2020
วอร์ดอุบลทำได้!
มีนาคม 2020


วอร์ดอุบลทำได้!

ผู้เขียนอาศัยอยู่ทางภาคอีสานของประเทศไทย

สมาชิกวอร์ดของเราอยู่พร้อมหน้ากันน้อยครั้งมาก—แม้แต่ที่โบสถ์ เราจะทำอะไรได้บ้างเพื่อให้ทุกคนมาอยู่กันพร้อมหน้า?

ภาพ
Photograph of Ubon Ward

สภาพอากาศ ระยะทาง และการประชุมที่โรงเรียนทำให้สมาชิกคนไทยจำนวนมากไม่ได้เข้าร่วมประชุมที่โบสถ์ ด้วยเหตุนี้วอร์ดอุบลจึงตัดสินใจกำหนดวันและกระตุ้นให้คนมาร่วมการประชุมให้มากเท่าที่จะมากได้

สมาชิกจำนวนมากที่นี่ในประเทศไทยมีปัญหาเรื่องการมาโบสถ์เพราะการประชุมโรงเรียน สภาพอากาศไม่ดี (สมาชิกส่วนใหญ่เดินทางด้วยรถมอเตอร์ไซค์) และระยะทาง สมาชิกในวอร์ดของผม วอร์ดอุบล ประสบความท้าทายทั้งหมดนี้และมากกว่านั้น ซึ่งทำให้การเข้าร่วมประชุมทำได้ยาก

วันอาทิตย์วันหนึ่ง ผมสงสัยว่าเราจะช่วยให้สมาชิกรับรู้ถึงพรของการใช้ศรัทธานมัสการด้วยกันบ่อยขึ้นได้อย่างไร ผมมีความคิดว่า “จะเป็นอย่างไรถ้าเราเลือกวันอาทิตย์สักวันหนึ่งเพื่อให้สมาชิกทุกคนมาโบสถ์ในวันนั้น?” ถ้าเราสามารถทำให้ทุกคนมาในวันเดียวกันได้ นั่นจะทำให้สมาชิกเห็นและรู้สึกถึงความแข็งแกร่งของวอร์ดจริงๆ

ผู้นำท่านอื่นและสมาชิกในวอร์ดชอบแนวคิดนี้และร่วมวางแผน เราตัดสินใจกำหนดวันหนึ่งคือวันที่ 17 มิถุนายน ปี 2018—วันอาทิตย์ที่ใกล้กับวันครบรอบก่อตั้งสเตคอุบล ประเทศไทยมากที่สุด—และเริ่มส่งข้อความเกี่ยวกับเรื่องนี้ผ่านสื่อสังคม เราตั้งชื่อเหตุการณ์นี้ว่า “เชิญมาโบสถ์พร้อมหน้าในวันอาทิตย์วันเดียวกัน! จำนวนผู้เข้าร่วมการประชุมศีลระลึก 200 คน—วอร์ดอุบลทำได้”

แทบจะทั้งวอร์ดมีส่วนกระตุ้นกันให้มา ทุกคนช่วยกันส่งข้อความชักชวนคนอื่นๆ ให้เข้าร่วมเหตุการณ์นี้ สมาชิกเชิญสมาชิกที่กลับมาแข็งขันและเพื่อนๆ ที่ไม่เป็นสมาชิกด้วย และหลายคนตอบรับว่าจะไป!

เราตระหนักว่าเหตุการณ์ครั้งนี้เป็นมากกว่าความสนุกที่จะได้เห็นว่าจะมีคนมาได้กี่คน เราต้องการให้เป็นประสบการณ์พิเศษทางวิญญาณเพื่อช่วยกระตุ้นสมาชิกให้เห็นลำดับความสำคัญของการเข้าร่วมการประชุมศีลระลึก ด้วยเหตุนี้ในช่วงหลายเดือนก่อนวันนั้น ฝ่ายอธิการจึงกระตุ้นให้สมาชิกหลีกเลี่ยงกิจกรรมที่อาจลดความสำคัญของศีลระลึกหรือการนมัสการพระเจ้า

เราถึงกับทำที่คั่นหนังสือเพื่อช่วยสมาชิกจดจำเหตุการณ์และพระวิญญาณที่เรารู้ว่าจะสถิตที่นั่นเพราะทุกคนพยายามเข้าร่วมประชุม ที่คั่นหนังสือมีชื่อเหตุการณ์นี้และพระคัมภีร์ข้อหนึ่งด้วย “เราได้กล่าวว่า เจ้าทั้งหลายเป็น (ผู้เป็นเจ้า) เป็นบุตรองค์ผู้สูงสุด เจ้าทุกคนนั่นแหละ” (สดุดี 82:6) เราเลือกพระคัมภีร์ข้อนี้เพราะเราต้องการให้ทุกคนตระหนักว่าพวกเขาเป็นลูกของพระผู้เป็นเจ้าและมีศักยภาพที่จะเป็นเหมือนพระองค์

สมาชิกวางแผนเป็นเวลานานเพื่อทุกคนจะสามารถเข้าร่วมประชุมตามวันที่กำหนด ในที่สุดก็ถึงวันนั้น แต่มีอุปสรรคเช่นกัน ฝนตกตอนเย็นก่อนวันนั้นและตกต่อเนื่องตลอดคืน อุปสรรคอีกอย่างสำหรับสมาชิกบางคนคือการประชุมครั้งสำคัญที่โรงเรียนจัดเวลาเดียวกันกับที่โบสถ์

เราขอให้ทุกคนสวดอ้อนวอนให้ทรงขจัดอุปสรรคเหล่านี้หรือเอาชนะได้ ราว 7:00 น. เช้าวันอาทิตย์ ฝนหยุดตก และเมื่อเรามาถึงโบสถ์ เราพบครอบครัวเหล่านั้นที่ต้องไปการประชุมโรงเรียน เมื่อเราถามพวกเขาเรื่องการประชุม พวกเขาตอบว่า “เราต้องมาการประชุมศีลระลึกก่อน” นั่นเป็นประจักษ์พยานที่ดีมากสำหรับผมในเรื่องความสำคัญของศีลระลึกของพระเจ้า

สมาชิกพามิตรสหายและเพื่อนบ้านหลายคนมาการประชุม พี่น้องสตรีคนหนึ่งในวอร์ดพาเพื่อนมาแปดคน ทั้งแปดคนไม่เคยมาโบสถ์! คนทยอยมาเรื่อยๆ จนเราต้องเปิดห้องประชุมเสริม จำนวนผู้เข้าร่วมประชุมศีลระลึกที่นับได้คือ 215 คน! ตลอดการประชุม ผมรู้สึกได้ว่าพระวิญญาณบริสุทธิ์สถิตกับเราและพระผู้เป็นเจ้าทรงช่วยให้เราประสบความสำเร็จในความพยายามนี้

หลังจากวันอาทิตย์อันน่าอัศจรรย์วันนั้น จำนวนผู้มาร่วมการประชุมศีลระลึกเป็นประจำเพิ่มขึ้น นี่รวมถึงผู้ดำรงฐานะปุโรหิตแห่งเมลคีเซเดคสามคนที่เริ่มเข้าร่วมการประชุมเป็นประจำกับครอบครัวของพวกเขา ครอบครัวหนึ่งถึงกับมีบุตรสองคนรับบัพติศมาและการยืนยันในเดือนต่อมา

ผู้นำสเตคของเราเห็นว่านี่เป็นประสบการณ์ที่ดีสำหรับวอร์ดของเรา จึงตัดสินใจจัดเหตุการณ์คล้ายกัน สำหรับเหตุการณ์ของสเตค สมาชิกแต่ละคนในสเตคทำคำมั่นสัญญาว่าจะเข้าร่วมประชุมในวอร์ดของตนในวันอาทิตย์วันเดียวกัน เหตุการณ์นั้นประสบความสำเร็จมากทั่วสเตคเช่นกัน—ผมทราบว่าวอร์ดหนึ่งในสเตคมีผู้เข้าร่วม 208 คน! ผมขอบพระทัยอย่างยิ่งสำหรับพรที่ผมกับวอร์ดและสเตคของผมได้รับเพราะเหตุการณ์เหล่านี้และสำหรับพระวิญญาณที่เรารู้สึกขณะเตรียมและมีส่วนร่วม