« ថ្ងៃទី ២៤–៣០ ខែ តុលា ។ អេសេគាល ១–៣; ៣៣–៣៤; ៣៦–៣៧; ៤៧ ៖ ‹ យើងនឹងដាក់វិញ្ញាណថ្មីនៅក្នុងឯង › » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងក្រុមគ្រួសារ ៖ ព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់ ឆ្នាំ ២០២២ ( ឆ្នាំ ២០២១ )

« ថ្ងៃទី ២៤–៣០ ខែ តុលា ។ អេសេគាល ១–៣; ៣៣–៣៤; ៣៦–៣៧; ៤៧ » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងក្រុមគ្រួសារ ៖ ឆ្នាំ ២០២២

រូបភាព

ព្រះយេស៊ូវកំពុងដឹកចៀម

ចូរមកតាមខ្ញុំ ដោយ ស្កត ស៊ាំនើរ

ថ្ងៃទី ២៤–៣០ ខែ តុលា

អេសេគាល ១–៣; ៣៣–៣៤; ៣៦–៣៧; ៤៧

« យើងនឹងដាក់វិញ្ញាណថ្មីនៅក្នុងឯង »

អេសេគាលត្រូវបានអញ្ជើញឲ្យ « បរិភោគ » ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជានិមិត្តរូប—ដើម្បីឲ្យលោកបានឆ្អែតដោយព្រះបន្ទូល ( សូមមើល អេសេគាល ២:៩–៣:៣, ១០ ) ។ តើបងប្អូននឹងចម្អែតខ្លួនរបស់បងប្អូនជាមួយនឹងព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះនៅសប្តាហ៍នេះដោយរបៀបណា ?

កត់ត្រាចំណាប់អារម្មណ៍របស់បងប្អូន

អេសេគាលគឺជាព្យាការីមួយរូបដែលបាននិរទេសខ្លួន ។ ព្រមជាមួយពួកសាសន៍អ៊ីស្រាអែលដទៃទៀត លោកត្រូវបានគេចាប់ខ្លួន និងបញ្ជូនទៅកាន់ក្រុងបាប៊ីឡូនអស់ជាច្រើនឆ្នាំ ពីមុនក្រុងយេរូសាឡិមត្រូវបានបំផ្លាញចោលនៅទីបំផុត ។ នៅក្រុងយេរូសាឡិម អេសេគាលបានធ្វើជាសង្ឃបម្រើនៅក្នុងព្រះវិហារ ។ នៅក្រុងបាប៊ីឡូន លោកបាននៅជាមួយ « ពួកឈ្លើយ » ហើយលោក « ទៅកន្លែងដែលគេអាស្រ័យនៅ » ( អេសេគាល ៣:១៥ ) ដែលមានចម្ងាយរាប់រយគីឡូម៉ែតពីព្រះវិហារ ហើយដោយមានក្តីសង្ឃឹមតិចតួចនៃការត្រឡប់ទៅកាន់វង្សនៃអ៊ីស្រាអែលជាទីស្រឡាញ់របស់ព្រះវិញ ។ បន្ទាប់មក នៅថ្ងៃមួយអេសេគាលបានមានការនិមិត្តមួយ ។ លោកបានឃើញ « សិរីល្អរបស់ព្រះយេហូវ៉ា » ( អេសេគាល ១:២៨ )—មិនមែននៅឯព្រះវិហារក្រុងយេរូសាឡិមឡើយ ប៉ុន្តែនៅឯក្រុងបាប៊ីឡូនជាមួយពួកដែលនិរទេសខ្លួនវិញ ។ លោកបានដឹងថា ភាពទុច្ចរិតនៅក្នុងក្រុងយេរូសាឡិមកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរទៅៗ រហូតដល់ព្រះពុំមានវត្តមាននៅទីនោះទៀតឡើយ ( សូមមើល អេសេគាល ៨–១១; ៣៣:២១ ) ។

ការងារមួយរបស់អេសេគាល គឺត្រូវព្រមានដល់ពួកសាសន៍អ៊ីស្រាអែលអំពីលទ្ធផលនៃការបះបោររបស់ពួកគេ—ការព្រមានដែលមនុស្សភាគច្រើនមិនបានយកចិត្តទុកដាក់ស្ដាប់ ។ ប៉ុន្តែមានអ្វីច្រើនទៀតចំពោះសារលិខិតរបស់អេសេគាល ៖ លោកបានព្យាករថា ទោះបីមានរឿងអាក្រក់កើតឡើងប៉ុណ្ណាក៏ដោយ ក៏ផ្លូវត្រឡប់មកវិញនៅតែមានដែរ ។ ប្រសិនបើរាស្រ្តរបស់ព្រះទទួលយកការអញ្ជើញដើម្បី « ស្តាប់ព្រះបន្ទូលនៃព្រះយេហូវ៉ា » ( អេសេគាល ៣៧:៤ ) នោះអ្វីដែលធ្លាប់ស្លាប់ក៏អាចរស់ឡើងវិញបានដែរ ។ « ចិត្តដែលរឹងដូចថ្ម » អាចត្រូវបានប្តូរដោយ « ចិត្តថ្មី » វិញ ( អេសេគាល ៣៦:២៦ ) ។ ព្រះអម្ចាស់បានប្រាប់ពួកគេថា « [ យើង ] នឹងដាក់វិញ្ញាណយើងនៅក្នុងឯងរាល់គ្នា ឯងនឹងមានជីវិតរស់ឡើង » ( អេសេគាល ៣៧:១៤ ) ។ ហើយនៅថ្ងៃចុងក្រោយ ព្រះអម្ចាស់នឹងសង់ព្រះវិហារ និងក្រុងយេរូសាឡិមថ្មីមួយ « ហើយតាំងពីថ្ងៃនោះតទៅ ទីក្រុងនោះត្រូវមានឈ្មោះថា ព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់គង់នៅទីនេះ » ( អេសេគាល ៤៨:៣៥ ) ។

រូបភាព

រូបសញ្ញាការសិក្សាផ្ទាល់ខ្លួន

គំនិតយោបល់សម្រាប់ការសិក្សាព្រះគម្ពីរផ្ទាល់ខ្លួន

អេសេគាល ១–៣

« ឯងថ្លែងពាក្យរបស់យើង » ។

ការអានអំពីការហៅរបស់អេសេគាលឲ្យធ្វើការងារបម្រើនៅក្នុង អេសេគាល ១–៣ អាចជំរុញចិត្តបងប្អូនឲ្យគិតអំពីឱកាសដែលព្រះបានប្រទានឲ្យបងប្អូនដើម្បី « ប្រាប់គេតាមពាក្យ [ របស់ទ្រង់ ] » ដល់អ្នកដទៃ ( អេសេគាល ៣:៤ ) ។ នៅក្នុង អេសេគាល ២–៣ សូមកត់សម្គាល់ព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់ពីការលើកទឹកចិត្ត និងការណែនាំចំពោះអេសេគាល ។ ទោះបីជាមនុស្សដែលបងប្អូនបម្រើ ប្រហែលជាមិនបះបោរដូចជាប្រជាជនរបស់អេសេគាលក្តី ក៏សូមពិចារណាពីរបៀបដែលព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះចំពោះអេសេគាល ជះឥទ្ធិពលលើរបៀបដែលបងប្អូនគិតពីការបម្រើរបស់បងប្អូននៅក្នុងសាសនាចក្រ នៅផ្ទះ និងកន្លែងផ្សេងទៀតដែរ ។

សូមមើលផងដែរ អេសេគាល ៣៣:១–៩; ឌី ថត គ្រីស្តូហ្វឺសិន « The Voice of Warning » Ensign ឬ Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១៧ ទំព័រ ១០៨–១១ ។

អេសេគាល ៣៣:១០–១៩

ព្រះអម្ចាស់សព្វព្រះទ័យនឹងអភ័យទោសឲ្យ ។

ពួកសាសន៍អ៊ីស្រាអែលដែលជាប់សេវកភាពបានឆ្ងល់ថា « អំពើបាបរបស់យើងគ្របសង្កត់លើយើងហើយ … ធ្វើដូចម្តេចឲ្យយើងរស់នៅបាន ? » ( អេសេគាល ៣៣:១០ ) ។ ជាការឆ្លើយតប ព្រះអម្ចាស់បានបង្រៀនពួកគេពីសេចក្តីពិតដ៏សំខាន់អំពីការប្រែចិត្ត និងការអភ័យទោស ។ សំណួរទាំងនេះអាចជួយបងប្អូនឲ្យគិតពិចារណាអំពីសេចក្តីពិតទាំងនោះ ៖

តើបងប្អូនគិតថា វាមានន័យយ៉ាងណាដើម្បី « ពឹងដល់សេចក្តីសុចរិត [ របស់បងប្អូន ] » ? ( សូមមើល អេសេគាល ៣៣:១២–១៣ ) ។
តើបងប្អូននឹងនិយាយបែបណាទៅកាន់នរណាម្នាក់ដែលគិតថា មនុស្សសុចរិត និងមនុស្សទុច្ចរិតដែលបានពិពណ៌នានៅក្នុង អេសេគាល ៣៣:១២–១៩ មិនទទួលបានការប្រព្រឹត្តដាក់ដោយស្មើភាពគ្នានោះ ? ( សូមមើលផងដែរ ម៉ាថាយ ២១:២៨–៣១; លូកា ១៨:៩–១៤ ) ។
តើបងប្អូនរកឃើញអ្វីខ្លះនៅក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះ ដែលជួយបងប្អូនឲ្យយល់អំពីអត្ថន័យនៃការប្រែចិត្ត ? តើបងប្អូនទទួលបានការយល់ដឹងបន្ថែមអ្វីខ្លះ ដែលបងប្អូនរកឃើញនៅក្នុង អេសេគាល ៣៦:២៦–២៧ និង អាលម៉ា ៧:១៤–១៦ ?

អេសេគាល ៣៤

ព្រះអម្ចាស់អញ្ជើញខ្ញុំឲ្យផ្ដល់ចំណីដល់ចៀមរបស់ទ្រង់ ។

នៅក្នុង អេសេគាល ៣៤ ព្រះអម្ចាស់ហៅពួកអ្នកដឹកនាំរាស្រ្តរបស់ទ្រង់ថាជា « ពួកអ្នកគង្វាល » ។ កាលបងប្អូនអាន សូមពិចារណាពីអ្វីដែលចំណងជើងនេះប្រាប់បងប្អូន អំពីអត្ថន័យនៃការធ្វើជាអ្នកដឹកនាំ ។ តើនរណាជា « ចៀម » ដែលព្រះអម្ចាស់ចង់ឲ្យបងប្អូនឲ្យចំណី ? តើបងប្អូនអាចធ្វើតាមគំរូដែលព្រះអម្ចាស់បានធ្វើក្នុងនាមជាអ្នកគង្វាលរបស់យើងយ៉ាងដូចម្តេច ? ( សូមមើល ខទី ១១–៣១ ) ។

សូមមើលផងដែរ យ៉ូហាន ២១:១៥–១៧ ។

អេសេគាលបានឃើញនៅក្នុងការនិមិត្តនូវទន្លេមួយដែលហូរមកពីព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ហើយប្រោសដល់សមុទ្រក្ស័យ ។

អេសេគាល ៣៧

ព្រះអម្ចាស់កំពុងប្រមូលផ្តុំរាស្រ្តរបស់ទ្រង់ ហើយប្រទានជីវិតថ្មីដល់ពួកគេ ។

ការប្រមូលផ្តុំអ៊ីស្រាអែលត្រូវបានបង្ហាញនៅក្នុង អេសេគាល ៣៧ តាមរយៈទីសម្គាល់ពីរ ។ កាលដែលបងប្អូនអានអំពីទីសម្គាល់ទីមួយ—ឆ្អឹងដែលស្ងួតហែងត្រូវបានប្រោសឲ្យមានជីវិតវិញ ( សូមមើល ខទី ១–១៤ )—សូមពិចារណាអ្វីដែលបងប្អូនរៀនអំពីការប្រមូលផ្តុំអ៊ីស្រាអែលនៅទាំងសងខាងវាំងនន ( សូមមើលផងដែរ អេសេគាល ៣៦:២៤–៣០ ) ។

ទីសម្គាល់ទីពីរ ( សូមមើល ខទី ១៥–២៨ ) ពាក់ព័ន្ធនឹងបន្ទះឈើពីរដែលពួកអ្នកប្រាជ្ញជាច្រើនបកស្រាយថាជាក្ដារឈើសម្រាប់សរសេរដែលភ្ជាប់គ្នាដោយត្រចៀកមួយ ។ បន្ទះឈើរបស់យូដាអាចតំណាងឲ្យព្រះគម្ពីរប៊ីប ( ដោយសារតែព្រះគម្ពីរប៊ីបភាគច្រើនត្រូវបានសរសេរដោយកូនចៅរបស់យូដា ) ហើយបន្ទះឈើរបស់យ៉ូសែបអាចតំណាងឲ្យព្រះគម្ពីរមរមន ( ដោយសារតែគ្រួសាររបស់លីហៃ ជាកូនចៅរបស់យ៉ូសែបនៅស្រុកអេស៊ីព្ទ ) ។ ដោយគិតអំពីតំណាងទាំងពីរនេះនៅក្នុងចិត្ត តើខគម្ពីរទាំងនេះបង្រៀនបងប្អូនអ្វីខ្លះអំពីតួនាទីនៃព្រះគម្ពីរក្នុងការប្រមូលផ្ដុំអ៊ីស្រាអែល ? តើ នីហ្វៃទី២ ៣:១១–១៣ ( ការព្យាករអំពីយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ និងព្រះគម្ពីរមរមន ) បន្ថែមអ្វីខ្លះដល់ការយល់ដឹងរបស់បងប្អូន ?

សូមមើលផងដែរ នីហ្វៃទី២ ២៩:១៤; « The Book of Mormon Gathers Scattered Israel » ( វីដេអូ នៅលើគេហទំព័រ ChurchofJesusChrist.org ) ។

រូបភាព

រូបសញ្ញាការសិក្សាជាគ្រួសារ

គំនិតយោបល់សម្រាប់ការសិក្សាព្រះគម្ពីរជាគ្រួសារ និងរាត្រីជួបជុំក្នុងគ្រួសារ

អេសេគាល ៣៣:១–៥ ។ដើម្បីបង្ហាញពីខគម្ពីរទាំងនេះ នោះសមាជិកគ្រួសារម្នាក់អាចសម្តែងធ្វើជា « អ្នកចាំយាម » ដោយមើលតាមមាត់បង្អួច ហើយប្រាប់ដល់សមាជិកគ្រួសារដទៃទៀតនូវអ្វីដែលកំពុងកើតឡើងនៅខាងក្រៅ ។ តើព្យាការីដែលនៅរស់របស់យើងដូចជាអ្នកចាំយាមសម្រាប់យើងយ៉ាងដូចម្តេច ?

អេសេគាល ៣៣:១៥–១៦ ។តើខគម្ពីរទាំងនេះបង្រៀនយើងអ្វីខ្លះអំពីការអភ័យទោស ដែលយើងអាចទទួលបានតាមរយៈព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ?

អេសេគាល ៣៦:២៦–២៧ ។សូមបង្ហាញដុំថ្មមួយចំនួនដល់គ្រួសាររបស់បងប្អូន កាលដែលបងប្អូនពិភាក្សាពីអត្ថន័យនៃការមាន « ចិត្តដែលរឹងដូចថ្ម » ។ ចូរឲ្យពួកគេប្រាប់ពាក្យដែលពិពណ៌នាអំពី« ដួងចិត្តថ្មី » និង « វិញ្ញាណថ្មី » ដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះប្រទានដល់យើង ( សូមមើល ម៉ូសាយ ៣:១៩; ៥:២ ) ។

អេសេគាល ៣៧:១៥–២៨ ។សមាជិកគ្រួសារអាចរកបន្ទះឈើពីរ ហើយសរសេរនៅលើបន្ទះឈើមួយថា សម្រាប់យូដា ( ព្រះគម្ពីរប៊ីប ) និងលើឈើមួយទៀតថា សម្រាប់យ៉ូសែប ( ព្រះគម្ពីរមរមន ) ( សូមមើល ខទី ១៦–១៩ ) ។ បន្ទាប់មក ពួកគេអាចចែកចាយដំណើររឿង ឬបទគម្ពីរចេញពីព្រះគម្ពីរប៊ីប និងព្រះគម្ពីរមរមន ដែលអាចជួយពួកគេឲ្យមានអារម្មណ៍កាន់តែជិតស្និទ្ធនឹងព្រះអង្គសង្រ្គោះ ហើយប្រែក្លាយដូចជា « រាស្រ្ត [ របស់ទ្រង់ ] » ( ខទី ២៣ ) ។

អេសេគាល ៤៧:១–១២ ។ខគម្ពីរនេះពិពណ៌នាពីការនិមិត្តរបស់អេសេគាល ពីទឹកដែលហូរមកពីព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ហើយប្រោសដល់សមុទ្រក្ស័យ—ជាសមុទ្រដែលមានទឹកប្រៃជាខ្លាំង រហូតដល់គ្មានត្រី និងរុក្ខជាតិណាអាចរស់នៅក្នុងសមុទ្រនេះបានឡើយ ។ ក្មេងៗអាចរីករាយនឹងការគូរគំនូរពីការនិមិត្តនេះ ។ តើទឹកដែលហូរចេញពីព្រះវិហារបរិសុទ្ធអាចតំណាងឲ្យអ្វីខ្លះ ? ( សូមមើលវីដេអូ « And the River Will Grow » នៅលើគេហទំព័រ ChurchofJesusChrist.org ) ។ តើព្រះវិហារបរិសុទ្ធជួយដល់យើងយ៉ាងដូចម្តេច ? ( សូមមើល អេសេគាល ៤៧:៨–៩, ១១ ) ។

សម្រាប់គំនិតបន្ថែមសម្រាប់ការបង្រៀនដល់កុមារ សូមមើល គម្រោងមេរៀនសប្តាហ៍នេះ នៅក្នុងសៀវភៅ ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់អង្គការបឋមសិក្សា ។

ចម្រៀងដែលលើកទឹកចិត្តឲ្យប្រើ « បណ្តូលចិត្តរបស់អ្នកគង្វាល » ទំនុកតម្កើង ល.រ. ១៣៦ ។

ការកែលម្អការបង្រៀនរបស់យើង

កុំព្យាយាមបង្រៀនអ្វីៗគ្រប់យ៉ាង ។ បងប្អូនប្រហែលជាមិនអាចរកឃើញសេចក្ដីពិតទាំងអស់នៅក្នុងគម្ពីរអេសេគាល ជាមួយគ្រួសាររបស់បងប្អូនឡើយ ។ សូមស្វែងរកការណែនាំពីព្រះវិញ្ញាណដើម្បីកំណត់ថាតើត្រូវផ្តោតលើអ្វី ។ ( សូមមើល ការបង្រៀនតាមរបៀបរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ទំព័រ ៧ ) ។