ความซื่อสัตย์เรื่องน้ำตาล
ผู้เขียนอาศัยอยู่ในรัฐโคโลราโด สหรัฐอเมริกา
“ทำสิ่งที่ [ซื่อสัตย์]” (2 โครินธ์ 13:7)
“แม่ต้องให้หนูดูแลน้องชายนะ” คุณแม่บอก “พ่อกับแม่จะไปช่วยผู้ป่วยสักหน่อย”
ฉันเงยหน้าจากการกวาดพื้นบ้านหลังเล็กของเราและพยักหน้า คุณแม่เป็นประธานสมาคมสงเคราะห์ ท่านไปเยี่ยมพี่น้องสตรีในวอร์ดของเราบ่อยๆ
“ขอบใจจ้ะ อาร์ลีน” คุณแม่พูดพลางหอมกระหม่อมของฉัน “จอห์นหลับอยู่ และมีแป้งขนมปังขึ้นฟูอยู่บนเคาน์เตอร์ อย่าจับมันนะลูก”
ฉันมองผ่านประตูขณะท่านกับคุณพ่อขับรถม้าลากไปตามถนนดิน ฉันรู้สึกภูมิใจที่คุณแม่เชื่อใจฉัน
ขณะกวาดห้องครัว ฉันหยุดดูแป้งขนมปัง อดใจรอคุณแม่อบขนมปังคืนนี้แทบไม่ไหว ปกติเรากินขนมปังสดกับแยมทำเอง แต่แยมหมดได้สามเดือนแล้ว
แยม! พอนึกถึงแยมก็ทำให้ฉันอยากกินของหวานๆ ฉันเหลือบมองกระปุกน้ำตาลที่อยู่บนชั้นวางของ ฉันรู้ว่าแม่เก็บน้ำตาลไว้ทำแยม
ยิ่งนึกถึงน้ำตาล ก็ยิ่งรู้สึกหิว สุดท้ายฉันก็ลากเก้าอี้มาที่เคาน์เตอร์จนได้และเอื้อมขึ้นไปบนนั้น นิ้วของฉันแตะกระปุกน้ำตาลพอดี ฉันค่อยๆ เขยิบกระปุกมาใกล้ขอบชั้นวางของมากขึ้น …
แล้วกระปุกก็พลัดตกจากชั้นวางของ! ฉันพยายามจับ แต่กระปุกตกลงมาตรงกลางแป้งขนมปังพอดี น้ำตาลหกเลอะขนมปัง เคาน์เตอร์ และบนพื้น
“ตายแล้ว!” ฉันตะโกน เสียงนั้นทำให้น้องชายตื่น เขาเริ่มร้องไห้ ฉัน อยากร้องตาม แม่จะว่าอย่างไรที่ฉันทำเลอะแบบนี้
หลังจากปลอบจอห์นให้เงียบแล้ว ฉันพยายามเก็บกวาดให้สะอาดที่สุด ฉันยกกระปุกออกจากแป้งมาล้าง เช็ดน้ำตาลบนเคาน์เตอร์และบนพื้น แต่ไม่สามารถเอาน้ำตาลออกจากแป้งได้
ฉันคิดว่าจะวางกระปุกไว้บนชั้นเหมือนเดิม คุณแม่คงไม่ทันสังเกตว่าเหลือแต่กระปุกเปล่า แต่ฉันรู้ว่าทำอย่างนั้นไม่ถูก ฉันจึงวางกระปุกไว้บนโต๊ะและรอคุณพ่อคุณแม่กลับมา
เมื่อพวกท่านกลับถึงบ้าน คุณแม่สังเกตเห็นกระปุกน้ำตาลทันที
ฉันสูดลมหายใจ “หนูแค่อยากชิมน้ำตาลค่ะ แต่หนูทำกระปุกหล่น หนูพยายามทำความสะอาดแล้ว แต่เอาน้ำตาลออกจากแป้งขนมปังไม่ได้” ฉันพูดรัวๆ ขณะก้มมองพื้น
คุณแม่เงียบไปครู่หนึ่ง
“หนูขอโทษ” ฉันกระซิบ
คุณแม่ถอนหายใจ “เอาละ แม่คิดว่าคืนนี้ขนมปังคงจะหวานเป็นพิเศษ” ท่านพูด ฉันเงยหน้า ท่านยิ้มนิดๆ “ขอบคุณที่เล่าให้เราฟังว่าเกิดอะไรขึ้น”
ขณะที่เรากินขนมปังหวานคืนนั้น คุณแม่ คุณพ่อ และฉันคุยกันเรื่องความซื่อสัตย์
“เราทุกคนทำผิดหลายอย่างในชีวิต” คุณพ่อพูด “แต่เมื่อเราซื่อสัตย์และพยายามกลับใจ พระบิดาบนสวรรค์และพระเยซูทรงมีความสุข เราจะได้รับพรเพราะความซื่อสัตย์เสมอ—แม้จะยากในตอนแรกก็ตาม”
ฉันยังคงเสียใจที่ทำน้ำตาลหก ฉันรู้ว่าเราอาจจะมีแยมไม่มากปีนี้เพราะความผิดของฉัน แต่ฉันดีใจที่พูดความจริง นั่นเป็นความรู้สึกหวานที่น้ำตาลมากเท่าใดก็ไม่สามารถทำให้หวานแบบนั้นได้ ●