Rozdział 51.
Jeredyci płyną do ziemi obiecanej
Kiedy Jeredyci żyli w obozie na wybrzeżu, brat Jereda zapomniał o modleniu się. Pan przyszedł w obłoku i powiedział mu, żeby odpokutował.
Brat Jereda odpokutował i modlił się. Pan wybaczył bratu Jereda, ale powiedział, żeby już więcej nie grzeszył.
Pan powiedział bratu Jereda, żeby zbudował barki, które zabiorą jego lud do ziemi obiecanej.
Pan powiedział bratu Jereda, jak budować barki.
Barki były wodoszczelne, więc woda nie mogła się dostać do środka.
Brat Jereda zastanawiał się, w jaki sposób ludzie będą mogli oddychać w barkach. Zapytał Pana, co powinien zrobić.
Pan powiedział mu, żeby wykonał otwory, na szczycie i na spodzie każdej barki. Otwór mógł być otwarty, aby do środka mogło dostać się powietrze, albo zamknięty, żeby woda nie dostała się do środka.
Brat Jereda powiedział Panu, że w barkach jest ciemno. Pan poprosił go, by pomyślał, w jaki sposób można zapewnić w nich światło.
Światło w barkach nie mogło pochodzić z ogniska ani wpadać do środka przez okna, które zostałyby roztrzaskane.
Brat Jereda poszedł na górę i wytopił 16 małych kamieni ze skały. Kamienie wyglądały jak szkło. Wytopił dwa kamienie dla każdej z ośmiu barek.
Brat Jereda zaniósł kamienie na szczyt góry. Tam modlił się do Pana.
Brat Jereda poprosił Pana, aby dotknął kamieni, by mogły dawać światło osobom podróżującym w barkach.
Pan dotknął każdego kamienia Swoim palcem.
Z powodu swojej wielkiej wiary brat Jereda ujrzał palec Pana. Wyglądał on jak palec ludzki.
Potem Pan ukazał się bratu Jereda.
Jezus powiedział, że ludzie, którzy w Niego wierzą, będą mieli życie wieczne
Jezus przekazał bratu Jereda wiele nauk i pokazał mu wiele rzeczy. Powiedział mu, żeby zapisał to, co zobaczył i usłyszał.
Brat Jereda zniósł kamienie z góry. Na końcu każdej barki umieścił jeden kamień. Dzięki tym kamieniom w barkach było światło.
Jeredyci weszli do barek ze swoimi zwierzętami i żywnością. Pan sprawił, że wiatr pchał barki ku ziemi obiecanej.
Pan ochraniał ich na wzburzonym morzu. Oni zaś dziękowali Panu i śpiewali Mu pieśni pochwalne.
Po trzystu czterdziestu czterech dniach spędzonych na wodzie, barki znalazły się u brzegu ziemi obiecanej.
Kiedy Jeredyci wyszli z barek, uklęknęli i płakali z radości.
W ziemi obiecanej Jeredyci wybudowali domy i uprawiali zboże. Nauczali swoje dzieci, aby słuchały Pana i były posłuszne Jego słowom.