«Ο Μωσίας και ο Ζένιφ», Ιστορίες από το Βιβλίο του Μόρμον (2023)
Ο Μωσίας και ο Ζένιφ
Υπό την προστασία του Κυρίου
Οι Νεφίτες και οι Λαμανίτες είχαν πολλούς πολέμους. Μία ημέρα ο Κύριος είπε σε έναν Νεφίτη ονόματι Μωσία να εγκαταλείψει τη γη του Νεφί μαζί με οποιονδήποτε θα ακολουθούσε τον Κύριο.
Πολλοί Νεφίτες υπάκουσαν στον Κύριο και έφυγαν με τον Μωσία. Ο Κύριος τους οδήγησε σε μία γη που είχε ανθρώπους που ζούσαν σε αυτήν. Ονομάζονταν ο λαός του Ζαραχέμλα.
Ο λαός του Ζαραχέμλα επίσης ήλθε από την Ιερουσαλήμ πριν από πολύ καιρό. Ήταν χαρούμενοι που ο Κύριος έστειλε τους Νεφίτες με τις ορειχάλκινες πλάκες. Ο λαός του Μωσία ενώθηκε με τον λαό του Ζαραχέμλα. Όλος ο λαός επέλεξε τον Μωσία ως βασιλιά του. Του δίδαξε για τον Κύριο.
Οι Νεφίτες είχαν ζήσει στη γη του Ζαραχέμλα για κάποιο διάστημα, όταν μία μεγάλη ομάδα επέστρεψε στη γη του Νεφί. Τους οδηγούσε ένας Νεφίτης ονόματι Ζένιφ.
Οι Λαμανίτες τώρα ζούσαν στη γη του Νεφί, έτσι ο Ζένιφ ρώτησε τον βασιλιά τους εάν ο βασιλιάς τους θα μπορούσε να ζήσει εκεί επίσης. Ο βασιλιάς συμφώνησε.
Ο βασιλιάς εξαπάτησε τον Ζένιφ και τον λαό του. Τους άφησε να ζήσουν στη γη του Νεφί, ώστε να μπορέσει αργότερα να πάρει μερικές από τις τροφές και τα ζώα τους. Ο λαός του Ζένιφ ζούσε εκεί ειρηνικά για χρόνια. Παρήγαγαν πολλές τροφές και είχαν πολλά ζώα. Στη συνέχεια οι Λαμανίτες επιτέθηκαν και προσπάθησαν να πάρουν τις τροφές και τα ζώα τους.
Ο Νεφί παρότρυνε τον λαό του να εμπιστεύεται τον Κύριο. Όταν οι Λαμανίτες ήλθαν να τους πολεμήσουν, ο Ζένιφ και ο λαός του προσευχήθηκαν στον Κύριο. Ο Κύριος τους έδωσε δύναμη και τους βοήθησε να προστατευθούν. Κατάφεραν να διώξουν μακριά τους Λαμανίτες. Ο Κύριος ευλόγησε τον Ζένιφ και τον λαό του για την πίστη τους.