1. I stało się, że na początku trzydziestego szóstego roku panowania sędziów nad ludem Nefiego ^aSziblon przejął ^bświęte przedmioty przekazane Helamanowi przez Almę.

2. I był on sprawiedliwym mężem, i postępował on zacnie przed Bogiem; i nie ustawał w czynieniu dobra i w przestrzeganiu przykazań Pana, Swego Boga; i tak samo postępował jego brat.

3. I stało się, że Moroni także umarł. I upłynął trzydziesty szósty rok panowania sędziów.

4. I stało się, że w trzydziestym siódmym roku panowania sędziów duża grupa ludzi licząca pięć tysięcy czterystu mężczyzn z żonami oraz dziećmi opuściła ziemię zarahemlską i udała się do ziemi znajdującej się ^ana północy.

5. I stało się, że Hagot, opanowany niezmiernie wielką ciekawością, poszedł i wybudował niezmiernie wielki okręt na granicy ziemi Obfitość w pobliżu ziemi Spustoszenie, i spuścił go na morze zachodnie przy ^awąskim przesmyku prowadzącym do ziemi na północy.

6. I wielu Nefitów weszło na ten okręt, i wypłynęło z dużymi zapasami na morze, kierując się na północ, i zabrali ze sobą wiele kobiet i dzieci. I na tym kończy się trzydziesty siódmy rok.

7. I w trzydziestym ósmym roku Hagot wybudował inne okręty. I pierwszy okręt także powrócił, i jeszcze wielu ludzi wsiadło na niego; i zabrali ze sobą duże zapasy, i ponownie okręt ten wyruszył do ziemi na północy.

8. I stało się, że nigdy więcej o nich nie słyszano. I przypuszczamy, że pochłonęły ich głębiny morskie. I stało się, że jeszcze jeden okręt wypłynął na morze; i nie wiemy, dokąd popłynął.

9. I stało się, że w tym samym roku wielu ludzi wywędrowało do ziemi ^ana północy. I tak upłynął trzydziesty ósmy rok.

10. I stało się, że w trzydziestym dziewiątym roku panowania sędziów zmarł także Sziblon, a Korianton popłynął okrętem do ziemi na północy, aby dostarczyć zapasy ludziom, którzy udali się do tej ziemi.

11. Dlatego stało się konieczne, aby Sziblon przed swą śmiercią przekazał święte przedmioty synowi ^aHelamana, nazwanemu po ojcu Helamanem.

12. Teraz oto wszystkie te ^agrawerunki będące w posiadaniu Helamana, z wyjątkiem tylko tych części, których ujawnienia Alma im ^bzabronił, zostały przepisane i rozesłane do dzieci ludzkich po całej ziemi.

13. Niemniej jednak rzeczy te miały być utrzymywane w świętości, i ^aprzekazywane z pokolenia na pokolenie; przeto w tym roku zostały przekazane Helamanowi, przed śmiercią Sziblona.

14. I stało się, że w tym samym roku niektórzy odstąpili od nich i poszli do Lamanitów; i podburzono ich znowu do gniewu przeciwko Nefitom.

15. I tego samego roku przyszli oni z liczną armią walczyć z ludem Moronihaha, czyli z armią ^aMoronihaha, lecz zostali pobici i wyparci z powrotem do swych własnych ziem, ponosząc wielkie straty.

16. Na tym kończy się trzydziesty dziewiąty rok panowania sędziów nad ludem Nefiego.

17. I tak kończy się zapis Almy i jego syna Helamana, a także Sziblona, który był jego synem.