Pavlus ve Timoteos: Timoteos, Konya İli’nin sınırları içinde kalan bugünkü Hatunsaray’a yakın Listra Kenti’ndendi. Çocukluğundan beri Kutsal Yazılar’ı bilen biriydi. Pavlus Müjde’yi yaymak için çıktığı ilk yolculuğu sırasında Timoteos’la karşılaştı. İkinci yolculuğu sırasında Timoteos’u da ekibine kattı. Bundan sonra sık sık birlikte çalıştılar. Böylece İncil’de bulunan altı mektup hem Pavlus’un hem de Timoteos’un adını taşıyor. Timoteos, Pavlus tarafından Selanik’e, Makedonya’ya ve Korint’e görevli olarak gönderildi. Yakında ölüm cezasına çarptırılacağını sezen Pavlus, Timoteos’un zaman yitirmeden yanına gelmesini istedi. Bu olayların ışığında, Pavlus’un onu “imanda öz oğlum” diye çağırması şaşırtıcı değildir. İbran. 13:23’te Timoteos’un salıverildiğini okuyoruz, ama olayların nasıl geliştiğini bilmiyoruz.

Mektubun İçeriği: Timoteos, özellikle yanlış öğretilerin yayılmasını önlemek için Efes’teki kilisede bırakılmıştır. Pavlus’un yazılı uyarıları, belki de Timoteos’u yanlış öğretiler yayanlara karşı güçlendirmeyi amaçlıyordu. Pavlus’un umudu, çok geçmeden dönmektir; ama bu arada Timoteos’a, Tanrı’nın topluluğu içinde nasıl davranması gerektiğini de hatırlatmaktan geri kalmaz. Timoteos’a verilen görevler arasında, öğretmek ve öğüt vermek, örnek biri olmak ve topluluğa Kutsal Yazılar’ı okumak da var. Genç yaşlı, erkek kadın, herkese nasıl yaklaşması gerektiği anlatılıyor. Pavlus ayrıca topluluk içi sorunlara pratik çözüm yolları da öneriyor. Örneğin, dulların hangi durumlarda yardım görenlerin listesine dahil edilmesi gerektiğini; önder atanacaklarda hangi özelliklerin aranacağını; önderlere karşı nasıl davranılacağını anlatıyor. Pavlus bu mektupta ayrıca duadan, inanlı kadınların özelliklerinden, para konusundaki tutumdan ve Kutsal Yasa’nın amaçlarından söz ediyor.