สิ่งเตือนใจจากลสด.
ผู้เขียนอาศัยอยู่ในกัวลาลัมเปอร์ มาเลเซีย
เรื่องนี้เกิดขึ้นในบูลาคัน ฟิลิปปินส์
“จงทำสิ่งที่ดีและถูกต้องในสายพระเนตรพระยาห์เวห์” (เฉลยธรรมบัญญัติ 6:18)
“จำไว้ว่าเธอเป็นใครและยืนหยัดเพื่ออะไร” ซิสเตอร์อาควิโนกล่าว
ราอิชยิ้มขณะที่เธอเดินออกจากห้องนมัสการ เธอได้ยินเสียงเพลงเปียโนดังมาจากห้องโถง ได้เวลาเรียนปฐมวัย!
“เลือกทางที่ดีและมีความสุข” ราอิชร้องเพลงกับเด็กคนอื่นๆ “ฉันต้องเลือกทางดีเสมอ”
หลังจากช่วงเวลาร้องเพลง ซิสเตอร์อาควิโนยืนอยู่หน้าห้อง “มีใครยังมีแหวนลสด.อยู่ไหม?” เธอถาม
ราอิชยกมือขึ้น “หนูค่ะ” เธอบอก “หนูเก็บไว้ในลิ้นชักที่บ้านของหนู”
“ดีมากจ้ะ ราอิช” ซิสเตอร์อาควิโนกล่าว “ครูจำได้ว่าเมื่อยังเด็ก คุณแม่ของครูบอกเสมอว่า ‘อย่าลืมว่าลูกเป็นใครและยืนหยัดเพื่ออะไร’ ครูหวังว่าทุกคนจะทำสุดความสามารถเพื่อเลือกทางที่ดี”
เมื่อราอิชกลับมาจากโบสถ์ถึงบ้าน เธอวิ่งไปที่ลิ้นชักและหยิบแหวนลสด. ออกมา เธออยากจะสวมแหวนบ่อยขึ้นเพื่อเตือนให้เธอเลือกทางที่ดี
วันรุ่งขึ้นที่โรงเรียน ราอิชถืออาหารกลางวันของเธอไปที่โต๊ะที่เพื่อนของเธอนั่งอยู่เป็นประจำ เธอชอบคุยกับนาดีนและไบตูอินเสมอ!
ราอิชและเพื่อนๆ ของเธอกำลังหัวเราะให้กับรายการโปรดของพวกเขาขณะมีเด็กนักเรียนหญิงคนใหม่เดินเข้ามา เธอนั่งลงข้างนาดีน “สวัสดีค่ะ” เธอพูดเบาๆ “ฉันชื่ออิเมลด้า”
“เอ่อ ขอโทษนะ!” นาดีนพูด “นี่คือโต๊ะของ พวกเรา”
อิเมลด้าลุกขึ้นยืน “โอ๊ะ” เธอพูดอย่างรวดเร็ว “ขอโทษ” เธอก้มมองพื้นและเดินออกไป
ราอิชเลิกคิ้ว “ทำไมเธอถึงพูดแบบนั้น?” เธอถามนาดีน “เราควรจะดีกับเธอ เธอเป็นนักเรียนใหม่และเธออาจต้องการเพื่อน”
“แต่นี่คือโต๊ะของ พวกเรา” นาดีนพูด
“ใช่” ไบตูอินพูด
ราอิชก้มมองอาหารของเธอ เธอรู้สึกเห็นใจอิเมลด้า แต่เธอไม่กล้าพูดอะไรมากไปกว่านั้น ถ้านาดีนและไบตูอินโกรธเธอล่ะ?
ราอิชคิดถึงเรื่องอิเมลด้าตลอดคืนนั้น เธอตัดสินใจสวดอ้อนวอน “ข้าแต่พระบิดาบนสวรรค์ ขอทรงช่วยให้ลูกรู้ว่าจะทำอย่างไรกับเพื่อนของลูก ขอทรงช่วยให้ลูกเลือกทางที่ดี”
ตลอดสัปดาห์ ราอิชคอยมองหาอิเมลด้าทุกวันในช่วงพักรับประทานอาหารกลางวัน และเธอเห็นอิเมลด้านั่งอยู่คนเดียวทุกวัน ราอิชรู้สึกเศร้าใจกับเธอ เธออยากชวนอิเมลด้ามานั่งที่โต๊ะ แต่เธอจะเผชิญหน้านาดีนกับไบตูอินได้ไหม? ราอิชไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรดี
วันหนึ่ง ราอิชเห็นอิเมลด้าเดินผ่านโต๊ะ “ดูเด็กใหม่คนนั้นสิ” นาดีนพูดเสียงดัง “อาหารกลางวันของเธอห่อใบตอง น่าขยะแขยง!”
ไบตูอินหัวเราะ “ครอบครัวของเธอไม่มีเงินแม้แต่จะซื้อกล่องอาหารกลางวัน”
อิเมลด้ากัดริมฝีปาก เธอเริ่มเดินเร็วขึ้น
ราอิชมองที่แหวนลสด.บนนิ้วของเธอ เธอ ต้องการ เลือกทางที่ดีจริงๆ จากนั้นความคิดหนึ่งก็แวบเข้ามา นั่นคือสิ่งที่ซิสเตอร์อาควิโนพูดในปฐมวัย จำไว้ว่าเธอเป็นใครและยืนหยัดเพื่ออะไร เธออยากจะมีเมตตาและยืนหยัดเพื่อทางที่ดีเสมอ
ราอิชหันไปหาเพื่อนของเธอ “หยุดเถอะ” เธอกล่าว “อิเมลด้าไม่ได้ทำอะไรเธอเลย อย่าไปวุ่นวายกับเธอ”
นาดีนมองราอิชด้วยความโกรธ
ราอิชลุกขึ้นยืน “ฉันจะไปนั่งกับอิเมลด้า” เธอกล่าว เธอหยิบอาหารของเธอไปวางบนโต๊ะว่างที่อิเมลด้านั่งอยู่ อิเมลด้าดูแปลกใจ
“สวัสดี” ราอิชกล่าว “ขอโทษที่เราทำไม่ดีกับเธอ ฉันอยากเป็นเพื่อนเธอ”
อิเมลด้ายิ้ม “ขอบใจนะ” เธอพูดเบาๆ
ราอิชยิ้มตอบ เธอดีใจที่เธอเป็นเพื่อนของอิเมลด้าได้ และเธอก็ดีใจที่เธอเลือกทางที่ดี
ภาพประกอบโดย เจนนิเฟอร์ ไอเชลเบอร์เกอร์