Doktryny do opanowania: Ew. Mateusza 11:28–30
„Pójdźcie do mnie, a Ja wam dam ukojenie”
Jezus Chrystus nauczał, iż jeśli do Niego przyjdziemy, to ulży On nam w naszych brzemionach i da nam ukojenie.Ta lekcja stanowi dla ciebie okazję, abyś wyjaśnił swoje rozumienie tej doktryny. Zrobisz to poprzez stosowanie zasad zdobywania duchowej wiedzy w oparciu o fikcyjną historię przypominającą wydarzenia z twojego życia.
Opanowanie doktryn poprzez objawienie. Starszy Kim B. Clark z Kworum Siedemdziesiątych podzielił się następującymi słowami odnośnie do opanowania doktryn: „Chciałbym, żebyście wiedzieli i czuli w sercach, że stało się to za sprawą objawienia danego przez Pana. Jest to efekt cudu. Często zastanawiam się nad tym, w jaki sposób do tego doszło, w jakim momencie i dlaczego. Zacząłem postrzegać Doktryny do opanowania w szerszym kontekście edukacji kościelnej, a także jako wielkie dzieło Pana na ziemi” (Kim B. Clark, „Doktryny do opanowania a dogłębna nauka”, [wieczór z Władzami Generalnymi, 17 lutego 2017], strona internetowa: broadcasts.ChurchofJesusChrist.org).
Przygotowanie uczniów: Poproś uczniów, by poćwiczyli zapamiętywanie odsyłacza do doktrynalnego fragmentu do opanowania i kluczowego sformułowania dla Ew. Mateusza 11:28–30 (lub całego fragmentu, jeśli będą w stanie). Poproś, by pomyśleli, w jaki sposób mogą zastosować to, czego dowiedzieli się o zdolności Jezusa Chrystusa do zdejmowania z ich barków brzemion, gdy sami do Niego przychodzą.
Przykładowe ćwiczenia
Ta lekcja o doktrynalnym fragmencie do opanowania została opracowana tak, by wprowadzić ją po lekcji na temat „Ew. Mateusza 11:28–30”, stanowiącej kontekst dla doktrynalnego fragmentu Ew. Mateusza 11:28–30 . Jeśli tę lekcję z doktryn do opanowania trzeba przesunąć na inny tydzień, pamiętaj, by odpowiednią lekcję kontekstową przeprowadzić w tym samym tygodniu.
Zapamiętywanie i objaśnianie
Daj uczniom sposobność, by zapamiętali odsyłacz i kluczowe sformułowanie dla Ew. Mateusza 11:28–30 (jeśli będą w stanie, możesz poprosić ich o zapamiętanie całego fragmentu).
Jednym z możliwych ćwiczeń jest przepisanie poniższego fragmentu na tablicy i poproszenie uczniów, by przećwiczyli wypowiadanie go na głos jako grupa lub indywidualnie.
„Ew. Mateusza __:28 –__ Pójdźcie do m___ w_____, którzy j________ s_________ i obciążeni, a Ja wam d__ u______”.
Przy zapamiętywaniu pomocna może być również aplikacja Doktryny do opanowania.
Wyjaśnianie prawdy
Daj uczniom sposobność, by wytłumaczyli przedstawioną na poprzedniej lekcji doktrynę, która brzmi: Jeżeli przyjdziemy do Jezusa Chrystusa, On ulży naszym brzemionom i da nam odpoczynek.
Jednym ze sposobów, by to zrobić, jest umieszczenie na widoku poniższej ilustracji i poproszenie uczniów, by przypomnieli sobie, czym jest jarzmo, lub wyjaśnili jego działanie.
Przypomnij sobie, czym jest jarzmo (patrz: poniższa ilustracja). Przeczytaj fragment Ew. Mateusza 11:28–30 i odszukaj prawdy przekazane przez Zbawiciela.
Odnosząc się do ilustracji przedstawiającej jarzmo, wyjaśnij, w jaki sposób Zbawiciel może pomóc nam nieść nasze brzemiona. Pamiętaj, by uwzględnić informację o tym, jaka jest nasza rola, gdy współpracujemy z Chrystusem.
Stosowanie zasad w praktyce
Jeśli uczniowie muszą powtórzyć zasady zdobywania duchowej wiedzy, możesz poprosić ich, by pracowali w grupach trzyosobowych. W ramach trójek każdy członek może sprawdzić inną zasadę. Następnie każdy może objaśnić „swoją” zasadę kolegom, posługując się własnymi słowami. Gdy to jest zrobione, pokaż lub rozdaj na kartkach poniższe ćwiczenie i poproś uczniów, by dopasowali zasadę do jej objaśnienia. (Właściwe odpowiedzi to: 1. C; 2. A; 3. B).
Jeśli to konieczne, powtórz zasady zdobywania duchowej wiedzy, studiując akapity 5–12 w części „Zdobywanie duchowej wiedzy” w publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument (2020). Następnie dopasuj każde z poniższych zdań do odpowiednich zasad zdobywania duchowej wiedzy.
1. Umiejętność rozpoznawania i unikania niewiarygodnych źródeł może uchronić nas przed uzyskaniem błędnych informacji i przed osobami, które dążą do zniszczenia wiary.
2. Kiedy dążymy do pogłębienia naszego zrozumienia i rozwiania naszych obaw, ważne jest, byśmy polegali na posiadanym już świadectwie o Jezusie Chrystusie, Przywróceniu Jego ewangelii i naukach głoszonych przez Jego ustanowionych proroków.
3. Zabiegamy o pomoc Ducha Świętego, by postrzegać te rzeczy tak, jak postrzega je Pan.
A. Działaj z wiarą
B. Badaj pojęcia i pytania przez pryzmat wiecznej perspektywy
C. Dąż do osiągnięcia głębszego zrozumienia przy użyciu wyznaczonych przez Boga źródeł
Fikcyjna historia
Pomocne może być poproszenie uczniów, by przypomnieli sobie brzemiona, o których myśleli podczas poprzedniej lekcji.
Stwórz dwu- lub trzyzdaniową hipotetyczną historię, w którym fikcyjna postać w twoim wieku dźwiga jakieś brzemię. Uwzględnij jej imię, to, czego dotyczy brzemię, a także jeden lub dwa szczegóły odnoszące się do tego, co ta osoba czuje.
Możesz poprosić uczniów, by wymienili się swoimi fikcyjnymi historiami z kolegami. Uczniowie mogą następnie odnieść się do wysłuchanej fikcyjnej historii, posługując się zasadami zdobywania duchowej wiedzy. Ewentualnie, aby urozmaicić ćwiczenie, uczniowie mogą odnieść się do wysłuchanej historii, podając tylko jedną zasadę zdobywania duchowej wiedzy, a następnie wymienić się fikcyjną historią z kolegą. Uczeń, który wysłucha tej historii, może następnie odnieść się do niej, podając inną zasadę i znowu wymienić historię z kimś innym. Uczniowie mogą następnie wymienić się fikcyjnymi historiami po raz trzeci, aby wykorzystać wszystkie trzy zasady. Następnie poproś uczniów, by zebrali swoje historie i przejrzeli reakcje zapisane przez kolegów.
Zdobywanie duchowej wiedzy
Pomyśl o tym, jak mógłbyś wykorzystać zasady zdobywania duchowej wiedzy, by pomóc osobie z fikcyjnej historii. Aby było łatwiej, odpowiedz na pytania podane poniżej.
Działaj z wiarą
-
Co zrobiłeś, by zaufać Bogu i zwrócić się ku Niemu, gdy stawiałeś czoła wyzwaniom?
-
Czego nauczyło cię w przeszłości wykazywanie się wiarą w Jezusa Chrystusa, co mogłoby pomóc w tej sytuacji? W jaki sposób mogłoby to pomóc?
Badaj pojęcia i pytania przez pryzmat wiecznej perspektywy
-
Co umożliwia Jezusowi Chrystusowi pomaganie ludziom w noszeniu ich brzemion?
-
W jaki sposób radzenie sobie w życiu z brzemionami i wyzwaniami stanowi istotną część planu naszego Ojca Niebieskiego?
Dąż do osiągnięcia głębszego zrozumienia przy użyciu wyznaczonych przez Boga źródeł
-
W jaki sposób doktryna nauczana w Ew. Mateusza 11:28–30 ułatwiłaby poradzenie sobie z tym wyzwaniem lub brzemieniem?
-
Jaki inny fragment pism świętych lub inna prorocza wypowiedź mogłyby pomóc? W jaki sposób?
Zdejmowanie brzemion
Korzystając z tego, do czego doszedłeś, napisz list do osoby z twojej fikcyjnej historii. Uwzględnij w nim prawdy z Ew. Mateusza 11:28–30 i innych źródeł, aby dodać tej osobie otuchy i odwagi.
Jeśli uczniowie wymieniali się fikcyjnymi historiami, poproś ich, by podzielili się swoim listem z kolegą będącym autorem tej historii, do której się wcześniej odnosili.
-
Jak sądzisz, która z zasad zdobywania duchowej wiedzy była najbardziej pomocna w twoich przygotowaniach, gdy odnosiłeś się do treści tej fikcyjnej historii? Dlaczego?
Powtórka
Pomóż uczniom w powtórzeniu odsyłacza i kluczowego sformułowania dla Ew. Mateusza 11:28–30 .
Jednym ze sposobów, by skłonić uczniów do powtórki materiału, jest przepisanie na tablicy poniższych słów. Jeśli to możliwe, możesz posłużyć się aplikacją Doktryny do opanowania. Dla uczniów może być korzystna praca z kolegą, z którym będą powtarzać na zmianę odsyłacz i kluczowe sformułowanie.
„Ew. Mateusza __:28 –__ Pójdźcie do m___ w_____, którzy j________ s_________ i obciążeni, a Ja wam d__ u______”.
Dodatkowe ćwiczenia
Propozycja fikcyjnej historii
Jeśli uczniowie mają trudności z wymyśleniem fikcyjnej historii podczas ćwiczenia, możesz pokazać poniższą historię.
„Jestem teraz bardzo zestresowany. Próbuję się zbliżyć do Pana, ale piętrzy się coraz więcej spraw. W szkole jest trudno, z rodziną się nie układa, a ja nie wiem, jak sobie z tym wszystkim poradzić. Nie wygląda też na to, żeby cokolwiek się miało poprawić. Martwię się tym wszystkim i nie wiem, co robić”.