Osobiste objawienie: nauki i przykłady proroków
Poprzez osobiste objawienie możemy dowiedzieć się dla nas samych najważniejszych prawd dotyczących naszego istnienia.
Zaczynając ostatnią sesję tej historycznej konferencji, łączę się z wami, wyrażając wdzięczność za przywilej poparcia Prezydenta Henry’ego B. Eyringa jako doradcę w Radzie Prezydenta Kościoła, Starszego Quentina L. Cooka w Kworum Dwunastu i Starszego Waltera F. Gonzáleza pośród siedmiu Prezydentów Siedemdziesiątych. Przekazuję im moją miłość i wsparcie oraz świadczę, że są powołani od Boga przez żyjącego proroka, Prezydenta Gordona B. Hinckleya, „zgodnie z duchem objawienia i proroctwa”1.
Wydarzenia minionych dwóch dni uczą nas o zapotrzebowaniu na objawienia w pracy Pana oraz na osobiste objawienie w naszym własnym życiu. Poprzez osobiste objawienie możemy dowiedzieć się dla nas samych najważniejszych prawd dotyczących naszego istnienia: o żywej realności Boga, naszego Wiecznego Ojca i Jego Syna Jezusa Chrystusa, o prawdziwości przywróconej ewangelii i boskim celu oraz wskazówkach dla nas.
Większość mojej wiedzy o osobistym objawieniu zdobyłem, ucząc się z przykładów proroków, zarówno starożytnych, jak i obecnych. Dzisiaj, chciałbym podzielić się kilkoma z tych przykładów i modlę się, aby natchnęło to każdego z nas do poszukiwania błogosławieństw osobistego objawienia w naszym życiu.
Będąc młodym przedstawicielem regionalnym, zostałem przydzielony do pomocy Starszemu Marionowi G. Romneyowi w zreorganizowaniu palika. Podczas raczej długiej i spokojnej podróży na konferencję, nasza rozmowa skierowała się na temat duchowego wymiaru naszego zadania. Starszy Romney uczył mnie o tym, jak Pan błogosławi nas objawieniem. „Robert — powiedział — nauczyłem się, że gdy służymy Panu, dane są nam Jego błogosławieństwa, by wypełnić to, o co nas poproszono”. Starszy Romney następnie wyjaśnił, że gdy dojedziemy do odległego miasta, uklękniemy w modlitwie, następnie przeprowadzimy wywiady z posiadaczami kapłaństwa i ponownie uklękniemy w modlitwie, wtedy Duch Święty objawi nam osobę, którą wybrał Pan na nowego prezydenta palika. Obiecał mi, że będzie to dla mnie jedno z największych duchowych doświadczeń mojego życia, i tak też się stało.
Każdy z nas został posłany na ziemię przez naszego Ojca Niebieskiego, by zasłużyć na życie wieczne: „To jest żywot wieczny, aby poznali ciebie, jedynego prawdziwego Boga i Jezusa Chrystusa, którego [Ty] posłałeś”2. Jak sami możemy poznać Ojca i Syna? Poprzez osobiste objawienie. Poprzez osobiste objawienie Ojciec Niebieski pomaga w poznaniu Jego i Jego Syna, pomaga nam żyć zgodnie z ewangelią, wytrwać do końca w prawości oraz zasłużyć na życie wieczne — powrócić do Ich obecności.
Możecie zapytać: „W jaki sposób odnaleźć osobiste objawienie?” Paweł radził Świętym, aby polegali raczej na Duchu niż na mądrości świata3. Aby otrzymać tego Ducha, musimy rozpocząć od modlitwy. Prezydent Lorenzo Snow studiował ewangelię przez kilka lat, zanim przystąpił do Kościoła. Lecz świadectwo uzyskał dopiero po dwóch czy trzech tygodniach po swym chrzcie, kiedy udał się do odosobnionego miejsca i pomodlił się. „Duch Boży spoczął na mnie — powiedział. — Jakąż odczuwałem radość i szczęście […] [albowiem] wówczas otrzymałem doskonałą wiedzę o tym, że Bóg żyje, że Jezus Chrystus jest Synem Bożym oraz wiedzę o przywróceniu świętego Kapłaństwa i pełni Ewangelii”4.
Nauczyłem się, że modlitwa jest solidnym fundamentem osobistego objawienia. Jednak wymaga się od nas więcej. Podczas gdy jeszcze byłem przedstawicielem regionalnym, miałem możliwość uczyć się od innego Apostoła, Starszego Boyda K. Packera. Naszym zadaniem było zreorganizowanie palika i rozpoczęliśmy od wspólnej modlitwy na kolanach. Po przeprowadzeniu wywiadu z przywódcami i po modlitwie, Starszy Packer zasugerował, żebyśmy przeszli się wokół budynku. Kiedy tak spacerowaliśmy, wskazał na istotną zasadę szukania osobistego objawienia — zasadę, której Pan nauczył Olivera Cowdery: „Ale […] musisz to rozpatrzyć w umyśle”5. Rozmyślaliśmy o naszym zadaniu, radziliśmy się i słuchaliśmy głosu Ducha. A kiedy powróciliśmy, modliliśmy się i jeszcze studiowaliśmy, a następnie przygotowaliśmy się do otrzymania objawienia.
Objawienie przychodzi zgodnie z planem czasu Pana, co często oznacza, że musimy podążać naprzód w wierze, nawet jeśli nie otrzymaliśmy wszystkich odpowiedzi. Kiedy byłem Przedstawicielem Władz Naczelnych, zostało mi wyznaczone zadanie zreorganizowania prezydium palika pod przewodnictwem Starszego Ezry Tafta Bensona. Po modlitwie, wywiadach, studiowaniu i ponownej modlitwie, Starszy Benson zapytał, czy wiem, kto będzie nowym prezydentem. Powiedziałem, że jeszcze nie otrzymałem objawienia. Przyjrzał mi się dokładnie i odpowiedział, że również jeszcze nie otrzymał objawienia. Jednak zostaliśmy natchnieni, by poprosić trzech godnych przywódców kapłańskich o wygłoszenie przemówienia podczas sobotniej wieczornej sesji konferencji. Kilka chwil po tym, jak trzeci mówca rozpoczął przemówienie, Duch natchnął mnie, że ten brat powinien zostać nowym prezydentem palika. Spojrzałem na Prezydenta Bensona i zobaczyłem, jak łzy spływają mu po policzkach. Objawienie zostało dane nam obojgu — ale tylko poprzez nieustanne poszukiwanie woli Ojca Niebieskiego mogliśmy posuwać się naprzód w wierze.
W początkach mojej służby w Kościele, Starszy Harold B. Lee nauczał następującej lekcji, kiedy przyjechał, by zorganizować nowy palik w dystrykcie, w którym mieszkałem. Starszy Lee zapytał mnie, jako nowo popartego biskupa, czy mógłbym do niego dołączyć podczas konferencji prasowej. W czasie tej konferencji pewien młody reporter wypróbował Starszego Lee pytaniem: „Nazywa Pan siebie prorokiem. Kiedy ostatnio miał Pan objawienie i czego dotyczyło?” Starszy Lee zamilknął na chwilę, następnie, patrząc mu prosto w oczy, łagodnie odpowiedział: „Stało się to wczoraj po południu, około godziny trzeciej. Modliliśmy się o to, kto powinien zostać powołany na prezydenta nowego palika, i zostało nam objawione, kto to ma być”. Serce reportera zmieniło się. Nigdy nie zapomnę tego Ducha, jaki przyszedł do tego pokoju, kiedy Starszy Lee składał swe mocne świadectwo o objawieniu, które mogą otrzymać ci, co wiernie poszukują woli Pana.
Jako wierne dzieci, młodzież, rodzice, nauczyciele i przywódcy możemy otrzymywać osobiste objawienie znacznie częściej, niż myślimy. Im więcej otrzymujemy i bardziej zauważamy osobiste objawienie, tym bardziej wzrastają nasze świadectwa. Kiedy byłem biskupem, moje świadectwo wzrastało za każdym razem, gdy otrzymywałem objawienie dotyczące powołań dla członków. To świadectwo zostało wzmocnione za każdym razem, kiedy byłem świadkiem, jak Przedstawiciele Władz Naczelnych i urzędnicy, Siedemdziesiąci Obszaru oraz prezydenci palika powoływali lub wyznaczali nowe zadania. Przede wszystkim jestem wzmocniony przez osobiste objawienia, które otrzymuję, wykonując moje zadanie jako syn Boga, mąż i ojciec. Jestem bardzo wdzięczny za przewodnictwo i wskazówki Ducha w naszym domu, kiedy szukamy wskazówek w sprawach dotyczących rodziny.
Dla nas wszystkich nasze osobiste objawienia są odzwierciedleniem wzoru objawienia otrzymywanego przez proroków, tak jak jest to opisane w pismach świętych. Adam i Ewa wzywali imienia Pana i otrzymali osobiste objawienie, łącznie z wiedzą o Zbawicielu6. Enoch, Abraham i Mojżesz szukali rady w sprawie dobrobytu swego ludu i otrzymali wspaniałe objawienia, które są zapisane w Perle Wielkiej Wartości7. Osobiste objawienie Eliasza przyszło poprzez cichy i spokojny głos8; u Daniela objawienie przyszło we śnie9. Osobiste objawienie Piotra dało mu świadectwo o tym, że Jezus jest Chrystusem10. Lehi i Nefi otrzymali objawienia o Zbawicielu i o planie zbawienia, podobnie niemal wszyscy prorocy w Biblii i w Księdze Mormona zostali natchnieni, by ostrzegać, nauczać, wzmacniać i pocieszać siebie, swój lud11. Po wielu modlitwach w świątyni, Prezydent Spencer W. Kimball otrzymał objawienie dotyczące kapłaństwa12. Po modlitwie dotyczącej zapewnienia błogosławieństw świątynnych większej liczbie członków Kościoła, Prezydent Hinckley otrzymał objawienie, by budować mniejsze świątynie13.
Prorocy otrzymują osobiste objawienia, by pomagać w życiu osobistym i w przewodniczeniu ziemskim sprawom Kościoła. Naszym obowiązkiem jest dążenie do otrzymania osobistego objawienia dla nas samych i w sprawie obowiązków, jakie powierzył nam Pan.
Przez kilka minionych tygodni Prezydent Hinckley szukał objawienia co do powołań, jakie miały zostać ogłoszone podczas tej konferencji. Jakiś miesiąc temu podczas naszego czwartkowego spotkania Rady Prezydenta Kościoła i Kworum Dwunastu, usłyszałem, jak Prezydent Hinckley odmówił prostą i szczerą modlitwę, z prośbą o przewodnictwo duchowe. Odpowiedź na tę płynącą z głębi serca modlitwę została właśnie nam wszystkim przedstawiona.
Czy widzimy wzór otrzymywania objawienia w życiu proroków? Czy nici tego wzoru są wplecione w nasze życie?
Wiemy, że w centrum tego wzoru jest Zadośćuczynienie14. Otrzymujemy błogosławieństwa Zadośćuczynienia, kiedy odpokutujemy za nasze grzechy i kiedy przestrzegamy przykazań. Zawarliśmy przymierze, że tak będziemy czynić, gdy zostaliśmy ochrzczeni i odnawiamy to przymierze co tydzień poprzez przyjmowanie sakramentu. Kiedy żyjemy w prawości, razem z Samuelem możemy powiedzieć: „Mów, [Panie]; bo sługa twój słucha”15. A Pan odpowie: „Błogosławione oczy wasze, że widzą, i uszy wasze, że słyszą”16.
Możemy przygotować się do otrzymania osobistego objawienia, tak jak to czynią prorocy, poprzez studiowanie pism świętych, post, modlitwę i budowanie wiary. Wiara jest kluczem. Pamiętacie przygotowanie Józefa do Pierwszej Wizji:
„A jeśli komu z was brak mądrości, niech prosi Boga. […]
Ale niech prosi z wiarą, bez powątpiewania”17.
Poprzez niezachwianą wiarę uczymy się, że „cuda dokonywane są siłą wiary”18.
Zazwyczaj te cuda nie będą fizycznymi przejawami mocy Boga — rozstąpieniem się Morza Czerwonego, przywróceniem do życia zmarłych, powaleniem ścian więzienia czy pojawieniem się wysłanników niebiańskich. Z założenia większość cudów to duchowe przejawy mocy Boga — pełna czułości łaska, delikatnie dana poprzez wrażenia, pomysły, odczucia pewności, rozwiązania problemów, siła, by sprostać wyzwaniom i pocieszenie, by stawiać czoła rozczarowaniu i smutkowi.
Te cuda przychodzą do nas po — jak opisują to pisma — „wypróbowaniu [naszej] wiary”19. Czasami tą próbą jest okres, który poprzedza odpowiedź. Kiedy Prezydent David O. McKay jako młody mężczyzna pasł bydło, chciał otrzymać świadectwo, ale ono przyszło wiele lat później, podczas służby na misji w Szkocji. Powiedział: „To było objawienie, o które w tajemnicy modliłem się […] na stoku i na łące, gdy miałem wątpliwości w czasach mojej młodości. Było to dla mnie zapewnienie, że odpowiedź na szczerą modlitwę przychodzi ‘kiedyś, gdzieś’”20.
Odpowiedź może brzmieć: „Nie teraz — bądź cierpliwy i czekaj”.
Świadczę, że czy to na stoku, czy na łące, czy to w lesie, czy w odosobnionym miejscu, teraz czy kiedyś w wieczności, te słowa Zbawiciela skierowane do każdego z nas zostaną wypełnione: „Proście, a będzie wam dane, szukajcie, a znajdziecie; kołaczcie, a otworzą wam”21. Nakazano nam, abyśmy nie szukali znaków, ale nakazano nam, abyśmy „[starali] się gorliwie o najlepsze dary”22. Te dary to Duch Święty i osobiste objawienie. To objawienie przyjdzie „słowo po słowie” i, jak powiedział Zbawiciel, „temu, kto przyjmuje, [Pan] [da] więcej”23.
Kiedy rozejdziemy się po tej konferencji, wzywam każdego z nas, abyśmy poszukiwali i otrzymywali więcej Ducha Boga. Zbawiciel modlił się o to, by Jego uczniowie w Nowym Świecie otrzymali tego Ducha. Następnie, jako przykład dla nas wszystkich, podziękował Ojcu w Niebie za obdarowanie nim24. Podążajmy za Jego przykładem i módlmy się o Ducha Boga, dziękując za wspaniałe błogosławieństwa, jakie otrzymujemy w życiu.
Składam moje szczególne świadectwo, że Jezus Chrystus żyje i prowadzi Swój Kościół poprzez żyjącego proroka Prezydenta Gordona B. Hinckleya. Wiem — wiem — że Prezydent Hinckley prowadzi ten Kościół poprzez objawienie. Mówiąc słowami Almy: „Oto mówię wam, że zostało mi to wyjawione przez Świętego Ducha Boga. Pościłem i modliłem się przez wiele dni […] i teraz wiem, że jest to prawdą, bo Pan Bóg objawił mi to […] i jest to duch objawienia, który jest we mnie”25.
Oby każdy z nas mógł otrzymać tego Ducha, otrzymać błogosławieństwo osobistego objawienia i wiedzieć, że te rzeczy są prawdziwe — o to się modlę z głębi mego serca, w imię Jezusa Chrystusa, amen.