บัตรเชิญสำหรับริคาร์โด
มาร์ติน อโปโล กอร์โดวา
รัฐปารานา บราซิล
ภาพวาดโดย เคธี ด็อคริลล์
ทุกครั้งที่ทราบว่าจะมีกิจกรรมศาสนจักร ผมมักจะเชิญคนที่ไม่เป็นสมาชิกของศาสนจักร 10 คนมาเข้าร่วม ผมทำแบบนี้มาหลายปี ผมทำบัตรเชิญใส่ซองสีขาวและสวดอ้อนวอนขอให้พระวิญญาณทรงนำผม จากนั้นก็แจกบัตรเชิญ นานๆ ครั้งทั้ง 10 คนจะมา แต่ถึงแม้จะมาคนเดียวผมก็รู้สึกประสบผลสำเร็จ
หลายปีก่อน ผมเตรียมบัตรเชิญสิบใบให้คู่แต่งงานมาร่วมไฟร์ไซด์ ผมแจกเก้าใบให้คนในที่ทำงานและเหลือหนึ่งใบ ผมไม่ทราบจะให้ใบที่เหลือกับใคร หลายนาทีต่อมา ริคาร์โดตัวแทนขายเดินผ่านโต๊ะทำงานของผม ผมรู้สึกได้รับการกระตุ้นเตือนให้เชิญเขา ทั้งที่เขาเคยปฏิเสธคำเชิญของเพื่อนร่วมงานคนหนึ่งให้ไปร่วมกิจกรรมที่โบสถ์ของเพื่อนคนนั้น ผมไม่คิดว่าริคาร์โดจะสนใจ
แต่เมื่อริคาร์โดเดินผ่านโต๊ะทำงานของผมออกไปข้างนอก ผมรู้สึกถึงการกระตุ้นเตือนอีกครั้ง แต่เขาออกไปเร็วมากจนผมไม่มีโอกาสคุยกับเขา ผมสวดอ้อนวอนขอให้ริคาร์โดกลับมาถ้าผมควรให้บัตรเชิญกับเขา
หลังจากสวดอ้อนวอนจบ ริคาร์โดกลับมาถามผมบางอย่าง หลังจากนั้นผมพูดว่า “ริคาร์โด ที่โบสถ์ของผมจะมีกิจกรรมสำหรับคู่แต่งงาน เราจะแบ่งปันประสบการณ์เกี่ยวกับวิธีใช้ชีวิตอย่างมีความสุขในแต่ละวัน จากนั้นจะมีการเต้นรำ ถ้าผมเชิญคุณ คุณจะไปหรือเปล่า”
“ไปสิ!” ริคาร์โดตอบ แต่คำตอบของเขาไม่ได้ทำให้ผมมั่นใจ
“อย่างน้อยผมก็ได้ทำส่วนของผม” ผมคิด
ผมกับภรรยามาถึงกิจกรรมก่อนเวลาเพื่อทักทายคนที่มาถึง ทันใดนั้นผมก็เห็นริคาร์โดกับเรจินาภรรยาของเขา ผมแนะนำให้พวกเขารู้จักกับภรรยาผมและคนอื่นๆ ที่มาร่วมกิจกรรม ตลอดคืนที่ยาวนานนั้น ดูเหมือนริคาร์โดกับเรจินาจะมีความสุขมาก ผมประหลาดใจเมื่อพวกเขาพูดว่าจะมาโบสถ์วันอาทิตย์เพื่อเรียนรู้เพิ่มเติม
ริคาร์โด เรจินา กับลูกสองคนของพวกเขาเรียนรู้มากขึ้น และเข้าร่วมศาสนจักรในที่สุด ต่อมาพวกเขาผนึกในพระวิหาร ริคาร์โดบอกผมครั้งหนึ่งว่าเขากับภรรยาคุยกันตลอดเรื่องหย่า แต่พระเจ้าทรงนำริคาร์โดมาที่ห้องทำงานของผม
ผมทูลขออภัยพระผู้เป็นเจ้านับแต่นั้นที่คิดว่าริคาร์โดจะไม่ยอมรับคำเชิญของผม ผมได้เรียนรู้ว่าเป็นสิ่งสำคัญที่ต้องเชิญทุกคน คุณไม่รู้ว่าหรอกว่าใครจะยอมรับ