«Σε έχω μεταφέρει», Λιαχόνα, Ιούλιος/Αυγ 2022.
Φωνές των Αγίων των Τελευταίων Ημερών
Σε έχω μεταφέρει
Το δυνατό συναίσθημα που με κατέλαβε ήταν τόσο δυνατό, που με γονάτισε.
Ήμουν μόνον τριών ετών και δεν ήθελα να φύγω από το νοσοκομείο, όπου οι γονείς μου ανέρρωναν μετά το αυτοκινητικό δυστύχημα.
Φωτογραφία ευγενική προσφορά της συγγραφέως. Γωνίες φωτογραφίας υπό Getty Images
Αγωνιζόμουν πολλά χρόνια με την τραυματική κατάσταση και το άγχος που σχετίζονταν με ένα αυτοκινητικό δυστύχημα στο οποίο οι γονείς μου και εγώ είχαμε εμπλακεί, όταν ήμουν τριών ετών. Ο αγέννητος αδελφός μου δεν επέζησε.
Στην 25η επέτειο του δυστυχήματος, το ανεκάλεσα στη μνήμη μου. Μερικούς μήνες αργότερα, αγωνιζόμουν ακόμη, όταν ένας φίλος πρότεινε να στραφώ στον Επουράνιο Πατέρα μου. Γέλασα και κατόπιν ρώτησα: «Τι πρόκειται να κάνει για μένα;»
Ο αγώνας μου συνεχίστηκε. Ύστερα από ένα ή δύο ακόμη χρόνια, κουράστηκα να πληγώνομαι και ο πόνος μου μετατρεπόταν σε θυμό. Δέχθηκα τη συμβουλή του φίλου μου και άρχισα να στρέφομαι στον Θεό.
«Αν πραγματικά είσαι εκεί, στείλε κάποιον – οποιονδήποτε» προσευχήθηκα. «Χρειάζομαι κάποιον!»
Η ημέρα ήλθε και πέρασε καθώς στεκόμουν στην πόρτα μου, περιμένοντας μάταια.
«Βλέπεις, Θεέ, κανείς δεν ενδιαφέρεται!» είπα. «Κανείς δεν ήλθε!»
Καθώς δάκρυα κυλούσαν στο πρόσωπό μου, αργά-αργά εισήλθα στο σπίτι και έκλεισα την πόρτα. Ανέβηκα τις σκάλες νιώθοντας ήττα. Όμως όταν έφτασα στην κορυφή της σκάλας, ένα δυνατό συναίσθημα με κατέλαβε. Ήταν τόσο δυνατό που με γονάτισε.
Μετά ήρθε στο μυαλό μου αυτή η σκέψη: «Ρενέ, σε έχω μεταφέρει».
Ο Επουράνιος Πατέρας μού έστειλε αυτή τη δυνατή σκέψη με τρυφερό τρόπο, όταν την χρειαζόμουν περισσότερο. Συνειδητοποίησα ότι όντως με αγαπά και ότι όντως με γνωρίζει. Με αγαπά τόσο πολύ, που μου έχει δώσει ηθική ελεύθερη βούληση. Δεν θα αναγκάσει εμένα ή κανέναν άλλον να Τον ακολουθήσει, αλλά Εκείνος και ο Υιός Του μάς καλούν να έλθουμε προς Εκείνους (βλέπε Κατά Ματθαίον 11:28-30).
Από εκείνη την ημέρα, ξέρω ότι μπορώ να βασίζομαι σε Εκείνον. Η ζωή μου είναι καλύτερη τώρα, επειδή προσπαθώ να Τον ακολουθώ και να Τον ακούω κάθε ημέρα. Ενώ ο Επουράνιος Πατέρας και ο Ιησούς Χριστός επιτρέπουν να αισθάνομαι πόνο, μου φέρνουν επίσης γαλήνη, παρηγοριά, δύναμη και θάρρος, ώστε να μπορώ να μάθω κάνοντας δύσκολα πράγματα. Το αίσθημα πόνου με βοηθά να καταλάβω και να στηρίξω άλλους που αγωνίζονται.
Μπορεί να μην γνωρίζουμε ποτέ πλήρως τι περνούν οι άλλοι, αλλά μπορούμε να δείξουμε αγάπη στους γύρω μας. Είμαι ευγνώμων που ξέρω ότι ο Επουράνιος Πατέρας μου με αγαπά και με ακούει, όταν Τον επικαλούμαι.