1. I teraz, mój synu, mam ci nieco do powiedzenia na temat przywrócenia, o którym mówiono; bo oto niektórzy ^aprzeinaczali pisma święte i ^bbłądzili z tego powodu. I czuję, że to także zadręcza twój umysł. Lecz oto, wytłumaczę ci to.

2. Mówię ci, mój synu, że sprawiedliwość Boga wymaga wypełnienia planu przywrócenia; gdyż wymagane jest, aby wszystkim przywrócono ich właściwy porządek. Oto wymagane jest i sprawiedliwe, zgodnie z mocą i Zmartwychwstaniem Chrystusa, że dusza ludzka ma zostać przywrócona swemu ciału, a każda ^aczęść ciała ma być przywrócona do siebie.

3. I ^asprawiedliwość Boga wymaga, aby ludzie byli ^bsądzeni według swych ^cuczynków; i jeśli ich uczynki za tego życia były dobre i pragnienia ich serc były dobre, aby też w ostatni dzień zostali ^dprzywróceni do tego, co dobre.

4. A jeśli uczynki ich były złe, będą ^aprzywróceni do tego, co złe. Przeto wszystkie rzeczy zostaną przywrócone do swego właściwego porządku, każda rzecz do swej naturalnej postaci — ^bśmiertelność do nieśmiertelności, to, co ^cskażone, do tego, co nieskażone — zostanie podniesiona do ^dniekończącego się szczęścia, aby odziedziczyć królestwo Boże, lub też do niekończącej się niedoli, aby odziedziczyć królestwo diabła, jedno z jednej strony, drugie z drugiej —

5. Jeden będzie podniesiony do szczęścia, zgodnie z jego pragnieniem szczęścia, lub do dobra zgodnie z jego pragnieniem dobra; a drugi otrzyma zło, zgodnie ze swym pragnieniem zła; bo skoro pragnął przez cały dzień czynić zło, to otrzyma zapłatę zła, gdy przyjdzie noc.

6. I tak samo jest z drugiej strony. Jeśli odpokutował za swe grzechy i pragnął prawości do końca swoich dni, to zostanie nagrodzony prawością.

7. ^aTo są ci, którzy są odkupieni przez Pana; zaiste, to są ci, którzy są wywiedzeni, którzy są wyzwoleni z tej niekończącej się nocy ciemności; i tak powstaną lub upadną; albowiem są swoimi ^bwłasnymi sędziami decydującymi się czynić dobro lub zło.

8. I dekrety Boże są ^aniezmienne; przeto przygotowano drogę, by ten, kto zechce, mógł nią pójść i dostąpić zbawienia.

9. I teraz oto, mój synu, nie ryzykuj ani ^ajednego więcej występku przeciw Swemu Bogu co do tych punktów doktryny, które dotychczas ryzykowałeś, popełniając grzech.

10. Nie przypuszczaj, że ponieważ powiedziano o przywróceniu, zostaniesz przywrócony ze stanu grzechu w stan szczęścia. Oto mówię ci, że ^aniegodziwość nigdy nie była szczęściem.

11. I teraz, mój synu, wszyscy ludzie, którzy znajdują się w swym ^anaturalnym czy raczej ^bcielesnym stanie, są pogrążeni w goryczy żółci i są skrępowani więzami niegodziwości; są na świecie ^cbez Boga, i postępowali wbrew naturze Boga; przeto przebywają w stanie przeciwnym do istoty szczęścia.

12. I teraz oto, czyż słowo „przywrócenie” oznacza zabranie czegoś z naturalnego stanu i wstawienie tego w nienaturalny stan, czyli wstawienie tego w stan sprzeczny z jego naturą?

13. O mój synu, tak nie jest; gdyż słowo „przywrócenie” oznacza wymierzenie zła za zło, czyli tego, co cielesne, za cielesne, tego, co diabelskie, za diabelskie — dobra za to, co dobre, prawości za to, co prawe, sprawiedliwości za to, co sprawiedliwe, miłosierdzia za to, co miłosierne.

14. Przeto, mój synu, uważaj, abyś był miłosierny wobec swoich braci; postępuj ^asprawiedliwie i ^brozsądzaj w prawości, i nie ustawaj w czynieniu ^cdobra; i jeśli będziesz czynił to wszystko, otrzymasz swą nagrodę; zaiste, ^dmiłosierdzie zostanie ci przywrócone; sprawiedliwość zostanie ci przywrócona; prawy sąd zostanie ci przywrócony; i dobrem będziesz znowu nagrodzony.

15. Albowiem to, co wydajesz, powróci do ciebie, i będzie ci przywrócone; dlatego słowo „przywrócenie” bardziej potępia grzesznika i nie daje mu żadnego usprawiedliwienia.