Jeden sposób, w jaki Jan Chrzciciel pomógł ludziom przygotować się na przyjęcie Jezusa Chrystusa, to zachęcanie ich do pokuty. Ta lekcja ma na celu pomóc ci lepiej zrozumieć pokutę i radość, jaką niesie ze sobą czynienie jej regularnie.
Przygotowanie uczniów: Poproś uczniów, by zastanowili się nad swoim nastawieniem wobec pokuty oraz nad doświadczeniami z nią związanymi, rozważając takie pytania, jak: „Jakie uczucia i emocje budzą w tobie myśli o pokucie? Dlaczego?”„Jakie miałeś doświadczenia związane z pokutą?”„Jakie pytania nasuwają ci się na temat pokuty?”
Przykładowe ćwiczenia
Pokuta to potencjalnie delikatny temat. Bądź uważny, gdy pomagasz uczniom w nauce, zwracając uwagę, by nie dzielili się szczegółami swoich dawnych grzechów. Pamiętaj, że niektórzy mogą być podatni na nadmierne poczucie niedoskonałości i winy. Pomóż uczniom zrozumieć i poczuć miłość, łaskę i pomoc, którą Zbawiciel oferuje każdemu z nich indywidualnie.
Co przynosi ci radość?
Zastanów się nad tym, co daje ci radość. Możesz poświęcić 30 sekund, by wypisać tyle przykładów, ile tylko będziesz w stanie.
Możesz pozwolić uczniom, by podzielili się swoimi odpowiedziami.
Prezydent Russell M. Nelson tak nauczał o tym, jak możemy otrzymać w życiu radość:
Obraz
Official portrait of President Russell M. Nelson taken January 2018
Kiedy decydujemy się odpokutować, decydujemy się zmieniać! Pozwalamy Zbawicielowi przekształcić nas w naszą najlepszą wersję. Wybieramy duchowy wzrost i otrzymanie radości — radości odkupienia w Nim.
Pokuta to zmiana polegająca na porzuceniu grzechu i zbliżeniu się do Boga za sprawą Zadośćuczynienia Jezusa Chrystusa (zob. Przewodnik po pismach świętych, Pokutować, pokuta ; strona internetowa: pismaswiete.KosciolJezusaChrystusa.org).
Czy umieściłeś pokutę na liście rzeczy, które przynoszą ci radość? Dlaczego tak lub dlaczego nie?
Poproś uczniów, by dołożyli więcej przemyśleń na temat pokuty poprzez podzielenie się odpowiedziami z proponowanego ćwiczenia przygotowawczego. Zastanów się, które pytania będzie najlepiej omówić w ramach grupy, a na które uczniowie powinni odpowiedzieć anonimowo lub w ramach autorefleksji, w swoich dziennikach do studiowania.
Jakie uczucia i emocje kojarzą ci się z pokutą, jeśli nie pomyślałeś o pokucie jako o czymś, co przynosi ci radość? Z jakiego powodu?
Dlaczego czasami nie czujemy radości od razu, gdy pokutujemy?
Zastanów się, jakie pytania masz na temat pokuty. W dalszej części lekcji będziesz mieć okazję, by poszukać na nie odpowiedzi.
„Upamiętajcie się […]. Gotujcie drogę Pańską”
Aby przygotować ludzi na przyjęcie Jezusa Chrystusa, Jan Chrzciciel prosił ich o pokutę (zob. Ew. Mateusza 3:1–3).
Podczas poprzedniej lekcji przestudiowałeś to, co Marek i Mateusz zapisali na temat Jana Chrzciciela. Łukasz zawarł w swoim zapisie dodatkowe szczegóły o tym ostatnim. Przeczytaj Ew. Łukasza 3:10–14 i odszukaj, w jaki sposób Jan pomagał ludziom w pokucie.
Jakie zmiany polecił czynić ludziom?
W jaki sposób te zmiany pomogły ludziom odwrócić się od grzechu i przygotować się, by przyjąć i naśladować Jezusa Chrystusa?
Przestudiuj poniższą wypowiedź Prezydenta Russella M. Nelsona. Gdy będziesz ją studiować, zwracaj uwagę na to, czego Duch Święty uczy cię o pokucie oraz o Zbawicielu Jezusie Chrystusie.
Możesz pokazać poniższą wypowiedź lub rozdać uczniom w formie ulotki.
Obraz
Official portrait of President Russell M. Nelson taken January 2018
Zbyt wielu ludzi traktuje pokutę jako karę — coś, czego należy unikać poza najbardziej poważnymi sytuacjami. Jednakże to uczucie bycia karanym pochodzi od Szatana. Próbuje on odwieść nas od spojrzenia ku Jezusowi Chrystusowi, który stoi z otwartymi ramionami, mając nadzieję i pragnąc nas uzdrowić, oczyścić, wzmocnić, sprawić, że staniemy się bez skazy, i uświęcić.
Słowo pokuta w nowotestamentowej grece to metanoeo. Prefiks meta oznacza „zmianę”. Końcówka -noeo jest związana z greckimi słowami, które oznaczają „umysł”, „wiedzę”, „ducha” i „oddech”.
Tak więc, kiedy Jezus prosi was i mnie, abyśmy odpokutowali [ Ew. Łukasza 13:3, 5] , prosi nas, abyśmy zmienili nasz umysł, wiedzę, ducha, a nawet sposób, w jaki oddychamy. Prosi nas, abyśmy zmienili to, jak kochamy, myślimy, służymy, spędzamy czas, traktujemy nasze żony, nauczamy dzieci, a nawet dbamy o nasze ciała.
Nic bardziej nie uwalnia, nie uszlachetnia ani nie jest bardziej istotne dla naszego osobistego rozwoju niż regularne, codzienne skupianie się na pokucie. Pokuta to nie jest wydarzenie — to proces. Jest kluczem do szczęścia i spokoju umysłu. Pokuta w połączeniu z wiarą otwiera nam dostęp do mocy Zadośćuczynienia Jezusa Chrystusa.
Niezależnie od tego, czy pilnie podążacie ścieżką przymierza czy też poślizgnęliście się lub zboczyliście z tej ścieżki, a może z waszej obecnej perspektywy nawet nie dostrzegacie ścieżki, błagam was, byście odpokutowali. Doświadczcie tej wzmacniającej siły codziennej pokuty — postępując lepiej i stając się lepszymi każdego dnia.
Co w nauczaniu Prezydenta Nelsona o pokucie i Jezusie Chrystusie zwraca twoją uwagę?
Możesz poprosić uczniów, by wyobrazili sobie Zbawiciela, stojącego z otwartymi ramionami, chcącego im pomóc i wybaczyć oraz ich uleczyć i wzmocnić. Poproś ich, by wyobrazili sobie radość, którą On chce, by poczuli, gdy będą dążyć do pokuty.
Kiedy zaobserwowaliście błogosławieństwa pokuty u siebie lub u innych?
Jak sądzicie, dlaczego Zbawiciel ma tyle nadziei, że odpokutujemy, i tak bardzo chce nam wybaczyć?
Przez następne kilka minut będziesz studiował jeden konkretny wybrany aspekt pokuty, który pomoże ci bardziej się zbliżyć do Jezusa Chrystusa i stać się bardziej jak On, zwiększyć swój dostęp do Jego mocy i spokoju oraz odczuwać większą radość. Poniżej przedstawiono konkretne aspekty pokuty, które możesz zechcieć przestudiować. Wybierz jeden z nich lub któreś ze swoich własnych pytań na temat pokuty.
Możesz odnieść się do pytań uczniów na temat pokuty, które rozważali wcześniej, lub wykorzystać je zamiast lub w dodatku do poniższych pytań.
W jaki sposób pokutuję?
W jaki sposób mogę znaleźć więcej radości w pokucie?
W jaki sposób mogę przezwyciężyć strach przed pokutą?
Na czym może polegać regularne, codzienne skupienie na pokucie lub jak może ona wyglądać w moim życiu?
Poniżej przedstawiono kilka konkretnych źródeł, które mogą pomóc ci głębiej zrozumieć pokutę. Są one dostępne na stronie internetowej: KosciolJezusaChrystusa.org lub w aplikacji Biblioteka ewangelii. Te i inne źródła mogą być przewodnikiem w twoim studiowaniu wybranego przez ciebie aspektu pokuty. Możesz robić notatki i podkreślać szczegóły, które wydadzą ci się najważniejsze.
Sprawdź, które źródła będą dostępne, i oceń, które będą najlepsze dla twoich uczniów. Jeśli to konieczne, pokaż uczniom, jak sprawdzić poszczególne pozycje.
Dla wzmocnienia młodzieży [broszura z 2011 r.], „Pokuta”, str. 28–29
Przemówienia z konferencji generalnych, np. Russell M. Nelson, „Możemy lepiej postępować i być lepsi”, Ensign lub Liahona, maj 2019, str. 67–69
Dale G. Renlund, „Pokuta — wybór pełen radości”, Ensign lub Liahona, listopad 2016, str. 121–124
Możesz poprosić uczniów, by w parach lub małych grupach omówili to, czego się nauczyli, oraz aby uczyli tego swoich kolegów. Mogą oni posiłkować się następującymi pytaniami:
Czego dowiedziałeś się podczas studiowania?
Jakiej rady udzieliłbyś komuś, kto ma trudności ze zrozumieniem, dlaczego potrzebuje pokuty? Co chciałbyś, żeby ta osoba wiedziała i rozumiała na temat Jezusa Chrystusa?
Co pomogło ci rozwinąć lub wzmocnić twoje świadectwo o radości pokuty, jaką daje Jezus Chrystus?
Komentarz i tło historyczne
Ew. Łukasza 3:7 . Dlaczego Jan nazwał ludzi „plemieniem żmijowym”?
Żmija palestyńska jest najpowszechniej występującym jadowitym wężem w Izraelu. Gady te są aktywne w nocy i zazwyczaj polują z ukrycia, czyhając na swoją zdobycz. W sytuacji zagrożenia zwijają się, syczą i atakują przeciwnika. Faryzeusze i saduceusze czuli się zagrożeni przez Jana, gdyż odciągał on wielu ludzi od ich fałszywych nauk.
W pismach świętych ludzie czasami przyrównywani są do drzew, które wydają dobre albo złe owoce. „Wydawać […] owoce godne upamiętania” oznacza zmianę naszych pragnień i działań w taki sposób, by podążać za naukami Boga.
W starożytnym Rzymie celnicy byli poborcami podatkowymi pracującymi dla rządu rzymskiego. Ogólnie rzecz biorąc, Żydzi ich nienawidzili, gdyż uważali ich za zdrajców własnego narodu, a także dlatego, że celnicy często pobierali więcej pieniędzy niż to było konieczne (zob. Tłumaczenie Józefa Smitha, Ew. Łukasza 3:19–20 na stronie internetowej: pismaswiete.KosciolJezusaChrystusa.org). Niektórzy celnicy chętnie przyjęli ewangelię (zob. Ew. Mateusza 9:9–10 , Ew. Łukasza 19:2–10 ; zob. także Przewodnik po pismach świętych, „ Celnik ”, strona internetowa: pismaswiete.KosciolJezusaChrystusa.org).
Czy jesteśmy zbawieni przez pokutę?
Obraz
Official portrait of Elder Dieter F. Uchtdorf of the Quorum of the Twelve Apostles, 2006. Called as Second Counselor in the First Presidency, 3 February 2008. Made official portrait in 2008 replacing portrait taken in 2004.
Pokuta sama w sobie nie zbawia człowieka. To krew Jezusa Chrystusa nas zbawia. To nie tylko przez szczerą i uczciwą zmianę zachowania jesteśmy zbawieni, ale „dzięki łasce zostaniemy zbawieni, gdy dokonamy wszystkiego, co możemy zrobić” ( II Ks. Nefiego 25:23). Prawdziwa pokuta jest jednak warunkiem wymaganym, aby boskie przebaczenie mogło mieć miejsce w naszym życiu. Prawdziwa pokuta zmienia we „wspaniały dzień najciemniejszą noc” (Spencer W. Kimball, The Miracle of Forgiveness [1969], str. 362).
(Dieter F. Uchtdorf, „Punkt bezpiecznego powrotu”, Ensign lub Liahona, maj 2007, str. 99)
Dodatkowe ćwiczenie
Alternatywa dla zadania polegającego na przestudiowaniu konkretnego aspektu pokuty
Daj studentom następujące zadanie:
Wyobraź sobie, że twój biskup ma wrażenie, że młodzież w twoim okręgu ma negatywny stosunek do pokuty. W ramach przygotowań do nadchodzącego spotkania rady młodzieży w okręgu prosi cię, abyś przyszedł z przygotowanymi pytaniami i odpowiedziami na temat pokuty z perspektywy młodzieży. Wówczas rada biskupia skorzysta z nich, by przeprowadzić uroczyste spotkanie mające na celu młodzieży pomóc. Indywidualnie lub z pomocą kolegów i koleżanek z grupy zapisz roboczą wersję kilku możliwych pytań i odpowiedzi na temat pokuty, które twoim zdaniem byłyby najbardziej pomocne dla młodzieży z okręgu. W swoich odpowiedziach zawrzyj konkretne fragmenty pisma świętego oraz słowa proroków, które pomogłyby młodzieży ten temat poznać i zrozumieć.