Młody mężczyzna chrzczony w chrzcielnicy w budynku kościelnym na Madagaskarze.
Poddanie się Bogu nie jest łatwe. Jezus Chrystus obiecuje jednak, że jeśli pozwolimy, aby nasze stare, grzeszne „ja” umarło, da nam On nowe życie, zmieniając naszą naturę, abyśmy stali się bardziej podobni do Niego. Paweł nauczał, że poprzez obrzęd chrztu możemy otrzymać przemieniającą moc Zbawiciela, która pomoże nam, abyśmy „nowe życie prowadzili” (List do Rzymian 6:4). Ta lekcja może pomóc ci dążyć do przemiany dzięki Jezusowi Chrystusowi i lepiej rozpoznawać, kiedy te zmiany mają miejsce.
Co pamiętasz ze swojego chrztu?
Jakie zmiany duchowe zaobserwowałeś w sobie od czasu swojego chrztu?
Poświęć czas na zastanowienie się nad swoim duchowym postępem. Możesz zadać sobie takie pytania, jak: „Czy moja wiara oraz relacja z Ojcem Niebieskim i Jezusem Chrystusem ulegają polepszeniu?” lub „W jaki sposób to, czego dowiedziałem się o Zbawicielu, wpływa na moje nastawienie do świata i czyny?”. Podczas studiowania rozdziału List do Rzymian 6 zastanów się, czy stajesz się bardziej podobny do Zbawiciela oraz w jaki sposób może On pomóc ci wzrastać i stawać się bardziej do Niego podobnym.
Chrzest przez zanurzenie symbolizuje śmierć i zmartwychwstanie
Nauka rozpoznawania i rozumienia symboli z pism świętych jest cenną umiejętnością. Paweł użył symboliki chrztu przez zanurzenie, aby pomóc świętym w Rzymie zrozumieć, że musimy zrezygnować z naszego starego, grzesznego życia, by Jezus Chrystus mógł nas zmienić i dać nam nowe życie poprzez Swoje Zadośćuczynienie.
Przeczytaj List do Rzymian 6:3–8 i znajdź symbole, które mogą nauczyć cię więcej o Zbawicielu. Warto wiedzieć, że Tłumaczenie Józefa Smitha wersetu 7 brzmi: „Kto dla grzechu jest umarły, od grzechu jest uwolniony” (w Liście do Rzymian 6:7, przypis a [w anglojęzycznym wydaniu Biblii Króla Jakuba ŚwDO — przyp. tłum.]).
Co, według wersetów Listu do Rzymian 6:3–8, symbolizuje dla nas zstępowanie, zanurzenie i wyjście z wody podczas chrztu?
Prezydent Russell M. Nelson nauczał:
Obraz
Oficjalny portret Prezydenta Russella M. Nelsona wykonany w styczniu 2018 r.
Podstawowe obrzędy ewangelii symbolizują Zadośćuczynienie. Chrzest przez zanurzenie symbolizuje śmierć, pochówek i Zmartwychwstanie Odkupiciela.
(Russell M. Nelson, „The Atonement” [Zadośćuczynienie], Ensign, listopad 1996, str. 35)
Jeden z możliwych sposobów podsumowania wersetu List do Rzymian 6:4 to: Dzięki Jezusowi Chrystusowi możemy zostać przemienieni, abyśmy „nowe życie prowadzili”.
Kiedy czułeś, że dzięki Zbawicielowi możesz prowadzić nowe życie?
Jak myślisz, dlaczego Ojciec Niebieski i Jezus Chrystus chcą, abyśmy prowadzili nowe życie?
Jak podają wersety 5–6, Paweł nauczał, że poprzez przymierze i obrzęd chrztu „nasz stary człowiek”, czyli „grzeszne ciało” zostaje „wespół z [Jezusem Chrystusem] ukrzyżowany” i „[unicestwiony], byśmy już nadal nie służyli grzechowi”.
Poświęć chwilę na zastanowienie się nad grzechami lub słabościami, z którymi się zmagasz i które chcesz usunąć ze swojego życia. Wrócisz do tych przemyśleń w późniejszej części lekcji.
Jakich zmian mogę dokonać?
Jakie zmiany, twoim zdaniem, można łatwo wprowadzić? Które z nich są trudne?
Paweł posłużył się przykładem przezwyciężenia śmierci i grzechu przez Zbawiciela, aby nauczać, że możemy przezwyciężyć nasze grzechy dzięki Niemu. Przeczytaj wersety List do Rzymian 6:9–14 i znajdź, w jaki sposób Paweł porównał śmierć i Zmartwychwstanie Chrystusa do sposobu, w jaki możemy przezwyciężyć grzech.
1. W zrozumieniu niektórych wersetów przydać się mogą poniższe pytania. W dzienniku do studiowania odpowiedz na dwa lub więcej z nich:
Jak Jezus Chrystus „dla grzechu raz na zawsze umarł” (werset 10.), tak i my jesteśmy chrzczeni dla odpuszczenia naszych grzechów tylko raz. Jednakże każdego tygodnia możemy odnowić nasze zobowiązanie, abyśmy „nowe życie prowadzili” (werset 4.), przyjmując sakrament. W jaki sposób ten cotygodniowy obrzęd pomaga ci okazywać miłość Ojcu Niebieskiemu i Jezusowi Chrystusowi?
Co twoim zdaniem, miał na myśli Paweł, mówiąc: „i wy uważajcie siebie za umarłych dla grzechu, a za żyjących dla Boga w Chrystusie Jezusie” (werset 11.)?
Dlaczego młoda osoba miałaby postępować zgodnie z radą Pawła zapisaną w wersecie 12.? Jakie błogosławieństwa płyną z życia w taki sposób?
Słowo członki w wersecie 13. oznacza części ciała. W jaki sposób możesz używać swoich rąk, stóp, głowy i serca „Bogu na oręż sprawiedliwości” (werset 13.)?
W Tłumaczeniu Józefa Smitha pierwszej części wersetu 14. czytamy: „Albowiem, gdy tak będziecie czynić, grzech nad wami panować nie będzie” (w Liście do Rzymian 6:14, przypis a [w anglojęzycznym wydaniu Biblii Króla Jakuba ŚwDO — przyp. tłum.]). W jaki sposób postępowanie według nauk zapisanych w wersetach 11–13 sprawia, że obietnica dana w wersecie 14. jest osiągalna?
2. W dzienniku do studiowania odpowiedz na następujące pytania:
W jaki sposób Paweł opisał błogosławieństwa płynące z prowadzenia nowego życia?
W miarę jak będziesz dążyć do przezwyciężenia grzechu dzięki Chrystusowi, jak według ciebie będzie wyglądało nowe życie w Jezusie Chrystusie i jakie to będzie wywoływało w tobie uczucia?
Co możesz zrobić, aby od dzisiaj prowadzić nowe życie?
Opcjonalne: Chcesz dowiedzieć się więcej?
Na jakie sposoby mogę się zmienić?
Siostra Becky Craven, która służyła jako Druga Doradczyni w Generalnym Prezydium Organizacji Młodych Kobiet, nauczała:
Obraz
Siostra Rebecca L. Craven, Druga Doradczyni w Generalnym Prezydium Organizacji Młodych Kobiet. Oficjalny portret z października 2018 r.
W zamian za Swoją bezcenną zapłatę za każdego z nas, Pan prosi nas o przemianę serca. Zmiana, o którą nas prosi, nie jest dla Jego korzyści, ale dla naszej […].
Po usłyszeniu słów króla Beniamina jego lud zadeklarował, że w ich sercach zaszła przemiana, mówiąc: „Gdyż Duch Pana Wszechmogącego uczynił w naszych sercach wielką przemianę, że nie mamy więcej pragnienia czynienia zła, lecz pragnienie czynienia zawsze dobra” [Ks. Mosjasza 5:2]. Pisma święte nie mówią, że ludzie ci od razu stali się doskonali, lecz że ich pragnienie zmiany popchnęło ich do działania. Ich przemiana serca oznaczała odsunięcie naturalnego człowieka i uleganie Duchowi, kiedy starają się, aby być bardziej podobnym do Jezusa Chrystusa.
(Becky Craven, „Reszty nie trzeba” (Liahona, listopad 2020, str. 58)