Pomoce do studiowania
Tłum. J.S., Ew. Mateusza 3


Tłum. J.S., Ew. Mateusza 3:4–6. Porównaj z Ew. Mateusza 2:4–6

Prorocy przepowiedzieli, że Betlejem będzie miejscem narodzin Mesjasza.

4. I zgromadziwszy wszystkich arcykapłanów i skrybów ludu, wypytywał ich, mówiąc: Gdzie jest to miejsce, o którym pisali prorocy, w którym ma się narodzić Chrystus? Bowiem wielce się obawiał, ale nie wierzył prorokom.

5. A oni mu rzekli: Prorocy napisali, że ma urodzić się w Betlejemie Judzkim, bo tak było przez nich powiedziane,

6. Przyszło do nas słowo Pana, mówiące: I ty, Betlejemie, który znajdujesz się w ziemi judzkiej, w tobie narodzi się książę, który nie jest najmniejszy między książętami Judei; z ciebie bowiem wyjdzie Mesjasz, który zbawi mój lud Izrael.

Tłum. J.S., Ew. Mateusza 3:24–26. Porównaj z Ew. Mateusza 2:23

Jezus dorasta i oczekuje Pana, zanim rozpocznie Swoją posługę.

24. I stało się, że Jezus dorastał ze Swymi braćmi, i wzrastał w siłę, i wyczekiwał Pana, czasu nadejścia Swej posługi.

25. I służył pod zwierzchnictwem Swego Ojca, i nie mówił jak inni ludzie, ani nie można Go było nauczać; gdyż nie potrzebował, aby jakikolwiek człowiek Go nauczał.

26. I po wielu latach zbliżyła się godzina Jego posługi.

Tłum. J.S., Ew. Mateusza 3:34–36. Porównaj z Ew. Mateusza 3:8–9

Ci, którzy odrzucili przesłanie Jana Chrzciciela, odrzucili Chrystusa. Bóg może uczynić lud przymierza z tych, którzy nie pochodzą z Izraela.

34. Dlaczego tak jest, że nie przyjmujecie głoszenia ewangelii od tego, którego posłał Bóg? Jeśli nie przyjmiecie tego do waszych serc, mnie nie przyjmiecie, nie przyjmiecie Tego, przez którego zostałem posłany, aby składać świadectwo; i dla swoich grzechów nie macie okrycia.

35. Zatem odpokutujcie i wydajcie owoce godne pokuty;

36. I nie myślcie, żeby sobie wmawiać: Jesteśmy dziećmi Abrahama i tylko my mamy moc, aby wydawać potomków naszemu ojcu Abrahamowi; powiadam wam bowiem, że Bóg z tych kamieni może wzbudzić dzieci w Abrahamie.

Tłum. J.S., Ew. Mateusza 3:38–40. Porównaj z Ew. Mateusza 3:11–12

Jan Chrzciciel świadczy, że Jezus ma moc, by chrzcić Duchem Świętym i ogniem.

38. Ja was chrzczę wodą, podług waszej pokuty; a kiedy przyjdzie Ten, o którym składam świadectwo, który jest potężniejszy ode mnie, któremu nie jestem godzien obuwia przynosić (czyli na miejsce którego nie jestem godzien wstąpić), jako powiedziałem, ja chrzczę was, zanim On przyjdzie, aby, kiedy przyjdzie, mógł ochrzcić was Duchem Świętym i ogniem.

39. I o Nim będę składał świadectwo, który w ręku będzie miał wiejadło, i oczyści dokładnie klepisko swoje, i zbierze pszenicę swoją do spichlerza; lecz w pełni Swego własnego czasu spali plewy w ogniu nieugaszonym.

40. Tak oto przyszedł Jan, głosząc ewangelię i chrzcząc w rzece Jordan; składając świadectwo, że Ten, który przyjdzie po nim, ma moc, by chrzcić Duchem Świętym i ogniem.

Tłum. J.S., Ew. Mateusza 3:43–46. Porównaj z Ew. Mateusza 3:15–17

Jan chrzci Jezusa przez zanurzenie, widzi Ducha Świętego zstępującego niczym gołębica i słyszy głos Ojca.

43. A Jezus, odpowiadając, rzekł do niego: Ustąp mi, abym został ochrzczony przez ciebie, albowiem godzi się nam wypełnić wszelką prawość. Tedy Mu ustąpił.

44. I Jan zstąpił do wody, i Go ochrzcił.

45. A Jezus, kiedy został ochrzczony, od razu wystąpił z wody; I Jan ujrzał, i oto, otworzyły się niebiosa przed nim, i ujrzał Ducha Bożego, który zstąpił niczym gołębica i światło na Jezusa.

46. I oto, usłyszał głos z nieba, mówiący: Ten jest Syn mój umiłowany, z którego jestem bardzo zadowolony. Słuchajcie Go.