Kapitulo 18

Pagpakabuhi sa Matag Pulong nga Mogawas sa Ba-ba sa Dios

“Ang pinakamaayo nga paagi sa pagsimba mao ang pagtuman sa mga sugo, pagsunod sa mga tunob sa Anak sa Dios, pagbuhat sa mga butang nga makapahimuot kaniya.”

Gikan sa Kinabuhi ni Joseph Fielding Smith

“Nagpangita ako sa akong kaluwasan,” pahayag ni Presidente Joseph Fielding Smith, “ug nasayud ko nga makaplagan ko kini pinaagi lang sa pagkamasulundon sa mga balaod sa Ginoo sa pagtuman sa mga sugo, sa paghimo sa mga buhat sa pagkamatarung, pagsunod sa mga tunob sa atong lider, si Jesus, ang ehemplo ug pangulo sa tanan.”¹

Agig dugang sa pagpangita sa kaugalingong kaluwasan, si Presidente Smith nagkugi sa pagtrabaho aron pagtabang sa uban nga makahimo sa ingon. Si Elder Francis M. Gibbons, kinsa nagserbisyo isip secretary sa Unang Kapangulohan, nakabantay nga si Presidente Smith “miisip nga iyang katungdanan ang pagpasidaan kon ang mga tawo mosimang sa dalan sigon sa gitudlo sa kasulatan. Ug siya walay intensyon sa pagtalikod niana nga katungdanan, bisan unsay isulti sa uban. Kana naghimo niyang dili bantugan sa ubang paagi ingon og kini walay ngil-ad nga epekto kaniya; ang iyang tuyo dili ang pagkahimong inila o bantugan sa mata sa katawhan. Hinoon, iyang giisip nga tahas niya ang pagkatigbalantay sa tore kansang katungdanan mao ang pagpasidaan sa naa sa ubos kinsa dili kakita sa nagsingabut nga kakuyaw.”²

Si Presidente Smith kausa mipakigbahin og kasinatian nga naghulagway sa kausaban sa kasingkasing nga moabut sa usa ka tawo kinsa mopatalinghug niini nga pasidaan:

“Mitambong ko og komperensya sa stake pila ka tuig nang milabay ug namulong kabahin sa Pulong sa Kaalam. … Sa pag-adto nako sa likod sa building [human sa komperensya,] sa hapit na makabiya ang tanan, usa ka tawo mitunol sa iyang kamot ug miingon:

“‘Brother Smith, primero kadto nga pagpamulong bahin sa Pulong sa Kaalam nga akong nagustuhan sukad.’

“Miingon ko: ‘Wala pa diay ka kadungog sa uban nga namulong bahin sa Pulong sa Kaalam?’

“Miingon siya: ‘Nakadungog na, apan primero kini nga nalipay ko.’

“Miingon ko: ‘Ngano man?’

“Miingon siya: ‘Abi nimo, nagsunod na ko sa Pulong sa Kaalam karon.’”³

Mga Pagtulun-an ni Joseph Fielding Smith

Gidumala sa Dios ang kalibutan pinaagi sa pamalaod, ug ubos kita niana nga balaod.

Kinahanglang dawaton sa mga tawo nga tungod kay ang Labawng Makagagahum ang nagdumala sa tibuok kalibutan pinaagi sa dili mausab nga balaod, ang tawo, nga maoy pinakamahinungdanon sa tanan niyang gilalang, kinahanglang mopaubos niana nga balaod. Ang Ginoo namahayag niini nga kamatuoran sa mubo ug makakombinser nga paagi sa usa ka pagpadayag sa Simbahan:

“Ang tanan nga gingharian dunay balaod nga gihatag;

“Ug adunay daghan nga mga gingharian; kay walay luna diin walay gingharian; ug walay gingharian diin walay luna, walay usa nga labaw o gamay nga gingharian.

“Ug ngadto sa matag gingharian gihatagan og usa ka balaod; ug ngadto sa matag balaod adunay pipila ka mga kinutuban usab ug mga kasabutan.

“Ang tanan nga mga binuhat kinsa wala magpuyo niadto nga mga kasabutan dili kahatagan og kaangayan.” (D&P 88:36–39.)

Kini nga kamatuoran tin-aw kaayo. Sa ingon, makatarungan lang nga kinahanglan kitang maglaum nga ang gingharian sa Dios pagadumalahon sa balaod ug tanan nga magtinguhang makasulod niini kinahanglang mopaubos sa balaod. “Tan-awa, ang akong balay mao ang balay sa kahusay, miingon ang Ginoong Dios, ug dili usa ka balay sa kagubot.” (D&P 132:8.)

Ang Ginoo mihatag sa tawo og mga balaod nga atong gitawag og ebanghelyo ni Jesukristo. Tungod sa kakulang sa inspirasyon ug espirituhanong giya, ang mga tawo magkalahi kon hisgutan ang paggamit niini, apan dili malalis ang kamatuoran nga kini nga balaod anaa gayud, ug ang tanan nga magtinguhang makasulod sa gingharian mopaubos niini nga balaod.⁴

Tanang kamatuoran anaa kanato, tanang doktrina, tanang pamalaod ug mga gikinahanglan, tanang buluhaton ug ordinansa nga gikinahanglan aron kita maluwas ug mahimaya sa kinatas-ang langit sa celestial nga kalibutan.⁵

Ang pagsunod sa mga sugo usa ka pagpadayag sa atong gugma sa Ginoo.

Ang atong responsibilidad sa Simbahan mao ang pagsimba sa Ginoo sa espiritu ug kamatuoran, ug kini ang gipaningkamutan natong buhaton sa tibuok natong kasingkasing, gahum ug hunahuna. Miingon si Jesus: “Maoy simbaha ang Ginoo nga imong Dios, ug siya lamang ang alagara.” (Mat. 4:10.)

Nagatuo kita nga ang pagsimba mas labaw kay sa pag-ampo ug pagsangyaw ug paglihok sa ebanghelyo. Ang pinakamaayo nga paagi sa pagsimba mao ang pagtuman sa mga sugo, pagsunod sa mga tunob sa Anak sa Dios, pagbuhat sa mga butang nga makapahimuot kaniya. Lahi usab ang pagserbisyo sa Ginoo nga walay pagbati; lahi usab ang pagrespeto ug pagtahud sa iyang kabubut-on pinaagi sa pagsunod sa ehemplo nga iyang gipahimutang alang kanato. … Nagmaya ako sa kahigayunan nga makasunod sa iyang mga tunob. Mapasalamaton ko sa mga pulong sa kinabuhing dayon nga akong nadawat, malipay kaayo kong moingon, niini nga kalibutan, ug manghinaut sa kinabuhing dayon nga maangkon sa kalibutan nga umaabut kon magpabilin kong matinud-anon ug matinuoron hangtud sa katapusan.⁶

“Kon nahigugma kamo kanako inyong pagatumanon ang akong mga sugo” (Juan 14:15).

Mao kini ang balaod alang sa mga miyembro sa Simbahan, sa mga pulong sa Manluluwas: “Ang nagabaton sa akong mga sugo ug nagatuman niini, kini siya mao ang nahigugma kanako. …” (Juan 14:21.) Usab, ang Manluluwas miingon: “Kon nahigugma kamo kanako, inyong pagatumanon ang akong mga sugo.” (Juan 14:15.) …

Walay nahimong sala ang Manluluwas o may kahasol sa konsensya. Walay angay nga hinulsulan sama ninyo ug nako; apan sa ubang paagi nga dili nako masabtan, iyang gipas-an ang gibug-aton sa inyo ug akong mga kalapasan. … Mianhi ug gihalad ang iyang kaugalingon isip sakripisyo aron bayaran ang mga utang niadtong andam nga maghinulsol sa iyang mga sala ug mobalik kaniya ug magatuman sa iyang mga sugo. Hunahunaa kini. Ang Manluluwas mipas-an niana nga palas-anon sa paagi nga lisud natong masabtan. Nahibalo ko niana, kay akong gidawat ang iyang pulong. Gisulti niya kanato ang kasakit nga iyang giagian; hilabihang kasakit nga mihangyo siya sa Amahan nga kon mahimo dili siya moinom sa mapait nga kopa ug mobiya: “… dili akong pagbuot ang matuman, kondili ang imo.” (Lucas 22:42.) Ang tubag gikan sa iyang Amahan, “Imnon nimo kana.”

Mapugngan ba nako ang akong kaugalingon sa paghigugma kaniya? Dili, di nako mahimo. Siya inyo bang gihigugma? Nan sunda ang iyang mga sugo.⁷

Kon ibaliwala nato ang mga sugo sa Ginoo, dili kita makalaum sa Iyang mga panalangin.

Kon talikdan nato ang mga sugo nga gihatag sa Ginoo nga atong giya nan dili kita makapangangkon sa iyang mga panalangin.⁸

Unsay kapuslanan sa atong pag-ampo sa Ginoo, kon dili nato tuyo ang pagtuman sa Iyang mga sugo? Ang ingon nga pag-ampo walay kahulugang pamugal-bugal ug panginsulto sa trono sa grasya. Makapaabut ba kita og nindot nga tubag kon ingon man niana? “Pangitaa ninyo ang Ginoo samtang siya hikaplagan pa, sangpita ninyo siya samtang anaa pa siya sa duol: Pabiyai sa dautan ang iyang dalan ug sa tawo nga dili matarung ang iyang mga hunahuna: ug pabalika siya sa Ginoo, ug siya malooy kaniya; ug sa atong Dios, kay siya mopasaylo sa madagayaon gayud.” Matud pa ni Isaias (Isaias 55:6–7). Apan ang Ginoo dili ba kanunayng anaa sa duol kon mangamuyo kita Kaniya? Sa pagkatinuod dili! Miingon Siya, “Sila gahi nga mopatalinghug ngadto sa tingog sa Ginoo nga ilang Dios; busa, ang Ginoo nga ilang Dios dugay nga mopatalinghug ngadto sa ilang mga pag-ampo, sa pagtubag kanila sa adlaw sa ilang kasamok. Sa adlaw sa ilang kalinaw sila mibaliwala sa akong tambag; apan, sa adlaw sa ilang kasamok, tungod sa panginahanglan sila nangita kanako” [D&P 101:7–8]. Kon mopaduol kita Kaniya, Siya mopaduol kanato, ug dili kita pagabiyaan; apan kon dili kita magpaduol Kaniya, dili kita makadawat sa saad nga Siya motubag sa atong kamasinupakon.⁹

Dili kita mahimong mag-ampo sa Ginoo ug moingon: “Paminawa kami, himoa kaming madaugon, buhata ang among gusto, apan ayaw mi pabuhata sa imong gusto.”¹⁰

Gikinahanglan nga magpakabuhi kita sa hingpit nga kahayag sa kamatuoran, dili porsyon lang sa kamatuoran. Wala ko kasulay nga misalikway ko sa pipila ka mga baruganan sa ebanghelyo ug mituo sa lain, ug dayon mibati nga may katungod sa kahingpitan sa panalangin sa kahimayaan sa gingharian sa Dios. Kon gusto kita og himaya, kon gusto kita og dapit nga giandam sa Ginoo alang sa makiangayon ug matinuoron, nan kinahanglan kitang magpakabuhi sa hingpit nga kahayag sa ebanghelyo ni Jesukristo, ug motuman sa tanan niyang sugo. Dili kita makaingon nga ang uban gagmay ra ug dili importante ug ang Ginoo dili magtagad kon kini atong supakon. Gisugo kita nga magpuyo sa matag pulong nga mogawas sa ba-ba sa Dios [tan-awa sa Deuteronomio 8:3; D&P 98:11]. “Nganong motawag man kamo kanako nga Ginoo, Ginoo,” miingon siya, “apan dili mobuhat sa ginasugo ko kaninyo?” [Tan-awa sa Lucas 6:46.]¹¹

Ang mga ginikanan makatabang sa ilang mga anak nga “magpakabuhi sa hingpit nga kahayag sa kamatuoran.”

Kon magatuman kita sa mga sugo sa Ginoo, nagsubay kita sa dalan sa pagkahingpit.

Naglaum ang Ginoo nga motuo kita kaniya, sa pagdawat sa walay katapusan niyang ebanghelyo, ug magkinabuhi nga uyon sa iyang mga patakaran. Dili atong katungdanan ang pagpili ug pagsunod sa mga baruganan sa ebanghelyo nga mohaum ra kanato ug kalimtan ang uban. Dili atong katungod ang paghukom nga ang ubang baruganan wala nay gamit sa atong sosyal ug kultural nga mga kahimtang.

Ang mga balaod sa Ginoo mahangturon, ug naa kanato ang kahingpitan sa walay katapusang ebanghelyo ug obligado kita sa pagtuo sa tanan niyang balaod ug kamatuoran ug magpakabuhi subay niini. Walay laing mas importante kang bisan kinsa kay sa pagtuman sa mga sugo sa Ginoo. Iya kitang gilauman nga motuman sa tanang tinuod nga baruganan, sa pag-una sa iyang gingharian, sa pagpadayon uban ang pagkamakanunayon kang Kristo, ug pag-alagad kaniya sa tanan natong gahum, hunahuna ug kusog. Sa mga pulong sa kasulatan, atong pamation ang konklusyon sa kinatibuk-ang butang: “Kahadloki ang Dios, ug bantayi ang iyang mga sugo kay kini mao ang tibuok nga katungdanan sa tawo.” (Eccles. 12:13.)¹²

Kanunay kong naghunahuna, ug tingali kamo usab, niadtong talagsaong pakigpulong—pinakatalagsaon nga sukad nasangyaw, sigon sa atong nahibaloan—nga atong gitawag og Wali sa Bukid. … Kon maminaw lang kita niana nga mga pagtulun-an, makabalik kita sa presensya sa atong Dios, sa Amahan, ug sa Iyang Anak si Jesukristo.

Kanunay kong maghunahuna niana isip kinatibuk-an:

“Busa kamo kinahanglan nga magmahingpit, ingon nga hingpit ang inyong Amahan nga langitnon.” [Mateo 5:48.]

… Nagatuo ako nga kini gayud ang gusto sa Ginoo dihang siya miingon, nga magmahingpit kita, sama sa atong Amahan nga langitnon. Dili kana moabut diha dayon, apan pagtulun-an human sa usa ka pagtulun-an ug lagda human sa usa ka lagda, ehemplo human sa usa ka ehemplo ug dili hangtud nia pa kita niining kinabuhia, kay kita moagi gayud sa lubnganan sa dili pa nato makab-ot ang kahingpitan ug mahimong sama sa Dios.

Dinhi nagpahimutang kita og tukuranan. Dinhi kita gitudloan niining yano nga mga kamatuoran sa Ebanghelyo ni Jesukristo, niining panahon sa pagsulay, sa pag-andam kanato alang sa kahingpitan. Kini akong katungdanan, inyong katungdanan, ang pagkahimo nakong mas maayo karon kay sa kagahapon, ug kamo sa pagka-mas maayo karon kay sa kagahapon ug pagka-mas maayo ugma kay sa karon. Ngano? Kay kita anaa niana nga dalan, kon magatuman kita sa mga sugo sa Ginoo, anaa kita sa dalan sa pagkahingpit, ug moabut kana pinaagi lang sa kamasulundon ug tinguha sa atong kasingkasing nga mabuntog ang kalibutan. …

… Kon may mga kapakyasan kita, mga kahuyang, kana ang atong tinguhaon nga mabuntog, hangtud hanas na kita ug magmadaugon. Kon mobati ang usa ka tawo nga lisud ang pagbayad sa iyang ikapulo, nan kana ang paningkamutan niyang buhaton, hangtud maanad siya pagbayad. Kon sa Pulong sa Kaalam, kana ang paningkamutan niyang buhaton hangtud maanad siya pagtuman sa sugo.¹³

Samtang magtuman kita sa mga sugo, ang Ginoo mohupay ug mopanalangin kanato ug molig-on kanato nga mamahimong takus sa kahimayaan.

Aron mahimuot [ang Ginoo], dili kay magsimba lang kita sa pagpasalamat ug pagdayeg, apan mopakita sa kaandam nga mosunod sa iyang mga sugo. Pinaagi niini, ang Ginoo andam sa paghatag sa iyang panalangin; kay gumikan niini nga baruganan (pagkamasulundon sa balaod) ang tanang butang gipasikad [tan-awa sa D&P 130:20–21].¹⁴

Ang Dios mihatag kanato og [mga sugo] aron mas maduol kita Kaniya ug magtubo sa pagtuo ug malig-on. Walay sugo, bisan kanus-a, nga Iyang gihatag kanato, nga dili alang sa atong kahupayan ug panalangin. Wala kini ihatag aron lang pagpahimuot sa Ginoo, apan aron mahimo kitang mas maayong mga tawo, ug takus sa kaluwasan ug kahimayaan sa Iyang gingharian.¹⁵

Kon moadto kita sa templo atong iisa ang atong kamot ug makigsaad nga atong serbisyuhan ang Ginoo ug sundon ang iyang mga sugo ug ilayo ang kaugalingon sa mga buling sa kalibutan. Kon nakahibalo kita sa atong gibuhat nan ang endowment mahimo nga panalipod sa atong kinabuhi—usa ka panalipod nga wala sa tawo kinsa dili moadto og templo.

Nakadungog ko sa akong papa nga miingon nga sa oras sa pagsulay, sa oras sa tintasyon, hunahunaon niya ang mga saad, mga pakigsaad nga iyang gihimo sa Balay sa Ginoo, ug kini iyang mga panalipod. … Kini nga panalipod usa ka bahin sa tuyo niini nga mga seremonyas. Makaluwas nato karon ug mohimaya kanato sa umaabut, kon kini atong tahuron. Nahibalo ko nga ihatag kini nga panalipod, kay ako usab nahatagan niini, sama sa ubang liboan kinsa nahinumdom sa ilang mga obligasyon.¹⁶

Sa templo, nakigsaad kita nga “serbisyuhan ang Ginoo ug sundon ang iyang mga sugo ug ilayo ang kaugalingon sa mga buling sa kalibutan.”

Ang Ginoo mohatag kanato og mga gasa. Siya mopalantip sa atong hunahuna. Siya mohatag nato og kahibalo nga mowagtang sa mga kalisdanan ug mopahimutang kanato subay sa mga sugo nga iyang gihatag; siya mohatag nato og kahibalo nga makagamot gayud sa atong kalag nga dili gayud matangtang, kon magtinguha kita sa kahayag ug kamatuoran ug panabut nga gisaad nga atong madawat kon magmatinud-anon lang kita sa matag pakigsaad ug obligasyon sa ebanghelyo ni Jesukristo.¹⁷

Ang mahinungdanong saad alang sa mga miyembro sa Simbahan kinsa andam nga mosunod niini nga balaod ug motuman sa mga sugo sa Ginoo mao nga dili lang sila makadawat og luna sa gingharian sa Dios, apan sila magpuyo usab sa presensya sa Amahan ug sa Anak; ug dili lang kana ra, kay gisaad sa Ginoo nga ang tanan nga anaa kaniya igahatag ngadto kanila [tan-awa sa D&P 84:33–39].¹⁸

Pinaagi sa pagsunod niana nga mga sugo nga gihan-ay dinhi sa Ebanghelyo ni Jesukristo, ug pinaagi sa paglahutay, atong madawat ang pagka-imortal, himaya, kinabuhing dayon, ug makapuyo uban sa presensya sa Dios nga Amahan ug sa iyang Anak si Jesukristo, diin tinuoray kitang makaila kanila.¹⁹

Kon magpakabuhi kita subay sa dalan sa hiyas ug kabalaan, ang Ginoo mobu-bu sa iyang panalangin ngari kanato sa gidaghanon nga lisud natong tuohan. Kita sa pagkatinuod, sama sa giingon ni Pedro, “usa ka kaliwatan nga pinili, ang kahugpongan sa mga harianong sacerdote, ang nasud nga balaan, ang katawhan nga iyang kaugalingon sa Dios.” (1 Ped. 2:9.) Ug katawhan kita nga lahi sa uban kay dili man kita sama nila nga wala magsunod niini nga mga sumbanan. …

Isip mga sulugoon sa Ginoo, ang atong tuyo mao ang pagpakabuhi subay sa dalan nga iyang giandam kanato. Wala kita magtinguha sa pagbuhat ug pagsulti aron lang iyang ikahimuot, apan naningkamot kitang magpakabuhi sama kaniya.

Siya mismo nagpakita og hingpit nga ehemplo alang kanato ug miingon: “Sumunod kamo kanako.” Sa Nephite niyang mga disipulo siya nangutana: “… unsa nga matang sa mga tawo kamo mahisama?” ug dayon mitubag: “Sa pagkatinuod Ako moingon nganha kaninyo, gani sama nga Ako mao.” (3 Ne. 27:27.)

Karon labut kita sa pinakamahinungdanong buhat sa kalibutan. Kining gihuptan nato nga priesthood mao ang gahum ug awtoridad sa Ginoo mismo; ug misaad siya nga kon buhaton nato ang atong calling ug magpakabuhi sa kahayag, kay siya anaa sa kahayag, maangkon nato ang himaya ug dungog uban kaniya sa hangtud sa gingharian sa Amahan.

Uban niining mahimayaong paglaum, dili ba kita maningkamot sa pagbiya sa atong dautang mga buhat? Dili ba nato unahon ang mga butang sa gingharian sa Dios? Dili ba kita maningkamot sa pagpakabuhi sa matag pulong nga mogawas sa iyang ba-ba?²⁰

Mopamatuod ko nga ang Ginoo namulong sa atong panahon; nga ang iyang mensahe usa ka paglaum ug kalipay ug kaluwasan; ug mosaad ko nga kon magpakabuhi kamo sa kahayag sa langit, magmatinuoron sa gisalig kaninyo, ug motuman sa mga sugo, makabaton kamo og kalinaw ug kalipay niini nga kinabuhi ug kinabuhing dayon sa kalibutan nga umaabut.²¹

Tumana ang mga sugo. Pagpakabuhi sa kahayag. Lahutay hangtud sa katapusan. Pagmatinuoron sa matag pakigsaad ug obligasyon, ug ang Ginoo manalangin kaninyo lapas pa sa inyong gipangandoy.²²

Mga Sugyot alang sa Pagtuon ug Pagtudlo

Mga Pangutana

Ribyuha ang asoy sa katapusan sa “Gikan sa Kinabuhi ni Joseph Fielding Smith.” Nganong ang atong mga pagbati sa ebanghelyo mausab man kon naningkamot kita sa pagtuman sa mga sugo?
Unsay inyong nakat-unan gikan sa mga kasulatan nga gikutlo sa seksyon 1?
Sa unsang paagi ang atong kamasulundon sa mga sugo usa ka pagpadayag sa gugma alang ni Jesukristo? Sa unsang paagi nga nahimo kining usa ka pagpadayag sa pasalamat sa Iyang maulaon nga sakripisyo? Sa unsang paagi kini usa ka pagpadayag sa pagsimba? (Tan-awa sa seksyon 2.)
Pamalandungi ang mga pagtulun-an sa seksyon 3. Nganong sayop nga maglaum nga kita mapanalanginan sa Ginoo kon wala kita maningkamot nga magmasulundon?
Sa unsang paagi makatabang kaninyo ang kahibalo nga dili kita angayang maglaum nga mahingpit dayon o bisan niini nga kinabuhi? (Tan-awa sa seksyon 4.) Hunahunaa unsay inyong mahimo matag adlaw, uban sa tabang sa Ginoo, nga magpabilin diha “sa dalan sa pagkahingpit.”
Sa seksyon 5, si Presidente Smith naglista og pinakaminus 10 ka paagi nga mopanalangin kanato ang Ginoo kon magtuman kita sa mga sugo. Unsa nga mga kasinatian ang inyong ikapakigbahin niining nadawat ninyo nga mga panalangin?

May Kalabutan nga mga Kasulatan

Mateo 4:4; 2 Nephi 31:19–20; Omni 1:26; D&P 11:20; 82:8–10; 93:1; 130:20–21; 138:1–4

Tabang sa Pagtudlo

“Hangyoa ang mga partisipante sa pagpakigbahin sa unsay ilang nakat-unan gikan sa ilang personal nga pagtuon sa kapitulo. Makatabang tingali ang pagkontak og pipila ka mga partisipante nianang semanaha ug sa paghangyo kanila sa pag-anha sa klase nga andam nga mopakigbahin sa unsay ilang nakat-unan” (gikan sa pahina ix niini nga libro).