Kapitulo 25

Ang Pagkahimugso ni Jesukristo “Maayong Balita sa Dakong Kalipay”

“Unsa ang ania niining talagsaong istorya? Gitugutan ba nato kini nga motuhop ug moimpluwensya sa atong mga kinabuhi? Gidawat ba nato ang hingpit nga kahulugan niini nga walay panagana?”

Gikan sa Kinabuhi ni Joseph Fielding Smith

Panahon sa Pasko niadtong 1971, usa ka reporter sa pamantalaan adunay oportunidad sa paggahin og panahon uban ni Presidente Joseph Fielding Smith ug sa mga sakop sa iyang pamilya. Ang reporter nakaambit og daklit sa kinabuhi sa propeta:

“Ang Pasko mao ang espesyal nga panahon alang ni Presidente Joseph Fielding Smith. Adlaw kini alang sa pamilya ug adlaw sa paghinumdom. Apan, labaw sa tanan alang ni Presidente Smith, ang Pasko adlaw sa mga bata.

“‘Sa akong hunahuna ang butang nga akong ganahan sa Pasko mao ang mga bata,’ miingon si Presidente Smith, samtang iyang gipaduol ang iyang apong babaye kaniya.

“Dunay dakong litrato sa Biblia nga gipatong sa iyang paa, si Presidente Smith ug duha sa iyang apo nga babaye, sila si Shanna McConkie, 4, ug Sherri, 2, mipakli sa mga pahina nga nag-istorya sa pagkahimugso sa batang si Kristo. Nagdugay sila sa pahina sa litrato sa talan-awon sa pasungan. Dihay panagsuod tali ni Presidente Smith ug sa batang mga babaye. …

“Si Presidente Smith malingaw sa daghang mga bisita sa panahon sa Pasko. ‘Ang Pasko mao ang panahon alang sa mga pamilya nga magkauban,’ miingon siya.”¹

Alang ni Presidente Smith, ang mga tradisyon sa Pasko nagsentro sa pagkahimugso, pangalagad, ug Pag-ula sa Manluluwas. Agig tubag sa mga pagtimbaya sa Pasko nga iyang nadawat gikan sa mga miyembro sa Simbahan, siya miingon: “Nagpasalamat ako sa pagkamanggihunahunaon niadtong nagpadala og mga kard sa Pasko. Giisip kini nako nga pagpadayag sa gugma ug pahinumdom sa pagkahimugso sa Manluluwas nga atong gipasidunggan ug gisimba isip pangulo sa simbahan. Ang Iyang mensahe mao ang kalinaw ug maayong kabubut-on. Mao kini ang akong panghinaut sa akong isigka-tawo bisan asa.”²

Niadtong Disyembre 1970, si Presidente Smith mimantala og mensahe sa Pasko alang sa mga miyembro sa Simbahan sa tibuok kalibutan. Kabahin niini, miingon siya:

“Mitimbaya ko ninyo niining Panahon sa Pasko, pinaagi sa gugma ug pakigdait, ug uban sa pag-ampo nga ang atong Mahangturong Amahan motan-aw ninyo uban ang kalooy ug mobu-bu sa Iyang daghang mga panalangin diha ninyo.

“Niining mga higayuna nga ang kadautan nagkadaghan, nga adunay daghang mga problema sa kalibutan, nga adunay mga gubat ug mga huhungihong sa mga gubat, kitang tanan nagkinahanglan, nga wala sukad kaniadto, sa giya ug pag-amuma sa Ginoo.

“Kinahanglan kitang masayud nga bisan pa sa tanang mga kasamok ug mga kasakit nga miabut nato, nagdumala gihapon ang Ginoo sa mga kalihokan sa kalibutan ug nga kon kita mosunod sa Iyang mga sugo ug matinuoron ug matinud-anon sa Iyang mga balaod, Siya mopanalangin nato dinhi ug karon ug moganti nato og kinabuhing dayon sa Iyang gingharian sa tukma nga panahon. …

“… Mag-ampo ako karon nga niining Panahon sa Pasko, ug sa tanang panahon, hinaut atong isentro ang atong hugot nga pagtuo diha sa Anak sa Dios ug makaangkon sa atong kaugalingon nianang kalinaw nga molabaw sa pagsabut.”³

Ang istorya sa pagkahimugso sa Manluluwas “wala gayud makaraan bisan kapila pa giistorya.”

Mga Pagtulun-an ni Joseph Fielding Smith

Ang istorya sa pagkahimugso sa atong Manunubos gamhanan sa pagkayano niini.

Walay istorya nga sama kanindot, o makadasig sa kalag sa mapainubsanon, sama niining mahimayaong istorya sa pagkahimugso sa atong Manunubos. Walay pulong nga ikasulti sa tawo nga makapanindot o makapalambo o makadugang sa kanindot sa pagkayano niini. Wala gayud kini makaraan bisan kapila pa giistorya, ug ang pagsulti niini dili kaayo kanunay diha sa mga panimalay sa mga tawo. Atong sulayan ang paghunahuna sa atong mga kaugalingon nga uban sa mga magbalantay sa mga karnero nga nagbantay sa ilang panon nianang halandumon nga gabii. Mapainubsanon kini nga mga tawo nga wala kawad-i sa hugot nga pagtuo sa ilang mga amahan, kansang mga kasingkasing wala matig-a sama sa mga kasingkasing sa mga tigmando sa mga Judeo sa adlaw sa pangalagad sa atong Ginoo, kay kon tig-a pa ang ilang kasingkasing, ang mga anghel dili unta magpakita nila dala ang ilang mahimayaong mensahe. Atong sublion kining talagsaon nga istorya.

“Ug niadtong dapita may mga magbalantay sa mga karnero didto sa sibsibanan, nga nanagtukaw sa kagabhion sa pagbantay sa ilang mga hayop.

“Ug, mitungha kanila ang usa ka manolunda sa Ginoo, ug ang himaya sa Ginoo misidlak libut kanila: ug sila giabut og dakong kalisang.

“Apan ang manolunda miingon kanila, Ayaw na kamo kalisang; kay tan-awa, gidad-an ko kamog maayong balita sa dakong kalipay nga magaabut sa tanang katawhan.

Kay alang kaninyo natawo karon sa lungsod ni David ang Manluluwas, nga mao ang Kristo nga Ginoo.

Ug ang inyong ilhanan mao kini: inyong makaplagan ang usa ka gamayng bata nga naputos sa mga bakbak, ug nagahigda sa pasungan.

“Ug sa kalit diha uban sa manolunda ang usa ka langitnong panon nga nanagdalayeg sa Dios, ug nanag-ingon,

“Himaya sa Dios sa kalangitan, ug sa yuta panagdait sa mga tawo nga iyang gikahimut-an.

“Ug sa pagpamahawa na sa mga manolunda gikan kanila paingon sa langit, ang mga magbalantay sa mga karnero nasig-ingon ang usa sa usa, “Tana! Mangadto na kita sa Betlehem ug tan-awon ta kining nahitabo nga gisugilon kanato sa Ginoo.”

“Ug sila miadto nga nanagdali ug ilang nakaplagan si Maria ug si Jose ug ang gamayng bata nga naghigda sa pasungan.” [Lucas 2:8–16.]

Aduna bay mobasa niini ug dili matandog sa diwa sa pagkamapainubsanon ug madani sa yanong kamatuoran sa istorya?⁴

Bisan og si Jesukristo mao ang Anak sa Dios, mianhi Siya niini nga kalibutan isip usa ka masuso ug miuswag gikan sa grasya ug dugang pa nga grasya hangtud Siya nakadawat sa kahingpitan.

Sa akong pagtuo nakasabut kitang tanan sa kamatuoran nga si Jesukristo mao si Jehova, kinsa migiya sa Israel sa panahon ni Abraham ug Moises, ug gani gikan sa panahon ni Adan. Usab nga si Jehova, o Jesukristo, usa ka personahe sa Espiritu nga nagpakita ngadto sa Igsoong Lalaki ni Jared, ug nga siya natawo nga usa ka masuso niini nga kalibutan ug mitubo ngadto sa pagka hingkod niini nga kalibutan.⁵

Sa Iyang pagkabatan-on, nakaangkon si Jesus og “pagtulun-an human sa usa ka pagtulun-an ug lagda human sa usa ka lagda.”

Ang atong Manluluwas usa ka Dios sa wala pa siya matawo niini nga kalibutan, ug iyang gidala uban niya kanang mao nga kahimtang sa iyang pag-anhi dinhi. Usa siya ka Dios sa dihang natawo siya sa kalibutan ingon man kaniadto. Apan kini nga kinabuhi dinhi makita nga kinahanglan siya nga magsugod sama sa tanang mga anak ug mag-angkon sa iyang kahibalo pagtulun-an human sa laing pagtulun-an. Si Lucas miingon nga siya “mitubo sa kaalam ug sa gidak-on ug sa kahimuot kaniya sa Dios ug sa tawo.” [Lucas 2:52.] Si Juan nagrekord nga “siya wala makadawat sa kahingpitan sa sinugdanan,” apan kinahanglang mouswag “gikan sa grasya ug dugang pa nga grasya, hangtud nga siya nakadawat sa kahingpitan.” [D&P 93:13.] …

Makita, nga sa wala pa siyay 12 anyos—iyang napatingala ang mga doktor ug maalamon nga mga tawo sa templo—nakat-on siya og dako kabahin sa balay sa iyang Amahan [tan-awa sa Lucas 2:46–49]. Kini nga kahibalo moabut niya pinaagi sa pagpadayag, pinaagi sa pagbisita sa mga anghel, o sa laing paagi. Apan ang iyang kahibalo, niining kinabuhia, kinahanglang moabut pinaagi sa pagtulun-an human sa usa ka pagtulun-an ug lagda human sa usa ka lagda. Walay duda nga siya nakigsulti, matag karon ug unya, sa iyang Langitnong Amahan.

… “Si Jesus nagtubo uban sa iyang mga kaigsoonan, ug nag-anam ka lig-on, ug naghulat diha sa Ginoo alang sa higayon sa iyang pagpangalagad nga moabut. Ug siya mialagad ubos sa iyang amahan, ug siya wala magsulti sama sa uban nga mga tawo, ni siya matudloan; kay siya wala magkinahanglan nga adunay tawo nga magtudlo kaniya. Ug human sa daghan nga mga tuig, ang takna sa iyang pagpangalagad nagkaduol.” [Hubad ni Joseph Smith, Mateo 3:24–26.]

Ang pamahayag sa atong Ginoo nga wala siyay mabuhat apan unsay iyang nakita nga gibuhat sa Amahan, yanong nagpasabut nga gipadayag ngadto kaniya unsay nabuhat sa iyang Amahan [tan-awa sa Juan 5:19–20]. Walay duha-duha, mianhi si Jesus sa kalibutan ubos sa samang kondisyon nga gikinahanglan sa matag usa nato—nakalimot siya sa tanan, ug siya nagtubo gikan sa grasya ug dugang pa nga grasya. Ang iyang pagkalimot, o gikuha ang iyang kanhi kahibalo, kinahanglanon sama sa matag usa nato, sa pagkompleto sa temporal nga pagkatawo karon.

Ang Manluluwas wala makaangkon sa kahingpitan sa sinugdanan, apan human niya madawat ang iyang lawas ug ang pagkabanhaw ang tanang gahum gihatag ngadto kaniya sa langit ug sa yuta. Bisan og siya usa ka Dios, gani Anak sa Dios, uban sa gahum ug awtoridad sa paglalang niini nga kalibutan ug sa ubang mga kalibutan, aduna gihapoy mga butang nga kulang nga wala niya madawat hangtud human sa iyang pagkabanhaw. Sa laing pagkasulti wala niya madawat ang kahingpitan hangtud siya nakadawat sa nabanhaw nga lawas.⁶

Mianhi si Jesukristo niini nga kalibutan aron sa pagtubos nato gikan sa pisikal ug espirituhanon nga kamatayon.

Mianhi si Jesus dinhi aron sa pagtuman sa piho nga misyon nga gihatag kaniya sa wala pa mapahimutang ang katukuran niini nga kalibutan. Siya ang gihisgutan sa kasulatan isip “ang Kordero nga gipatay sa wala pa ang pagkatukod sa kalibutan.” [Pinadayag 13:8.] Miboluntaryo siya sa pag-anhi, sa Tunga-tunga sa Panahon, sa pagtubos sa mga tawo gikan sa pagkapukan nga moabut nila tungod sa kalapasan ni Adan.

… Si Jesus mao ang bugtong tawo nga natawo niini nga kalibutan nga walay yutan-ong amahan. Ang Amahan sa iyang lawas mao usab ang Amahan sa iyang Espiritu, ug ang Amahan sa mga espiritu sa tanang mga tawo. Gikan sa iyang Amahan iyang naangkon ang kinabuhing dayon; gikan sa iyang inahan iyang naangkon ang gahum sa pagpakamatay, kay ang iyang inahan usa ka mortal nga babaye. Gikan kaniya iyang naangkon ang dugo, ug gikan sa iyang Amahan iyang naangkon ang pagka-imortal. Sa ingon nakabaton sa gahum sa pagpakamatay ug pagpabuhi niini pag-usab, siya nakahimo sa pagbayad sa bili sa kalapasan ni Adan, ug pagtubos sa tanang mga nilalang gikan sa lubnganan.⁷

Ang tinuod nga rason sa pag-anhi ni Jesukristo sa kalibutan … mao, una, sa pagtubos sa tanang mga tawo gikan sa pisikal o mortal nga kamatayon, nga gidala ni Adan nganhi sa kalibutan, ug ikaduha, sa pagtubos sa tanang mga tawo gikan sa espirituhanong kamatayon o pagkawala gikan sa presensya sa Ginoo sa kondisyon sa ilang paghinulsol ug kapasayloan sa mga sala ug paglahutay hangtud sa katapusan sa mortal nga pagsulay.⁸

Nagmaya kita sa pagkahimugso sa Anak sa Dios taliwala sa mga tawo.

Mapasalamaton kita sa maulaong sakripisyo nga Iyang gihimo pinaagi sa pagpaagas sa Iyang kaugalingong dugo.

Mapasalamaton kita nga Siya mitubos nato gikan sa kamatayon ug miabli sa pultahan aron nga kita makaangkon og kinabuhing dayon.

Mag-ampo kita sa kalinaw sa kalibutan, alang sa pagsangyaw sa ebanghelyo, ug alang sa katapusang kadaugan sa kamatuoran.

Nagdapit kita sa mga anak sa atong Amahan bisan asa sa pag-apil nato sa pagbuhat niadtong mga butang nga makahatag nato og kalinaw niini nga kalibutan ug mahangturong himaya sa kalibutan nga moabut [tan-awa sa D&P 59:23].⁹

Kinahanglang atong tugutan ang istorya sa pagkahimugso sa Manluluwas sa pagtuhop ug pag-impluwensya sa atong mga kinabuhi.

Kon ang [kabuntagon sa Pasko] moabut ang uban moyukbo sa ilang ulo sa mapainubsanon nga pangamuyo ngadto sa Amahan sa Kahayag alang sa mga panalangin nga ilang nadawat pinaagi sa pag-antus sa iyang hinigugmang Anak, ug mobasa sa talagsaong istorya uban sa mapasalamatong pagdayeg. Ang uban, subo lang kaayo, kay gamay ra og nahibaloan, kon aduna man gani, sa utang nga ilang nautang sa Anak sa Dios, magsaulog, dili sa pagdayeg ug mapainubsanong pag-ampo, apan sa pagyaga-yaga pinaagi sa paghubog-hubog, nga wala maghunahuna sa kaimportante sa pagkahimugso sa Tawo sa Galilea. …

Sa unsang paagi nga ang usa ka tawo mobasa niining makapatandog nga istorya sa pagkahimugso ni Jesukristo nga dili maghandom sa pagbiya sa iyang mga sala? Niining panahon sa tuig maayo alang sa tanan—ang hari sa iyang palasyo, kon adunay mga hari sa mga palasyo karon, ang mag-uuma sa iyang gamay nga payag, ang datu ug ang pobre—sa pagluhod ug pagtahud kaniya kinsa walay sala, kansang kinabuhi gigahin sa sakripisyo ug kasubo alang sa kaayohan sa iyang isigka-tawo; kansang dugo gipaagas isip sakripisyo alang sa sala. …

… Unsa ang ania niining talagsaong istorya? Gitugutan ba nato kini nga motuhop ug moimpluwensya sa atong mga kinabuhi? Gidawat ba nato ang hingpit nga kahulugan niini nga walay panagana? Nagtuo ba kita nga kining bataa mao gayud ang bugtong Anak sa Dios sa unod? Kita ba adunay hugot nga pagtuo sa iyang misyon ug andam sa pagsunod kaniya? Kon ang kalibutan mituo pa ug sinserong misunod sa iyang mga pagtulun-an, nan wala untay kasamok ug kadautan sa tanang panahon. … Daghan kaayong maayo ra sa sulti sa nagpatuo nga mga sumusunod sa Anak sa Dios ug gamay ra ang tinuod nga pagsimba base sa kaligdong sa iyang mga pagtulun-an.

Ang anghel mipahayag ngadto sa mga magbalantay sa mga karnero nianang mahimayaong gabii, nga siya nagdala sa maayong balita sa dakong kalipay nga alang sa tanang mga katawhan [tan-awa sa Lucas 2:8–10], apan sa kasagaran ang katawhan bisan asa sa kalibutan, nagdumili sa pagdawat sa mga panalangin niadtong maayong balita. Dili sila andam sa pagbiya sa ilang mga sala, sa pagpaubos sa ilang kaugalingon ug pagpahiuyon sa ilang mga kinabuhi sa mga pagtulun-an sa Ginoo. …

Sa makausa ako mangamuyo sa tanang mga tawo bisan asa: Talikdi ang inyong dautan nga mga pamaagi ngadto sa tinuod nga pagsimba sa Anak sa Dios, aron ang inyong mga kalag maluwas diha sa iyang gingharian.¹⁰

Mga Sugyot alang sa Pagtuon ug Pagtudlo

Mga Pangutana

Unsay inyong gibuhat sa inyong panimalay sa paghinumdom sa Manluluwas panahon sa Pasko? Unsay atong makat-unan sa mga tradisyon sa Pasko gikan ni Presidente Smith? (Tan-awa sa “Gikan sa Kinabuhi ni Joseph Fielding Smith.”)
Ngano sa inyong hunahuna nga ang istorya sa pagkahimugso ni Jesukristo “wala gayud makaraan”? (Tan-awa sa seksyon 1.)
Ribyuha ang mga pulong ni Presidente Smith mahitungod sa pag-anhi ni Jesukristo sa kalibutan isip usa ka bata ug naglahutay sa mga kalisud sa pagka-mortal (tan-awa sa seksyon 2). Unsay inyong mga hunahuna ug mga pagbati samtang kamo namalandong sa pagkaandam sa Manluluwas sa pagbuhat niini?
Palandunga ang koneksyon tali sa pagkahimugso ug sa Pag-ula sa Manluluwas (tan-awa sa seksyon 3). Sa unsa nga paagi nga ang mga ginikanan makatabang sa ilang mga anak nga makaangkon niini nga pagsabut? Sa unsa nga paagi nga kini nga pagsabut makaimpluwensya sa atong mga tradisyon sa Pasko?
Unsay atong mahimo sa pagtugot sa istorya sa pagkahimugso sa Manluluwas nga “motuhop ug moimpluwensya sa atong mga kinabuhi”? (Tan-awa sa seksyon 4.)

May Kalabutan nga mga Kasulatan

Isaias 53; Lucas 1:26–35; 2; 1 Nephi 11:8–23

Tabang sa Pagtudlo

Ang panaghisgot diha sa ginagmay nga mga grupo “makahatag sa daghang katawhan sa oportunidad nga makaapil sa leksyon.Ang mga indibidwal nga nagduha-duha sa pag-apil tingali makasulti sa ilang mga ideya diha sa ginagmay nga grupo nga dili nila masulti atubangan sa kinatibuk-ang pundok” (Pagtudlo, Walay Labaw ka Mahinungdanon nga Tawag [1999], 161).