« វគ្គបទគម្ពីរចំណេះចំណានខាងគោលលទ្ធិ និង ឃ្លាបទគម្ពីរគន្លឹះតាមវគ្គសិក្សា » ឯកសារគោលនៃចំណេះចំណានខាងគោលលទ្ធិ ( ឆ្នាំ ២០២១ )

« វគ្គបទគម្ពីរចំណេះចំណានខាងគោលលទ្ធិ និង ឃ្លាបទគម្ពីរគន្លឹះតាមវគ្គសិក្សា » ឯកសារគោលនៃចំណេះចំណានខាងគោលលទ្ធិ

វគ្គបទគម្ពីរចំណេះចំណានខាងគោលលទ្ធិ និង ឃ្លាបទគម្ពីរគន្លឹះតាមវគ្គសិក្សា

ព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់

ម៉ូសេ ១:៣៩ ៖« នេះហើយជាកិច្ចការរបស់យើង និង សិរីល្អរបស់យើង—គឺដើម្បីនាំឲ្យមានអមតភាព និង ជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចដល់មនុស្ស » ។

ម៉ូសេ ៧:១៨ ៖« ព្រះអម្ចាស់ទ្រង់បានហៅរាស្រ្តទ្រង់ថាស៊ីយ៉ូន ពីព្រោះពួកគេមានចិត្តតែមួយ និង គំនិតតែមួយ » ។

អ័ប្រាហាំ ២:៩–១០ ៖ព្រះអម្ចាស់បានសន្យានឹងអ័ប្រាហាំថា ពូជរបស់លោកនឹង « បានកាន់ការងារបម្រើ និងបព្វជិតភាពនេះដល់អស់ទាំងសាសន៍ » ។

អ័ប្រាហាំ ៣:២២–២៣ ៖កាលជាវិញ្ញាណ យើង « ត្រូវបានបង្កើតឡើង មុនកំណើតលោកិយមកម្ល៉េះ » ។

លោកុប្បត្តិ ១:២៦–២៧ ៖« ព្រះបានបង្កើតមនុស្សតាមរូបអង្គទ្រង់ផ្ទាល់ » ។

លោកុប្បត្តិ ២:២៤ ៖« មនុស្សប្រុស … នឹងទៅជាប់នឹងប្រពន្ធវិញ ហើយអ្នកទាំងពីរនោះនឹងត្រឡប់ជាសាច់តែមួយសុទ្ធ » ។

លោកុប្បត្តិ ៣៩:៩ ៖« ធ្វើដូចម្ដេចឲ្យខ្ញុំប្រព្រឹត្តការដែលអាក្រក់យ៉ាងធំនេះទៅបាន ធ្វើយ៉ាងនោះនឹងមានបាបនៅចំពោះព្រះផង ? »

និក្ខមនំ ២០:៣–១៧ ៖ក្រឹត្យវិន័យដប់ប្រការ

យ៉ូស្វេ ២៤:១៥ ៖« ចូររើសយកព្រះណាដែលឯងចង់គោរពប្រតិបត្តិតាមនៅថ្ងៃនេះចុះ » ។

ទំនុកដំកើង ២៤:៣–៤ ៖« តើអ្នកណានឹងឈរនៅក្នុងទីបរិសុទ្ធរបស់ទ្រង់បាន ? អ្នកដែលមានដៃស្អាត និងចិត្តបរិសុទ្ធ » ។

សុភាសិត ៣:៥–៦ ៖« ចូរទីពឹងដល់ព្រះយេហូវ៉ាឲ្យអស់អំពីចិត្ត …នោះទ្រង់នឹងតម្រង់អស់ទាំងផ្លូវច្រករបស់ឯង » ។

អេសាយ ១:១៨ ៖« ទោះបើអំពើបាបរបស់ឯងដូចជាពណ៌ក្រហមទែងក៏ដោយ គង់តែនឹងបានសដូចហិមៈ » ។

អេសាយ ៥:២០ ៖« វេទនាដល់ពួកអ្នកដែលរាប់សេចក្ដីអាក្រក់ថាជាល្អ ហើយសេចក្ដីល្អថាជាអាក្រក់វិញ » ។

អេសាយ ២៩:១៣–១៤ ៖ការស្តារឡើងវិញនៃដំណឹងល្អគឺជា « ការណ៍អស្ចារ្យ ហើយចម្លែក » ។

អេសាយ ៥៣:៣–៥ ៖« [ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ] បានទ្រាំទ្ររងអស់ទាំងសេចក្ដីឈឺចាប់របស់យើង ហើយបានទទួលផ្ទុកអស់ទាំងសេចក្ដីទុក្ខព្រួយរបស់យើងជាពិត » ។

អេសាយ ៥៨:៦–៧ ៖ពរជ័យនៃការតមអាហារត្រឹមត្រូវ

អេសាយ ៥៨:១៣–១៤ ៖« បែរចេញ … មិនឲ្យធ្វើតាមអំពើចិត្តនៅថ្ងៃបរិសុទ្ធរបស់យើង បើឯងរាប់ថ្ងៃឈប់សម្រាកទុកជាទីរីករាយចិត្ត » ។

យេរេមា ១:៤–៥ ៖« មុនដែលយើងបានបង្កើតឯងនៅក្នុងពោះ… យើងក៏បានតែងតាំងឯងឡើងជាហោរាដល់អស់ទាំងសាសន៍ » ។

អេសេគាល ៣:១៦–១៧ ៖ព្យាការីគឺជា « អ្នកយាមដល់ពូជពង្សអ៊ីស្រាអែល » ។

អេសេគាល ៣៧:១៥–១៧ ៖ព្រះគម្ពីរប៊ីប និងព្រះគម្ពីរមរមន « ធ្វើជាបន្ទះតែមួយដើម្បីឲ្យបានជាប់នៅជាមួយគ្នានៅដៃឯង » ។

ដានីយ៉ែល ២:៤៤–៤៥ ៖ព្រះនឹង « តាំងនគរមួយឡើង ដែលមិនត្រូវបំផ្លាញឡើយ » ។

អេម៉ុស ៣:៧ ៖« ព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់…សម្តែងឲ្យពួកហោរា ជាអ្នកបម្រើទ្រង់ ឃើញគំនិតលាក់កំបាំងរបស់ទ្រង់ផង » ។

ម៉ាឡាគី ៣:៨–១០ ៖ពរជ័យនៃការបង់ដង្វាយមួយភាគក្នុងដប់

ម៉ាទ្បាគី ៤:៥–៦ ៖អេលីយ៉ា « នឹងបង្វែរចិត្តពួកឪពុកមកឯកូន និងចិត្តកូនមកឯឪពុកវិញ » ។

ព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មី

ម៉ាថាយ ៥:១៤–១៦ ៖« ចូរឲ្យពន្លឺរបស់អ្នករាល់គ្នាបានភ្លឺនៅមុខមនុស្សលោក » ។

ម៉ាថាយ ១១:២៨–៣០ ៖« អស់អ្នកដែលនឿយព្រួយ ហើយផ្ទុកធ្ងន់អើយ ចូរមកឯខ្ញុំ ខ្ញុំនឹងឲ្យអ្នករាល់គ្នាឈប់សម្រាក » ។

ម៉ាថាយ ១៦:១៥–១៩ ៖ព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលថា « យើងនឹងឲ្យអ្នកនូវកូនសោនៃនគរ » ។

ម៉ាថាយ ២២:៣៦–៣៩ ៖« ត្រូវឲ្យស្រឡាញ់ព្រះអម្ចាស់ជាព្រះនៃឯង ។… ត្រូវឲ្យស្រឡាញ់អ្នកជិតខាងដូចខ្លួនឯង » ។

លូកា ២:១០–១២ ៖« ដ្បិតនៅថ្ងៃនេះ មានព្រះអង្គសង្គ្រោះ ១ អង្គ ប្រសូតដល់អ្នករាល់គ្នានៅក្រុងហ្លួងដាវីឌ គឺជាព្រះគ្រីស្ទដ៏ជាព្រះអម្ចាស់ » ។

លូកា ២២:១៩–២០ ៖ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានបង្គាប់ថា ចូរទទួលទានសាក្រាម៉ង់ « ដើម្បីរំឭកពីខ្ញុំចុះ » ។

លូកា ២៤:៣៦–៣៩ ៖« ដ្បិតខ្មោចគ្មានសាច់ ឬ ឆ្អឹងដូចជាឃើញខ្ញុំនេះទេ » ។

យ៉ូហាន ៣:៥ ៖« បើមិនបានកើតអំពីទឹក ហើយអំពីព្រះវិញ្ញាណនោះ គ្មានអ្នកណាអាចនឹងចូលទៅក្នុងនគរព្រះបានទេ » ។

យ៉ូហាន ៣:១៦ ៖« ដ្បិតព្រះទ្រង់ស្រឡាញ់មនុស្សលោកដល់ម្ល៉េះ បានជាទ្រង់ប្រទានព្រះរាជបុត្រាទ្រង់តែមួយ » ។

យ៉ូហាន ៧:១៧ ៖« បើអ្នកណាចង់ធ្វើតាមព្រះហឫទ័យទ្រង់ នោះនឹងបានដឹងជាសេចក្តីបង្រៀននេះមកពីព្រះ » ។

យ៉ូហាន ១៧:៣ ៖« នេះជាជីវិតដ៏អស់កល្បជានិច្ច គឺឲ្យគេបានស្គាល់ដល់ទ្រង់ដ៏ជាព្រះពិតតែមួយ និងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ » ។

កូរិនថូស ទី១ ៦:១៩–២០ ៖« រូបកាយអ្នករាល់គ្នាជាវិហារនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ » ។

កូរិនថូស ទី១ ១១:១១ ៖« ក្នុងព្រះអម្ចាស់ នោះបុរសមិនមែនជាឥតពឹងអាស្រ័យដល់ស្ត្រីឡើយ ហើយស្ត្រីក៏មិនមែនជាឥតពឹងអាស្រ័យដល់បុរសដែរ » ។

កូរិនថូស ទី១ ១៥:២០–២២ ៖« ព្រោះដូចជាគ្រប់មនុស្សទាំងអស់បានត្រូវស្លាប់ក្នុងលោកអ័ដាមជាយ៉ាងណា នោះគ្រប់គ្នាក៏នឹងបានប្រោសឲ្យរស់ក្នុងព្រះគ្រីស្ទយ៉ាងនោះដែរ » ។

កូរិនថូស ទី១ ១៥:៤០–៤២ ៖នៅក្នុងការរស់ឡើងវិញ មាននគរនៃសិរីល្អចំនួនបី ។

អេភេសូរ ១:១០ ៖« សម្រាប់ការកាន់កាប់ត្រួតត្រា ក្នុងកាលដែលពេលពេញកំណត់បានមកដល់ ដើម្បីនឹងបំព្រួមគ្រប់ទាំងអស់ក្នុងព្រះគ្រីស្ទ ទាំងរបស់នៅស្ថានសួគ៌ និង របស់នៅផែនដីផង » ។

អេភេសូរ ២:១៩–២០ ៖សាសនាចក្រត្រូវបាន « ស្អាងឡើងលើជើងជញ្ជាំងនៃពួកសាវក និង ពួកហោរា ហើយព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនោះឯង ទ្រង់ជាថ្មជ្រុងយ៉ាងឯក » ។

ថែស្សាឡូនីច ទី២ ២:១–៣ ៖« ថ្ងៃនៃព្រះអម្ចាស់ … មិនមកឡើយ ទាល់តែមានសេចក្ដីក្បត់សាសនាមកជាមុនសិន » ។

ធីម៉ូថេ ទី២ ៣:១៥–១៧ ៖« បទគម្ពីរទាំងប៉ុន្មាន … អាចនឹងនាំឲ្យអ្នកមានប្រាជ្ញាដល់ទីសង្គ្រោះ » ។

ហេព្រើរ ១២:៩ ៖ព្រះវរបិតាសួគ៌គឺជា « បិតាខាងវិញ្ញាណ » ។

យ៉ាកុប ១:៥–៦ ៖« បើអ្នករាល់គ្នាណាមួយខ្វះប្រាជ្ញាមានតែសូមដល់ព្រះ » ។

យ៉ាកុប ២:១៧–១៨ ៖« សេចក្ដីជំនឿ បើគ្មានការប្រព្រឹត្តតាមទេ នោះក៏ស្លាប់ » ។

ពេត្រុស ទី១ ៤:៦ ៖« ដំណឹងល្អ [ ត្រូវបាន ] ផ្សាយទៅមនុស្សដែលស្លាប់ហើយ » ។

វិវរណៈ ២០:១២ ៖« ហើយមនុស្សស្លាប់ទាំងអស់ត្រូវជំនុំជម្រះពីសេចក្ដីដែលគេបានប្រព្រឹត្តរៀងខ្លួន » ។

ព្រះគម្ពីរមរមន

នីហ្វៃទី១ ៣:៧ ៖« ខ្ញុំនឹងទៅ ហើយធ្វើនូវអ្វីៗដែលព្រះអម្ចាស់ទ្រង់បានបញ្ជា » ។

នីហ្វៃទី២ ២:២៥ ៖« លោកអ័ដាមបានធ្លាក់ខ្លួន ដើម្បីឲ្យមានមនុស្សលោក ហើយមានមនុស្សលោក ដើម្បីឲ្យគេអាចមានសេចក្ដីអំណរ » ។

នីហ្វៃទី២ ២:២៧ ៖« ពួកគេមានសិទ្ធិនឹងរើសយកឥស្សរភាព និងជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច… ឬ… ការជាប់ឃុំឃាំង និងការស្លាប់ » ។

នីហ្វៃទី២ ២៦:៣៣ ៖« មនុស្សទាំងអស់គ្នាគឺដូចគ្នានៅចំពោះព្រះ » ។

នីហ្វៃទី២ ២៨:៣០ ៖ព្រះ « នឹងប្រទានដល់កូនចៅមនុស្សមួយបន្ទាត់ម្ដងៗ មួយសិក្ខាបទម្ដងៗ » ។

នីហ្វៃទី២ ៣២:៣ ៖« សូមទទួលទាននូវព្រះបន្ទូលទាំងឡាយនៃព្រះគ្រីស្ទ ដ្បិតមើលចុះ ព្រះបន្ទូលទាំងឡាយនៃព្រះគ្រីស្ទនឹងប្រាប់ដល់អ្នកនូវគ្រប់អ្វីទាំងអស់ ដែលអ្នកត្រូវធ្វើ » ។

នីហ្វៃទី២ ៣២:៨–៩ ៖« អ្នករាល់គ្នាត្រូវតែអធិស្ឋានជានិច្ច » ។

ម៉ូសាយ ២:១៧ ៖« កាលណាអ្នករាល់គ្នានៅក្នុងការបម្រើដល់មនុស្សទូទៅ នោះអ្នករាល់គ្នាគ្រាន់តែនៅក្នុងការបម្រើដល់ព្រះរបស់អ្នកតែប៉ុណ្ណោះ » ។

ម៉ូសាយ ២:៤១ ៖« អស់អ្នកណាដែលកាន់តាមព្រះបញ្ញត្តិទាំងឡាយនៃព្រះ … បានពរគ្រប់យ៉ាង » ។

ម៉ូសាយ ៣:១៩ ៖« [ សម្រាត ] ភាពខាងសាច់ឈាមចេញ ហើយ [ ក្លាយ ] ទៅជាអ្នកបរិសុទ្ធវិញ តាមរយៈដង្វាយធួននៃព្រះគ្រីស្ទដ៏ជាព្រះអម្ចាស់ » ។

ម៉ូសាយ ៤:៩ ៖« សូមជឿដល់ព្រះចុះ… ជឿថាទ្រង់មានគ្រប់ប្រាជ្ញា » ។

ម៉ូសាយ ១៨:៨–១០ ៖ចូរ « ទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកដោយនូវព្រះនាមនៃព្រះអម្ចាស់ ដើម្បីធ្វើជាសាក្សីដល់ទ្រង់ថា អ្នករាល់គ្នាបានចូលក្នុងសេចក្ដីសញ្ញាជាមួយនឹងទ្រង់ » ។

អាលម៉ា ៧:១១–១៣ ៖« ហើយទ្រង់នឹងយាងទៅដោយរងការឈឺចាប់ និង ទុក្ខវេទនា និង ការល្បួងគ្រប់បែបយ៉ាង » ។

អាលម៉ា ៣៤:៩–១០ ៖« ត្រូវតែមានដង្វាយធួនមួយកើតឡើង …ការបូជាមួយដ៏និរន្តរ៍ និង អស់កល្បជានិច្ច » ។

អាលម៉ា ៣៩:៩ ៖« កុំទៅតាមសេចក្តីសម្រើបនៃភ្នែករបស់ខ្លួនឡើយ » ។

អាលម៉ា ៤១:១០ ៖« សេចក្ដីទុច្ចរិតពុំដែលជាសុភមង្គលឡើយ » ។

ហេលេមិន ៥:១២ ៖« គឺនៅលើសិលានៃព្រះដ៏ប្រោសលោះនៃយើង…ដែលកូនត្រូវសង់គ្រឹះរបស់កូន » ។

នីហ្វៃទី៣ ១១:១០–១១ ៖« យើងបានធ្វើការនេះ ដោយបានស៊ូទ្រាំតាមព្រះហឫទ័យនៃព្រះវរបិតាចំពោះគ្រប់ការណ៍ទាំងអស់ ចាប់តាំងពីដើមដំបូងមក » ។

នីហ្វៃទី៣ ១២:៤៨ ៖« យើងចង់ឲ្យអ្នករាល់គ្នាបានល្អឥតខ្ចោះដូចជាយើង ឬ ដូចជាព្រះវរបិតារបស់អ្នករាល់គ្នាដែលគង់នៅស្ថានសួគ៌ » ។

នីហ្វៃទី៣ ២៧:២០ ៖« ចូរមករកយើង ហើយទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកដោយនូវនាមយើងចុះ ប្រយោជន៍ឲ្យអ្នករាល់គ្នាអាចបានញែកចេញបរិសុទ្ធ ដោយការទទួលនូវព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ… » ។

អេធើរ ១២:៦ ៖« អ្នករាល់គ្នាពុំទទួលសាក្សីឡើយ លុះដល់ពេលក្រោយពីការសាកល្បងនៃសេចក្តីជំនឿរបស់អ្នកសិន » ។

អេធើរ ១២:២៧ ៖« បើសិនជាមនុស្សលោកមករកយើង…លំដាប់នោះយើងនឹងធ្វើឲ្យអ្វីដែលទន់ខ្សោយក្លាយទៅជាខ្លាំងពូកែចំពោះពួកគេវិញ » ។

មរ៉ូណៃ ៧:៤៥–៤៨ ៖« សេចក្តីសប្បុរសគឺជាសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏សុទ្ធសាធនៃព្រះគ្រីស្ទ » ។

មរ៉ូណៃ ១០:៤–៥ ៖« សូមសួរដោយចិត្តស្មោះសរ គឺដោយស្មោះអស់ពីចិត្ត ដោយមានសេចក្ដីជំនឿដល់ព្រះគ្រីស្ទ … [ និង ] ដោយព្រះចេស្ដានៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ នោះអ្នករាល់គ្នាអាចស្គាល់សេចក្ដីពិតនៃគ្រប់ការណ៍ទាំងអស់ » ។

គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា និង ប្រវត្តិសាសនាចក្រ

យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ—ប្រវត្តិ ១:១៥–២០ ៖យ៉ូសែប ស៊្មីធ « បានឃើញតួអង្គពីរ ដែលមានរស្មី និង សិរីរុងរឿងហួសអស់ទាំងការអធិប្បាយប្រាប់បាន » ។

គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១:៣០ ៖« សាសនាចក្រតែមួយដែលពិត ហើយសកម្ម » ។

គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១:៣៧–៣៨ ៖« ទោះជាដោយសំឡេងរបស់យើងផ្ទាល់ ឬ ក៏ដោយសំឡេងនៃពួកអ្នកបម្រើរបស់យើងក្ដី គឺដូចតែគ្នា » ។

គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៦:៣៦ ៖« ចូរមើលមកឯយើងដោយនូវគ្រប់ទាំងគំនិត ចូរកុំសង្ស័យ កុំខ្លាចឡើយ » ។

គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៨:២–៣ ៖« យើងនឹងប្រាប់អ្នកនៅក្នុងគំនិតរបស់អ្នក និងនៅក្នុងចិត្តរបស់អ្នកដោយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ » ។

គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១៣:១ ៖បព្វជិតភាពអើរ៉ុន « កាន់កូនសោទាំងឡាយអំពីការបម្រើនៃពួកទេវតា និង អំពីដំណឹងល្អនៃការប្រែចិត្ត និង អំពីបុណ្យជ្រមុជទឹក » ។

គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១៨:១០–១១ ៖« តម្លៃនៃព្រលឹងទាំងឡាយ គឺមហិមាណាស់ចំពោះព្រះនេត្រនៃព្រះ » ។

គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១៨:១៥–១៦ ៖« នោះអ្នកនឹងមានសេចក្ដីអំណរដ៏មហិមា បើសិនជាអ្នកបាននាំព្រលឹងជាច្រើនមករកយើង ! »

គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១៩:១៦–១៩ ៖« យើង [ ជាព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ] បានរងទុក្ខនូវការណ៍ទាំងនេះជំនួសមនុស្សទាំងអស់ » ។

គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ២១:៤–៦ ៖ពាក្យសម្ដីរបស់ព្យាការី « នោះហើយ អ្នកនឹងបានទទួល ហាក់ដូចជាបានមកពីព្រះឱស្ឋរបស់យើងផ្ទាល់ » ។

គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ២៩:១០–១១ ៖« យើងនឹងសម្ដែងខ្លួនឲ្យឃើញពីស្ថានសួគ៌ដោយព្រះចេស្ដា និង សិរីល្អដ៏ធំ … ហើយនឹងស្ថិតនៅក្នុងសេចក្ដីសុចរិតជាមួយមនុស្សលោកនៅលើផែនដីអស់មួយពាន់ឆ្នាំ » ។

គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៤៩:១៥–១៧ ៖« អាពាហ៍ពិពាហ៍ត្រូវបានតែងតាំងមកពីព្រះ » ។

គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៥៨:៤២–៤៣ ៖« មើលចុះ អ្នកណាដែលប្រែចិត្តពីអំពើបាបទាំងឡាយរបស់ខ្លួន អ្នកនោះឈ្មោះថាបានអត់ទោសឲ្យហើយ » ។

គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៦៤:៩–១១ ៖« ប៉ុន្តែរីឯអ្នកវិញ គឺតម្រូវឲ្យអត់ទោសដល់មនុស្សទាំងអស់ » ។

គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៧៦:២២–២៤ ៖« តាមរយៈ [ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ] ពិភពលោកទាំងឡាយមានឡើង ហើយបានបង្កើតមក » ។

គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៨២:១០ ៖« យើងជាព្រះអម្ចាស់ជាប់សន្យា កាលណាអ្នករាល់គ្នាប្រព្រឹត្តតាមអ្វីដែលយើងមានព្រះបន្ទូល » ។

គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៨៤:២០–២២ ៖« នៅក្នុងពិធីបរិសុទ្ធនោះ អំណាចនៃព្រះត្រូវបានសម្ដែងឲ្យឃើញ » ។

គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៨៨:១១៨ ៖« ចូរស្វែងរកការរៀនសូត្រ គឺដោយសារការសិក្សា និង ដោយសារសេចក្តីជំនឿផង » ។

គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៨៩:១៨–២១ ៖ពរជ័យនៃពាក្យសម្ដីនៃប្រាជ្ញាវាងវៃ

គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១០៧:៨ ៖« បព្វជិតភាពមិលគីស្សាដែក … មានអំណាច និង សិទ្ធិអំណាច … ដើម្បីចាត់ចែងការណ៍ទាំងឡាយខាងវិញ្ញាណ » ។

គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១២១:៣៦, ៤១–៤២ ៖« សិទ្ធិទាំងឡាយនៃបព្វជិតភាព…ពុំអាចត្រួតត្រា ឬ កាន់កាប់បានឡើយ លើកលែងតែដោយគោលការណ៍នៃសេចក្ដីសុចរិតប៉ុណ្ណោះ » ។

គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១៣០:២២–២៣ ៖« ព្រះវរបិតាទ្រង់មានព្រះកាយជាសាច់ និង ឆ្អឹង …ព្រះរាជបុត្រាក៏ដូច្នោះដែរ ប៉ុន្តែព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ … មានរូបជាព្រះវិញ្ញាណវិញ » ។

គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១៣១:១–៤ ៖« សេចក្តីសញ្ញាថ្មី ហើយអស់កល្បអស់កាលជានិច្ចនៃអាពាហ៍ពិពាហ៍ » ។

គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១៣៥:៣ ៖យ៉ូសែប ស៊្មីធ « បាននាំមកនូវព្រះគម្ពីរមរមនដែលលោកបានបកប្រែ ដោយអំណោយទាន និងអំណាចនៃព្រះ » ។