مقدّسین آخرین–زمان در کوشش هستند

توسّط ارشد دیل جی. رنلاند

از هفتادان

تصویر

همچنانکه ما کوشش می کنیم، پشتکار هستیم، و به دیگران کمک می کنیم که چنین بکنند، ما مقدّسین آخرین–زمان واقعی هستیم.

برادران و خواهران عزیز من، در ماه دسامبر ٢٠١٣ دنیا برای مرگ نلسون مندلا سوگواری کرد. بعد از ٢۷ سال در زندان بخاطر مبارزه با تبعیض نژادی، مندلا اوّلین رئیس جمهور آزادی خواه آفریقای جنوبی شد. بخشیدن آنهائی که او را در اسارت داشتند فوق العاده بود. او تمجید و تحسین همه جانبه ای را دریافت نمود.¹ مندلا اغلب در واکنش ستایش گرانش می گفت، ”من کسی مقدّس نیستم—یعنی، مگر اینکه پندارید یک مقدّس گناهکاری است که مرتّباً میکوشد.”²

این بیان—”یک مقدّس گناهکاری است که مرتّباً میکوشد”—باید اطمینان دهنده و مشوّق اعضای کلیسا باشد. اگرچه به ما بعنوان ”مقدّسین آخرین–زمان،” اشاره می شود، بعضی اوقات ما از این ارجاع مضایقه می کنیم. واژۀ مقدّس معمولاً برای مشخّص کردن افرادی است که یک مقام بالای پرهیزکاری و تکامل را حائز شده اند. و ما کاملاً میدانیم که بی عیب نیستیم.

با وجود این، دین بما می آموزد، که ما می توانیم تا حدّ زیادی با ”اتّکا کامل” مداوم و مکرّر بر اصول مسیح: ایمان به او، توبه کردن، شرکت در مراسم آئین شام و تجدید پیمان و دریافت برکات تعمید، ودریافت روح القدس بعنوان همراه همیشگی بی عیب شویم. چنانکه اینطور عمل می کنیم، ما مثل مسیح خواهیم شد و قادر می شویم تا پایان بردبار بمانیم، با همۀ آنچه که در بر دارد.³ به واژۀ غیر رسمی،خدا به هستی و شدن ما در آینده توجّه دارد تا آنچه که یک زمانی بودیم.⁴ او می خواهد که ما به کوشش خود ادامه دهیم.

در نمایشنامۀ چنانکه شما دوست دارید، نوشتۀ نمایشنامه نویس انگلیسی ویلیام شکسپیر، یک تغییر شگرف در زندگی یک شخصّیت را نمایش می دهد. برادر بزرگتر قصد کشتن برادر جوانترش را میکند. حتّی با علم به این، برادر جوانتر جان برادر شرور خود را از مرگ نجات می دهد. وقتی برادر بزرگتر این شفقت ناسزا را در می یابد، او کاملاً و برای همیشه عوض می شود که وی آنرا ”تغییر” می نامد. بعداً تعدادی از زنان پیش آمده و از او می پرسند، ”آیا تو نبودی که قصد جان [برادرت] را داشتی؟”

برادر بزرگ پاسخ می دهد، ”آن من بودم، امّا دیگر آن نیستم: از گفتن اینکه من چه بودم شرمسار نیستم، برای اینکه مزۀ شیرین تغییر، باعث آنچه که هستم است.”⁵

برای ما، بخاطر رحمت خداوند و کفّارۀ عیسی مسیح، این تغییر تنها یک داستان ادبی نیست. خداوند از طریق حزقیال اعلام میدارد:

”بخاطر شرارت شرور، روزی که او از شرارت خود بر گردد نزول نخواهد کرد. …

”… اگر از گناهش برگردد، و آنچه را که درست و قانونی است انجام دهد؛

”… رهنش را پرداخت کند، آنچه را که ربوده برگرداند، مطیع قانون باشد، بدون ارتکاب گناه، بطور حتم زندگی خواهد کرد. …

”هیچ یک از گناهانی که مرتکب شده است به او یاد آور نخواهد شد: او آنچه را که درست و قانونی است انجام داده است.”⁶

با مرحمت الهی، خدا قول میدهد که وقتی از گناهانمان توبه کرده و از شرارت پرهیز کنیم—دیگر حتّی گناهان ما به ما ذکر نخواهند شد. برای ما، بخاطر کفّارۀ مسیح و توبۀ مان، میتوانیم به اعمال گذشته خود بنگریم و بگوئیم، ” آن من بودم؛ امّا دیگر آن نیستم.” مهم نیست که چقدر شریر، میتوانیم بگوئیم، ”من آن بودم. امّا دیگر آن شرور نیستم.”⁷

رئیس توماس اس. مونسون یاد داده اند، ”یکی از بزرگترین هدایای خدا به ما لذّت بردن از تکرار کوشش های ما است، زیرا هیچ شکستی هر گز نباید پایان ما باشد.”⁸ حتّی اگر دانسته گناهکار بوده ایم یا دائم با شکست و نا امیدی روبرو می شویم، به محض اینکه تصمیم می گیریم که دوباره کوشش کنیم، کفّارۀ مسیح می تواند کمک کند. و لازم است که بیاد آوریم که آن روح القدُس نیست که بما می گوید آب از سرمان گذشته و همان بهتر که تسلیم شویم.

خدا می خواهد که مقدّسین آخرین–زمان به کوشش خود تا فراسوی موفقیّت بر گناه ادامه دهند. اگر چه در این راه از روابط مشکلزا، گرفتاریهای اقتصادی، یا بیماریها یا در نتیجۀ گناه دیگران رنج می بریم، کفّارۀ بینهایت ناجی می تواند شفا دهد—و شاید مخصوصاً—برای آنهائی که بی گناه رنج برده اند. او بدرستی از گریبان گیر شدن بی گناهان بخاطر خطای دیگران آگاه است. همانطوری که پیشگوئی شده است، ناجی ”قلب شکسته را تسکین خواهد داد، … زیبائی به خاکستر ها ،داده … روغن شادی برای سوگواری، [و] پوشاک تحسین برای محزون ها.”⁹ صرف نظر از چگونگی آن، با کمک او، خدا از مقدّسین آخرین–زمان می خواهد که به کوشش خود ادامه دهند.

همانطوریکه خدا از پشتکار ما خوشنود میگردد، همانطور هم نا امید میشود وقتی ما کوشش دیگران را نا دیده میگیریم. دوست عزیز ما توبا برای ما توضیح داد که چگونه این درس را از مادرش، جولیا آموخت. جولیا و توبا جزء اوّلین افرادی سیاه پوست آفریقای جنوبی بودند که این آئین را پذیرفتند. بعد از بر افتادن حکومت تبعیض نژادی به اعضای سیاه و سفید کلیسا اجازه داده شد که با هم به کلیسا بروند. برای خیلی ها، مساوات و اختلاط بین نژادها چیزی تازه و مشکل بود. یکبار، وقتیکه جولیا و توبا به کلیسا رفتند، احساس کردند که بعضی از سفید پوستان با آنها مهربانانه رفتار نکردند. وقتی آنجا را ترک کردند، توبا به مادرش سخت شکایت کرد. جولیا به آرامی به شکایت توبا گوش کرد تا اینکه توبا دلش را خالی کرد. سپس جولیا گفت، ”آه، توبا، کلیسا مثل یک بیمارستان بزرگ است، و همۀ ما بنحوی بیمار هستیم. ما برای دریافت شفا به کلیسا می آئیم.”

نظریۀ جولیا یک معنای با ارزشی دارد. ما نه تنها باید نسبت به ناتوانی روحی دیگران شکیبائی نشان دهیم، بلکه باید مهربان، صبور، پشتیبان بوده و تفاهم داشته باشیم. همانطوریکه خدا ما را در این کوشش تشویق می کند، او انتظار دارد که ما این فرصت را به دیگران بدهیم. آنگاه ما تشخیص خواهیم داد که علیرغم این اختلافات ظاهری، همۀ ما به کفّارۀ ابدی نیازمندیم.

چند سال پیش یک مرد جوان بسیار خوبی بنام کرتیس به ماًموریّت مذهبی فرا خوانده شد. او یک ماًمور مذهبی نمونه ای بود که هر رئیس ماًموران مذهبی از خدا می خواهد. او متمرکز بود و سخت کار می کرد. در یک مرحله او با یک ماًمور مذهبی نا بالغ، از لحاظ اجتماعی بی تجربه، که چندان علاقمند به انجام کاری نبود، همیار شد.

یک روز زمانیکه سوار دوچرخه بودند، کرتیس نگاه به عقب کرد و دید همکارش بدون اطّلاع از چرخ پیاده شده و راه میرود. ته دلش، کرتیس ناراحتی خود را به خدا بیان کرد؛: ”چقدر سخت بود داشتن همیاری که باید او را برای انجام هر کاری با خود بکشی. لحظه ای بعد، کرتیس احساس عمیقی داشت، مثل اینکه خدا به او می گفت، ”کرتیس، با مقایسۀ من، شما هر دو خیلی متفاوت نیستید.” کرتیس در آن لحظه آموخت که باید نسبت به همیار معیبش که با این همه به طریق خودش کوشش می کرد صبور باشد.

دعوت من از همه بر این است که زندگانی های خود را ارزیابی کرده، توبه کنیم، و در این راه کوشا باشیم. اگر کوشش نکنیم، ما فقط گناهکاران آخرین–زمان هستیم؛ اگر پشتکار نداشته باشیم، ما بازنده های آخرین–زمان هستیم؛ و اگر به دیگران اجازۀ کوشش کردن ندهیم، ما متظاهرین آخرین–زمان هستیم.¹⁰ وقتیکه ما کوشش می کنیم، پشتکار هستیم، و به دیگران همانگونه کمک میکنیم، ما مقدّسین آخرین–زمان واقعی هستیم. وقتی عوض می شویم، در خواهیم یافت که خدا به هستی و شدن ما در آینده توجّه دارد تا آنچه که یک زمانی بودیم. ¹¹

من عمیقاً از ناجی، برای کفّارۀ بی انتهایش، سپاسگزارم، و برای پیامبران آخرین–زمان که ما را تشویق می کنند که مقدّسین آخرین–زمان بوده و همیشه کوشا باشیم.¹² من به حقیقت زنده بودن ناجی شهادت می دهم به نام عیسی مسیح، آمین.