Трајно Учеништвто
Знам дека со верување во Господ Исус Христос и Неговиот заветен пат, можеме да најдеме духовна доверба и мир додека негуваме свети навики и праведни рутини кои може да поддржат и испонат огнови на вера.
За време на оба изминато лето, преку 200.000 од младите луѓе низ целиот свет пораснаа со вера како едни од стотици на сесиите за викендите за Силата на Младите, или ЗСМ конференции. Доаѓајќи од пандемиска изолација, за многу тоа беше дело на верба во Господ дури и да се присуствува. Многу од младите учесници излгеда дека следеа слични делови кон подлабоко преобратување. На крајот на нивната недела, Јас сакав да прашам, „Како исчезна?“
Тие понекогаш велеа нешто како ова: „Па, во Понеделникот бев толку изнервиран со мојата мајка поради тоа што ме натера да дојдам. И не знаев никого. И не мислев дека е за мене. И не знаев никого.… И не би имал никакви пријатели но сега е Петок, и јас само сакам да останам. Сакам да го почувствувам Духот во мојот живот. Сакам да живеам така.“
Сите тие имаат свои приказни да се кажат на моментите на јаснотија на духивните дарови кои се мијат низ нив носејќи ги нив долж делот на растот. Јас исто бев променет ова лето на ЗСМ како што го видов Духот на Бог безмилсно одговарајќи на праведнкте желби на индивидуалните срца на овие млади мноштва кои се нашле со храброст даМу верува една недела во Него.
Како јасно развиени челични бродови на море, ние живееме во една корозивна средина каде што најмнофу од јасните обвинувања мора да бидат јасно одржувани или ќе се здобијат со корозија, и ќе се срушат наоколу.
Кои нешта треба да ги правиме за да имаме живот каков што има нашиот Отец на небесата?
Искуства како ЗСМ конференции, средби за сакрамент, како и миисии да се помогне да се зголемат нашите сведоштва, носејќи не низ делови на раст и духовни откритија до места на релативен мир. Но што мораме ние да направиме да продолжиме да пристискаме „напред со постојаност во Христос“ (2 Нефи 31:20) попрво отколку да се слизне наназад? Мораме да продолжиме да ги правиме тие нешта кои не доведоа таму уште на почетокот, како молење често, да се отсликуваме во свети пимса, и да служиме искрено.
За некои од нас, може да бара практикување на верувањето во Господ дури и да се присуствува на средба за сакрамент. Но уште еднаш таму, исцелувачките влијанија на сакраментот на Господ, воведувања на евангелски принципи, и негување на црковната заедница може да испрати некои од нас на повисоко ниво.
Од каде моќта да се соверете заедмо доаѓа
На ЗСМ ,150000 и повеќе од младите дојдоа да станат подобри познати на Спасителот користејќи една едноставна формула да се биде заедно каде што двајца или повеќе беа собрани заедно во Негово име (види Матеј 18:20), вклучување во евангелието и светите писма, пеење заедно, молење заедно, и пронаоѓање мир во Христос. Ова е моќно препиѓување на духовното будење.
Ова долго крило на браќа и сестри сега ќе одлучува што значи да сеуште „се верува во Господ“ (Пословици 3:5; 2022 кога се збришани во фонијата на нездржсливиот свет. Едно нешто е да „го слушнете Него (Џозеф Смит—Историја 1:17) на тико место на размислување со светите писма широко отворени.“ Но сосема друго нешто е да се водите по неговото учеништво во неговото смртно низа на одвлекувања на вниманието каде што ние мораме да „го слушаме Него,“ дури и преку замагленоста на самогрижата и треперечката самодоверба. Нека не постои сомнеж, самото нешто на херои прикажано од нашата младост кога ги насочуваат нивните срца и умови да стојат исправени против вртечките морални тектоники на нашето време.
Што можат фамилиите да направат дома да изградат момент создаден со Црковни активности?
Јас еднаш служев како сопруг на претседателот на Колот на Млади Жени. Една ноќ имав задача да средувам колачиња во фиоките додека мојата сопруга спроведуваше собир во капелата за родители и нивните ќерки подготвувајќи ги да присуствуваат на кампот за Млади Жени наредната недела. Откако објаснија каде да бидат и што да донесат, таа кажа, „Еве, Вторник наутро кога ќе ги оставите вашите слатки девојки на автобусот, вие гушнете ги силно.“ И бакнете ги за збогум—зашто тие не се враќаат.“
Јас слушнав некој како стенка, тогаш сватив дека тоа бев јас. „Не се враќаат?“
Но тогаш таа продолжи, „Кога ќе ги оставите тие девојки Вторник наутро, ќе ги остават зад себе одвлекувањата на помалите нешта и поминат недела заедно да учат и да растат и веруваат во Господ. Ќе се кмолиме заедно и готвиме и служиме заедно и споделуваме сведоштва заедно и ќе ги правиме нештата кои ни дозволуваат да го почувствуваме Духот на Небеснот Отец, сета недела долга, додека да се натопи до нивните коски. И во Сабота, девојките кои ги гледате како се симнуваат од тој автобус нема да бидта тие што сте ги оставиле во Четврток. Тие ќе бидат нови битија. И ако им помогнете да продолжат од тоа повисоко поле, тие ќе ве запрепастат. Тие ќе продолжуваат да се променат. А ќе бидете и вие.“
Таа сабота беше токму онака како што таа предвиде. Како што јас полнев шатори, Јас го слушнав гласот на мохата жена во амфитеатарот каде што девојките беа се собрале пред да продолжат дома. Таа кажа, „Ох таму сте. Ние ве гледаме вас цела недела. Нашите девојки од Сабота.
Желната младина од Сион патуваат низ запрепастувачки времиња. Пронаоѓајќи радост во овој свет на пророштва и нарушување беа да се стане дел од тој свет, со неговата слепа точка кон светост, е нивна особена промена. Г. К. Честертон зборуваше речиси како тој да виде ова потрага како фокусирана на Црквата кога тој кажа, „Мораме да го почувсвтуваме универзумот еднаш како замокот на огрето, да биде со бура, а сепак како нашата сопствена колиба, на која можеме да се вратиме вечерта“ (Г. К. Честертон, (Ортодокс .
Благодарно, не одат сами. Тие се имаат едни до други. И те имаат тебе. И тие следат еден жив пророк, Претседател Расел М. Нелсон, кој води со познат оптимизам на јасновидец во објавување на големи напори на ови времиња—Собирањето на Израел—ќе биде и големо и величествено (видете „Надеж на Израел“ (светски младински сесија, Јуни 3, 2018), НадежнаИзраел.ЦркванаИсусХристос.орг).
Ова лето, мојата сопруга, Калин и јас менувавме авиони во Амстердам каде, многу години порано, Јас бев еден нов мисионер. После месеци со мачење да се научи Холандски, нашиот КЛМ лет слетуваше, и капетанот направи еднп некохерентно објава преку звучниот систем. После еден момент на тишина, мојот придружник промрморе, „Јас мислам дека беше Холандски.“ Ние се погледнавме, читајќи си ги мислите еден со друг: „Се беше изгубено.“
Но не е сѐ загубено. Додека јас се чудев на скоковите на вера кои бевме ги земале додека чекореле на аеродромот н нашиот пат до чудата кои ќе се спуштат како мисионери, јас бев грубо вратен назад до почетокот на живеењето, еден мисионер што дише која се качи на авион дома. Тој се претстави и праша, „Претседателе, што можам да правам да останам силен?“ Што сакам да правам?
Ова е истото прашање кое е на нашите умови кога младината ја остава ЗСМ конференции, младински кампови, храмски патувања, и било кое време кога осеќаат моќ од небесата.
Јас осетив кревање на љубов за тој мисионер кој служи последните часови, и во тој момент смиреноста на Духот Јас ја слушнав во мојот глас кој пука како што Јас кажав, „Не морате да носите беџови со Неговото име.“
Јас сакав да го ставам моите раце на рамењата и кажам, „Еве што правите. Одете дома и само бидете ова this. Вие сте толку добри и речиси сјаете во мракот. Вашите дисциплина и жртва ве направиле величествен син на Бог. Продолжете да го правите дома тоа што делува овде. Научивме да се молите и на кого што се молите со јазик на молитвата. Вие ги проучувавте Неговите зборови и дојдете да љубите Спасителот кој сака да биде како Него. Вие сте го љубеле Небесниот Отец како што тој го љубел Небесниот Отец, служите на другте како што Тој служи на другите,и живвете според заповедиоте како што Тој живееше и кога нема да го правите тоа вие сте се покајале. Вашето учеништво не е само слоган на една маица—тоа станува ваша животна желба која е со цел живеена за другите. Значи, оди дома и направи го тоа. Бидете тоа. Носете го овој духовен моментум во остатокот од вашиот живот“.
Знам дека со верување во Господ Исус Христос и Неговиот заветен пат, можеме да најдеме духовна доверба и мир додека негуваме свети навики и праведни рутини кои може да поддржат и испонат огнови на вера. Да се поместиме сите дури и поблизу до тие блиски огнови, дојдете што може да остане. Во името на Исус Христос, амин.