Tien tips voor ouders van jongvolwassenen
De auteur woont in Utah (VS).
Ondanks de moeilijkheden in de huidige wereld kunnen ouders hun jongvolwassen kinderen met rechtschapen advies en steun tot zegen zijn.
Toen mijn man en ik onze kinderen hielpen om naar hun studentenkamers te verhuizen, of naar het opleidingscentrum voor zendelingen, hadden we gemengde gevoelens. Het was zowel een verdrietig als een bevrijdend gevoel om te bedenken dat zij — en wij — eindelijk ‘klaar met elkaar’ waren. We beseften echter al gauw dat onze kinderen met hun vrijheid niet alleen nieuwe vaardigheden opdeden, maar dat ze met hele nieuwe uitdagingen te maken kregen. Hoewel wij niet echt veel zeggenschap meer over hen hadden, was hun behoefte aan steun — een ander soort steun — in feite toegenomen.
De UITDAGINGEN van nu
Hier volgen enkele uitdagingen waar jongvolwassenen in de huidige wereld voor komen te staan, en vragen die deze uitdagingen voor ouders opwerpen.
Langer alleen zijn. De maatschappelijke trend om later in je leven een gezin te stichten, kan sommige jongvolwassenen het gevoel geven dat ze eeuwig tiener blijven. Anderen raken gestresst en vragen zich af of ze ooit zullen trouwen en kinderen krijgen. Hoe kunnen wij als ouders hen het beste helpen om een eeuwig perspectief op hun leven te krijgen?
Financiële onzekerheid. Tegenwoordig zullen veel jongvolwassenen het in financieel opzicht misschien niet zo goed hebben als hun ouders. Ze hebben misschien moeite om een baan te vinden — zelfs met een universitaire graad op zak — of om in het onderhoud van een gezin te voorzien. Moeten wij als ouders dan financieel bijdragen, of moeten we ervan uitgaan dat onze kinderen zullen groeien als ze zelf hun financiën regelen?
Teveel opties. Jongvolwassenen in deze tijd hebben wellicht veel meer carrièremogelijkheden. Maar soms kan zo’n groot aantal mogelijkheden overweldigend lijken. Hoe kunnen ouders hun jongvolwassen kinderen helpen om de verschillende keuzes te onderzoeken en te kiezen voor een beroep waar ze voldoening in kunnen vinden?
Bij de ouders wonen. Of ze nu trouwen of niet, een toenemend aantal jongvolwassenen tussen de 18 en 34 jaar woont bij hun ouders. Als volwassen kinderen bij hun ouders wonen, hoe moeten de ouders dan omgaan met vragen zoals wie voor de boodschappen betaalt en wie de kleinkinderen discipline bijbrengt?
Godsdienst. Tegenwoordig zijn jongvolwassenen van alle geloofsovertuigingen minder geneigd om zich aan een kerkgenootschap te binden dan ze slechts één generatie terug waren. Hoe kunnen wij als ouders onze jongvolwassen kinderen aanmoedigen om actief in de kerk te blijven? Hoe kunnen wij ze geestelijk steunen, zelfs al besluiten ze om niet meer naar de kerk te gaan?
Richtlijnen voor ouders
Zelfs als onze volwassen kinderen ons misschien inhalen qua capaciteiten of prestaties, hebben ze toch nog steun van hun ouders nodig bij het navigeren door de wereld, en verdienen ze die ook. Hier volgen tien richtlijnen ter overweging.
-
Zoek uit wat uw kinderen willen, wat ze fijn vinden. In plaats van uw jongvolwassen kinderen te zeggen hoe ze kunnen krijgen wat ze volgens u nodig hebben, vraagt u naar hun waarden, doelen en dromen. Ze kunnen u dan om hulp vragen bij het uitzetten van een koers om die doelen te bereiken. Doen ze dat, laat u dan in uw gesprekken leiden door hun dromen. Overweeg voor- en nadelen, bid om leiding, en blijf met ze praten. Als ze niet weten wat ze willen, moedig ze dan aan om professionele begeleiding te vragen, een beroepskeuzetest te doen of meer ervaring met betaald en vrijwilligerswerk op te doen.
-
Bid en bestudeer Leer en Verbonden 121:34–46. Deze verzen slaan zowel op moeders als vaders. Er staan juiste beginselen in waarmee we rechtschapen leiding aan onze volwassen kinderen kunnen geven.
-
Investeer in relaties met andere jongvolwassenen. U kunt merken dat de kinderen van andere mensen ook graag horen hoe het voor u was om in de twintig of de dertig te zijn. Jongvolwassenen zijn nieuwsgierig hoe oudere volwassenen hun prioriteiten op een rijtje zetten, loopbaankeuzes deden of erachter kwamen dat ze hun huwelijkspartner gevonden hadden. Hoe meer u met die jongvolwassenen omgaat, hoe meer u de uitdagingen gaat begrijpen waar hun generatie voor staat.
-
Wijs ze op hun gaven. Als u jongvolwassenen helpt met het ontdekken van hun talenten en interesses, kunnen ze zich beter een toekomst indenken die hun voldoening zal schenken. Wijs erop dat je meer van iets geniet als je er moeite voor hebt gedaan. En zelfs als je ergens van nature goed in bent, moet je je talent toch nog ontwikkelen om ermee te slagen.
-
Vertrouw ze het nemen van beslissingen toe. Dit houdt niet in dat u gelooft dat ze altijd het beste zullen kiezen. Het houdt in dat u erop vertrouwt dat ze veerkrachtig zullen zijn, dat God vergevensgezind is, en dat het leven veel zin kan hebben zelfs als het nodig is om mislukkingen te overwinnen of beproevingen te doorstaan. Kleine kinderen kunnen littekens oplopen door traumatische ervaringen, maar jongvolwassenen groeien door hindernissen te overwinnen in plaats van ze te vermijden. Geef ze emotionele en praktische steun, moedig ze aan om de stress af en toe even te ontvluchten, bid met en voor ze, en voeg een beetje humor toe.
-
Prijs ze voor de moeite die ze doen. Jongvolwassenen prijzen om hun harde werken en veerkracht helpt ze om iets langer vol te houden, meer uitdagingen aan te gaan, en meer te genieten van hun werk. President Thomas S. Monson heeft er deze formule voor gegeven: ‘Werken wint wanneer we wollige wensen wegwuiven.’1
-
Streef naar inspiratie. Onze gebeden en geloof maken het makkelijker om ons hart open te stellen en ons door God te laten veranderen. Een kennis van me was bezorgd om de tv-programma’s die haar volwassen kinderen haar kleinkinderen lieten kijken. Ze vond dat die programma’s een gebrek aan respect toonden en dat er teveel in geruzied werd, ook al werden ze geschikt geacht voor de leeftijd van de kijkertjes. Ze wilde zich er echter niet mee bemoeien, en bad en vastte herhaaldelijk om te weten te komen wat ze moest doen of zeggen. Op een ochtend belde haar schoondochter haar met een vraag om advies over het vergroten van het onderlinge respect en verminderen van de ruzies onder haar kinderen. Mijn vriendin vertelde wat ze van de tv-programma’s vond, iets wat haar schoondochter nooit was opgevallen. De jonge ouders namen de kwestie met hun kinderen door. Het gezin besloot veranderingen aan te brengen en de sfeer thuis verbeterde.
-
Praat over geldzaken. Besluit na gebed, en denkend aan zowel uw eigen situatie als de volwassenheid van ieder kind, welke financiële hulp uw uw kinderen wilt geven. Misschien hebben ze alleen maar hulp nodig met het opstellen van een budget. Als u ze toch financiële hulp geeft, maak dan meteen duidelijk of u het geld terug wilt hebben of dat u wilt dat het op een bepaalde manier gebruikt wordt. Laat de verantwoordelijkheid om hun geld te beheren daarna aan hen, ook als ze op een gegeven moment iets moeten ontberen omdat ze teveel hebben uitgegeven.
-
Wees nederig. Als u de neiging hebt om uzelf uw vergissingen als ouder kwalijk te nemen, probeer dan om nederiger te worden in plaats van uzelf te vernederen. Bied excuses aan, zeg wat u zult doen om het beter te doen, en ga dan vol vertrouwen verder. Laat uw kinderen zelf concluderen uit wat ze u zien doen dat een vergissing niet noodlottig is, dat een excuus geen teken van zwakheid is, en dat anderen en zichzelf vergeven gemoedsrust geeft.
-
Meet werkelijke successen. Als we ons teveel concentreren op de vraag wat andere mensen van ons zullen denken vanwege de keuzes die onze kinderen doen (hetzij goede of slechte keuzes), zijn we niet meer objectief en raken we vaak de Geest kwijt. Bedenk dat ons succes als ouder niet af te meten is aan hoe goed onze kinderen onze waarden naleven, maar door hoe consequent en onzelfzuchtig wij ze naleven.
Als we onder gebed de persoonlijkheid van elk jongvolwassen kind overwegen, kan de Geest ons helpen om ze te leiden zonder ze te bekritiseren, ze te steunen zonder ze te verstikken, en kunnen we een stap terug doen zonder ze in de steek te laten. Doen we dat, dan zullen onze jongvolwassen kinderen erop gaan vertrouwen dat zowel wij als de Heer aan hun zij staan.