សៀវភៅកំណត់ហេតុរបស់ប៉ាប៉ា
ដំណើររឿងនេះបានកើតឡើងនៅប្រទេសតាហ៊ីទី ។
អាលេន អង្គុយនៅលើកៅអីក្រៅផ្ទះរបស់គាត់ ។ ព្រះអាទិត្យកំពុងតែហៀបនឹងលិច ។ ដើមត្នោតដុះទល់នឹងផ្ទៃមេឃពណ៌ផ្កាឈូក និងពណ៌ទឹកក្រូច ។
គាត់បានបើកទៅទំព័រដែលគាត់បានអានពីមុន ។ វាគ្មានរូបភាពអ្វីនោះទេ ។ ប៉ុន្តែ អាលេន មិនខ្វល់ឡើយ ។ គាត់ចូលចិត្តសៀវភៅនេះណាស់ !
កែវភ្នែករបស់គាត់ស្រឡាំងកាំងចំពោះអក្សរសរសេរដ៏ស្រស់ស្អាតរបស់ប៉ាប៉ា ។ គាត់ចងចាំផ្នែកនេះ ! ផ្នែកនេះធ្វើឲ្យគាត់សើចជានិច្ច ។
ភ្លាមនោះ ប៉ាប៉ាបានចេញមកខាងក្រៅផ្ទះ ។ « មានអ្វីគួរឲ្យអស់សំណើចទៅ ? »
« កូនកំពុងអានសៀវភៅរបស់ប៉ា » ។ អាលេន បានញញឹម ។ « កូនចូលចិត្តត្រង់ចំណុចនិយាយពីផ្លែដូង » ។
« អូ កូននិយាយអំពីសៀវភៅកំណត់ហេតុរបស់ប៉ាឬ » ។ ប៉ាប៉ាបានអង្គុយនៅក្បែរ អាលេន ។ « សៀវភៅនេះប្រាប់ពីដំណើររឿងនៃជីវិតរបស់ប៉ា ។ ប៉ុន្តែសៀវភៅនេះពុំមែនមានតែដំណើររឿងរបស់ប៉ាប៉ុណ្ណោះទេ ។ រឿងកូនក៏មាននៅក្នុងនេះដែរ ។ ម៉ាក់កូន និងបងប្អូនប្រុសស្រីរបស់កូនក៏មាននៅក្នុងនោះផងដែរ » ។
អាលេន បាននិយាយថា « ដូចជានីហ្វៃ ! » គាត់បានសរសេរដំណើររឿងពីជីវិតរបស់គាត់ ហើយគាត់ក៏បានសរសេរពីក្រុមគ្រួសាររបស់គាត់ផងដែរ » ។
ប៉ាប៉ាបានឆ្លើយថា « ប្រាកដណាស់ ! »
អាលេន បាននិយាយថា « កូនចូលចិត្តផ្នែកដែលនិយាយអំពីប៉ាច្រើនជាងគេបំផុត ។ ចូលចិត្តពេលប៉ាធ្វើជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនានៅតាហ៊ីទីនេះ » ។
ប៉ាប៉ាបាននិយាយថា « ប៉ាចូលចិត្តដំណើររឿងអំពី កូន ជាងគេបំផុត ។ តើកូនមានដឹងថាប៉ា និងម៉ាក់បានដាក់ឈ្មោះកូនតាមឈ្មោះកណ្តាលរបស់អែលឌើរ បែដណា ដែរឬទេ ? »
« ប៉ាឥតដែលប្រាប់កូនសោះ ! កូនអន្ទះសាចង់អានផ្នែកនោះណាស់ » ។
ប៉ាប៉ាបានញញឹម ។ « មានដំណើររឿងច្រើនណាស់នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុរបស់ប៉ា ។ ប៉ាបានចាប់ផ្តើមសរសេរសៀវភៅកំណត់ហេតុតាំងពីប៉ាមានអាយុប្រាំបីឆ្នាំ » ។
អាលេន បានសួរថា « តាំងពីប៉ាអាយុប្រាំបីឆ្នាំ ? រយៈពេលនោះគឺ ពិត ជាយូរខ្លាំងណាស់ » ។
ប៉ាប៉ាបានសើច ។ « ប៉ាមិនមែនចាស់ ដល់ ថ្នាក់នោះទេ » ។
អាលេន បានគិតមួយសន្ទុះ ។ គាត់បាននិយាយថា « ខ្ញុំជិតដល់អាយុប្រាំបីឆ្នាំ ហើយ ។ តើកូនអាចសូមសៀវភៅកំណត់ហេតុនៅថ្ងៃខួបកំណើតរបស់កូនបានទេ ? »
ប៉ាប៉ាបានឆ្លើយថា « ប្រាកដណាស់ ! »
« បន្ទាប់មក កូនអាចសរសេរដំណើររឿងរបស់កូន ដើម្បីឲ្យនៅថ្ងៃណាមួយ កូនៗ របស់កូនអាចអានដំណើររឿងនេះបាន » ។
ប៉ាប៉ាបានឆ្លើយថា « ស្តាប់ទៅដូចជាទំនៀមទម្លាប់ដ៏ល្អ របស់គ្រួសារណាស់ ! » « ប្រាកដណាស់ ! »
រចនារូបភាពដោយ អាលេស្សា ហ្គីរ៉ាសូលេ