młoda osoba oglądająca konferencję generalną na telefonie

10 lipca

Dlaczego ważne jest, aby podążać za żyjącymi prorokami Boga?

II Ks. Królewska 2–7

ikona wspólnego naradzania się

Naradzajcie się wspólnie

Prowadzi członek/członkini prezydium kworum lub klasy, 10–20 minut

Na rozpoczęcie spotkania wspólnie powtórzcie Myśl przewodnią Organizacji Młodych Kobiet lub Myśl przewodnią kworum Kapłaństwa Aarona. Przeprowadź dyskusję na temat dzieła zbawienia i wywyższenia, używając jednego lub kilku z poniższych pytań lub wykorzystując własne pytania (zob. General Handbook, 10.2, 11.2, strona internetowa ChurchofJesusChrist.org). Zaplanujcie sposoby na wprowadzenie w życie tego, co omawiacie.

• Życie według ewangelii. Co omawiała rada biskupia na naszych spotkaniach rady młodzieży w okręgu? Co możemy zrobić w związku z tym, co zostało omówione?

• Troszczenie się o ludzi w potrzebie. W jaki sposób możemy wyciągnąć rękę do ludzi na sposób Chrystusowy, kiedy widzimy kogoś w potrzebie i nie wiemy, co powiedzieć?

• Zachęcanie wszystkich do przyjęcia ewangelii. Co przynosi nam radość w ewangelii Jezusa Chrystusa? Jak możemy dzielić się tą radością z innymi osobami?

• Jednoczenie rodzin na wieczność. W jaki sposób możemy nawiązać głębszą relację z dalszymi członkami rodziny, jak dziadkowie czy kuzyni?

Na koniec lekcji, jeśli uznasz to za stosowne:

• Złóż świadectwo o nauczanych zasadach.

• Przypomnij członkiniom klasy lub członkom kworum o uzgodnionych przez was planach i podjętych zobowiązaniach.

Nauczaj doktryny

Prowadzi dorosły przywódca/dorosła przywódczyni lub młoda osoba, 25–35 minut

Przygotuj się duchowo

W każdym z nas może być coś z trędowatego Naamana (zob. II Ks. Królewska 5:1–15). My sami, podobnie jak Naaman, który rozzłościł się, kiedy prorok Elizeusz powiedział mu, aby po prostu obmył się w rzece, by zostać uzdrowionym, nie zawsze rozumiemy istoty rad udzielonych przez naszych proroków. Możemy myśleć, że niektóre ich rady nie mają dla nas sensu i dlatego się do nas nie odnoszą. Bóg obiecuje jednak wielkie błogosławieństwa, jeśli będziemy wystarczająco pokorni, aby podążać za prorokiem (zob. Doktryna i Przymierza 21:4–7). W jaki sposób podążanie za prorokiem pomogło ci zbliżyć się do Pana? Jakie inne przykłady z rozdziałów II Ks. Królewska 4–6 pokazują, jak bardzo jesteśmy błogosławieni, kiedy podążamy za żyjącymi prorokami?

Kiedy przygotowujesz się do nauczania o błogosławieństwach, które płyną z podążania za żyjącym prorokiem, pomyśl o wyzwaniach stojących przed młodzieżą. W jaki sposób podążanie za prorokiem może pomóc im radzić sobie z tymi wyzwaniami? Możesz także przeczytać przesłanie Starszego Neila L. Andersena pt. „Prorok Boga”, (Liahona, maj 2018, str. 24–27) lub przesłanie Starszego L. Whitneya Claytona pt. „Co wam powie, czyńcie!” (Liahona, maj 2017, str. 97–99).

klasa młodych mężczyzn

Podążanie za prorokiem może pomóc młodym ludziom radzić sobie z wyzwaniami, z jakimi się mierzą.

Uczcie się wspólnie

Aby rozpocząć dyskusję, możesz poprosić każdą członkinię klasy lub każdego członka kworum (lub małe grupy) o przejrzenie jednej historii z następujących fragmentów: II Ks. Królewska 4:1–7; 5:6–14; 6:8, 13–17. Poproś ich, aby odszukali coś, co ich inspiruje do czytania nauk dzisiejszych proroków i apostołów oraz do podążania za tymi naukami. Po tym, jak każda z grup podzieli się czymś, co znalazła, możesz poprosić kilka młodych osób, aby dokończyły następujące zdanie: „Kiedy podążam za żyjącymi prorokami i apostołami, wtedy…”. Aby kontynuować dyskusję na temat podążania za prorokami, wybierz jedną lub kilka z poniższych propozycji.

• Ponieważ żyjący prorocy są tylko w przywróconym Kościele Pana, członkinie klasy lub członkowie kworum będą mogli spotkać się z sytuacjami, gdy będą mogli odpowiedzieć na pytania innych osób dotyczące żyjących proroków. Możesz zapisać na tablicy następujące pytania na temat żyjących proroków, które mogą nurtować ludzi: Dlaczego macie proroka? Jak wybiera się proroka? Skąd wiesz, że prorok naprawdę przemawia w imieniu Boga? Młodzież może poszukać odpowiedzi na te pytania w materiałach podanych w części „Materiały uzupełniające”. Młodzi ludzie mogą ćwiczyć odpowiedzi na te oraz inne pytania, które sobie zadają, wykorzystując prawdy, które znaleźli, lub swoje własne przemyślenia i doświadczenia.

• W jaki sposób słowa naszego żyjącego proroka pomagają nam, kiedy mierzymy się z osobistymi wyzwaniami? Aby pomóc młodzieży odpowiedzieć na to pytanie, możesz poprosić ją o wypisanie na tablicy niektórych rad i zaleceń, które prorok wygłosił na ostatniej konferencji generalnej. Co zrobiliśmy, aby zastosować się do tych rad i zaleceń? Jakie zmiany dostrzegliśmy w naszym życiu dzięki tym wysiłkom? Możesz poprosić kogoś, aby opowiedział o sytuacji, w której rada proroka pomogła mu zmierzyć się z osobistym wyzwaniem.

• W jaki sposób możesz pomóc tym, których nauczasz, zrozumieć, że podążanie za prorokiem pozwoli im zbliżyć się do Zbawiciela? Możesz dać każdej osobie małą kartkę i poprosić ją o przeczytanie części przesłania Starszego Neila L. Andersena pt. „Prorok Boga”. Mogą zapisać na jednej stronie kartki coś, czego nauczyli się o tym, jak prorok może pomóc im zbliżyć się do Chrystusa. Na drugiej stronie mogą zapisać działanie, do którego czują się zainspirowani, aby podążać za prorokiem. Poproś ich, aby podzielili się tym, co zapisali.

Działajcie z wiarą

Zachęć członkinie klasy lub członków kworum do rozważenia i zapisania, jakie podejmą działania na podstawie odczuć, które dzisiaj im towarzyszyły. Jeśli chcą, mogą się nimi podzielić. Poproś ich, aby pomyśleli, w jaki sposób działanie w zgodzie z tymi wrażeniami wzmocni ich relację z Ojcem Niebieskim i Jezusem Chrystusem.

Materiały uzupełniające

• Ks. Amosa 3:7; Doktryna i Przymierza 1:4, 37–38; Ks. Mojżesza 6:26–27, 32–36; Gospel topics, „Prophets”, strona internetowa topics.ChurchofJesusChrist.org; „Why Do We Have Prophets?” (film), strona internetowa ChurchofJesusChrist.org (dlaczego mamy proroków)

• Gary E. Stevenson, „Serce proroka”, Liahona, maj 2018, str. 17–20 (jak wybiera się proroka)

Nauczanie na sposób Zbawiciela

„Prawdziwe nawrócenie się nie opiera się tylko na odczuciu Ducha potwierdzającego prawdę w naszych sercach. Musimy także postępować zgodnie z tymi prawdami. Oprócz pomagania uczniom w odczuciu i rozpoznaniu Ducha, pomóż im postępować zgodnie z podszeptami, które otrzymują” (Nauczanie na sposób Zbawiciela, str. 10).