกว่านั้น พระดำรัสของพระผู้ช่วยให้รอดสัมผัสใจผม

“หญิงม่ายยากจนคนนี้ใส่ในตู้เก็บเงินถวายมากกว่าทุกคนที่ใส่ไว้นั้น

“… [หญิงคนนี้] เอาเงินเลี้ยงชีพทั้งสิ้นของนางใส่ลงไปจนหมด” (มาระโก 12:43–44)

ผมเชื่อว่าพระเจ้าไม่ได้ทรงกังวลมากนักกับ สิ่ง ที่เราอุทิศถวาย แต่ทรงห่วงใยความปรารถนาและความจริงใจของเรามากกว่า สิ่งที่ผมสามารถให้มากอาจดูไม่มีความสำคัญเมื่อเทียบกับการอุทิศถวายของผู้อื่นที่อนุสาวรีย์งดงามแห่งนั้น แต่ “[พระเจ้า] ทอดพระเนตรจิตใจ” (1 ซามูเอล 16:7) ดังนั้น การแสดงความรัก ความกตัญญู หรือการรับใช้ที่เรียบง่ายและจริงใจมีความหมายอย่างยิ่งเพราะเป็นการถวายพระเกียรติแด่พระเยซูคริสต์และการพลีพระชนม์ชีพเพื่อการไถ่ของพระองค์

เช่นเดียวกันกับรถบรรทุกสีเหลืองและเงินถวายของหญิงม่าย