ผู้บุกเบิกในทุกแผ่นดิน
จูเลีย มาวิมเบลา
ผู้นำชุมชนในแอฟริกาใต้
“ความรักเกิดจากการให้อภัยผู้อื่นเท่านั้น”
จูเลียเช็ดหน้าผากตนเอง จากนั้นเธอหยิบพลั่วขึ้นมาและเริ่มขุดดิน ตอนนี้พื้นรอบๆ ตัวเธอเป็นหย่อมดิน แต่ไม่นานก็จะกลายเป็นสวนที่สวยงาม
เป็นช่วงเวลาที่คนผิวดำในแอฟริกาใต้เผชิญกับความยากลำบาก กฎหมายที่นั่นแยกคนผิวดำและผิวขาวออกจากกัน คนผิวดำจำนวนมากถูกบังคับให้ออกจากบ้านของตนเองและอาศัยอยู่ในพื้นที่บางแห่งที่ห่างไกลจากคนผิวขาว พวกเขาไม่สามารถลงคะแนนเสียงได้ มีความรุนแรงเกิดขึ้นในเขตชุมชนที่จูเลียอาศัยอยู่ และเป็นสาเหตุให้โรงเรียนปิด บางครั้งการอยู่นอกบ้านก็อันตราย
แต่เรื่องนั้นไม่สามารถหยุดจูเลียได้เลย เธออยากทำอะไรบางอย่างเพื่อนำความดีงามมาสู่ชุมชนของเธอ นั่นคือเหตุผลที่เธอเริ่มทำสวน
เด็กบางคนเห็นจูเลียทำงาน “เราช่วยอะไรคุณได้ไหม?” พวกเขาถาม
“ได้สิ” จูเลียพูด เธอยื่นพลั่วให้เด็กแต่ละคน เธอสอนวิธีทำให้ดินร่วนและถอนวัชพืชให้พวกเขา
“เรามาขุดดินแห่งความขมขื่น หว่านเมล็ดพันธุ์แห่งความรัก และดูว่าจะได้ผลอะไรบ้าง” เธอกล่าว “ความรักเกิดจากการให้อภัยผู้อื่นเท่านั้น”
หลายสัปดาห์ผ่านไป ต้นไม้โตขึ้น คนอื่นก็มาทำงานในสวน พวกเขาถอนวัชพืชต้นสูงๆ พวกเขาเพาะเมล็ดพืชมากขึ้น พวกเขารดน้ำต้นไม้ จูเลียมีความสุขที่ได้เห็นผู้คนมากมายมาช่วย
วันหนึ่ง จูเลียพบกับชายหนุ่มสองคน จูเลียประหลาดใจเพราะคนผิวขาวแทบไม่ได้มาที่ละแวกบ้านของเธอเลย พวกเขาบอกว่าพวกเขาเป็นผู้สอนศาสนา เธอเชิญพวกเขาให้มาแบ่งปันข่าวสารที่บ้านของเธอ
เมื่อลูกชายของจูเลียได้ยินว่าพวกเขากำลังจะเข้ามา เขาตกใจมาก “ทำไมแม่ถึงเชิญพวกนั้นมา?” เขาพูด “พวกนั้นเป็นคนผิวขาว อาจไม่ปลอดภัย”
แต่จูเลียไว้ใจผู้สอนศาสนา “ผู้ชายพวกนี้ไม่ได้เป็นอย่างนั้น” จูเลียกล่าว “พวกเขาสั่งสอนเรื่องสันติภาพ”
เมื่อผู้สอนศาสนามาถึง จูเลียต้อนรับพวกเขา ผู้สอนศาสนาคนหนึ่งสังเกตเห็นภาพถ่ายใบหนึ่งอยู่บนแท่นเหนือเตาผิง ภาพถ่ายนั้นมาจากงานแต่งงานของจูเลีย
“นั่นใครครับ?” ผู้สอนศาสนาถามพร้อมกับชี้ไปที่ภาพถ่าย
“สามีของฉัน ชื่อจอห์น” จูเลียก้มหน้า “เขาตายเพราะรถชน”
ผู้สอนศาสนาพยักหน้า “เราเชื่อว่าครอบครัวสามารถอยู่ด้วยกันชั่วนิรันดร์ แม้หลังความตาย”
จูเลียรู้สึกถึงความสงบแผ่ซ่านไปทั่วร่าง เธอรู้สึกยินดีที่ได้เรียนรู้เกี่ยวกับแผนของพระผู้เป็นเจ้าและยังคงพบกับผู้สอนศาสนา ความรักพระกิตติคุณเริ่มก่อตัวขึ้นในหัวใจของจูเลียเหมือนต้นไม้ในสวนของเธอ ไม่นานเธอก็ตัดสินใจรับบัพติศมา
จูเลียได้พบกับผู้คนใหม่ๆ มากมายที่โบสถ์ บางคนเป็นคนผิวดำ บางคนเป็นคนผิวขาว แต่พวกเขาทุกคนต่างก็รับใช้และเรียนรู้ร่วมกัน
จูเลียสอนวิธีช่วยงานเธอที่สวนให้กับเด็กที่โบสถ์ “เราต้องทำจิตใจของเราให้อ่อนนุ่มเช่นดินนี้” เธอกล่าว “เราต้องสร้างสถานที่สำหรับพระกิตติคุณภายในตัวเรา เราต้องสร้างสถานที่สำหรับความรัก”
สิบสามปีหลังจากจูเลียรับบัพติศมา มีการยกเลิกกฎหมายที่แยกคนผิวดำและคนผิวขาวในแอฟริกาใต้
ปัจจุบันมีสมาชิกศาสนจักรเกือบ 70,000 คนในแอฟริกาใต้
แอฟริกาใต้มีภาษาราชการ 11 ภาษา
จูเลียช่วยริเริ่มกลุ่มสตรีเพื่อสันติภาพ ซึ่งเป็นกลุ่มสนับสนุนความเป็นเอกภาพและสันติภาพในแอฟริกาใต้
เธอเป็นหนึ่งในคนกลุ่มแรกที่ทำงานในพระวิหารโจฮันเนสเบิร์ก แอฟริกาใต้
จูเลียเป็นครู เธอสอนให้เด็กอ่านหนังสือขณะพวกเขาทำงานในสวนของเธอ
ภาพประกอบโดย เทรซี บิชอป