2012
Ideeën voor de gezinsavond
januari 2012


Ideeën voor de gezinsavond

Deze uitgave bevat artikelen en activiteiten die gebruikt kunnen worden voor de gezinsavond. Hieronder staan enkele voorbeelden.

‘Gods hand in onze dagelijkse zegeningen erkennen’, pagina 24: Lees eens het Onze Vader (zie Mattheüs 6:9–13) en vraag uw gezin wat zij denken dat het betekent om om ons dagelijks brood te vragen. Vat dan het eerste gedeelte van het artikel van ouderling Christofferson samen waarin hij spreekt over het ‘dagelijks brood’. U kunt daarbij uw getuigenis geven dat Jezus Christus het Brood des Levens is.

‘George Albert Smith: hij leefde naar zijn leringen’, pagina 32: President George Albert Smith ‘geloofde dat een echt getuigenis van Jezus Christus uit ons leven zal blijken — vooral uit de manier waarop we elkaar behandelen’. Kijk nog eens naar dit artikel met uw gezin. U kunt uw gezinsleden dan vragen wat ze hebben geleerd van president Smiths voorbeeld van hoe vriendelijk hij was naar anderen. Vraag hen hoe ze nog vriendelijker kunnen zijn.

‘Omhoog kijken’, pagina 42: Vertel over de ervaring van ouderling Cook als jonge zendeling en vat daarna de overige delen van het artikel samen. Vraag gezinsleden hoe ze zich kunnen richten op hoe hun hemelse Vader over hen denkt in plaats van hoe anderen over hen denken. U kunt afsluiten met het lezen van 1 Samuël 16:7.

‘Verbonden nakomen’, pagina 48: Als iemand in uw gezin zich aan het voorbereiden is om op zending te gaan, wilt u misschien het hele artikel lezen en een lijst maken van belangrijke uitspraken die ouderling Holland doet. Benadruk de uitspraak ‘De sleutel tot dit werk is te vinden in het nakomen van onze verbonden’. Bespreek wat een verbond is en vraag de kinderen hoe ze zich kunnen voorbereiden om verbonden te sluiten.

Zie ‘Hij is opgewekt’, p. 69 ‘Gebed van een kind’ (Kinderliedjes, p. 6). Lees zuster Wixoms ervaring met gebed en moedig gezinsleden aan om over hun eigen ervaringen met persoonlijk gebed te vertellen. U kunt bijvoorbeeld de vraag stellen: ‘Wanneer voelde je troost door te bidden?’ Besluit met uw getuigenis.

Een leuke activiteit, een eeuwige boodschap

Als tiener deed ik niet graag mee aan de gezinsavond. Ik vond dat ik wel betere dingen te doen had.

Na een paar moeilijke gezinsavonden, veegde mijn moeder op zekere maandagavond de keukentafel af en zette een kleine kersentaart voor onze neus. Ik zocht hebberig naar een vork — maar die was er niet! Mijn moeder legde uit dat we een wedstrijd ‘taart eten’ gingen doen, maar dat we geen bestek mochten gebruiken, en ook niet onze handen. De winnaar mocht opscheppen.

We renden zo hard als we konden. Binnen de kortste keren lag de kersentaart over de hele tafel en zaten ons gezicht en onze haren ook helemaal onder. Ik weet niet meer wie er gewonnen heeft, maar ik weet nog wel dat ik de slappe lach kreeg en echt genoot van de gezelligheid. Ik had het toen nog niet door, maar nu waardeer ik het dat ik op een veilige en liefdevolle plek woonde die ‘thuis’ heette, en dat ik mensen had die over mij waakten.

Ik weet zeker dat we ook een liedje en een les hadden die avond, en dat het mijn moeder heel wat tijd kostte om de rommel op te ruimen. Maar ik ben dankbaar voor een activiteit waardoor we het belang van het gezin ontdekten. Het was net wat ik nodig had — toen en nu nog steeds.

Heather Mockler Teuscher, Californië, VS