Modlitwa: Klucz do świadectwa i Przywrócenia
Starszy Robert D. Hales (1932–2017)
Kworum Dwunastu Apostołów
Z przesłania wygłoszonego podczas konferencji generalnej w październiku 2003 roku.
Pójdźcie za przykładem Józefa Smitha i wzorem Przywrócenia. Sięgnijcie do pism świętych. Uklęknijcie do modlitwy. Zapytajcie z wiarą. Słuchajcie Ducha Świętego.
Zdjęcie — Getty Images
Jako przywódcy Kościoła często jesteśmy pytani: „Jak często otrzymujesz świadectwo o przywróconej ewangelii Jezusa Chrystusa?”.
Otrzymywanie świadectwa i nawracanie się zaczyna się od studiowania i modlitwy, które kontynuowane są w życiu zgodnym z ewangelią, pełnym cierpliwości i wytrwałości, kiedy zapraszamy Ducha i na Niego czekamy. Życie Józefa Smitha i wzór Przywrócenia są doskonałym przykładem tego procesu. [Gdy będę mówił] […] o wydarzeniach Przywrócenia, zwróćcie uwagę na poszczególne etapy, które prowadzą do świadectwa […].
Wielkie zamieszanie
Józef Smith urodził się 23 grudnia 1805 roku w Sharon w stanie Vermont w rodzinie, która modliła się i studiowała Biblię. W młodości interesował się religią i odkrył „wielkie zamieszanie” dotyczące doktryn Chrystusa, gdzie „kapłan zwalczał kapłana, a neofita — neofitę” (Józef Smith — Historia 1:6).
To zamieszanie […] zaczęło się wieki temu od zjawiska, które nazywane jest Wielkim Odstępstwem. Dzień Chrystusa „nie nastanie pierwej”, powiedział Apostoł Paweł, „zanim nie przyjdzie odstępstwo” (II List do Tesaloniczan 2:3).
W kilka dekad po zmartwychwstaniu Chrystusa Jego apostołowie zostali zabici, Jego nauki zostały zafałszowane, a kapłaństwo zabrane z ziemi. Lecz Paweł, widząc nasze dni, prorokował, że „z nastaniem pełni czasów [Bóg] w Chrystusie połączy w jedną całość wszystko” (List do Efezjan 1:10). Przywróci prawdziwy Kościół Chrystusa ponownie na ziemię.
Józef odnajduje odpowiedź
Józef […] w wieku 14 lat znalazł się w „zamieszaniu [religijnych] opinii”. Często zadawał sobie pytanie: „Jeżeli [któryś z tych kościołów] ma słuszność, to [który] i jak mogę się o tym przekonać?” (Józef Smith — Historia 1:10).
Józef zwrócił się do Biblii w celu uzyskania odpowiedzi. „A jeśli komu z was brak mądrości”, przeczytał w Liście Jakuba, „niech prosi Boga, który wszystkich obdarza chętnie i bez wypominania, a będzie mu dana” (List Jakuba 1:5).
Fragment obrazu Pragnienia mojego serca — Walter Rane
Stosując się do wskazówek Jakuba, Józef udał się do lasku niedaleko domu i modlił się. Kiedy wołał do Boga, „słup światła […] opuszczał się stopniowo”, a był jaśniejszy niż słońce w południe, i ukazały się „dwie Postacie”. „Jedna z nich przemówiła […], nazywając [Józefa] po imieniu, i rzekła, wskazując na drugą postać: Oto Mój Umiłowany Syn. Słuchaj Go!” (Józef Smith — Historia 1:16–17).
Bóg Ojciec i Jego Syn, Jezus Chrystus, rozmawiali z Józefem. Odpowiedzieli na jego pytanie. Nauczali go, że prawdziwy Kościół Chrystusa zniknął z powierzchni ziemi. Józef dowiedział się, że członkowie Boskiej Trójcy są odrębnymi istotami. Znali jego imię i chcieli odpowiedzieć na jego pytania. Otworzyły się niebiosa, noc odstępstwa zakończyła się, a światło ewangelii zaczęło lśnić.
Wielu z nas, podobnie jak Józef, poszukuje światła prawdy […]. Tak samo jak Józef musimy studiować pisma święte i modlić się […], [okazywać pokorę] i [uczyć] się rozwijania wiary.
Moroni i złote płyty
[Józef mówił, że] podczas trzech lat po Pierwszej Wizji [często bywał zniechęcony z powodu swej słabości i niedoskonałości]. Nie stracił jednak wiary ani nie zapomniał o mocy modlitwy.
21 września 1823 roku, w wieku 17 lat, [Józef] ukląkł, aby błagać „o przebaczenie swych grzechów” […] i […] aby otrzymać objawienie dotyczące jego pozycji wobec Boga” (zob. Józef Smith — Historia 1:29). Podczas modlitwy […] pojawiło się światło, które nasilało się, „aż w pokoju stało się jaśniej niż w południe” (werset 30). W tym świetle stała postać ubrana w szatę „najwspanialszej bieli” (werset 31). Postać zwróciła się do Józefa po imieniu i przedstawiła się jako Moroni. Moroni powiedział, że „Bóg przeznaczył [Józefowi] pracę do wykonania” i powiedział o starożytnym zapisie wyrytym na złotych płytach, który po przetłumaczeniu stał się Księgą Mormona. Księga zawiera pełnię ewangelii. (Zob. wersety 33–34) […]. Józefowi powiedziano […], [że] płyty [są] ukryte w ziemi […] na […] wzgórzu […] Kumorah.
Następnego dnia Józef odnalazł płyty, ale jeszcze nie przyszedł czas na ujawnienie ich. Moroni poinstruował Józefa, aby się spotykali w tym samym dniu przez kolejne cztery lata (zob. wersety 52–53). Józef był posłuszny. Każdego roku szedł na wzgórze Kumorah, gdzie Moroni udzielał mu „wskazówek” (werset 54) dotyczących przywrócenia Kościoła Chrystusa […].
22 września 1827 roku […] mający 21 lat Józef otrzymał płyty. Otrzymał również Urim i Tummim, starożytny przyrząd umożliwiający ich przetłumaczenie. Korzystając z tych świętych interpretorów, jak również pod wpływem Ducha Świętego Józef zaczął pracę nad tłumaczeniem […].
Kolejne etapy Przywrócenia
Mając 23 lata Józef, tłumaczył z płyt, i wraz [ze swym skrybą], Oliverem [Cowderym], doszli do fragmentu, który dotyczył chrztu poprzez zanurzenie dla odpuszczenia grzechów […]. Chcieli wiedzieć więcej. Józef wiedział, co ma zrobić.
15 maja 1829 roku [Józef i Oliver] poszli do lasku, by zapytać Pana. Podczas modlitwy ukazał się w „obłoku światła” Jan Chrzciciel (Józef Smith — Historia 1:68). To on był tym, który ochrzcił Zbawiciela. On miał klucze kapłaństwa potrzebne do udzielenia tego obrzędu z upoważnienia Boga.
[…] Jan […] położył swoje ręce na głowach [najpierw Józefa, a potem Olivera] i nadał im Kapłaństwo Aarona (zob. NiP 13; Józef Smith — Historia 1:68–69) […]. Pod koniec maja lub na początku czerwca 1829 roku Józefowi i Oliverowi zostało nadane przez apostołów Piotra, Jakuba i Jana wyższe kapłaństwo, Kapłaństwo Melchizedeka.
Przywrócenie Kapłaństwa Melchizedeka — Walter Rane
Również tłumaczenie Księgi Mormona zostało ukończone w owym czerwcu, i księga ta została opublikowana w niecały rok później, 26 marca 1830 roku […]. [Kilka dni później], 6 kwietnia, Kościół został oficjalnie zorganizowany […]. Tak, jak to było przepowiedziane przez Pawła, starożytny Kościół Chrystusa został ponownie ustanowiony na ziemi.
Praca Przywrócenia nie została jeszcze ukończona […]. [Świątynia Kirtland, pierwsza świątynia zbudowana w tej dyspensacji], została poświęcona 27 marca 1836 roku. W tydzień później, 3 kwietnia, zostało tam zorganizowane spotkanie. Po uroczystej i cichej modlitwie […] Pan Jezus Chrystus [ukazał się Józefowi i Oliverowi] […]. Mojżesz, Eliasz i prorok Eliasz także ukazali się [w Świątyni Kirtland] i przekazali Józefowi klucze [kapłańskie] (zob. NiP 110).
Fragment obrazu Jezus Chrystus ukazuje się Prorokowi Józefowi Smithowi i Oliverowi Cowdery’emu — Walter Rane
Wzorzec do naśladowania
Bracia i siostry, czy dostrzegamy ten wzorzec? Każde z ważnych wydarzeń Przywrócenia — Pierwsza Wizja, pojawienie się Moroniego i wydobycie z ukrycia Księgi Mormona, przywrócenie kapłaństwa i ukazanie się Jezusa Chrystusa po poświęceniu Jego świętej świątyni — było poprzedzone modlitwą […].
[Wiele razy] odczuwałem niezaprzeczalne świadectwo Ducha Boga, jak płomień najświętszy płonący w moim sercu, że przywrócona ewangelia jest prawdziwa […]. [Jeśli jeszcze tego nie wiecie], sugeruję przyjąć zaproszenie Moroniego zawarte w Księdze Mormona. „I gdy otrzymacie te słowa, zachęcam was, abyście zapytali Boga, Wiecznego Ojca, w imię Chrystusa, czy jest to prawdą, i jeśli zapytacie w szczerości serca, z prawdziwym zamiarem, mając wiarę w Chrystusa, objawi On wam prawdę przez Ducha Świętego. I przez Ducha Świętego możecie przekonać się o prawdzie wszystkiego” (Moroni 10:4–5).
Pójdźcie za przykładem Józefa Smitha i wzorem Przywrócenia. Sięgnijcie do pism świętych. Uklęknijcie do modlitwy. Zapytajcie z wiarą. Słuchajcie Ducha Świętego […]. W imię Jezusa Chrystusa obiecuję: „Jeżeli […] będziecie [Ojca Niebieskiego] prosić z wiarą, wierząc, że otrzymacie, i pilnie przestrzegając {Pana] przykazań, te rzeczy na pewno zostaną wam wyjawione” (1 Nefi 15:11).