Pisma święte
Ks. Almy 11


Rozdział 11

Przedstawienie systemu monetarnego Nefitów. Amulek spiera się z Zeezromem. Chrystus nie zbawi ludzi, którzy pozostają w swoich grzechach. Tylko ci, którzy odziedziczą królestwo niebieskie, zostaną zbawieni. Wszyscy ludzie powstaną ku nieśmiertelności. Nie ma śmierci po Zmartwychwstaniu. Około 82 r. p.n.e.

1. Teraz, zgodnie z prawem Mosjasza, każdy człowiek, który był sędzią prawa, a raczej ci, którzy byli wyznaczeni na sędziów, mieli otrzymywać wynagrodzenie zależnie od tego, ile czasu poświęcili na sądzenie ludzi przyprowadzonych przed nich na sąd.

2. I jeśli dłużnik nie chciał spłacić swego długu, wnoszono na niego skargę do sędziego; i sędzia z ramienia władzy posyłał swych funkcjonariuszy, aby go przyprowadzili; i sądził go zgodnie z prawem i dowodami przedstawionymi przeciwko niemu, i w ten sposób taki człowiek był zmuszony do spłacenia długu, inaczej odebranoby mu wszystko lub wypędzono spomiędzy ludu jako złodzieja i złoczyńcę.

3. I sędzia otrzymywał swoje wynagrodzenie zależnie od poświęconego czasu — seninę złota za dzień lub senum srebra, co jest równe seninie złota, i było to zgodnie z danym im prawem.

4. Oto nazwy różnych miar złota i srebra według ich wartości. I nazwy te nadali Nefici, albowiem nie liczyli jak Żydzi w Jerozolimie, ani też nie mierzyli jak Żydzi, lecz zmieniali swe rozliczenia i miary zależnie od okoliczności i uznania każdego pokolenia aż do panowania sędziów, ustanowionych przez króla Mosjasza.

5. I taki był sposób ich rozliczania się — senina złota, seon złota, szum złota i limnah złota.

6. Senum srebra, amnor srebra, ezrom srebra i onti srebra.

7. Senum srebra równał się seninie złota i był wymieniany za miarę jęczmienia, a także za miarę ziarna każdego rodzaju.

8. Seon złota miał wartość dwukrotnie większą od seniny.

9. Szum złota miał wartość dwukrotnie większą od seona.

10. I limnah złota przedstawiał sumę ich wszystkich.

11. I amnor srebra miał wartość dwóch senum.

12. I ezrom srebra równał się czterem senum.

13. I onti przedstawiał sumę ich wszystkich.

14. A teraz takie były mniejsze liczby ich rozliczeń —

15. Sziblon stanowił pół senum, sziblon był więc wymieniany za połowę miary jęczmienia.

16. I sziblum równał się połowie sziblona.

17. I leah stanowił połowę szibluma.

18. A teraz tych liczb używali do rozliczania.

19. I antion złota równał się trzem sziblonom.

20. I teraz było to jedynie ze względu na zysk, ponieważ otrzymywali swe wynagrodzenie według zatrudnienia, przeto podburzali lud do rozruchów i wszelkiego rodzaju zamieszek i niegodziwości, by w ten sposób zwiększyć swe dochody według liczby spraw, które im przedstawiano do rozsądzenia; dlatego też podburzali ludzi przeciwko Almie i Amulekowi.

21. I ów Zeezrom zaczął wypytywać Amuleka tymi słowy: Czy odpowiesz mi na kilka pytań, które ci zadam? Teraz Zeezrom był biegły w różnych diabelskich sposobach niszczenia tego, co dobre; przeto zapytał Amuleka: Czy odpowiesz mi na moje pytania?

22. I Amulek odpowiedział mu: Zaiste, jeśli będzie to zgodne z Duchem Pana, który jest we mnie; bowiem nie powiem niczego, co byłoby wbrew Duchowi Pana. I Zeezrom powiedział mu: Oto mam tutaj sześć ontiów srebra i dam ci je wszystkie, jeśli zaprzeczysz istnieniu Najwyższej Istoty.

23. A Amulek odpowiedział mu: O ty, dziecko piekła, dlaczego mnie kusisz? Czyż nie wiesz, że prawi nie ulegają takim pokusom?

24. Czy uważasz, że nie ma Boga? Mówię ci: Nie, ty wiesz, że Bóg istnieje, lecz kochasz zysk bardziej niż Boga.

25. I teraz kłamałeś mi w obliczu Boga. Powiedziałeś mi — Oto sześć ontiów, przedstawiających wielką wartość, i dam ci je — gdy w sercu myślałeś o zatrzymaniu ich dla siebie; i twoim pragnieniem było tylko, abym wyparł się prawdziwego i żywego Boga, abyś miał powód do zniszczenia mnie. I teraz oto za to wielkie zło otrzymasz swoją zapłatę.

26. I Zeezrom zapytał go: Mówisz więc, że istnieje prawdziwy i żywy Bóg?

27. A Amulek odpowiedział: Zaiste, istnieje prawdziwy i żywy Bóg.

28. Wtedy Zeezrom zapytał: Czy istnieje więcej niż jeden Bóg?

29. I odpowiedział: Nie.

30. Teraz Zeezrom zapytał go jeszcze: Skąd o tym wiesz?

31. I odpowiedział: Anioł uczynił mi to wiadomym.

32. I Zeezrom zapytał jeszcze: Kim jest Ten, który ma przyjść? Czy jest to Syn Boga?

33. I odpowiedział mu: Tak.

34. I Zeezrom zapytał jeszcze: Czy zbawi On Swój lud, który pozostaje w swoich grzechach? A Amulek, odpowiadając mu, rzekł: Mówię ci, że tego nie uczyni, bowiem niemożliwe jest, aby zaprzeczył Swemu słowu.

35. Teraz Zeezrom zwrócił się do ludzi: Upewnijcie się, że zapamiętacie to wszystko; bowiem powiedział, że jest tylko jeden Bóg; jednak mówi, że przyjdzie Syn Boga, lecz że nie zbawi On Swego ludu — oto mówi, jak gdyby miał władzę rozkazywania Bogu.

36. Teraz Amulek powiedział mu: Oto kłamałeś, bo powiedziałeś, że mówiłem, jak gdybym miał władzę rozkazywać Bogu, ponieważ powiedziałem, że nie zbawi On Swego ludu, który pozostaje w swoich grzechach.

37. I powtarzam ci, że On nie może go zbawić, gdy pozostaje w swoich grzechach; albowiem nie mogę zaprzeczyć Jego słowu, a powiedział On, że nic nieczystego nie może odziedziczyć królestwa niebieskiego; zatem, jak możecie być zbawieni, jeśli nie odziedziczycie królestwa niebieskiego? Dlatego nie możecie być zbawieni, pozostając w swoich grzechach.

38. I Zeezrom rzekł mu jeszcze: Czy Syn Boga jest samym Wiecznym Ojcem?

39. I Amulek odpowiedział: Zaiste, jest On samym Wiecznym Ojcem nieba i ziemi, i wszystkiego, co w nich jest; On jest początkiem i końcem, pierwszym i ostatnim.

40. I przyjdzie On na świat, aby odkupić Swój lud; i weźmie na siebie wykroczenia tych, którzy wierzą w Jego imię; i są to ci, którzy będą mieli życie wieczne, i zbawienie nie przyjdzie do nikogo innego.

41. Dlatego niegodziwi pozostaną, jak gdyby nie uczyniono żadnego odkupienia, z wyjątkiem zerwania więzów śmierci; albowiem oto nadchodzi dzień, gdy wszyscy powstaną z martwych i staną przed Bogiem, i będą sądzeni według swych uczynków.

42. I istnieje śmierć, zwana śmiercią doczesną; i śmierć Chrystusa uwolni ludzi z więzów tej doczesnej śmierci, aby wszyscy powstali z tej doczesnej śmierci.

43. I duch, i ciało zostaną ponownie zjednoczone w swej doskonałej formie; zarówno kończyny, jak i stawy zostaną przywrócone do swej właściwej postaci, tak jak jesteśmy teraz, w tym czasie; i zostaniemy przyprowadzeni, abyśmy stanęli przed Bogiem, znając, tak jak teraz znamy, i wyraźnie pamiętając wszystkie nasze przewinienia.

44. I przywrócenie to przyjdzie do wszystkich, zarówno starych, jak i młodych, zarówno wolnych, jak i niewolników, zarówno mężczyzn, jak i kobiet, zarówno niegodziwych, jak i prawych; i nawet włos z ich głów nie zagubi się, lecz wszystko zostanie przywrócone do swej doskonałej postaci, tak jak teraz, czyli w ciele, i zostaną zaprowadzeni na sąd Chrystusa Syna, Boga Ojca i Ducha Świętego, którzy są jednym Wiecznym Bogiem, aby zostali osądzeni według swych uczynków, dobrych czy złych.

45. Oto powiedziałem wam o śmierci tego śmiertelnego ciała, a także o zmartwychwstaniu tego śmiertelnego ciała. Mówię wam, że to śmiertelne ciało powstanie, stając się nieśmiertelnym ciałem, to jest ze śmierci, nawet z tej pierwszej śmierci, ku życiu, aby nigdy więcej nie musieli umrzeć; ich duchy połączą się z ich ciałami, aby nigdy nie zostały rozdzielone, tworząc w ten sposób całość, stając się duchowe i nieśmiertelne, żeby nigdy więcej nie zaznać zniszczenia.

46. I teraz, gdy Amulek skończył te słowa, ludzie zaczęli się ponownie dziwić, a Zeezrom zaczął drżeć. I na tym skończyły się słowa Amuleka, a raczej to jest wszystko, co zapisałem.