Κεφάλαιο 1º

Ο Πατέρας μας στους Ουρανούς

«Επιθυμία μου είναι να σας υπενθυμίσω τη φύση και το είδος του όντος που είναι ο Θεός, ώστε να τον λατρεύετε με πνεύμα και με αλήθεια και δι’ αυτού να κερδίσετε όλες τις ευλογίες του Ευαγγελίου του».

Από τη ζωή του Τζόζεφ Φίλντινγκ Σμιθ

Ο Πρόεδρος Τζόζεφ Φίλντινγκ Σμιθ θαύμαζε τις τεχνολογικές προόδους της εποχής του. «Έχει γίνει μεγάλη πρόοδος στη μηχανική, στη χημεία, στη φυσική, στη χειρουργική και σε άλλα πράγματα», είπε. «Οι άνθρωποι έχουν κατασκευάσει μεγάλα τηλεσκόπια που έχουν φέρει κρυμμένους γαλαξίες σε θέαση. Με τη βοήθεια μικροσκοπίων έχουν ανακαλύψει τεράστιους κόσμους μικροοργανισμών. …Έχουν ανακαλύψει μεθόδους για να βοηθήσουν στον έλεγχο ασθενειών. …Έχουν εφεύρει μηχανές πιο ευαίσθητες από την ανθρώπινη αφή, ικανές να βλέπουν πιο μακριά από τον ανθρώπινο οφθαλμό. Έχουν ελέγξει στοιχεία και έχουν κατασκευάσει μηχανήματα που μπορούν να μετακινήσουν βουνά, και πολλά άλλα πράγματα έχουν κάνει, πάρα πολύ αναρίθμητα να αναφέρουμε. Ναι, αυτή είναι μία υπέροχη εποχή». Εντούτοις, ανησυχούσε για μία άλλη τάση που έβλεπε στον κόσμο. Στεναχωρείτο: «Όλες αυτές οι ανακαλύψεις και οι εφευρέσεις δεν έχουν φέρει τους ανθρώπους πιο κοντά στον Θεό! Ούτε δημιούργησαν στην καρδιά τους ταπεινοφροσύνη και το πνεύμα της μετάνοιας, αλλά προς το αντίθετο, προς καταδίκη τους. …Η πίστη δεν έχει αυξηθεί στον κόσμο ούτε η χρηστότητα ούτε η υπακοή στον Θεό».¹

Εν αντιθέσει με την αυξανόμενη αδιαφορία του κόσμου απέναντι στον Θεό, ο Πρόεδρος Σμιθ επέδειχνε μία εγγύτητα προς τον Πατέρα του στους Ουρανούς. Ένας εκ των εγγονών του ενθυμείτο: «Η μητέρα μου ήταν αρίστη μαγείρισσα και ο παππούς μου έτρωγε συχνά στο σπίτι μας. Αρκετά συχνά τον προσκαλούσε ο πατέρας μου να ζητήσει μία ευλογία για το φαγητό. Οι προσευχές του ήσαν πάντοτε πολύ προσωπικές—σαν να μιλούσε σε έναν φίλο».²

Διδασκαλίες του Τζόζεφ Φίλντινγκ Σμιθ

Αρχής γενομένης από το Πρώτο Όραμα του Τζόζεφ Σμιθ, η αληθινή γνώση για τον Θεό έχει αποκατασταθεί στην εποχή μας.

Είμαι πολύ ευγνώμων για το πρώτο όραμα, στο οποίο ο Πατέρας και ο Υιός εμφανίσθηκαν στον νεαρό προφήτη και αποκατέστησαν εκ νέου στον άνθρωπο την αληθινή γνώση για τον Θεό.³

Μέσω του Πρώτου Οράματος τού Τζόζεφ Σμιθ, αποκαταστάθηκε η «αληθινή γνώση για τον Θεό».

Θα πρέπει να θυμόμαστε ότι ολόκληρος ο χριστιανικός κόσμος το 1820 είχε χάσει την αληθινή διδαχή σχετικώς με τον Θεό. Η απλή αλήθεια, η οποία ήταν τόσο ευκρινώς κατανοητή από τους αποστόλους και τους αγίους της αρχαίας εποχής, είχε χαθεί στα μυστήρια ενός κόσμου που είχε αποστατήσει. Όλοι οι αρχαίοι προφήτες και οι απόστολοι του Ιησού Χριστού είχαν μία ξεκάθαρη κατανόηση ότι ο Πατέρας και ο Υιός ήσαν ξεχωριστά άτομα, όπως διδάσκουν τόσο ευκρινώς οι γραφές μας. Ως αποτέλεσμα της αποστασίας, αυτή η γνώση χάθηκε. …Ο Θεός είχε γίνει μυστήριο και αμφότεροι ο Πατέρας και ο Υιός εθεωρούντο ένα άτομο πνεύματος που οι άνθρωποι δεν μπορούσαν πραγματικώς να κατανοήσουν, χωρίς σώμα, μέρη του σώματος ή επιθυμίες. Ο ερχομός του Πατέρα και του Υιού έθεσε έναν ουράνιο μάρτυρα επάνω στη γη, ο οποίος ήταν εις θέσιν με γνώση να αποκαταστήσει στον κόσμο την αληθινή φύση του Θεού.⁴

Το [πρώτο] όραμα του Τζόζεφ Σμιθ ξεκαθάρισε ότι ο Πατέρας και ο Υιός είναι ξεχωριστά πρόσωπα τα οποία έχουν σώμα τόσο ψηλαφητό όσο και το ανθρώπινο σώμα. Τού απεκαλύφθη επίσης ότι το Άγιο Πνεύμα είναι ένα πρόσωπο Πνεύματος, διακριτό και ξεχωριστό από τις προσωπικότητες του Πατέρα και του Υιού [βλέπε Δ&Δ 130:22]. Αυτή η σημαντικότατη αλήθεια κλόνισε τον κόσμο. Εντούτοις, όταν μελετούμε τις ευκρινείς εκφράσεις των αγίων γραφών είναι εκπληκτικό και υπέροχο το γεγονός ότι ο άνθρωπος θα μπορούσε να είχε πάει τόσο μακριά έξω από τον σωστό δρόμο. Ο Σωτήρας είπε: «Ο Πατέρας μου είναι μεγαλύτερός μου» [Κατά Ιωάννην 14:28] και προσκάλεσε τους μαθητές του, μετά την ανάστασή του, να τον αγγίξουν, διότι, είπε εκείνος: «Ένα πνεύμα δεν έχει σάρκα και κόκαλα, όπως βλέπετε εμένα ότι έχω». [Κατά Λουκάν 24:39.] Οι απόστολοι κατάλαβαν ευκρινώς τις διακριτές οντότητες του Πατέρα, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, στο οποίο συνεχώς αναφέρονται στις επιστολές τους. Και ο Παύλος πληροφόρησε τους Κορινθίους για το γεγονός ότι όταν τα πάντα υποταχθούν στον Πατέρα, «τότε και ο ίδιος ο Υιός θα υποταχθεί σ’ εκείνον ο οποίος υπέταξε σ’ αυτόν τα πάντα, ώστε να είναι ο Θεός τα πάντα, σε όλα». [Προς Κορινθίους Α΄ 15:28.]

Ο Τζόζεφ Σμιθ είδε τον Πατέρα και τον Υιό. Συνεπώς, μπορούσε να καταθέσει μαρτυρία με προσωπική γνώση ότι οι γραφές ήσαν αληθινές, όταν διαβάζουμε: «Και ο Θεός δημιούργησε τον άνθρωπο σύμφωνα με τη δική του εικόνα· σύμφωνα με την εικόνα τού Θεού τον δημιούργησε· αρσενικό και θηλυκό τούς δημιούργησε». [Γένεση 1:27.] Αυτό έπρεπε να γίνει κατανοητό στην κυριολεξία και όχι υπό κάποια μυστικιστική ή μεταφορική έννοια.⁵

Για να ασκούμε πίστη στον Θεό και να Τον λατρεύουμε, πρέπει να κατανοήσουμε τα χαρακτηριστικά Του.

Μία εκ των αποκαλύψεών μας μάς λέει ότι αν πρόκειται να δοξασθούμε εν Χριστώ, όπως είναι εκείνος δοξασμένος στον Πατέρα, πρέπει και να κατανοήσουμε και να γνωρίζουμε πώς να λατρεύουμε και τι να λατρεύουμε. (Βλέπε Δ&Δ 93:19–20.)

Επιθυμία μου είναι να σας υπενθυμίσω τη φύση και το είδος του όντος που είναι ο Θεός, ώστε να τον λατρεύετε με πνεύμα και με αλήθεια και δι’ αυτού να κερδίσετε όλες τις ευλογίες του Ευαγγελίου του.

Γνωρίζουμε ότι ο Θεός γίνεται γνωστός μόνον με αποκάλυψη, ότι μπορούμε μόνον να καταλάβουμε τη φύση Του με όσα μάς έχουν αποκαλυφθεί και με κανέναν άλλον τρόπο. Πρέπει να πάμε στις γραφές—όχι στους επιστήμονες ή στους φιλοσόφους—αν πρέπει να μάθουμε την αλήθεια για τη Θεότητα. Πράγματι, η μεγάλη προφητεία του Ιωάννου σχετικώς με την αποκατάσταση του Ευαγγελίου από έναν άγγελο, ο οποίος θα πετούσε στο μέσον του ουρανού, λέει ότι έπρεπε να συμβεί, ούτως ώστε οι άνθρωποι να γνωρίσουν για τον αληθινό Θεό και να διδαχθούν: «Φοβηθείτε τον Θεό, και δώστε δόξα σ’ αυτόν… και προσκυνήστε αυτόν ο οποίος δημιούργησε τον ουρανό και τη γη και τη θάλασσα και τις πηγές των νερών». (Αποκάλυψη 14:7.) Με άλλα λόγια, αρχής γενομένης από την αποκατάσταση του Ευαγγελίου σε αυτήν τη θεϊκή νομή, οι άνθρωποι και πάλι θα καλούντο να προσκυνήσουν και να υπηρετήσουν τον Δημιουργό τους παρά τις ψευδείς αντιλήψεις περί Θεότητας οι οποίες επικρατούν στον κόσμο.

Σε κάθε εποχή, οι προφήτες του Κυρίου εκαλούντο να πολεμήσουν ψευδείς λατρείες και να κηρύξουν την αλήθεια περί του Θεού. Στον αρχαίο Ισραήλ υπήρχαν εκείνοι οι οποίοι λάτρευαν απεικονίσεις και ειδωλολατρικούς θεούς και ο Ησαΐας ερώτησε: «Με ποιον, λοιπόν, θα εξομοιώσετε τον Θεό; Ή, τι ομοίωμα θα προσαρμόσετε σ’ αυτόν;

»Δεν γνώρισες; Δεν άκουσες, ότι ο αιώνιος Θεός, ο Κύριος, ο Δημιουργός των άκρων τής γης, δεν ατονεί, και δεν αποκάμει; Η φρόνησή του δεν εξιχνιάζεται». (Ησαΐας 40:18, 28.)

Μέγα μέρος του κόσμου σήμερα δεν έχει αυτήν τη γνώση για τον Θεό και ακόμη και στην [Εκκλησία] υπάρχουν αυτοί που δεν έχουν τελειοποιήσει την κατανόησή τους γι’ αυτό το ένδοξο ον που είναι ο Αιώνιος Πατέρας μας. Σε αυτούς χωρίς αυτήν τη γνώση θα μπορούσαμε κάλλιστα να πούμε: «Γιατί περιορίζετε τη δόξα του Θεού; Ή γιατί υποθέτετε ότι είναι λιγότερος απ’ ό,τι είναι; Δεν γνώρισες; Δεν άκουσες ότι ο αιώνιος Θεός, ο Κύριος, ο Δημιουργός των άκρων της γης, είναι απέραντος και αιώνιος, ότι έχει πάσαν δύναμη, πάσαν ισχύ και πάσαν κυριαρχία, ότι γνωρίζει τα πάντα και ότι τα πάντα είναι παρόντα ενώπιον τού προσώπου του;»

Στο τμήμα 20 από το Διδαχή και Διαθήκες, το οποίο κατηύθυνε τον Προφήτη Τζόζεφ Σμιθ να οργανώσει την Εκκλησία πάλι σε αυτήν τη θεϊκή νομή, έχουμε μία αποκεκαλυμμένη περίληψη ορισμένων εκ των βασικών διδαχών σωτηρίας. Ως προς τη Θεότητα, η αποκάλυψη λέει: «…υπάρχει Θεός στους ουρανούς, ο οποίος είναι απέραντος και αιώνιος, από αιωνιότητα σε αιωνιότητα, ο ίδιος αναλλοίωτος Θεός, ο θεμελιωτής των ουρανών και τής γης, και όλων όσων είναι πάνω τους». (Δ&Δ 20:17.)…

Ο Θεός είναι ο Πατέρας μας· είναι το ον κατ’ εικόνα του οποίου δημιουργήθηκε ο άνθρωπος. Έχει σώμα από σάρκα και οστά τόσο ψηλαφητά όσο του ανθρώπου (Δ&Δ 130:22) και είναι ο κυριολεκτικός και προσωπικός πατέρας του πνεύματος όλων των ανθρώπων. Είναι παντοδύναμος και παντογνώστης. Έχει πάσαν δύναμη και πάσαν σοφία και είναι τέλειος, επειδή έχει πάσαν γνώση, πάσαν πίστη ή δύναμη, πάσαν δικαιοσύνη, πάσαν κρίση, πάσαν ευσπλαχνία, πάσαν αλήθεια και την πληρότητα όλων των θείων χαρακτηριστικών. …Αν πρόκειται να έχουμε αυτήν την τέλεια πίστη διά της οποίας μπορούμε να αποκτήσουμε την αιώνια ζωή, πρέπει να πιστεύουμε στον Θεό ως τον κάτοχο της πληρότητας όλων αυτών των χαρακτηριστικών και γνωρισμάτων. Λέω επίσης ότι είναι ένα απέραντο και αιώνιο ον και ως αναλλοίωτο ον, κατέχει αυτές τις τελειοποιημένες δυνάμεις και γνωρίσματα από αιωνιότητα σε αιωνιότητα.⁶

Γνωρίζουμε ότι ο Επουράνιος Πατέρας μας είναι ένα ένδοξο, υπερυψωμένο πρόσωπο που έχει πάσαν δύναμη, πάσαν ισχύ και πάσαν κυριαρχία και ότι γνωρίζει τα πάντα. Καταθέτουμε μαρτυρία ότι εκείνος, μέσω του Μονογενούς Υιού του, είναι ο Δημιουργός αυτής της γης και των αναρίθμητων κόσμων.⁷

Ο Θεός είναι ένα προσωπικό ον και ο Πατέρας του πνεύματός μας.

Είμαστε τα παιδιά-πνεύματα του Θεού, του Επουράνιου Πατέρα μας. …Είμαστε μέλη της οικογένειάς του. …Κατοικούσαμε μαζί του πολύ καιρό στην προθνητή ζωή μας. …Κατήρτισε ένα σχέδιο προόδου και σωτηρίας το οποίο θα μας έδιδε τη δυνατότητα, αν παραμείνουμε πιστοί και αληθινοί στα πάντα, να προαχθούμε και να προοδεύσουμε έως ότου γίνουμε σαν εκείνον.⁸

Διδασκόμαστε στις γραφές ότι ο Θεός είναι στην κυριολεξία --και όχι υπό μεταφορική έννοια-- αυτός καθ’ εαυτόν ο αιώνιος Πατέρας μας. Τα λόγια του Λυτρωτή μας λεχθέντα στη Μαρία κοντά στο μνήμα από του οποίου Εκείνος είχε εγερθεί και κερδίσει τη νίκη επί του θανάτου, είναι ανυπέρβλητα και γεμάτα ένδοξο νόημα: «Μη με αγγίζεις· επειδή δεν ανέβηκα ακόμα προς τον Πατέρα μου· αλλά, πήγαινε στους αδελφούς μου, και πες τους: Ανεβαίνω προς τον Πατέρα μου και Πατέρα σας, και Θεό μου και Θεό σας». [Κατά Ιωάννην 20:17.] Με αυτά τα λόγια δηλώνεται σθεναρώς η αλήθεια για την πατρότητα του Θεού από τον μονογενή Υιό του, ο οποίος δηλώνει ότι είναι ο αδελφός μας και ότι έχουμε τον ίδιο αιώνιο Πατέρα.⁹

Είμαι ευγνώμων που η γνώση για τον Θεό και τους νόμους του έχει αποκατασταθεί στην εποχή μας και που εμείς που είμαστε μέλη της Εκκλησίας γνωρίζουμε ότι είναι ένα προσωπικό ον και όχι, όπως έχουν πει ορισμένα μέλη άλλων θρησκειών «ένα συνονθύλευμα [μία άτακτη συλλογή] νόμων που πετά σαν ομίχλη στο σύμπαν». Είμαι ευγνώμων που γνωρίζουμε ότι είναι ο Πατέρας μας στους ουρανούς, ο Πατέρας του πνεύματός μας και ότι θέσπισε τους νόμους διά των οποίων μπορούμε να προαχθούμε και να προοδεύσουμε έως ότου γίνουμε σαν εκείνον. Και είμαι ευγνώμων που γνωρίζουμε ότι είναι απέραντο και αιώνιο ον, το οποίο γνωρίζει τα πάντα και έχει πάσαν δύναμη και του οποίου η πρόοδος έγκειται όχι στην απόκτηση περισσότερης γνώσεως ή δυνάμεως, όχι στην περαιτέρω τελείωση των θείων γνωρισμάτων του, αλλά στην αύξηση και τον πολλαπλασιασμό των βασιλείων του.¹⁰

Ο Επουράνιος Πατέρας μάς αγαπά και ενδιαφέρεται για τον καθέναν από εμάς.

Σκέπτομαι μία έκφραση στο Πολύτιμο Μαργαριτάρι, στο όραμα του Μωυσή, το οποίο εδόθη μία στιγμή κατά την οποίαν ο Μωυσής αρπάχθηκε σε ένα εξαιρετικά υψηλό βουνό και είδε τον Θεό πρόσωπο με πρόσωπο και του μίλησε. Ο Κύριος έδειξε στον Μωυσή τα «έργα των χεριών» του και ο Μωυσής είδε τον κόσμο και όλα τα τέκνα των ανθρώπων μέχρι τις τελευταίες γενεές. [Βλέπε Μωυσή 1:1–8, 27–29.]

Και ο Κύριος είπε στον Μωυσή:

«Γιατί ιδές, είναι πολλοί κόσμοι που έχουν παρέλθει με το λόγο τής δύναμής μου. Και είναι πολλοί κόσμοι που τώρα στέκουν, και αναρίθμητοι είναι αυτοί για τον άνθρωπο. Όμως τα πάντα είναι μετρημένα για εμένα, γιατί είναι δικά μου και εγώ τα ξέρω.

»Και έγινε ώστε ο Μωυσής μίλησε στον Κύριο, λέγοντας: Ας είσαι ελεήμονας προς το δούλο σου, Θεέ, και πες μου σχετικά μ’ αυτήν τη γη και με τους κατοίκους της, και επίσης για τους ουρανούς, και τότε ο δούλος σου θα ικανοποιηθεί.

»Και ο Κύριος ο Θεός μίλησε στο Μωυσή, και είπε: Οι ουρανοί, αυτοί είναι πολλοί, και δεν μπορούν να μετρηθούν για τον άνθρωπο. Αλλ’ όμως μετριούνται για εμένα, γιατί είναι δικοί μου». [Μωυσής 1:35–37.]

…Νομίζω ότι παρά τους αναρίθμητους κόσμους και το μεγάλο μέγεθος πολλών εξ αυτών, είναι τα εργαλεία για να βοηθήσουν στην επίτευξη ενός στόχου, όχι ο ίδιος ο στόχος. Ο Πατέρας δημιουργεί κόσμους με σκοπό να στείλει ανθρώπους να ζήσουν σε αυτούς—να βάλει σε αυτούς τους υιούς και τις θυγατέρες του. Πληροφορούμεθα στο τμήμα 76 από το Διδαχή και Διαθήκες ότι από τον Υιό του Θεού και μέσω αυτού, οι «κόσμοι δημιουργούνται και δημιουργήθηκαν, και οι κάτοικοί τους έγιναν γιοι και κόρες τού Θεού». [Δ&Δ 76:24.]

Μαθαίνουμε από αυτές τις γραφές από τις οποίες διάβασα και από άλλες αποκαλύψεις από τον Κύριο ότι ο άνθρωπος είναι το πιο σημαντικό από όλα τα δημιουργήματα του Πατέρα μας. Στο ίδιο όραμα που εδόθη στον Μωυσή, είπε ο Πατέρας: «Και όπως μια γη θα παρέλθει, όπως και οι ουρανοί της, ακριβώς έτσι θα έλθει μια άλλη. Και δεν υπάρχει τέλος στα έργα μου ούτε στα λόγια μου. Γιατί ιδές, τούτο είναι το έργο μου και η δόξα μου—να πραγματοποιήσω την αθανασία και αιώνια ζωή τού ανθρώπου». [Μωυσή 1:38–39.]

Από αυτήν και άλλες γραφές, λέω ότι μαθαίνουμε ότι το μέγα έργο του Πατέρα είναι να πραγματοποιήσει τη σωτηρία των τέκνων του, δίδοντας στο καθένα την ανταμοιβή την οποία καθείς αξίζει σύμφωνα με τα έργα του. Είμαι πολύ βέβαιος ότι ο Πατέρας μας στους ουρανούς ενδιαφέρεται κατά πολύ περισσότερο για μία ψυχή—ένα εκ των τέκνων του—απ’ ό,τι είναι δυνατόν ένας επίγειος πατέρας να ενδιαφέρεται για ένα εκ των τέκνων του. Η αγάπη Του για εμάς είναι μεγαλύτερη απ’ αυτήν που μπορεί να είναι η αγάπη ενός επίγειου γονέα για τους απογόνους του.¹¹

Ο Μωυσής, ο οποίος απεικονίζεται εδώ να βλέπει προς τη γη της επαγγελίας, έλαβε ένα όραμα στο οποίο έμαθε για το έργο και τη δόξα του Θεού.

Ο Επουράνιος Πατέρας θρηνεί για τα ανυπάκουα τέκνα Του.

Πληροφορούμεθα ότι όταν μίλησε ο Κύριος στον Ενώχ και τού έδειξε τα έθνη της γης και τού εξήγησε τη φύση της τιμωρίας που θα τους τύχαινε για τις παραβάσεις εκ μέρους τους των εντολών του, ότι ο Κύριος έκλαψε και έδειξε τη λύπη του με δάκρυα για την ανυπακοή τους. Λόγω αυτού, ο Ενώχ απόρησε και το βρήκε παράξενο να μπορεί να κλαίει ο Κύριος.

Ορίστε το χωρίο:

«Και έγινε ώστε ο Θεός των ουρανών κοίταξε το υπόλειμμα τού λαού, και έκλαψε. Και ο Ενώχ έδωσε μαρτυρία γι’ αυτό, και είπε: Πώς γίνεται να κλαίνε οι ουρανοί, και να χύνουν τα δάκρυά τους όπως η βροχή επάνω στα βουνά;

»Και είπε ο Ενώχ στον Κύριο: Πώς γίνεται να μπορείς να κλαις, αφού βλέπω ότι είσαι άγιος, και από όλη την αιωνιότητα σε όλη την αιωνιότητα;

»Και αν ήταν δυνατό να μπορούσε να μετρήσει ο άνθρωπος τα μόρια τής γης, μάλιστα, εκατομμύρια γαίες σαν ετούτη τη γη, δε θα ήταν ούτε η αρχή στον αριθμό των δημιουργημάτων σου. Και εκτείνονται ακόμη τα παραπετάσματά σου. Και όμως εσύ είσαι εκεί, και ο κόλπος σου είναι εκεί, και επίσης είσαι δίκαιος, είσαι πολυεύσπλαχνος και στοργικός αιώνια». [Βλέπε Μωυσή 7:28–30.]

Και ο Κύριος απήντησε: «…Ιδές αυτούς, τους αδελφούς σου, αυτοί είναι το έργο των χεριών μου, και τους έδωσα τη γνώση τους, την ημέρα που τους δημιούργησα. Και στον κήπο της Εδέμ, εγώ έδωσα στον άνθρωπο την ελευθεροβουλία του.

»Και στους αδελφούς σου εγώ είπα, και τους έδωσα επίσης εντολή, ότι πρέπει να αγαπούν ο ένας τον άλλο, και ότι πρέπει να διαλέγουν εμένα, τον Πατέρα τους. Όμως ιδές, αυτοί είναι χωρίς στοργή, και μισούν το ίδιο τους το αίμα». [Μωυσή 7:32–33.]

Αυτοί είναι οι λόγοι που έκλαψε ο Κύριος και που έκλαψαν οι ουρανοί.

Κάποτε με ρώτησε ένας αδελφός αν ο άνθρωπος μπορεί να είναι εντελώς ευτυχισμένος στο σελέστιο βασίλειο, αν δεν επετράπη σε ένα από τα παιδιά του να εισέλθει εκεί. Του είπα ότι υπέθετα πως οιοσδήποτε, ο οποίος ήταν τόσο δυστυχής ώστε να μην επιτρέπεται σε ένα από τα παιδιά του να μην εισέλθει στο σελέστιο βασίλειο, ασφαλώς θα είχε συναισθήματα λύπης λόγω αυτής της καταστάσεως. Και αυτή είναι η κατάσταση στην οποίαν είναι ο Πατέρας μας στους ουρανούς. Δεν είναι άξια του σελέστιου βασιλείου όλα τα τέκνα του και πολλά εξαναγκάζονται να υποστούν την οργή του εξαιτίας των παραβάσεών τους και αυτό κάνει τον Πατέρα και τους ουρανούς να έχουν λύπη και να κλαίνε. Ο Κύριος εργάζεται σε αρμονία με τον φυσικό νόμο. Ο άνθρωπος πρέπει να λυτρωθεί σύμφωνα με τον νόμο και η ανταμοιβή του πρέπει να βασίζεται επί του νόμου της δικαιοσύνης. Λόγω αυτού, ο Κύριος δεν θα δώσει στους ανθρώπους αυτό που δεν αξίζουν, αλλά θα ανταμείψει όλους τους ανθρώπους σύμφωνα με τα έργα τους.

…Είμαι ικανοποιημένος που ο Πατέρας μας στους ουρανούς θα έσωζε όλους τους ανθρώπους και θα τους έδιδε σελέστια δόξα, δηλαδή την πληρότητα τής υπερυψώσεως, αν ήταν δυνατόν. Όμως, έχει δώσει στον άνθρωπο την ελευθερία επιλογής του και είναι απαραίτητο ο άνθρωπος να υπακούει στην αλήθεια σύμφωνα με αυτό που αποκαλύπτεται, προκειμένου να αποκτήσει την υπερύψωση των εναρέτων.¹²

Ο Επουράνιος Πατέρας έχει παράσχει τον τρόπο της λύτρωσης, ώστε να μπορέσουμε να πάμε πίσω στην παρουσία Του.

Όταν ο Αδάμ ήταν στον κήπο της Εδέμ, ήταν στην παρουσία του Θεού, του Πατέρα μας. …Αφού εξεδιώχθη από τον κήπο της Εδέμ, το σκηνικό άλλαξε. Ο Αδάμ απεβλήθη από την παρουσία του Πατέρα λόγω της παράβασής του. Οι γραφές λένε ότι πέθανε πνευματικώς—δηλαδή, αποκλείσθηκε από την παρουσία του Θεού.¹³

Ξέρω ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο Υιός τού Θεού και ότι έλαβε από τον Πατέρα του τη δύναμη να πληρώσει τα λύτρα από τον πνευματικό και σωματικό θάνατο που επέφερε στον κόσμο η πτώση του Αδάμ.¹⁴

Υπήρχε μόνον ένας τρόπος λύτρωσης, ένας τρόπος με τον οποίον μπορούσε να γίνει η επανόρθωση και να αποκατασταθεί το σώμα πάλι στο πνεύμα. Αυτός ήταν με την απέραντη εξιλέωση και έπρεπε να γίνει από ένα απέραντο ον, κάποιον που δεν υπέκειτο στον θάνατο και όμως κάποιον που είχε τη δύναμη να πεθάνει και ο οποίος είχε επίσης δύναμη επί του θανάτου. Και έτσι, ο Πατέρας μας στους ουρανούς απέστειλε τον Υιό του, Ιησού Χριστό, στον κόσμο με ζωή σε εκείνον. Και επειδή εκείνος [ο Ιησούς Χριστός] είχε μία μητέρα η οποία είχε αίμα στις φλέβες της, είχε τη δύναμη να πεθάνει. Μπορούσε να παραδώσει το σώμα του στον θάνατο και κατόπιν να το πάρει πάλι. Επιτρέψτε μου να διαβάσω τα δικά του λόγια: «Γι’ αυτό ο Πατέρας με αγαπάει, επειδή εγώ βάζω την ψυχή μου, για να την πάρω ξανά.

»Κανένας δεν την αφαιρεί από μένα, αλλ’ εγώ τη βάζω από μόνος μου· εξουσία έχω να τη βάλω, και εξουσία έχω να την πάρω ξανά. Αυτή την εντολή πήρα από τον Πατέρα μου». (Κατά Ιωάννην 10:17–18.)¹⁵

Ποτέ δεν είχε την πρόθεση ο Πατέρας μας στους ουρανούς να αφήσει τους ανθρώπους να ψηλαφήσουν και να αισθανθούν την οδό μέσα στο σκότος και χωρίς φως να τους καθοδηγεί και να αναμένει από αυτούς, υπό τέτοιες συνθήκες, να βρουν τον δρόμο πίσω στο βασίλειό του και στην αγία παρουσία του. Αυτός δεν είναι ο τρόπος του Κυρίου. Διαμέσου των αιώνων, από την αρχή, ο Πατέρας μας στους ουρανούς έχει δείξει την καλοσύνη του για τα τέκνα του και είναι πρόθυμος να τους δώσει οδηγίες. Από την αρχή του κόσμου οι ουρανοί έχουν ανοίξει, ο Κύριος έχει στείλει αγγελιαφόρους από την παρουσία του σε θεϊκά διορισμένους υπηρέτες, άνδρες φέροντες την εξουσία της ιεροσύνης, οι οποίοι έχουν εξουσιοδοτηθεί να διδάσκουν τις αρχές του Ευαγγελίου, να προειδοποιούν τους ανθρώπους και να τους διδάσκουν χρηστότητα. Και αυτοί οι άνδρες έχουν λάβει αυτήν τη γνώση, αυτήν την έμπνευση και καθοδήγηση από αυτούς τους αγγελιαφόρους από την παρουσία του Θεού. Αυτό ισχύει στη δική μας θεϊκή νομή. Δεν χρειάζεται οι άνθρωποι να κλείνουν τα μάτια τους και να αισθάνονται ότι δεν υπάρχει φως και να μπορούν να εξαρτώνται από τη λογική τους, διότι ο Κύριος πάντοτε ήταν πρόθυμος να καθοδηγεί, να κατευθύνει και να δείχνει τον δρόμο. Όπως λέω, έχει στείλει αγγελιαφόρους από την παρουσία του. Έχει στείλει αποκάλυψη. Έχει προστάξει να γράφεται ο λόγος του, να εκδίδεται, ώστε όλοι οι άνθρωποι να μπορούν να τον μάθουν.¹⁶

Λέω σε εσάς και σε όλη την Εκκλησία και γι’ αυτόν τον λόγο σε ολόκληρο τον κόσμο ότι ο μεγαλόψυχος και στοργικός Πατέρας έχει μιλήσει αυτές τις τελευταίες ημέρες ξανά από τους ουρανούς προς τους υπηρέτες του τους προφήτες.

Το μήνυμά του είναι ένα μήνυμα που προσκαλεί όλους τους ανθρώπους να έλθουν στον Αγαπητό Υιό του, να μάθουν για εκείνον, να γευθούν την καλοσύνη του, να πάρουν τον ζυγό του επάνω τους και να κατεργασθούν τη σωτηρία τους με υπακοή στους νόμους του Ευαγγελίου του. Το μήνυμά του είναι ένα μήνυμα δόξας και τιμής, γαλήνης σε αυτήν τη ζωή και αιώνιας ζωής στον άλλο κόσμο.¹⁷

Προτάσεις για μελέτη και διδασκαλία

Ερωτήσεις

Τι νομίζετε ότι οδηγεί ένα άτομο να είναι εις θέσιν να προσεύχεται στον Θεό «σαν να μιλ[ά] σε έναν φίλο»; («Από τη ζωή του Τζόζεφ Φίλντινγκ Σμιθ»). Σκεφθείτε τρόπους με τους οποίους μπορείτε να ενδυναμώσετε τη σχέση σας με τον Επουράνιο Πατέρα.
Ο Πρόεδρος Σμιθ εξέφρασε την ευγνωμοσύνη του για το Πρώτο Όραμα του Τζόζεφ Σμιθ, το οποίο αποκατέστησε την «αληθινή γνώση για τον Θεό» (τμήμα 1). Ποιες είναι ορισμένες αλήθειες που γνωρίζετε για τον Θεό Πατέρα και τον Ιησού Χριστό λόγω του Πρώτου Οράματος;
Από τα χαρακτηριστικά του Θεού τα οποία αναφέρει ο Πρόεδρος Σμιθ στο τμήμα 2, ποια είναι τα πιο σημαντικά για εσάς; Γιατί; Καθώς ασκείτε πίστη στον Επουράνιο Πατέρα σας, πώς σας βοηθά να μάθετε τα χαρακτηριστικά Του;
Ο Πρόεδρος Σμιθ κατέθεσε μαρτυρία: «Είμαστε τα παιδιά-πνεύματα του Θεού, του Επουράνιου Πατέρα μας. …Είμαστε μέλη της οικογένειάς του» (τμήμα 3). Πώς σας έχει επηρεάσει αυτή η αλήθεια;
Στα τμήματα 4 και 5, ποιες εκφράσεις σάς βοηθούν να αισθανθείτε την αγάπη του Επουράνιου Πατέρα σας για εσάς; Γιατί είναι σημαντικό να καταλάβουμε ότι ο Θεός μάς αγαπά και ενδιαφέρεται για εμάς ατομικώς; Πώς μπορούμε να βοηθήσουμε μέλη της οικογένειας και φίλους να αισθανθούν την αγάπη Του;
Σκεφθείτε τι έχει κάνει ο Επουράνιος Πατέρας, για να σας βοηθήσει να επιστρέψετε στην παρουσία Του (βλέπε τμήμα 6). Ποια είναι τα συναισθήματά σας καθώς σκέπτεστε το γεγονός ότι ο Επουράνιος Πατέρας έστειλε τον Υιό Του τον Αγαπητό; Με ποιους τρόπους έχει στείλει «φως να [σας] καθοδηγεί» ο Επουράνιος Πατέρας;

Σχετικές γραφές

Κατά Ιωάννην 3:16, 17:3, Νεφί Α΄ 11:17, Άλμα 30:44

Βοήθεια διδασκαλίας

«Αρκετή από τη διδασκαλία που γίνεται στην Εκκλησία, γίνεται τόσο αυστηρά, ώστε είναι σαν κήρυγμα. Δεν ανταποκρινόμαστε και τόσο καλά σε κηρύγματα μέσα σε αίθουσες διδασκαλίας. Ανταποκρινόμαστε στη συγκέντρωση μεταλήψεως και σε συνελεύσεις, αλλά η διδασκαλία μπορεί να είναι αμφίδρομη, ούτως ώστε να μπορείτε να κάνετε ερωτήσεις. Μπορείτε να παροτρύνετε ερωτήσεις εύκολα σε ένα μάθημα» (Μπόιντ Πάκερ, “Principles of Teaching and Learning,” Ensign, Ιούνιος 2007, 87).