PAINTING BY GREG Olson of Christ knocking on a door
Jezus Chrystus zna każdego z nas. Wie, co robimy dobrze, i wie, co możemy robić lepiej, aby stać się do Niego bardziej podobni. W osobnych przesłaniach dla każdego z siedmiu kościołów w Azji Jan zapisał słowa Jezusa Chrystusa o dobrych czynach świętych i o sprawach, które musieli zmienić. Dzięki tej lekcji zachęcisz się do słuchania głosu Zbawiciela, który widzi twoje dobre czyny oraz udziela ci potrzebnych napomnień.
Skoncentruj się na pomaganiu uczniom. Podczas przygotowań do lekcji skupiaj się nie tylko na materiale lekcyjnym, ale także na uczniach. Zadawaj sobie pytania, takie jak: „Co uczniowie będą robili dzisiaj na lekcji?” czy „W jaki sposób uczniowie mogą odkryć prawdy, które będą dla nich ważne?”.
Przygotowanie uczniów: Poproś uczniów, aby wskazali, z których sfer ich życia Zbawiciel może być, ich zdaniem, zadowolony. W ramach tego zadania uczniowie mogą pomodlić się i poprosić Ojca Niebieskiego, aby pomógł im zrozumieć, co robią dobrze. Mogą też poprosić o pomoc rodziców.
Przykładowe ćwiczenia
Zwróć uwagę na to, że przesłania Jana zawierają również obietnice Zbawiciela dane tym, którzy przezwyciężają próby i wyzwania życia doczesnego. Będzie to omówione bardziej szczegółowo podczas następnej lekcji.
Usłysz głos Zbawiciela
Kiedy uczniowie będą zastanawiać się nad poniższym pytaniem, pokaż ilustrację przedstawiającą Jezusa pukającego do drzwi.
Obraz
Jesus Christ depicted knocking on a door. Christ is portrayed wearing red and white robes. The painting illustrates the concept of Christ “knocking on the door,” as described in scripture. There is no doorknob depicted in the painting, symbolizing that the door must be opened from within.
Co byś czuł, gdybyś usłyszał pukanie do drzwi i uświadomił sobie, że to Zbawiciel? Dlaczego miałbyś takie uczucia?
Swoje przesłanie dla członków Kościoła w Laodycei Jan zakończył słowami zachęty Jezusa Chrystusa (w Laodycei był ustanowiony jeden z siedmiu kościołów w Azji, do których pisał Jan; zob. Objawienie Jana 1:11).
Poświęć trochę czasu, aby pomóc uczniom zrozumieć symbolikę obrazu Jezusa stojącego u drzwi i pukającego do nich. Możesz omówić, co to znaczy w naszych czasach, że On kołacze, aby przyjść i wieczerzać z nami. Dla przykładu, kiedy zapraszamy Zbawiciela do naszego życia, może On zapewnić naszym duszom siłę, pokarm i pocieszenie.
Jak sądzisz, dlaczego Zbawiciel puka do drzwi, zamiast po prostu przez nie wejść?
W jaki sposób możesz otworzyć drzwi Jezusowi Chrystusowi i dążyć do tego, by lepiej słyszeć Jego głos?
Co takiego ostatnio zrobiłeś, aby usłyszeć Jego głos i otworzyć Mu drzwi?
Choć Jan jest posłańcem, autorem przesłania dla siedmiu kościołów jest Jezus. Podczas studiowania przesłań z Objawienia Jana 2–3 nasłuchuj głosu Jezusa Chrystusa skierowanego do ciebie. Zastanów się, w jaki sposób możesz otworzyć drzwi, aby Zbawiciel mógł być z tobą i cię wzmacniać.Choć każde z tych siedmiu przesłań jest wyjątkowe, istnieją między nimi pewne podobieństwa.
Uczniowie będą mogli dokładniej przestudiować te wersety w dalszej części lekcji. Przy tym ćwiczeniu po prostu poproś ich, aby rozpoznali i omówili znaczenie powtarzającego się sformułowania: „znam uczynki twoje”.
Odszukaj frazy zawierające powtarzające się słowo: „znam” (lub „wiem”) w Objawieniu Jana 2:2, 9, 13, 19 ; 3:1, 8, 15 . Możesz je zaznaczyć. W wersetach tych Jan zapisuje słowa Jezusa Chrystusa, które wyrażają również wolę Ojca Niebieskiego.
Dlaczego ważne jest, aby zrozumieć, że Ojciec Niebieski i Jezus Chrystus „[znają] uczynki twoje”?
Jedna z prawd, które znajdziemy w Objawieniu Jana 2–3, brzmi: Ponieważ Ojciec Niebieski i Jezus Chrystus znają każdego z nas, mogą widzieć nasze dobre uczynki i ostrzegać nas, gdy należy coś zmienić. Podczas studiowania rad dla siedmiu kościołów poszukaj potwierdzenia tej prawdy.
Rady dla siedmiu kościołów
Pokaż poniższą mapę i odsyłacze. Możecie przestudiować informacje o jednym z siedmiu kościołów wspólnie, abyś mógł dać uczniom przykład, w jaki sposób odpowiadać na pytania podane dalej, za odsyłaczami. Pracę dotyczącą pozostałych kościołów możesz rozdzielić pośród uczniów. Poproś ich, aby przestudiowali te wersety i udzielili odpowiedzi na pytania samodzielnie lub w małych grupach. W miarę potrzeby podchodź do studiujących uczniów i służ pomocą.
W zrozumieniu trudnych słów i sformułowań mogą być pomocne informacje zawarte w podanych odsyłaczach oraz w części „Komentarz i tło historyczne”.
Obraz
Map of the Mediterranean.
Spójrz na mapę ukazującą położenie siedmiu kościołów. Wybierz co najmniej dwa z nich, by przestudiować informacje o nich. Poszukaj treści dotyczących dobrych uczynków, które Jezus Chrystus zauważa w niektórych kościołach, oraz napomnień, jakich każdemu z tych kościołów udziela.
Efez ( Objawienie Jana 2:1–7). Nikolaici to grupa religijna, której członkowie twierdzili, że mogą bezkarnie popełniać grzechy natury seksualnej, ponieważ mieli być zbawieni dzięki łasce Boga.
Pergam, Pergamon ( Objawienie Jana 2:12–17). Nauka Balaama odnosiła się do łamania przykazań Boga w celu zaspokojenia ziemskich pragnień lub dążenia do zaszczytów ludzkich (zob. II List Piotra 2:15). Zwróć uwagę na powyższą definicję nikolaitów.
Filadelfia ( Objawienie Jana 3:7–13). W tym przesłaniu są jedynie stwierdzone dobre uczynki.
Laodycea ( Objawienie Jana 3:14–22). W tym przesłaniu zalecono jedynie korektę niedoskonałych uczynków. Zwróć uwagę na to, że słowo letni oznacza niepełne oddanie ewangelii Jezusa Chrystusa.
Jakie dobre uczynki zauważył Jezus Chrystus? W jakich sytuacjach zaobserwowałeś podobne dobre uczynki pośród członków Kościoła w naszych czasach?
Jakiego napomnienia lub rady udzielił Jezus wybranemu przez ciebie kościołowi? Dlaczego jest to również dobra rada dla Kościoła w dzisiejszych czasach?
Po upływie wystarczającej ilości czasu poproś uczniów, aby powiedzieli klasie o tym, czego się dowiedzieli. Możesz sporządzić na tablicy listę dobrych uczynków oraz niezbędnych korekt postępowania. Podczas omawiania następnego pytania możesz poprosić uczniów o wymianę przemyśleń z ćwiczenia przygotowawczego.
Dlaczego Jezus Chrystus wyjątkowo dobrze wie, co robimy prawidłowo oraz jak powinniśmy się doskonalić?
Rada dotycząca twojego życia
Prezydent Thomas S. Monson (1927–2018) zachęcał nas, abyśmy otworzyli drzwi naszego życia i pozwolili do niego wejść Zbawicielowi. Przeczytaj poniższą wypowiedź lub obejrzyj film pt. „Mrs. Patton — the Story Continues” [Pani Patton — ciąg dalszy opowieści], dostępny na stronie ChurchofJesusChrist.org, od oznaczenia czasu 15:08 do 15:56.
Obraz
Official portrait of President Thomas S. Monson, 2008.
Z całą mocą swej duszy świadczę, że nasz Ojciec Niebieski kocha każdego z nas. Słyszy On modlitwy pokornych serc, słyszy On nasze wołania o pomoc, tak jak słyszał panią Patton. Jego Syn, nasz Zbawiciel i Odkupiciel, mówi do nas każdego dnia: „Oto stoję u drzwi i kołaczę; jeśli ktoś usłyszy głos mój i otworzy drzwi, wstąpię do niego” [ Objawienie Jana 3:20 ].
Czy usłyszymy to kołatanie? Czy usłyszymy ten głos? Czy otworzymy te drzwi Panu, abyśmy mogli otrzymać pomoc, którą On jest nam gotowy zapewnić? Modlę się, aby tak było.
(Thomas S. Monson, „Pani Patton — ciąg dalszy opowieści”, Ensign lub Liahona, listopad 2007, str. 24)
Spójrz ponownie na ilustrację przedstawiającą Jezusa pukającego do drzwi i zastanów się nad tym, czego się nauczyłeś.
Możesz dać uczniom czas na rozważenie odpowiedzi na poniższe pytania i zapisanie ich w dzienniku do studiowania.
Jak sądzisz, co robisz dobrze w ocenie Zbawiciela? Co On chciałby, żebyś wiedział na ten temat?
Do jakich zmian w życiu być może chciałby cię On zachęcić?
Komentarz i tło historyczne
Dodatkowe ćwiczenia
Przedstawienie Jezusa Chrystusa
Każde z tych siedmiu przesłań zaczyna się od przedstawienia Osoby Jezusa Chrystusa. Przypomnij uczniom o symbolice, którą poznali w Objawieniu Jana 1. Poproś ich, aby przestudiowali pierwszy werset każdego z przesłań wysłanych do każdego z siedmiu kościołów i odszukali opis Osoby Jezusa Chrystusa (zob. Objawienie Jana 2:1, 8, 12, 18 ; 3:1, 7, 14)? Następnie poproś uczniów, aby opowiedzieli kolegom, czego dowiedzieli się o Zbawicielu z tych opisów.
Bycie w pełni oddanym Jezusowi Chrystusowi
Kiedy uczniowie odkryją, że święci w Laodycei byli „letni” (zob. Objawienie Jana 3:15–16), poproś ich, aby zastanowili się, jak może wyglądać „letnie” życie ewangelią. Poproś uczniów, aby zastanowili się nad następującymi pytaniami: Jak ocenilibyście stopień swojego zobowiązania wobec Jezusa Chrystusa w skali od 1 do 10? Co możecie zrobić, aby nie być ‘letni’ i aby wasze oddanie Zbawicielowi bardziej przypominało Jego oddanie wam?
Aby uczniowie dowiedzieli się więcej o byciu oddanym czemuś w pełni, możecie obejrzeć film pt. „True Disciples of the Savior” [Prawdziwi uczniowie Zbawiciela], od oznaczenia czasu 2:22 do 4:37, dostępny na stronie ChurchofJesusChrist.org. Wyjaśnij, że w Australii wyrażenie „fair dinkum” oznacza bycie w pełni oddanym lub autentycznym, co jest przeciwieństwem bycia „letnim”. Poproś uczniów, aby odszukali w historiach Starszego Vinsona podobieństwa do bycia oddanym ewangelii Jezusa Chrystusa.