25 listopada – 1 grudnia. „Zgodnie z wiarą wszystko się wypełni”. Ks. Etera 12–15
„25 listopada – 1 grudnia. ‘Zgodnie z wiarą wszystko się wypełni’. Ks. Etera 12–15”, Przyjdź i naśladuj mnie — do studiowania w domu i w kościele. Księga Mormona, 2024 (2023)
„25 listopada – 1 grudnia. Ks. Etera 12–15”, Przyjdź i naśladuj mnie — do studiowania w domu i w kościele, 2024 (2023)
Obraz
Eter wchodzi do jaskini
Eter ukrywa się w jaskini — Gary Ernest Smith
25 listopada – 1 grudnia. „Zgodnie z wiarą wszystko się wypełni”
Proroctwa Etera adresowane do Jeredytów były „wielkie i zdumiewające” (Ks. Etera 12:5). „Powiedział im o wszystkim od początków człowieka” (Ks. Etera 13:2). Przewidział „czasy Chrystusa” oraz istnienie Nowej Jerozolimy w dniach ostatnich (Ks. Etera 13:4). Mówił o „[nadziei] lepszego świata […], nawet [o miejscu] po prawicy Boga” (Ks. Etera 12:4). Jednak Jeredyci odrzucili jego słowa z tego samego powodu, dla którego ludzie dzisiaj często odrzucają proroctwa sług Bożych — „gdyż ich nie widzieli” (zob. Ks. Etera 12:5). Potrzebna jest wiara, by wierzyć w obietnice lub ostrzeżenia o rzeczach, których nie możemy zobaczyć, podobnie jak Eter potrzebował wiary, aby prorokować o „wielkich i zdumiewających rzeczach” niewierzącemu narodowi. Moroni musiał natomiast ufać, że Pan jest w stanie zabrać jego „słabość w piśmie” i zmienić ją w moc (zob. Ks. Etera 12:23–27). To właśnie taka wiara sprawia, że jesteśmy „pewni i niewzruszeni, zawsze obfitujący w dobre uczynki, będąc prowadzeni do chwalenia Boga” (Ks. Etera 12:4). I jest to ta wiara, zgodnie z którą „wszystko się wypełni” (Ks. Etera 12:3).
Często zdarza się dzisiaj, podobnie jak w czasach Etera, że ludzie chcą zobaczyć dowody, zanim uwierzą w Boga i Jego moc. Czego uczysz się z Ks. Etera 12:5–6 na temat takiego podejścia?
Czytając Ks. Etera 12, możesz zaznaczyć każde miejsce, w którym użyto słów „wiara” lub „wierzyć”. Zastanów się, czego uczymy się z tych przykładów o wierze. Pomocne mogą być następujące pytania: Czym jest wiara? Na czym polega wykazywanie się wiarą? Jakie są owoce wiary w Jezusa Chrystusa? Możesz także zapisać swoje myśli na temat świadectwa, które zyskałeś, gdy twoja wiara została „wypróbowana” (Ks. Etera 12:6).
Pozwól innym osobom zabierać głos, a czasami nauczać. Ludzie uczą się najlepiej, gdy mają możliwość opowiadania o tym, czego się uczą, a nawet nauczania w formalnych okolicznościach. Czy to w domu, czy w kościele, możesz pozwolić innym osobom, w tym młodzieży, na nauczanie fragmentu lekcji.
Oprócz głębokich przemyśleń na temat wiary, Ks. Etera 12 również zawiera wiele prawd na temat nadziei. Korzystaj z następujących pytań podczas studiowania:
Z jakich powodów Eter miał „nadzieję lepszego świata” (zob. Ks. Etera 12:2–5)?
Jaki jest cel działania kotwicy? Co daje nadzieja twojej duszy, co można porównać do tego, co kotwica daje łodzi (zob. Ks. Etera 12:4)?
Kiedy czytamy pełne mocy słowa Moroniego, możemy łatwo zapomnieć, że martwił się, że jest słaby w piśmie, i obawiał się, że ludzie będą szydzić z jego słów (zob. Ks. Etera 12:23–25). Jeśli kiedykolwiek czułeś niepokój z powodu własnej słabości, przeczytaj o zmaganiach Moroniego — oraz o reakcji Zbawiciela — w Ks. Etera 12:23–29. Możesz również zastanowić się nad sytuacjami, w których Jezus Chrystus pomógł ci rozpoznać twoją słabość i wzmocnił cię — nawet jeśli całkowicie nie usunął słabości. Pomyśl także o słabościach, z którymi obecnie się zmagasz. Co musisz zrobić, aby przyjąć obietnicę Zbawiciela, że „to, co w [nas] słabe, stanie się mocne” (Ks. Etera 12:27)?
Możesz przejrzeć następujące fragmenty, aby zobaczyć, w jaki sposób inne postacie z pism świętych uzyskały siłę dzięki łasce Jezusa Chrystusa:
Odrzucanie proroków Pana naraża mnie na duchowe niebezpieczeństwo.
Bycie królem Jeredytów było niebezpieczne. To stwierdzenie odnosi się szczególnie do Koriantumra, gdyż „powstało wielu, którzy byli potężnymi mężami, i chcieli [go] zniszczyć” (Ks. Etera 13:15–16). Czytając Ks. Etera 13:15–22, zwróć uwagę na to, w jaki sposób Koriantumr starał się chronić przed tymi ludźmi i co prorok Eter poradził mu czynić w zamian? Czytając pozostałe rozdziały Księgi Etera, rozważ konsekwencje związane z odrzucaniem proroków. Co dzieje się z ludźmi, kiedy „Duch Pana [przestaje] przebywać z nimi” (Ks. Etera 15:19)? Czego Pan może chcieć, abyśmy się nauczyli z tych historii? Zastanów się, co będziesz robić, aby podążać za Jego prorokami.
Wiara to przekonanie o rzeczach, których nie mogę zobaczyć.
Niech dzieci powtórzą z tobą słowa: „Wiara jest tym, na co ma się nadzieję, a czego nie widać” z Ks. Etera 12:6. Może spodobać im się oglądanie ilustracji, które przedstawiają przykłady wiary z Ks. Etera 12:13–15, 19–21 (zob. Album: Ewangelia w malarstwie, nr 78, 85 oraz stronę z zadaniami na ten tydzień). Niech dzieci opowiedzą, co wiedzą o każdej z tych historii. Oto kilka pytań, które pomogą wam omówić te przykłady wiary:
Na co ci ludzi mieli nadzieję?
W jaki sposób ich wiara została poddana próbie?
Co się stało z powodu ich wiary?
Możesz także opowiedzieć o własnych doświadczeniach związanych z wykazywaniem się wiarą.
Aby zrozumieć, czego Ks. Etera 12:4 naucza o nadziei, ty i twoje dzieci możecie obejrzeć ilustrację przedstawiającą łódź i kotwicę. Do czego łodziom potrzebna jest kotwica? Co może stać się z łodzią, która nie ma kotwicy? Czytając wspólnie Ks. Etera 12:4, porozmawiajcie o tym, w jaki sposób nadzieja pomaga nam w taki sposób, jak kotwica pomaga łodzi. Poproś dzieci, by narysowały obrazki przedstawiające łódź i kotwicę. Obrazki te posłużą im do nauczania innych osób o nadziei.
Jeśli dzieci potrzebują definicji nadziei, pomóż im znaleźć taką definicję w Przewodniku po pismach świętych pod hasłem „Nadzieja” (Biblioteka ewangelii). Zgodnie z tą definicją i treścią zawartą w Ks. Etera 12:4, 32, na co powinniśmy mieć nadzieję (zob. także Ks. Moroniego 7:40–42)? Skłoń dzieci do przemyśleń o innych słowach oznaczających nadzieję, jak również o słowach oznaczających przeciwieństwo nadziei. Możecie także wymienić prawdy ewangelii, które dają wam nadzieję.
Jezus Chrystus może mi pomóc stać się silnym duchowo.
Dzieci czasem stają w obliczu sytuacji, w których czują, że są słabe, tak jak Moroni. Pomóż swoim dzieciom dowiedzieć się, na podstawie zapisów w Ks. Etera 12:23–25, dlaczego Moroni tak się czuł, i zapytaj je, czy kiedykolwiek miały podobne uczucia. Następnie poproś je, by przeczytały wersety 26–27, aby dowiedzieć się, w jaki sposób Pan pomógł Moroniemu.
Możesz poprosić dzieci, by narysowały coś słabego i coś mocnego. Następnie niech napiszą na swoich rysunkach słowa i wyrażenia z Ks. Etera 12:23–29, które stanowią dla nich naukę o tym, jak Zbawiciel może przemienić nasze słabości w mocne strony. Poproś twoje dzieci, by pomyślały o jednej swojej słabości, a następnie zabiegały o pomoc Zbawiciela w przekształceniu tej słabości w mocną stronę. Możesz również opowiedzieć o własnym doświadczeniu, gdy Zbawiciel umocnił cię na tyle, byś mógł zrobić coś, co było trudne.
Więcej pomysłów znajdziesz w aktualnym wydaniu czasopisma Przyjaciel.