หนูควรอ่านต่อหรือไม่
ปีที่แล้วหนูเลือกหนังสือเล่มหนึ่งที่ห้องสมุดมาอ่านเกี่ยวกับเด็กหญิงคนหนึ่งที่เริ่มเขียนบล็อก หนูคิดว่าหนังสือเล่มนี้คงสนุกเพราะตัวละครหลักอายุเท่าหนู และคุณแม่ของหนูเป็นคนเขียนบล็อกด้วย หนูจึงคิดว่าน่าจะเป็นหนังสือที่หนูเชื่อมโยงได้
หนูอ่านหนังสือได้ไม่กี่หน้าเมื่อเด็กหญิงคนนั้นใช้พระนามของพระเจ้าอย่างไม่สมควร หนูรู้สึกไม่ดีมากๆ หลังจากอ่านเรื่องราวตอนนั้น แต่ก็ยังอ่านต่อโดยหวังว่าจะเกิดแค่ครั้งเดียว หนูอ่านอีกสองสองสามหน้าและเธอก็พูดอีก
หนูไปบอกคุณแม่เกี่ยวกับสิ่งที่พบ หนูไม่รู้ว่าควรอ่านต่อหรือไม่ คุณแม่บอกว่าหนูต้องเลือกเอง แต่ท่านเห็นด้วยว่าการอ่านต่อไปไม่น่าจะดีถ้าเด็กหญิงคนนั้นพูดสิ่งที่เรารู้ว่าผิด คุณแม่บอกว่าไม่ดีอย่างยิ่งถ้าเธอใช้พระนามของพระเจ้าอย่างไม่สมควร
หนูจะดูว่าเกิดขึ้นอีกหรือไม่ หนูจึงพลิกอ่านคร่าวๆ หนูพบว่าเด็กหญิงคนนี้เอ่ยพระนามของพระเจ้าอย่างไม่สมควรเป็นประจำ หนูตัดสินใจนำหนังสือไปคืนห้องสมุดโดยไม่อ่านต่อ
หนูรู้สึกเสียใจที่ผู้เขียนหนังสือใช้พระนามของพระเจ้าอย่างไม่สมควร แต่หลังจากนำหนังสือไปคืนห้องสมุด หนูรู้สึกมีความสุขที่ได้เลือกทำสิ่งถูกต้อง หนูรู้ว่าหนูกำลังทำตาม “มาตรฐานพระกิตติคุณของฉัน” จากหนังสือ ศรัทธาในพระผู้เป็นเจ้า ที่กล่าวว่า “ฉันจะอ่านและดูสิ่งที่พระบิดาบนสวรรค์ทรงพอพระทัยเท่านั้น” หนูรู้ว่าเราควรใช้พระนามของพระบิดาบนสวรรค์และพระเยซูด้วยความเคารพอย่างสูงเท่านั้น